-Καλημέρα, Βασίλη. Καιρό έχω να σε δω
-Τρέχω, δάσκαλε, για να τα φέρουμε βόλτα
-Εσύ;
-Κι εγώ. Πας καμιά λαική ή στο μάρκετ να δεις τι γίνεται;
-Πάω... ακρίβεια
-Δάσκαλε, απο 0,40 το πορτοκάλι (τιμή παραγωγού), φτάνει σε μας 1,70
-Τι να πω, Βασίλη;
-Αίσχος... κι όποιος καμώνεται ότι δεν τα βλέπει είναι συνένοχος
-Μα είπε ο υπουργός ότι δεν υπάρχει πια αισχροκέρδεια...
-Ε,και; Αυτός δεν είπε ότι ξεχάσαμε τα Τέμπη;
-Και, ω του θαύματος, είναι ακόμα στη θέση του...
-Άσε με, δάσκαλε, γιατί έχω νεύρα. Για πες μου τα δικά σας
-Τι να σου πω; Ότι είναι Νοέμβρης και στα περισσότερα σχολεία δεν υπάρχει πρόγραμμα;
-Γι' αυτό κι ο γιος μου είναι μες την τρελή χαρά; Κάθε μέρα κατά τις 12:30,μου λέει η γιαγιά του, εμφανίζεται σπίτι, για ν' αφήσει την τσάντα
-Δυστυχώς, Βασίλη,έχουμε Παιδεία με δόσεις
-Δηλαδή;
-Σε λίγες μέρες-λέει-θα γίνει η Γ' φάση πρόσληψης αναπληρωτών
-Α,ωραία. Και πότε είπαμε αρχίζει η σχολική χρονιά;
-Στις 11 Σεπτέμβρη
-Μπράβο... αλλά αυτοί απ' τα γραφεία τους, πού να το καταλάβουν;
-Δεν ξέρω αν φταίει μόνο αυτό, Βασίλη. Το πρόβλημα είναι η πολιτική της αδιοριστίας
-Για εξηγησέ το μου λίγο
-Αντί να κάνουν κανονικούς διορισμούς και να λειτουργήσουν τα σχολεία στην ώρα τους, κάνουν ελάχιστους και συντηρούν σχεδόν 50.000 αναπληρωτές, με αποτέλεσμα να μην τελειώνουν τα προβλήματα
-Δηλαδή αυτοί οι αναπληρωτές, που πηγαίνουν από δω κι από κει, δεν έχουν οικογένεια;
-Φαίνεται ότι δεν έχουν τέτοια δικαιώματα... κι έτσι και οι ίδιοι ταλαιπωρούνται και τα σχολεία περιμένουν πότε θα λειτουργήσουν
-Δε φταίει γι' αυτό ότι το κράτος δε δίνει λεφτά για την Παιδεία;
-Αυτό κυρίως φταίει, Βασίλη. Και κυρίως η πρόθεση τους να μας έχουν ανασφαλείς κι "επαίτες",για να μη μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι
-Κι έτσι πάμε απ' το κακό στο χειρότερο... κι αυτά τα παιδιά πότε θα συνέλθουν απ' τη διετία του κορωνοιού; Που κάνουν σαν αγρίμια και όλη μέρα με τα μάτια καρφωμένα στα κινητά;
-Πώς να συνέλθουν; Αφού μας έχουν και τρέχουμε να βγάλουμε την ύλη, λες και αυτό είναι το πιο σημαντικό...
-Και δεν είναι;
-Όχι δεν είναι. Το κυριότερο είναι τα παιδιά να γίνουν άνθρωποι με αξίες, ευαισθησίες και να κατανοήσουν τον κόσμο
-Κι εσείς τι κάνετε,δάσκαλε;
-Προσπαθούμε να τα βοηθήσουμε, Βασίλη. Αλλά αυτό δε μπορεί να γίνει με τα παιδιά όλη μέρα καθηλωμένα στα θρανία, χωρίς πρακτικές δράσεις, χωρίς τέχνη, χωρίς κοινωνικές επιστήμες κλπ.
-Και τελικά;
-Και στο τελος τα παιδιά βαριούνται κι εμείς προσπαθούμε να βγάλουμε την ύλη με όσους μπορούν να μας παρακολουθήσουν...
-Και οι υπόλοιποι;
-Οι υπόλοιποι νάναι καλά τα φροντιστήρια
-Μα αυτοί οι υπόλοιποι είναι τα φτωχόπαιδα, δάσκαλε
-Είπε ο υπουργός ότι θα κάνει "ψηφιακή ενισχυτική διδασκαλία"
-Δηλ. μάθημα εξ αποστάσεως;
-Ναι
-Καλά, πλάκα μου κάνεις; Πάλι θα ζήσουμε αυτή την κοροιδία;
-Συ είπας... Εγώ ένα ξέρω... Ότι εχουν ισοπεδώσει τη νιότη κι έχουν εξουθενώσει τους εκπαιδευτικούς
-Πώς δηλαδή;
-Βασίλη, με την Τράπεζα Θεμάτων, το παιδί δεν προλαβαίνει να ζήσει... αν προσθέσεις και τις Πανελλήνιες στη Γ' Λυκείου, τότε καλά κρασιά
-Κι εσείς δεν αντιδράτε;
-Τα λέμε, αλλά πώς; Μ' ένα χιλιάρικο το μήνα οι περισσοότεροι (όχι όλοι), εχουμε περιθώριο για απεργίες;
-Άμα δεν είστε μόνοι σας, έχετε. Νάρθουμε κι εμείς μαζί
-Μακάρι, ρε Βασίλη. Έχουν γίνει βήματα για ένα "μέτωπο Παιδείας"
-Το ξέρω... και έχουμε πει να προχωρήσουμε με όσους από σας είστε αποφασισμένοι
-Κι εμείς αυτό προσπαθούμε... να ενεργοποιήσουμε τους συναδέλφους. Γιατί έχουν κι άλλα προβλήματα...
-Κι άλλα;
-Ξέρεις τι θα πει να μη σε αφήνουν σε χλωρό κλαδί; Να σου συμπεριφέρονται λες και είσαι γραμματέας; Και να μη σε αφήνουν να διδάξεις το μάθημα σου;
-Ποιος τα κάνει αυτά;
-Το αγαπητό υπουργείο... με τις απαιτήσεις του και τη γραφειοκρατία να θεριεύει... Κι όλα αυτά τα κάνουμε δωρεάν
-Να αντιδράσετε, δάσκαλε. Έτσι όπως τα λες, τα παιδιά μας θα την πληρώσουν πάλι
-Κι άμα είσαι νέος (,κι συτό σχετικό είναι) και κατάφερες να διοριστείς, αντί να σε αφήσουν να προσφέρεις, σου λένε ότι δεν είσαι μόνιμος... κι ότι αν δε σε αξιολογήσουν, δε θα γίνεις
-Καλά αυτά τα παιδιά, που διορίζονται, δεν ήταν αναπλητωτές; Και δεν έχουν συνήθως παραπάνω πτυχία, μεταπτυχιακά κλπ. Αυτούς βρήκαν να βγάλουν άχρηστους;
-Παραλογισμοί, Βασίλη. Αλλά σου λέει, θα "την πέσουμε" στους νέους, που είναι πιο ανασφαλείς, για να μπορέσουμε μετά να διαιρέσουμε και να κατηγοριοποιήσουμε το κύριο σώμα των εκπαιδευτικών και των σχολείων
-Και μετά τι θα γίνει;
-Θα σου πουν εσένα να διαλέξεις σχολείο...
-Εγώ θέλω το σχολείο της γειτονιάς
-Δεν ξέρω αν θα υπάρχει αυτή η πολυτέλεια, Βασίλη
-Αρα,δάσκαλε... δεν υπάρχει παλιός και νέος
-Ακριβώς. Κανείς δεν πρόκειται να σωθεί...εκτός κι αν θέλει να παριστάνει πως κάνει μάθημα την ώρα που η δημόσια παιδεία θεωρείται βάρος στην κεντρική εξουσία
-Και τι προτείνεις, δάσκαλε;
-Προτείνω να πάμε όλοι μαζί και να τους πείσουμε, πιέσουμε, φωνάξουμε, εξεγερθούμε - πες το, όπως θες- λέγοντας παντού ότι η παιδεία δεν είναι κουτάκια ή νούμερα του ΟΟΣΑ, δεν είναι καρφίτσες για να τις αυγατίσει η αγορά...
-Αλλά τι είναι;
-Είναι σχέσεις, είναι καθημερινή επαφή, που σφυρηλατείται αν της αφησεις χώρο κι αν την υποστηρίξεις... για να μπορέσει να βοηθήσει τις νεανικές ψυχές ν' ανθίσουν
-Αλλιώς;
-Αλλιώς, θεατές και υποαπασχολούμενους χωρίς δικαιώματα τα βλέπω τα παιδιά μας, Βασίλη
-Νάσαι καλά, δάσκαλε
-Τα λέμε, Βασίλη
-Καλό ΣΚ
-Α, κι ένα τελευταίο... Κάντε ησυχία όταν τα παιδιά κοιμούνται,όχι όταν τα σκοτώνουν
Ηλίας Παπαχατζής, εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου