Σοφίας Χατζηδημητρίου
Η χειραψία συγκαταλέγεται στις κινήσεις αυτές του σώματος που πιο ανοιχτά από άλλες "ομολογούν" στοιχεία χαρακτήρα των προσώπων που την μοιράζονται, μια κίνηση αναγκαστικά αμφίδρομη, ασχέτως αν ένα από τα δύο πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτήν έχει πιο έντονη συμμετοχή ή πρόθεση.
Στην σύντομη αυτή κίνηση που συστήνει ή χαιρετίζει ή συμπαραστέκεται ή αναγνωρίζει επικοινωνούνται σειρά όχι μόνο προσωπικών χαρακτηριστικών αλλά και συναισθημάτων μεταξύ των προσώπων.
Βέβαια, θα έλεγε κανείς πως στη χειραψία υπερτερεί η έκφραση του χαρακτήρα αυτού που την εκφέρει και δευτερευόντως επικοινωνούνται τα συναισθήματά του προς το πρόσωπο με το οποίο τη συνάπτει, εφόσον το κάθε πρόσωπο τείνει σε ένα τύπο χειραψίας ασχέτως των προσώπων που έχει απέναντί του την εκάστοτε στιγμή.
Τα χέρια, μέλος του σώματος πολύ εκφραστικό και δημιουργικό, επιτρέπουν στην χειραψία τη σωματική επαφή αυτή που, αναλόγως της ποιότητάς της, θα επικοινωνήσει μια πρόθεση ή ένα συναίσθημα στο ασφαλές πλαίσιο της σωματικής απόστασης που εκ των πραγμάτων δημιουργεί - ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά.
Σε μια δυνατή και σταθερή χειραψία φανερώνεται ένας χαρακτήρας δυνατός, σταθερός, αξιόπιστος, ειλικρινής, πρόθυμος, ειδικά αν αυτή συνοδεύεται από σταθερή επαφή με τα μάτια και βέβαια αν και εφόσον δεν είναι επιτηδευμένη ώστε να χειραγωγήσει τα συναισθήματα και την αντίληψη του άλλου.Λίγοι θα πουν ότι μια τέτοια χειραψία δεν κάνει καλή εντύπωση και δεν εμπνέει εμπιστοσύνη.
Η χειραψία που είναι ναι μεν δυνατή αλλά τα χέρια κινούνται έντονα ή το βλέμμα δεν είναι εστιασμένο στο βλέμμα του άλλου δείχνει ίσως πρόσωπο που αγαπά την αυτοπροβολή, φιλάρεσκο, με ενδιαφέρον ως προς το κοινωνικό "φαίνεσθαι" μεγαλύτερο απ' ό,τι ως προς την προσωπική σχέση με το πρόσωπο με το οποίο κάνει τη χειραψία.
Σε αντίθεση, μια χαλαρή και συνήθως συντομότερη χειραψία προδίδει πρόσωπο πιο διστακτικό, ίσως ντροπαλό ή ίσως αδιάφορο και συναισθηματικά συνεσταλμένο, πρόσωπο που δεν επιθυμεί συναισθηματική εγγύτητα ή που δεν θέλει να "φαίνεται" ή ίσως πρόσωπο με χαμηλή αυτοεκτίμιση. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ένας φυσικός παράγοντας, όπως π.χ. έντονη εφίδρωση στις παλάμες, αποτρέπουν κάποιον από μια χειραψία που ενδεχομένως να τον εξέφραζε συναισθηματικά και χαρακτηριολογικά περισσότερο.
Η χειραψία κατά την οποία το βλέμμα πλανάται στο χώρο ομολογεί μια αμηχανία που θα μπορούσε κατά περίπτωση να αξιολογηθεί, όπως εξίσου και μια χειραψία κατά την οποία το βλέμμα χαμηλώνει θα μπορούσε να δείχνει μια γκάμα χαρακτηριστικών όπως ταπεινότητα και ευγνωμοσύνη ή ενοχή ή κάποιου άλλου τύπου αποφευκτικό συναίσθημα.
Η χειραψία η οποία συνοδεύεται και από πρόσθετη σωματική επαφή δυνειτικά και κατά περίπτωση εκφράζει ένα πιο εγκάρδιο συναίσθημα ή ένα πιο ελεγκτικό χαρακτήρα ενός προσώπου που νιώθει την ανάγκη να κολακέψει, να καθυποτάξει ή να ελέγξει τον απέναντί του.
Επίσης, η χειραψία που γίνεται με το αριστερό χέρι, απουσία κάποιας φυσικής δυσκολίας, συνήθως αποφεύγει την ευθυγράμμιση και άρα την ισοτιμία ή την πιθανή αντιπαράθεση με το άλλο πρόσωπο και προσβλέπει σε μια πιο χαλαρή συσχέτιση, όχι πολλά υποσχόμενη.
Σίγουρα το να μην προσφέρει κανείς το χέρι του για χειραψία είναι και αυτό ενδεικτικό μιας επιθυμίας για απόσταση - ίσως και μιας επιθετικής ή απαξιωτικής δήλωσης - η οποία όμως πρέπει να κρίνεται κατά περίπτωση και πάλι.
Της Σοφίας Χατζηδημητρίου, Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια
Η χειραψία συγκαταλέγεται στις κινήσεις αυτές του σώματος που πιο ανοιχτά από άλλες "ομολογούν" στοιχεία χαρακτήρα των προσώπων που την μοιράζονται, μια κίνηση αναγκαστικά αμφίδρομη, ασχέτως αν ένα από τα δύο πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτήν έχει πιο έντονη συμμετοχή ή πρόθεση.
Στην σύντομη αυτή κίνηση που συστήνει ή χαιρετίζει ή συμπαραστέκεται ή αναγνωρίζει επικοινωνούνται σειρά όχι μόνο προσωπικών χαρακτηριστικών αλλά και συναισθημάτων μεταξύ των προσώπων.
Βέβαια, θα έλεγε κανείς πως στη χειραψία υπερτερεί η έκφραση του χαρακτήρα αυτού που την εκφέρει και δευτερευόντως επικοινωνούνται τα συναισθήματά του προς το πρόσωπο με το οποίο τη συνάπτει, εφόσον το κάθε πρόσωπο τείνει σε ένα τύπο χειραψίας ασχέτως των προσώπων που έχει απέναντί του την εκάστοτε στιγμή.
Τα χέρια, μέλος του σώματος πολύ εκφραστικό και δημιουργικό, επιτρέπουν στην χειραψία τη σωματική επαφή αυτή που, αναλόγως της ποιότητάς της, θα επικοινωνήσει μια πρόθεση ή ένα συναίσθημα στο ασφαλές πλαίσιο της σωματικής απόστασης που εκ των πραγμάτων δημιουργεί - ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά.
Σε μια δυνατή και σταθερή χειραψία φανερώνεται ένας χαρακτήρας δυνατός, σταθερός, αξιόπιστος, ειλικρινής, πρόθυμος, ειδικά αν αυτή συνοδεύεται από σταθερή επαφή με τα μάτια και βέβαια αν και εφόσον δεν είναι επιτηδευμένη ώστε να χειραγωγήσει τα συναισθήματα και την αντίληψη του άλλου.Λίγοι θα πουν ότι μια τέτοια χειραψία δεν κάνει καλή εντύπωση και δεν εμπνέει εμπιστοσύνη.
Η χειραψία που είναι ναι μεν δυνατή αλλά τα χέρια κινούνται έντονα ή το βλέμμα δεν είναι εστιασμένο στο βλέμμα του άλλου δείχνει ίσως πρόσωπο που αγαπά την αυτοπροβολή, φιλάρεσκο, με ενδιαφέρον ως προς το κοινωνικό "φαίνεσθαι" μεγαλύτερο απ' ό,τι ως προς την προσωπική σχέση με το πρόσωπο με το οποίο κάνει τη χειραψία.
Σε αντίθεση, μια χαλαρή και συνήθως συντομότερη χειραψία προδίδει πρόσωπο πιο διστακτικό, ίσως ντροπαλό ή ίσως αδιάφορο και συναισθηματικά συνεσταλμένο, πρόσωπο που δεν επιθυμεί συναισθηματική εγγύτητα ή που δεν θέλει να "φαίνεται" ή ίσως πρόσωπο με χαμηλή αυτοεκτίμιση. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ένας φυσικός παράγοντας, όπως π.χ. έντονη εφίδρωση στις παλάμες, αποτρέπουν κάποιον από μια χειραψία που ενδεχομένως να τον εξέφραζε συναισθηματικά και χαρακτηριολογικά περισσότερο.
Η χειραψία κατά την οποία το βλέμμα πλανάται στο χώρο ομολογεί μια αμηχανία που θα μπορούσε κατά περίπτωση να αξιολογηθεί, όπως εξίσου και μια χειραψία κατά την οποία το βλέμμα χαμηλώνει θα μπορούσε να δείχνει μια γκάμα χαρακτηριστικών όπως ταπεινότητα και ευγνωμοσύνη ή ενοχή ή κάποιου άλλου τύπου αποφευκτικό συναίσθημα.
Η χειραψία η οποία συνοδεύεται και από πρόσθετη σωματική επαφή δυνειτικά και κατά περίπτωση εκφράζει ένα πιο εγκάρδιο συναίσθημα ή ένα πιο ελεγκτικό χαρακτήρα ενός προσώπου που νιώθει την ανάγκη να κολακέψει, να καθυποτάξει ή να ελέγξει τον απέναντί του.
Επίσης, η χειραψία που γίνεται με το αριστερό χέρι, απουσία κάποιας φυσικής δυσκολίας, συνήθως αποφεύγει την ευθυγράμμιση και άρα την ισοτιμία ή την πιθανή αντιπαράθεση με το άλλο πρόσωπο και προσβλέπει σε μια πιο χαλαρή συσχέτιση, όχι πολλά υποσχόμενη.
Σίγουρα το να μην προσφέρει κανείς το χέρι του για χειραψία είναι και αυτό ενδεικτικό μιας επιθυμίας για απόσταση - ίσως και μιας επιθετικής ή απαξιωτικής δήλωσης - η οποία όμως πρέπει να κρίνεται κατά περίπτωση και πάλι.
Της Σοφίας Χατζηδημητρίου, Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια
Πηγή: talkingcure.gr ,o-klooun
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου