Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη
Υπάρχει ένα πρόσφατο γεγονός, που θα το αναφέρω όσο γίνεται πιο αποστασιοποιημένα. Συνέβη στην περιοχή μου.
«Στις φραουλοκαλλιέργειες της Μανωλάδας, και συγκεκριμένα στον καταυλισμό των μεταναστών που εργάζονται εκεί, σημειώθηκε πυρκαγιά. Χωρίς κανένα θύμα. Καταστράφηκαν όμως έγγραφα, χαρτιά, χρήματα από μεροκάματα, και ρούχα των εργατών από το Μπαγκλαντές».
Αυτό το σχόλιο είναι σχεδόν μια στεγνή αναφορά γεγονότων. Παρόλη όμως την επιδεικτική του αφαίρεση, αρκεί ένα «όμως», για να δημιουργήσει κάποια αντιδιαστολή και συνέχεια, για περαιτέρω σκέψεις. Ευαίσθητες ή μη. Παραθέτω όμως πιο κάτω έναν άλλο σχολιασμό, όπως περίπου τον άκουσα από δίκτυο κρατικό, συνεπώς και πρόθεσης ευνοϊκής απέναντι σε «μετανάστη», «μεροκάματο» κ.λ.π. Ο διάλογος γίνεται μεταξύ των δυο παρουσιαστών. Θα χρησιμοποιήσω βέβαια ψευδώνυμα.(Δε θυμάμαι και τα ονόματά τους)
-Βρε συ Τάκη, αυτό με τη Μανωλάδα, φοβερό, φοβερό!
-Ποιος ξέρει τώρα, κάνα τσιγάρο πεταμένο, έτσι όπως ζούνε εκεί ο ένας πάνω στον άλλο! Άθλια κατάσταση, βρωμιά και δυσωδία!
- Να σου πω κάτι ρε φίλε! Έχεις πάει ποτέ Μπαγκλαντές;!
-Όχι , αλλά… ξέρω!
-Δεν ξέρεις τίποτα. Ένας φίλος που έχει πάει, ξέρεις τι μου είπε; Οι συνθήκες ζωής αυτουνών που έρχονται να δουλέψουν εδώ, είναι τρισχειρότερες από αυτές που έχουν στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας! Σπίτια παράγκες, μέσα στη λάσπη κοιμούνται, μαζί με τα ποντίκια! Το δε μεροκάματο, ένα ευρώ τη μέρα όχι δέκα που τους δίνουν εδώ! Φεύγουν από δω ματσωμένοι για τα δεδομένα τους εκεί! Ζούνε βασιλικά για πέντε χρόνια με τα λεφτά που κάνανε αποδώ!
-Εντάξει ρε συ, τα παραλές λίγο!
-(Πεπεισμένος και δήθεν ψιλοτσατισμένος) Δεν τα παραλέω καθόλου! Άσχετο με το τι τους βρήκε τώρα τους ανθρώπους(λυπησιάρικα αυτό…), η Ελλάδα είναι παράδεισος γι αυτούς!
Ειλικρινά, δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω περισσότερο τον σχολιασμό του κυρίου. Η οργή μου ήταν τόση, που αν τον είχα μπροστά μου, θα τον παρέσυρε, σαν την πυρκαγιά της Μανωλάδας. (Ας ήταν και μαγαρισμένη αυτή). Ούτως ή άλλως, το «σχόλιο-σχολείο», για κάθε -περισσότερο από μικρόνοα-, μικρόψυχο ακροατή, είχε πια πετύχει στόχο! Η προπαγάνδα, όσο πιο διακριτική και λεπτομερής είναι, τόσο καλύτερα κάνει τη δουλειά της. Για ποιο λόγο άραγε; Γιατί απλούστατα:
Α. Απομακρύνει από το κεντρικό θέμα που είναι «η αιτία της πυρκαγιάς, ακριβώς μάλιστα πάνω σε χαρτιά, έγγραφα, και προπάντων μεροκάματα, δυστυχισμένων και κάτω από στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπων».
Β. Μικραίνει το μέγεθος αυτής της δυστυχίας, αντιπαραβάλλοντάς το, με το μέγεθος της δυστυχίας, που αυτοί οι άνθρωποι βίωναν στην πατρίδα τους. Είναι δηλαδή το κλασσικό «Σκάσε και κολύμπα!» από τη στιγμή που κι εκεί ήσουν τρισχειρότερα! «Δε φτάνει δηλαδή που σε ταΐζουμε κι ένα πιάτο φαΐ παραπάνω, μας τη λες κιόλας!»
Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν τα «σχόλια-σχολεία», εκμαυλίζουν τα αυτιά των ακροατών είτε καθησυχάζοντάς τους και απενοχοποιώντας τους από την φοβερή κατάσταση που επικρατεί παραδίπλα, είτε και εξαγριώνοντας -κάποιους μικρόνοες που ποτέ δε λείπουν δυστυχώς- ότι ο αχάριστος μπαγκλαντεσιανός του κλέβει και το μεροκάματο της φρίκης. Άρα να το βουλώσει κιόλας και να ζήσει στην αναβαθμισμένη τρώγλη του, σε σχέση με αυτήν που είχε στη χώρα του.
Λοιπόν κύριοι ινστρούκτορες. Μη σχολιάζετε. Πείτε την είδηση καθαρά, αφαιρετικά, όσο πιο λιτά γίνεται. Προτιμότερο από το να κάνετε το σχόλιο, σχολείο για ημιμαθείς και μικροκέφαλους.
Πηγή: artinews.gr
Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη: Σχετικά με τον Συντάκτη
Υπάρχει ένα πρόσφατο γεγονός, που θα το αναφέρω όσο γίνεται πιο αποστασιοποιημένα. Συνέβη στην περιοχή μου.
«Στις φραουλοκαλλιέργειες της Μανωλάδας, και συγκεκριμένα στον καταυλισμό των μεταναστών που εργάζονται εκεί, σημειώθηκε πυρκαγιά. Χωρίς κανένα θύμα. Καταστράφηκαν όμως έγγραφα, χαρτιά, χρήματα από μεροκάματα, και ρούχα των εργατών από το Μπαγκλαντές».
Αυτό το σχόλιο είναι σχεδόν μια στεγνή αναφορά γεγονότων. Παρόλη όμως την επιδεικτική του αφαίρεση, αρκεί ένα «όμως», για να δημιουργήσει κάποια αντιδιαστολή και συνέχεια, για περαιτέρω σκέψεις. Ευαίσθητες ή μη. Παραθέτω όμως πιο κάτω έναν άλλο σχολιασμό, όπως περίπου τον άκουσα από δίκτυο κρατικό, συνεπώς και πρόθεσης ευνοϊκής απέναντι σε «μετανάστη», «μεροκάματο» κ.λ.π. Ο διάλογος γίνεται μεταξύ των δυο παρουσιαστών. Θα χρησιμοποιήσω βέβαια ψευδώνυμα.(Δε θυμάμαι και τα ονόματά τους)
-Βρε συ Τάκη, αυτό με τη Μανωλάδα, φοβερό, φοβερό!
-Ποιος ξέρει τώρα, κάνα τσιγάρο πεταμένο, έτσι όπως ζούνε εκεί ο ένας πάνω στον άλλο! Άθλια κατάσταση, βρωμιά και δυσωδία!
- Να σου πω κάτι ρε φίλε! Έχεις πάει ποτέ Μπαγκλαντές;!
-Όχι , αλλά… ξέρω!
-Δεν ξέρεις τίποτα. Ένας φίλος που έχει πάει, ξέρεις τι μου είπε; Οι συνθήκες ζωής αυτουνών που έρχονται να δουλέψουν εδώ, είναι τρισχειρότερες από αυτές που έχουν στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας! Σπίτια παράγκες, μέσα στη λάσπη κοιμούνται, μαζί με τα ποντίκια! Το δε μεροκάματο, ένα ευρώ τη μέρα όχι δέκα που τους δίνουν εδώ! Φεύγουν από δω ματσωμένοι για τα δεδομένα τους εκεί! Ζούνε βασιλικά για πέντε χρόνια με τα λεφτά που κάνανε αποδώ!
-Εντάξει ρε συ, τα παραλές λίγο!
-(Πεπεισμένος και δήθεν ψιλοτσατισμένος) Δεν τα παραλέω καθόλου! Άσχετο με το τι τους βρήκε τώρα τους ανθρώπους(λυπησιάρικα αυτό…), η Ελλάδα είναι παράδεισος γι αυτούς!
Ειλικρινά, δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω περισσότερο τον σχολιασμό του κυρίου. Η οργή μου ήταν τόση, που αν τον είχα μπροστά μου, θα τον παρέσυρε, σαν την πυρκαγιά της Μανωλάδας. (Ας ήταν και μαγαρισμένη αυτή). Ούτως ή άλλως, το «σχόλιο-σχολείο», για κάθε -περισσότερο από μικρόνοα-, μικρόψυχο ακροατή, είχε πια πετύχει στόχο! Η προπαγάνδα, όσο πιο διακριτική και λεπτομερής είναι, τόσο καλύτερα κάνει τη δουλειά της. Για ποιο λόγο άραγε; Γιατί απλούστατα:
Α. Απομακρύνει από το κεντρικό θέμα που είναι «η αιτία της πυρκαγιάς, ακριβώς μάλιστα πάνω σε χαρτιά, έγγραφα, και προπάντων μεροκάματα, δυστυχισμένων και κάτω από στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπων».
Β. Μικραίνει το μέγεθος αυτής της δυστυχίας, αντιπαραβάλλοντάς το, με το μέγεθος της δυστυχίας, που αυτοί οι άνθρωποι βίωναν στην πατρίδα τους. Είναι δηλαδή το κλασσικό «Σκάσε και κολύμπα!» από τη στιγμή που κι εκεί ήσουν τρισχειρότερα! «Δε φτάνει δηλαδή που σε ταΐζουμε κι ένα πιάτο φαΐ παραπάνω, μας τη λες κιόλας!»
Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν τα «σχόλια-σχολεία», εκμαυλίζουν τα αυτιά των ακροατών είτε καθησυχάζοντάς τους και απενοχοποιώντας τους από την φοβερή κατάσταση που επικρατεί παραδίπλα, είτε και εξαγριώνοντας -κάποιους μικρόνοες που ποτέ δε λείπουν δυστυχώς- ότι ο αχάριστος μπαγκλαντεσιανός του κλέβει και το μεροκάματο της φρίκης. Άρα να το βουλώσει κιόλας και να ζήσει στην αναβαθμισμένη τρώγλη του, σε σχέση με αυτήν που είχε στη χώρα του.
Λοιπόν κύριοι ινστρούκτορες. Μη σχολιάζετε. Πείτε την είδηση καθαρά, αφαιρετικά, όσο πιο λιτά γίνεται. Προτιμότερο από το να κάνετε το σχόλιο, σχολείο για ημιμαθείς και μικροκέφαλους.
Πηγή: artinews.gr
Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου