Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που είδα το πρωί στον δρόμο. Ήταν γραμμένο πάνω σ’ ένα λευκό βαν. Μου άρεσε, ήταν σαν μήνυμα που στέλνει το Σύμπαν. Έπειτα είδα το λογότυπο του βαν: «Γραφείο τελετών Γκέσιος.»
Το κράτησα στο νου.
Αργότερα μπήκα στην κουζίνα κι άνοιξα το ραδιόφωνο· ήταν σε λάθος σταθμό.
Κι έπαιζε μια διαφήμιση για… κάποιο γραφείο τελετών. Δεν ήταν του Γκέσιου, άλλα έλεγε αυτός.
Γύρισα το κουμπί (είναι παλιομοδίτικο ραδιόφωνο) κι έπιασα τον σωστό σταθμό (1055rock).
Άκουσα για λίγο ροκ μουσική και μετά άρχισαν οι «Άθλιοι Γιοι» (οι παραγωγοί της εκπομπής), να λένε ότι χρησιμοποιούνται τα μάρμαρα απ’ τους τάφους, απ’ τα μνήματα, ως ανακύκλωση, στην κατασκευή των πλατειών.
Κι ο Αλέξης να λέει ότι θέλει να τον κάψουνε σαν Βίκινγκ όταν πεθάνει.
Εντάξει, Σύμπαν, αρκετό memento mori για σήμερα.
Πήγα να διαβάσω το «Χειμωνιάτικο Παραμύθι», την τελευταία κωμωδία του Σαίξπηρ· στην πρώτη πράξη πεθαίνει ο έφηβος γιος, η μητέρα και το νιογέννητο κορίτσι.
~~
Τελευταία πράξη: Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, είμαι στο μπαλκόνι-γραφείο και γράφω. Η Πέρλα βγαίνει έξω, αλλά κάτι την ενοχλεί, φεύγει. Κοιτάζω και βλέπω μια μέλισσα ν’ αργοπεθαίνει. Πηγαίνει πέρα δώθε, προσπαθεί να πετάξει, ξαναπέφτει, προσπαθεί και πάλι.
Μπαίνω και γκουγκλάρω «πες κάτι όμορφο σήμερα», να δω ποιος είναι ο Οίκος Τελετών.
Μου βγάζει τραγούδι του ράπερ Anser, που ξεκινάει έτσι:
«Οι πιο πολλοί από μας ίσως να μη γεράσουμε.
Γι' αυτό σου λέω γάμησέ το,
και σήμερα πες μου κάτι όμορφο για να γελάσουμε».
ΟΚ, Σύμπαν… μέρα αφιερωμένη στο memento mori.
Καλό είναι, να θυμάσαι ότι είναι καλό να είσαι ζωντανός,
Όσο πάει. Κάθε μέρα μετράει.
Οι πιο πολλοί από μας ίσως να μη γεράσουμε
Γι' αυτό σου λέω γάμησε το και σήμερα πες μου κάτι όμορφο για να γελάσουμε
Πάρε τηλέφωνο, πες στα παιδιά να περάσουν
Πάρε τηλέφωνο, πες τους να 'ρθούνε
Πες τους να βάλουν εκείνα τα ρούχα που πια δε χωράνε να μπούνε
Τράβα και πάρε τ' αμάξι απ' το γέρο σου
Ένα τελάρο με μπίρες και πάμε στο μέρος σου
Γι' αυτό σου λέω γάμησε το και σήμερα πες μου κάτι όμορφο για να γελάσουμε
Πάρε τηλέφωνο, πες στα παιδιά να περάσουν
Πάρε τηλέφωνο, πες τους να 'ρθούνε
Πες τους να βάλουν εκείνα τα ρούχα που πια δε χωράνε να μπούνε
Τράβα και πάρε τ' αμάξι απ' το γέρο σου
Ένα τελάρο με μπίρες και πάμε στο μέρος σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου