Περιβάλλον
Με υψηλή περιεκτικότητα σε πολυεστέρα, ένα υλικό που δεν είναι βιοδιασπώμενο και είναι εμποτισμένο με χημικά, τα ρούχα συνιστούν απόβλητα με σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερη έμφαση δίνεται στην προέλευση των ρούχων μας, ποιος τα φτιάχνει, ποια υλικά χρησιμοποιούνται, εάν είναι βιώσιμα τα υλικά αυτά, κάτω από ποιες συνθήκες εργάζονται όσοι βρίσκονται άμεσα ή έμμεσα στο χώρο της ένδυσης και της μόδας.
Η έρημος Ατακάμα στο Ικίκε της Χιλής αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες χωματερές πεταμένων ρούχων στον κόσμο. Αποτελεί ένα από τα πλέον ξηρά μέρη παγκοσμίως, σύμφωνα με το Al Jazeera, μια τοποθεσία που υποφέρει ολοένα και περισσότερο από τη ρύπανση που δημιουργείται από τα ρούχα που πετιούνται εκεί κατά δεκάδες χιλιάδες. Δεκάδες χιλιάδες τόνοι απούλητων ρούχων από ολόκληρη την Λατινική Αμερική βρίσκονται στην έρημο Ατακάμα. Με υψηλή περιεκτικότητα σε πολυεστέρα, ένα υλικό που δεν είναι βιοδιασπώμενο και είναι εμποτισμένο με χημικά, τα ρούχα συνιστούν απόβλητα με σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
«Οι ρύποι απελευθερώνονται στον περιβάλλοντα αέρα και στα τοπικά κανάλια νερού, αναπτύσσοντας μια μεγάλη αλυσίδα μόλυνσης που φτάνει στον άνθρωπο» τονίζουν στο BBC περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Το Alto Hospicio είναι ένας από τους μεγαλύτερους χώρους υγειονομικής ταφής στην έρημο Ατακάμα, με τον δήμαρχο της πόλης Πατρίσιο Φερέιρα να έχει περιγράψει το Alto ως τον «μεγαλύτερο σκουπιδότοπο του κόσμου» με μόνο το 15% των 60.000 τόνων ρούχων που απορρίπτονται εκεί ετησίως να επαναξιοποιούνται στην πραγματικότητα. «Τα ενδύματα που απορρίπτονται εδώ μπορεί να χρειαστούν έως και 200 χρόνια για να αποσυντεθούν» προσθέτει ο Φερέιρα, τονίζοντας ακόμα ότι «οι χημικές ουσίες που εκπέμπονται από το απορριφθέν ύφασμα είναι τόσο τοξικές όσο και τα πεταμένα ελαστικά ή τα πλαστικά».
Σε ολόκληρο τον κόσμο, ο πολλαπλασιασμός των λεγόμενων «νεκροταφείων μόδας» τροφοδοτεί την ανάπτυξη του κινήματος της αργής μόδας, με το Trash Mag, ένα εναλλακτικό ιστολόγιο μόδας, να ενθαρρύνει τους αναγνώστες του να ανακυκλώνουν τα ρούχα τους, να αγοράζουν second-hand, και να αναρωτιούνται ποια πραγματικά ρούχα χρειάζονται στην καθημερινότητά τους. «Ο χώρος υγειονομικής ταφής ρούχων της Χιλής είναι μια υπενθύμιση για να εξετάσουμε όχι μόνο ποιος φτιάχνει τα ρούχα μας και αν πληρώνονται δίκαια, αλλά και ποιος κάνει τη δουλειά για να διασφαλίσει ότι απορρίπτονται σωστά» συμπλήρωσε ο Φερέιρα, που έχει ξεκινήσει εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με το καταστροφικό αποτύπωμα των ρούχων στο περιβάλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου