Από Menshouse Team
Οι ψυχολόγοι το αποκαλούν «ενσυναίσθηση». Ως τέτοια ορίζουμε τη συναισθηματική ταύτιση με την ψυχική κατάσταση ενός άλλου ατόμου και την κατανόηση της συμπεριφοράς και των κινήτρων του. Σε πιο απλά… ελληνικά, θα λέγαμε πως είναι το να μπορείς να «νιώθεις», να καταλαβαίνεις τι συμβαίνει γύρω σου. Να μην είσαι δηλαδή αποκομμένος από την πραγματικότητα και την κοινωνία. Και αφού ορίσαμε το περίγραμμα, ας δούμε το ακριβώς αντίθετο αυτού, το «τέλειο» αντιπαράδειγμα δηλαδή. Όπως το εξέφρασαν οι βουλευτές της ΝΔ με τη σημερινή (28/2) εικόνα τους στη Βουλή.
Την ώρα που το Σύνταγμα βουλιάζει από κόσμο, την ώρα που η οργή στην κοινωνία έχει συγκεκριμένη στόχευση, ενάντια στο ψέμα και στην υποκρισία, οι «γαλάζιοι» βουλευτές είναι στον… κόσμο τους. Και παρουσίασαν μια επιτηδευμένη εικόνα θλίψης, ένα σόου κροκοδείλιων δακρύων και φαινομενικού πένθους.
Με 2 ολόκληρα χρόνια να έχουν περάσει από την τραγωδία (ή το έγκλημα, πιο σωστά) των Τεμπών και τη λέξη «δικαιοσύνη» να ακούγεται μόνο λόγω της πλήρους απουσίας της, κανείς δεν (μπορεί να) έχει ανοχή σε τέτοιες εικόνες. Ούτε οι πιο αφελείς. Το κοντράστ δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο. Ο κόσμος έξω, εκατομμύρια, και οι βουλευτές της ΝΔ μόνοι τους, κλεισμένοι στη Βουλή, πολύ μακριά από την κοινωνία που θεωρητικά εκπροσωπούν. Αυτό είναι χάσμα. Μέγα, βαθύ.
Στην Ολομέλεια της Βουλής τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Παρόντες ήταν μόνο υπουργοί της κυβέρνησης, βουλευτές της ΝΔ, και κάποιοι εκπρόσωποι των κομμάτων. Κάτι ακριβώς που γιγάντωσε την εικόνα της απομόνωσης του κυβερνώντος κόμματος. Ο (νέος) πρόεδρος του κοινοβουλίου Νικήτας Κακλαμάνης θέλησε, προσπάθησε πιο σωστά, στην ομιλία του να στείλει ένα μήνυμα δικαιοσύνης, ελπίδας. Είπε τα εξής μεταξύ άλλων (δες ΕΔΩ όλη την ομιλία του):
«Με αφορμή τη φράση “δεν έχω οξυγόνο“, να πω ότι το οξυγόνο είναι πρωταρχικό στοιχείο για τη ζωή και κυρίως είναι άχρωμο άγευστο και άοσμο. Έτσι πρέπει να το χρησιμοποιούμε, άχρωμο και μακριά από τις δικές μας φιλοδοξίες. Είμαι πεπεισμένος ότι η αλήθεια βρίσκει πάντα τον δρόμο της, ό,τι και αν πούμε από αυτήν δεν γλιτώνει κανείς. Γιατί είναι άλλο η δικαιοσύνη και άλλο η εκδίκηση. Η πρώτη βασίζεται στην αλήθεια και η δεύτερη στο μίσος. Ας αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Σκύβω ταπεινά το κεφάλι στις 57 ψυχές και τους δικούς τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι αυτοί ζητούν δικαιοσύνη και θα την έχουν ο κόσμος να χαλάσει. Κλείνω με μια τίμια υπόσχεση. Η Ελληνική Βουλή θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων».
Οι ψυχολόγοι το αποκαλούν «ενσυναίσθηση». Ως τέτοια ορίζουμε τη συναισθηματική ταύτιση με την ψυχική κατάσταση ενός άλλου ατόμου και την κατανόηση της συμπεριφοράς και των κινήτρων του. Σε πιο απλά… ελληνικά, θα λέγαμε πως είναι το να μπορείς να «νιώθεις», να καταλαβαίνεις τι συμβαίνει γύρω σου. Να μην είσαι δηλαδή αποκομμένος από την πραγματικότητα και την κοινωνία. Και αφού ορίσαμε το περίγραμμα, ας δούμε το ακριβώς αντίθετο αυτού, το «τέλειο» αντιπαράδειγμα δηλαδή. Όπως το εξέφρασαν οι βουλευτές της ΝΔ με τη σημερινή (28/2) εικόνα τους στη Βουλή.
Την ώρα που το Σύνταγμα βουλιάζει από κόσμο, την ώρα που η οργή στην κοινωνία έχει συγκεκριμένη στόχευση, ενάντια στο ψέμα και στην υποκρισία, οι «γαλάζιοι» βουλευτές είναι στον… κόσμο τους. Και παρουσίασαν μια επιτηδευμένη εικόνα θλίψης, ένα σόου κροκοδείλιων δακρύων και φαινομενικού πένθους.
Με 2 ολόκληρα χρόνια να έχουν περάσει από την τραγωδία (ή το έγκλημα, πιο σωστά) των Τεμπών και τη λέξη «δικαιοσύνη» να ακούγεται μόνο λόγω της πλήρους απουσίας της, κανείς δεν (μπορεί να) έχει ανοχή σε τέτοιες εικόνες. Ούτε οι πιο αφελείς. Το κοντράστ δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο. Ο κόσμος έξω, εκατομμύρια, και οι βουλευτές της ΝΔ μόνοι τους, κλεισμένοι στη Βουλή, πολύ μακριά από την κοινωνία που θεωρητικά εκπροσωπούν. Αυτό είναι χάσμα. Μέγα, βαθύ.
Στην Ολομέλεια της Βουλής τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Παρόντες ήταν μόνο υπουργοί της κυβέρνησης, βουλευτές της ΝΔ, και κάποιοι εκπρόσωποι των κομμάτων. Κάτι ακριβώς που γιγάντωσε την εικόνα της απομόνωσης του κυβερνώντος κόμματος. Ο (νέος) πρόεδρος του κοινοβουλίου Νικήτας Κακλαμάνης θέλησε, προσπάθησε πιο σωστά, στην ομιλία του να στείλει ένα μήνυμα δικαιοσύνης, ελπίδας. Είπε τα εξής μεταξύ άλλων (δες ΕΔΩ όλη την ομιλία του):
«Με αφορμή τη φράση “δεν έχω οξυγόνο“, να πω ότι το οξυγόνο είναι πρωταρχικό στοιχείο για τη ζωή και κυρίως είναι άχρωμο άγευστο και άοσμο. Έτσι πρέπει να το χρησιμοποιούμε, άχρωμο και μακριά από τις δικές μας φιλοδοξίες. Είμαι πεπεισμένος ότι η αλήθεια βρίσκει πάντα τον δρόμο της, ό,τι και αν πούμε από αυτήν δεν γλιτώνει κανείς. Γιατί είναι άλλο η δικαιοσύνη και άλλο η εκδίκηση. Η πρώτη βασίζεται στην αλήθεια και η δεύτερη στο μίσος. Ας αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Σκύβω ταπεινά το κεφάλι στις 57 ψυχές και τους δικούς τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι αυτοί ζητούν δικαιοσύνη και θα την έχουν ο κόσμος να χαλάσει. Κλείνω με μια τίμια υπόσχεση. Η Ελληνική Βουλή θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων».
Δείτε φωτογραφίες από την επετειακή αναφορά της Βουλής στη μνήμη των θυμάτων στα Τέμπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου