Κόσμος
Φερμουάρ: Ο πρώτος άνθρωπος που σκέφτηκε να διευκολύνει τη ζωή μας ήταν ο Γουίκομπ Τζάντσον που το σωτήριο έτος 1893 εφηύρε το… κοπιτσοθηλυκωτήρι. Το οποίο στα ελληνικά σήμερα αποκαλείται: τορμοσυνάπτης.
Φερμουάρ: Ο πρώτος άνθρωπος που σκέφτηκε να διευκολύνει τη ζωή μας ήταν ο Γουίκομπ Τζάντσον που το σωτήριο έτος 1893 εφηύρε το… κοπιτσοθηλυκωτήρι. Το οποίο στα ελληνικά σήμερα αποκαλείται: τορμοσυνάπτης.
Το πρώτο φερμουάρ στον κόσμο ήταν στην πραγματικότητα ένας μηχανισμός με κρίκους και άγκιστρα.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του στην Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγο κανείς δε συγκινήθηκε με την εφεύρεσή του, με τον Τζάντσον να μένει στα αζήτητα.
Η ιστορία επεφύλασσε να δώσει τα εύσημα σε έναν μηχανικό που το 1913 επινόησε μια βελτιωμένη εκδοχή με τον ευφάνταστο τίτλο «γάντζωμα χωρίς γάντζο». Ο Γκίντεον Σάνμπακ χρησιμοποίησε μικρά δοντάκια που κούμπωναν σαν τα σύγχρονα φερμουάρ. Το zipper όπως είναι το όνομα του στα αγγλικά πιθανότατα βγήκε από τον ήχο που κάνει το φερμουάρ όταν ανοιγοκλείνει. Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στις λαστιχένιες μπότες της εταιρείας B. F. Goodrich Company με μεγάλη επιτυχία.
Ποιος όμως ήταν ο Γκίντεον Σάνμπακ; (Otto Frederick Gideon Sundback), Γεννήθηκε το 1880 στη Σουηδία. Ο πατέρας του ήταν πλούσιος γαιοκτήμονας της περιοχής κι έδωσε στο νεαρό Γκίντιον πλούσια μόρφωση. Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο μετέβη στη Γερμανία, όπου σπούδασε ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος στο Πολυτεχνείο του Μπίγκεν. Μόλις πήρε το πτυχίο του. μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αρχικά, ο Σούντμπακ δούλεψε στην εταιρεία Westinghouse και από το 1906 στην Universal Fastener Company , η οποία κατασκεύαζε βίδες, καρφιά και συνδετήρες. Το 1909 παντρεύτηκε την κόρη του αφεντικού του Ελβίρα Άρονσον και ανέλαβε αρχισχεδιαστής της εταιρείας. Από το 1906 έως το 1914 ασχολήθηκε με την εξέλιξη του φερμουάρ, στην οποία αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι μετά τον θάνατο της γυναίκας του, το 1911.
Ο Σούντμπακ στηρίχθηκε στην ανακαλύψεις παλιότερων μηχανικών, όπως των Ιλάιας Χάου, Μαξ Γουλφ και Γουίτκομπ Τζαντσον. Το 1914 παρουσιάζει ένα μηχανισμό με την ονομασία «Hookless No.2», που αποτελείται από δύο σειρές δοντιών και μια λαβή – οδηγό, η οποία, όταν σύρεται προς τη μια πλευρά, κουμπώνει αναγκάζοντας το κάθε δόντι να μπει ανάμεσα στα δύο απέναντί του.
Όταν η λαβή- οδηγός σύρεται προς την αντίθετη πλευρά, τα δόντια απελευθερώνονται και ο μηχανισμός ανοίγει. Είναι το φερμουάρ, όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκε στις μπότες αντί του άγκιστρου και από τη δεκαετία του ‘30 στα παντελόνια, τα φορέματα και αργότερα στις βαλίτσες.
Στις 20 Μαρτίου 1917 έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το φερμουάρ του αυτό, που το παρουσίασε με την ονομασία «Αποσπάσιμος Συνδετήρας» (Separable Fastener). Επίσης, σχεδίασε τη μηχανή για την κατασκευή του νέου φερμουάρ. Πέθανε πάμπλουτος το 1954, σε ηλικία 74 ετών.
Και για όποιον αναρωτιέται τι σημαίνουν τα γράμματα YKK πάνω στα περισσότερα φερμουάρ πρόκειται για το όνομα της εταιρίας YKK co., (Yoshida Kogyo Kabushililaisha) η οποία ιδρύθηκε στο Τόκιο το 1935 και είναι ο πρωτεργάτης στο χώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου