Ποιός βάζει στο ζύγι την αξία της ζωής;

Λίλα Μήτσουρα

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η δική σου ζωή έχει περισσότερη αξία από του μετανάστη;

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η δική σου ζωή έχει περισσότερη αξία από του εργάτη που σκοτώνεται πάνω στο μεροκάματο;

Από τον επιβάτη που παίρνει τα τραίνα του θανάτου; 

Από τον ασθενή που πεθαίνει αβοήθητος στο πεζοδρόμιο περιμένοντας το ασθενοφόρο;

Από τον καρκινοπαθή που παλεύει για να κάνει τις εξετάσεις του και την θεραπεία του αλλά ταλαιπωρείται;

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι το δικό σου παιδί δεν θα φύγει μετανάστης;

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αύριο εσύ δεν θα κρέμεσαι σαν τα τσαμπιά με τα σταφύλια , πάνω σε μία βάρκα, ψάχνοντας την γη της Επαγγελίας;

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η δική σου ζωή θα σωθεί;

Τι σε κάνει να πιστεύεις πως η ζωή σου είναι δεδομένη;

Σε τούτο τη ζήση , σε τούτη την πατρίδα που τυχαία βρεθήκαμε, είμαστε αναλώσιμοι όλοι μας.

Νούμερα γραμμένα με μολύβι σε χαρτί.

Αν δεν τους βγαίνει το σύνολο, σβήνουν το νούμερο σου , με μία γόμα.

Και μετά χύνουν κροκοδείλια δάκρυα.

Και μετά κηρύσσουν τριήμερο πένθος για ένα ναυάγιο που το έβλεπαν να κατευθύνεται στον χαμό και περίμεναν να βυθιστεί για να κλάψουν.

Και μετά νοιάζονται αυτοί που πήραν μέρος σε πολέμους που καταστρέφουν πατρίδες άλλων.

Σήμερα η δική τους πατρίδα, αύριο ίσως η δική μας.

Οι εχθροί τους είναι και εχθροί μας.

Όσο αγαπούν αυτούς τόσο αγαπούν και μας.

Μη το ξεχνάς.

Aν το κέρδος τους μειώνεται ,σε σβήνουν από τον χάρτη.

Τόσο απλά.

Τους “λάθρο” που τόσο υποτιμητικά αποκαλείς σήμερα

Τους τουρκόσπορους χτες...

Θυμάσαι;

Και αν αυτοί έχουν τα κέρδη τους, εμείς έχουμε τις ζωές μας πάνω από όλα.

Και αν αυτοί επιμένουν να μας σκοτώνουν με πολλούς τρόπους, 

εμείς με πείσμα θα υψώνουμε το ανάστημα, 

θα προτάσσουμε τα στήθη, 

θα ουρλιάζουμε αντί να κλαίμε, 

για να σωθεί η ζωή και η ανθρωπιά...

---

Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη

---