Μονά - ζυγά

Ελλάδα

«Κατ' εξαίρεση». Αυτό είναι το νέο «ψωμοτύρι» της κυβέρνησης για το νομοσχέδιο - έκτρωμα της 13ωρης δουλειάς και της «ευελιξίας». 

Οπως λέει η υπουργός Εργασίας, η δουλειά από νύχτα σε νύχτα θα γίνεται μόνο σε «εξαιρετικές περιπτώσεις». 

Τα ίδια ισχυρίζονταν για την 6ήμερη εργασία, ενώ σήμερα επικαλούνται ότι μόνο το 0,1% των επιχειρήσεων κάνει χρήση του 6ήμερου, επομένως «δεν είναι ο κανόνας». 

Βέβαια, σ' αυτό το «μαγειρεμένο» 0,1% η κυβέρνηση δεν προσμετρά καν τον Επισιτισμό - Τουρισμό και τα ξενοδοχεία, εξαφανίζοντας δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους που έχουν ξεχάσει εδώ και δεκαετίες τι θα πει 5ήμερη εργασία! 

«Αυτοί έχουν 6ήμερο επειδή έτσι είναι η Συλλογική τους Σύμβαση», απαντά το υπουργείο, εννοώντας το αίσχος που υπογράφουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ με τους ξενοδόχους για να «νομιμοποιείται» το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου στον κλάδο. Βέβαια, και εδώ η κυβέρνηση πάει όπως τη συμφέρει: Την ίδια στιγμή που επικαλείται την παραπάνω ΣΣΕ - επειδή έτσι βολεύει την εργοδοσία - αρνείται επανειλημμένα να κάνει υποχρεωτική τη ΣΣΕ των οικοδόμων, την οποία έχουν υπογράψει μετά από αλλεπάλληλες απεργιακές κινητοποιήσεις και προβλέπει ουσιαστικές αυξήσεις στα μεροκάματα και σταθερό ωράριο. 

«Μονά - ζυγά» δικά τους, λοιπόν, κυβέρνηση και εργοδοσία, που σπρώχνουν τους εργαζόμενους σε ακόμα μεγαλύτερη εξόντωση και εξαθλίωση.

Καύσιμο

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το 20% των εργαζομένων στη χώρα μας δουλεύουν πάνω από 45 ώρες τη βδομάδα. 

Η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από αυτήν που περιγράφουν τα επίσημα στοιχεία, παίρνοντας υπόψη τα άθλια ωράρια σε κλάδους όπως ο Επισιτισμός - Τουρισμός, τη μαύρη εργασία κ.λπ. 

Την αντεργατική αυτή «κανονικότητα», για την οποία ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα, με τους νόμους τους και τις Οδηγίες της ΕΕ, επιχειρεί να εδραιώσει και να επεκτείνει η κυβέρνηση της ΝΔ με το νομοσχέδιο για τις 13 ώρες δουλειάς, απογειώνοντας την «ευελιξία». 

Το «επιχείρημα» ότι δεν αφορά πολλούς εργαζόμενους και ότι η εφαρμογή του 13ωου θα είναι «περιορισμένη» είναι σκέτη πρόκληση. 

Κάθε νόμος, κάθε μέτρο που προσθέτει και το παραμικρό λιθαράκι στο αντεργατικό οικοδόμημα, ενισχύει την τάση να γενικεύονται οι συνθήκες γαλέρας και τα ωράρια - λάστιχο, χωρίς αρχή, μέση και τέλος, κάνοντας την αγορά εργασίας ακόμα πιο άγρια για τους εργαζόμενους. 

Ακόμα και εκείνοι που πιστεύουν ότι δεν τους αφορά άμεσα το μέτρο θα το βρουν μπροστά τους, αφού κανείς δεν μένει «άβρεχτος» από τη συνολική επιδείνωση των όρων δουλειάς, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και του καπιταλιστικού κέρδους. 

Πόσο μάλλον που το ξεζούμισμα των εργαζομένων με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι «καύσιμο» στη μηχανή του κεφαλαίου και «μπαρούτι» στα κανόνια της πολεμικής οικονομίας του...

Πηγή: rizospastis

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---