Δυο κουβέντες:
Τι συμβαίνει στην Ουκρανία;
Ο ένας, ο Πούτιν, εισέβαλε στη χώρα διακηρύσσοντας στο διάγγελμά του ότι είναι αυτός που θα φέρει την “αποκομμουνιστοποίηση της Ουκρανίας”. Κήρυξε τον πόλεμο αφού πρώτα επιτέθηκε στον… Λένιν, στους… Μπολσεβίκους και στην… Σοβιετική Ενωση. Εισέβαλε αφού πρώτα σήκωσε σαν σημαία της εισβολής του την ικανότητά του στον… αντικομμουνισμό. Το είδαμε και το ακούσαμε όλοι. Σε ζωντανή σύνδεση.
Από την άλλη πλευρά, η Ουκρανία – πιόνι των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, είναι η χώρα που μετά το πραξικόπημα του 2014 ο πρώτος νόμος των κρατούντων ήταν να θέσουν εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας. Ο δεύτερος νόμος να ακυρώσουν τις απαγορεύσεις της ναζιστικής προπαγάνδας. Είναι η χώρα που στο επίπεδο της κρατικής της συγκρότησης τα ναζιστικά τάγματα έχουν ενσωματωθεί ως τμήματα του στρατού της, της αστυνομίας της, που ανακηρύττει “εθνικούς ήρωες” του γερμανοτσολιάδες δωσίλογους της Κατοχής, που ο Γενικός Εισαγγελέας της και ο υπουργός των Εσωτερικών της βγήκαν από τα σπλάχνα των φασιστικών και ναζιστικών ταγμάτων που έγιναν κομμάτι του κράτους.
Ωστόσο υπάρχει ένας τύπος που σε όλα αυτά βλέπει σύμφυση του ναζισμού με τον… κομμουνισμό. Που βλέπει στο πρόσωπο του Πούτιν τον κληρονόμο του… Στάλιν. Και που μάλιστα αυτός, ο Πούτιν, δεν προέκυψε από την παλινόρθωση των καπιταλιστών στη Ρωσία, δεν προέκυψε ως πολιτικός εκπρόσωπων των ολιγαρχών, ίδιων με τους Δυτικούς κεφαλαιοκράτες που όμως στα καθ’ ημάς τους ονομάζουν “επενδυτές”, αλλά από την… σύζευξη του Στάλιν με τον… Χίτλερ.
Όχι για τον συγκεκριμένο τύπο, ούτε για τον κάθε (κρυφο)φασιστάκο, αλλά για τον κάθε τίμιο άνθρωπο είναι σαφές το γεγονός πως τα διάφορα τσογλάνια της θεωρίας των “δυο άκρων” αν δεν μιλάνε γερμανικά, οφείλεται στους εξής απλούς λόγους:
Στη νίκη – σταθμό για την Ανθρωπότητα κατά του ναζισμού, που κατορθώθηκε με τις ανείπωτες θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, χωρίς προηγούμενο υπήρξε η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού.
Έτσι γράφτηκε η Ιστορία. Αυτά πρόσφεραν οι κομμουνιστές στον πόλεμο κατά του φασισμού. Αυτή είναι η «σχέση» του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: «Σχέσεις» που το έχουμε τονίσει και θα το επαναλάβουμε: Τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα!
Ειδικά, τώρα, για τον συγκεκριμένο τύπο, είναι προφανές:
Το χοιροστάσιο που πλατσούριζε το γουρούνι του ξεχείλισε, πλέον, πέραν των ορίων των κόμικς του. Η κατρακύλα του κυρίου ΑΡΚΑ στον πάτο έχει ολοκληρωθεί εδώ και καιρό. Μεσολάβησε το διάστημα που ο κύριος ΑΡΚΑΣ έξυνε και τον πάτο. Τώρα με την τελευταία του ανάρτηση είναι πρόδηλο ότι διανύει τη νέα φάση του: Συνεχίζει να ξύνει τον πάτο. Αλλά από κάτω.
Πόσο κάτω κι από τον πάτο έχει χωθεί και πλατσουρίζει ο κ.Αρκάς; Το περιέγραφε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ήδη από το 1993:
«Η αντικομμουνιστική υστερία – έλεγε – έκαμε τον ναζισμό να ξεχνιέται, κάποτε και να αθωώνεται»…
>
Ο ένας, ο Πούτιν, εισέβαλε στη χώρα διακηρύσσοντας στο διάγγελμά του ότι είναι αυτός που θα φέρει την “αποκομμουνιστοποίηση της Ουκρανίας”. Κήρυξε τον πόλεμο αφού πρώτα επιτέθηκε στον… Λένιν, στους… Μπολσεβίκους και στην… Σοβιετική Ενωση. Εισέβαλε αφού πρώτα σήκωσε σαν σημαία της εισβολής του την ικανότητά του στον… αντικομμουνισμό. Το είδαμε και το ακούσαμε όλοι. Σε ζωντανή σύνδεση.
Από την άλλη πλευρά, η Ουκρανία – πιόνι των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, είναι η χώρα που μετά το πραξικόπημα του 2014 ο πρώτος νόμος των κρατούντων ήταν να θέσουν εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας. Ο δεύτερος νόμος να ακυρώσουν τις απαγορεύσεις της ναζιστικής προπαγάνδας. Είναι η χώρα που στο επίπεδο της κρατικής της συγκρότησης τα ναζιστικά τάγματα έχουν ενσωματωθεί ως τμήματα του στρατού της, της αστυνομίας της, που ανακηρύττει “εθνικούς ήρωες” του γερμανοτσολιάδες δωσίλογους της Κατοχής, που ο Γενικός Εισαγγελέας της και ο υπουργός των Εσωτερικών της βγήκαν από τα σπλάχνα των φασιστικών και ναζιστικών ταγμάτων που έγιναν κομμάτι του κράτους.
Ωστόσο υπάρχει ένας τύπος που σε όλα αυτά βλέπει σύμφυση του ναζισμού με τον… κομμουνισμό. Που βλέπει στο πρόσωπο του Πούτιν τον κληρονόμο του… Στάλιν. Και που μάλιστα αυτός, ο Πούτιν, δεν προέκυψε από την παλινόρθωση των καπιταλιστών στη Ρωσία, δεν προέκυψε ως πολιτικός εκπρόσωπων των ολιγαρχών, ίδιων με τους Δυτικούς κεφαλαιοκράτες που όμως στα καθ’ ημάς τους ονομάζουν “επενδυτές”, αλλά από την… σύζευξη του Στάλιν με τον… Χίτλερ.
Όχι για τον συγκεκριμένο τύπο, ούτε για τον κάθε (κρυφο)φασιστάκο, αλλά για τον κάθε τίμιο άνθρωπο είναι σαφές το γεγονός πως τα διάφορα τσογλάνια της θεωρίας των “δυο άκρων” αν δεν μιλάνε γερμανικά, οφείλεται στους εξής απλούς λόγους:
Στη νίκη – σταθμό για την Ανθρωπότητα κατά του ναζισμού, που κατορθώθηκε με τις ανείπωτες θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, χωρίς προηγούμενο υπήρξε η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού.
- Σ’ ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο Κόκκινος Στρατός έδωσε ενάντια στον ναζισμό αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα.
- Κάθε λεπτό του πολέμου, η Σοβιετική Ένωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς. Κάθε ώρα 540 νεκρούς. Κάθε μέρα 13.000 νεκρούς.
- Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία θρήνησε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της.
- Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες με τον ανθό του σοβιετικού λαού να φράζει με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη.
- Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ’ αυτό που κατέβαλαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.
- Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη στο έδαφος της ΕΣΣΔ από τους ναζί.
Έτσι γράφτηκε η Ιστορία. Αυτά πρόσφεραν οι κομμουνιστές στον πόλεμο κατά του φασισμού. Αυτή είναι η «σχέση» του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: «Σχέσεις» που το έχουμε τονίσει και θα το επαναλάβουμε: Τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα!
Ειδικά, τώρα, για τον συγκεκριμένο τύπο, είναι προφανές:
Το χοιροστάσιο που πλατσούριζε το γουρούνι του ξεχείλισε, πλέον, πέραν των ορίων των κόμικς του. Η κατρακύλα του κυρίου ΑΡΚΑ στον πάτο έχει ολοκληρωθεί εδώ και καιρό. Μεσολάβησε το διάστημα που ο κύριος ΑΡΚΑΣ έξυνε και τον πάτο. Τώρα με την τελευταία του ανάρτηση είναι πρόδηλο ότι διανύει τη νέα φάση του: Συνεχίζει να ξύνει τον πάτο. Αλλά από κάτω.
Πόσο κάτω κι από τον πάτο έχει χωθεί και πλατσουρίζει ο κ.Αρκάς; Το περιέγραφε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ήδη από το 1993:
«Η αντικομμουνιστική υστερία – έλεγε – έκαμε τον ναζισμό να ξεχνιέται, κάποτε και να αθωώνεται»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου