Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Η 29η του Δεκεμβρίου του 2014 θα εορτάζεται κάποτε πανδήμως ως η τελευταία ημέρα της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος από το 1974 και εντεύθεν. Ημέρα απελευθέρωσης από Λαζαρίδηδες, Βορίδηδες, Αδώνιδες, Μητσοτάκηδες, Βούλτεψες, Λοβέρδους, Κουκουλόπουλους, Χριστοφιλοπούλες και Κωσταντινόπουλους. Στις πιο δύσκολες στιγμές, μάς έλαχε το χειρότερο πολιτικό προσωπικό, η τοξική πρόσμιξη των ακροδεξιών και των νεοφιλελεύθερων του Σαμαρά με τους αδίστακτους πασόκους του Βενιζέλου. Αυτό δεν είναι κυβέρνηση, είναι χημικός πόλεμος.
Δεν τους βγαίνουν με τίποτα οι 180. Με το που ανακοινώθηκε ο εκβιασμός της επίσπευσης των διαδικασιών, ήρθαν τα πάνω κάτω. Αντί να τρέξουν οι ανεξάρτητοι και οι αμφιταλαντευόμενοι να δηλώσουν ότι θα ψηφίσουν Πρόεδρο για να σωθεί η χώρα και να πάρουμε τα δισεκατομμύρια από τους δανειστές, συνέβη το αντίθετο. Δύο ώρες μετά τις ανακοινώσεις της Βούλτεψη, είχαν δηλώσει ήδη ότι δεν θα ψηφίσουν για Πρόεδρο ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Νίκος Τσούκαλης και ο Πάρις Μουτσινάς, τρεις βουλευτές που οι κυβερνητικοί τους είχαν σχεδόν σίγουρους ότι θα πουν το «ναι». Κι όσο θα πληθαίνουν τα δημόσια «όχι» τόσο θα εδραιώνεται η πεποίθηση της μη εκλογής και τούτο θα δυσκολέψει το «ναι» ακόμη και εκείνων που είχαν αποφασίσει να το πουν.
Δεν βγαίνουν με τίποτα οι 180, παρ' όλα αυτά το καθεστώς θα κάνει τα πάντα για να τους βρει. Το επόμενο εικοσαήμερο θα γίνει του Κουτρούλη ο γάμος, θα βρέξει πιέσεις, ταξίματα, εκβιασμούς, εκφοβισμούς. Θα κινήσουν γη και ουρανό, διότι γνωρίζουν καλά ότι αν πάνε σε εκλογές έχοντας αποτύχει να εκλέξουν πρώιμα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα υποστούν ήττα βαρύτατη. Η επίσπευση των διαδικασιών είναι επίδειξη ισχύος κι αν φανεί ότι η ισχύς είναι παραμύθι, τότε θα τους παρασύρει το κύμα της ηττοπάθειας και της περιφρόνησης.
Ένας τρόπος υπάρχει να τους βγουν οι 180: να σπάσουν τέσσερις - πέντε ψήφους από την κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής. Δεν εννοούμε τον Μπούκουρα και τον Αλεξόπουλο που είναι ανεξάρτητοι, προερχόμενοι από τη Χ.Α., εννοούμε τέσσερις - πέντε από τους σημερινούς βουλευτές του εγκληματικού μορφώματος. Για να το πούμε απλά, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας περνάει μέσα από την αιφνίδια μεταστροφή υπόδικων ναζιστών. Ελπίζω ότι αυτό το σενάριο είναι υπερβολικό ακόμη και για τον Σαμαρά του Μπαλτάκου κι ας είπε ο χρυσαυγίτης Κουκούτσης στη Βουλή ότι τους πιάνουν οι νεοδημοκράτες και τους λένε να ψηφίσουν Πρόεδρο για να μην έρθουν οι κομμουνιστές.
Ελπίζω ότι το εφιαλτικό σενάριο θα το απορρίψει πρωτίστως ο Σταύρος Δήμας. Εντάξει, να γίνει μνημονιακός Πρόεδρος του Σαμαρά και του Βενιζέλου, αλλά όχι και Πρόεδρος εξαγορασμένων ναζιστών.
Η 29η του Δεκεμβρίου του 2014 θα εορτάζεται κάποτε πανδήμως ως η τελευταία ημέρα της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος από το 1974 και εντεύθεν. Ημέρα απελευθέρωσης από Λαζαρίδηδες, Βορίδηδες, Αδώνιδες, Μητσοτάκηδες, Βούλτεψες, Λοβέρδους, Κουκουλόπουλους, Χριστοφιλοπούλες και Κωσταντινόπουλους. Στις πιο δύσκολες στιγμές, μάς έλαχε το χειρότερο πολιτικό προσωπικό, η τοξική πρόσμιξη των ακροδεξιών και των νεοφιλελεύθερων του Σαμαρά με τους αδίστακτους πασόκους του Βενιζέλου. Αυτό δεν είναι κυβέρνηση, είναι χημικός πόλεμος.
Δεν τους βγαίνουν με τίποτα οι 180. Με το που ανακοινώθηκε ο εκβιασμός της επίσπευσης των διαδικασιών, ήρθαν τα πάνω κάτω. Αντί να τρέξουν οι ανεξάρτητοι και οι αμφιταλαντευόμενοι να δηλώσουν ότι θα ψηφίσουν Πρόεδρο για να σωθεί η χώρα και να πάρουμε τα δισεκατομμύρια από τους δανειστές, συνέβη το αντίθετο. Δύο ώρες μετά τις ανακοινώσεις της Βούλτεψη, είχαν δηλώσει ήδη ότι δεν θα ψηφίσουν για Πρόεδρο ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Νίκος Τσούκαλης και ο Πάρις Μουτσινάς, τρεις βουλευτές που οι κυβερνητικοί τους είχαν σχεδόν σίγουρους ότι θα πουν το «ναι». Κι όσο θα πληθαίνουν τα δημόσια «όχι» τόσο θα εδραιώνεται η πεποίθηση της μη εκλογής και τούτο θα δυσκολέψει το «ναι» ακόμη και εκείνων που είχαν αποφασίσει να το πουν.
Δεν βγαίνουν με τίποτα οι 180, παρ' όλα αυτά το καθεστώς θα κάνει τα πάντα για να τους βρει. Το επόμενο εικοσαήμερο θα γίνει του Κουτρούλη ο γάμος, θα βρέξει πιέσεις, ταξίματα, εκβιασμούς, εκφοβισμούς. Θα κινήσουν γη και ουρανό, διότι γνωρίζουν καλά ότι αν πάνε σε εκλογές έχοντας αποτύχει να εκλέξουν πρώιμα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα υποστούν ήττα βαρύτατη. Η επίσπευση των διαδικασιών είναι επίδειξη ισχύος κι αν φανεί ότι η ισχύς είναι παραμύθι, τότε θα τους παρασύρει το κύμα της ηττοπάθειας και της περιφρόνησης.
Ένας τρόπος υπάρχει να τους βγουν οι 180: να σπάσουν τέσσερις - πέντε ψήφους από την κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής. Δεν εννοούμε τον Μπούκουρα και τον Αλεξόπουλο που είναι ανεξάρτητοι, προερχόμενοι από τη Χ.Α., εννοούμε τέσσερις - πέντε από τους σημερινούς βουλευτές του εγκληματικού μορφώματος. Για να το πούμε απλά, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας περνάει μέσα από την αιφνίδια μεταστροφή υπόδικων ναζιστών. Ελπίζω ότι αυτό το σενάριο είναι υπερβολικό ακόμη και για τον Σαμαρά του Μπαλτάκου κι ας είπε ο χρυσαυγίτης Κουκούτσης στη Βουλή ότι τους πιάνουν οι νεοδημοκράτες και τους λένε να ψηφίσουν Πρόεδρο για να μην έρθουν οι κομμουνιστές.
Ελπίζω ότι το εφιαλτικό σενάριο θα το απορρίψει πρωτίστως ο Σταύρος Δήμας. Εντάξει, να γίνει μνημονιακός Πρόεδρος του Σαμαρά και του Βενιζέλου, αλλά όχι και Πρόεδρος εξαγορασμένων ναζιστών.
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου