Πωλ Ελυάρ
Πάνω στα τετράδια του σχολείου
στα θρανία μου και στα δένδρα
πάνω στην άμμο και το χιόνι
γράφω τ΄ όνομά σου
Πάνω σ΄ όλες τις διαβασμένες σελίδες
πάνω σ όλες τις λευκές σελίδες
στην πέτρα, το αίμα, το χαρτί, τη στάχτη
γράφω τ΄ όνομά σου
Πάνω στις χρυσωμένες εικόνες
στ΄ άρματα των πολεμιστών
στην κορώνα των βασιλιάδων
γράφω τ΄ όνομά σου
Πάνω στα θαύματα της νύχτας
στο άσπρο ψωμί των ημερών
στις μνηστευμένες εποχές
γράφω τ όνομά σου
Πάνω σ όλα τα γαλάζια κουρέλια μου
στο μουχλιασμένο έλος του ήλιου
στη ζωντανή λίμνη σελήνη
γράφω τ΄ όνομά σου
Στους αγρούς στον ορίζοντα
στις φτερούγες των πουλιών
και στο μύλο των ίσκιων
γράφω τ όνομά σου
Σε κάθε φύσημα της αυγής
στη θάλασσα και στα πλοία
πάνω στο τρελό βουνό
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στον αφρό απ τα σύννεφα
στους ιδρώτες της καταιγίδας
στη βροχή την πυκνή και ανούσια
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στα μονοπάτια που ξύπνησαν
στους δρόμους που ξεδιπλώθηκαν
στις πλατείες που ξεχείλισαν
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στο φρούτο το κομμένο στα δύο
του καθρέφτη και της κάμαράς μου
στο κρεβάτι μου άδειο κοχύλι
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στο σκαλοπάτι της πόρτας μου
στα γνώριμά μου αντικείμενα
στο κύμα της ευλογημένης φωτιάς
γράφω τ΄ονομά σου.
Σε κάθε σάρκα σύμφωνη
στο μέτωπο των φίλων μου
σε κάθε χέρι που προσφέρεται
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στα χαλασμένα καταφύγιά μου
στους γκρεμισμένους μου φάρους
στους τοίχους της ανοίας μου
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στην απουσία χωρίς πόθο
στη γυμνή μοναξιά
στα σκαλιά του θανάτου
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στην υγεία που ξανάρθε
στον κίνδυνο που εξαφανίστηκε
στην ελπίδα χωρίς ανάμνηση
γράφω τ΄ όνομά σου.
Και με τη δύναμη της λέξης
ξαναρχίζω τη ζωή μου.
Γεννήθηκα για να σε γνωρίσω
Για να πω τ΄ όνομά Σου
Ελευθερία!
Πάνω στα τετράδια του σχολείου
στα θρανία μου και στα δένδρα
πάνω στην άμμο και το χιόνι
γράφω τ΄ όνομά σου
Πάνω σ΄ όλες τις διαβασμένες σελίδες
πάνω σ όλες τις λευκές σελίδες
στην πέτρα, το αίμα, το χαρτί, τη στάχτη
γράφω τ΄ όνομά σου
Πάνω στις χρυσωμένες εικόνες
στ΄ άρματα των πολεμιστών
στην κορώνα των βασιλιάδων
γράφω τ΄ όνομά σου
Πάνω στα θαύματα της νύχτας
στο άσπρο ψωμί των ημερών
στις μνηστευμένες εποχές
γράφω τ όνομά σου
Πάνω σ όλα τα γαλάζια κουρέλια μου
στο μουχλιασμένο έλος του ήλιου
στη ζωντανή λίμνη σελήνη
γράφω τ΄ όνομά σου
Στους αγρούς στον ορίζοντα
στις φτερούγες των πουλιών
και στο μύλο των ίσκιων
γράφω τ όνομά σου
Σε κάθε φύσημα της αυγής
στη θάλασσα και στα πλοία
πάνω στο τρελό βουνό
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στον αφρό απ τα σύννεφα
στους ιδρώτες της καταιγίδας
στη βροχή την πυκνή και ανούσια
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στα μονοπάτια που ξύπνησαν
στους δρόμους που ξεδιπλώθηκαν
στις πλατείες που ξεχείλισαν
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στο φρούτο το κομμένο στα δύο
του καθρέφτη και της κάμαράς μου
στο κρεβάτι μου άδειο κοχύλι
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στο σκαλοπάτι της πόρτας μου
στα γνώριμά μου αντικείμενα
στο κύμα της ευλογημένης φωτιάς
γράφω τ΄ονομά σου.
Σε κάθε σάρκα σύμφωνη
στο μέτωπο των φίλων μου
σε κάθε χέρι που προσφέρεται
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στα χαλασμένα καταφύγιά μου
στους γκρεμισμένους μου φάρους
στους τοίχους της ανοίας μου
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στην απουσία χωρίς πόθο
στη γυμνή μοναξιά
στα σκαλιά του θανάτου
γράφω τ΄ όνομά σου.
Στην υγεία που ξανάρθε
στον κίνδυνο που εξαφανίστηκε
στην ελπίδα χωρίς ανάμνηση
γράφω τ΄ όνομά σου.
Και με τη δύναμη της λέξης
ξαναρχίζω τη ζωή μου.
Γεννήθηκα για να σε γνωρίσω
Για να πω τ΄ όνομά Σου
Ελευθερία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου