ARTI news
Γράφει σήμερα στο τουίτερ ο Μπέρνι Σάντερς: «Ίσως είμαι λίγο ντεμοντέ, αλλά πιστεύω ότι όταν μιλάς για δημοκρατία, αυτό σημαίνει ένα άτομο, μία ψήφος. Δεν σημαίνει ότι οι δισεκατομμυριούχοι αγοράζουν εκλογές…». Κι όμως έτσι είναι, οι δισεκατομμυριούχοι αγοράζουν εκλογές.
Ο Λέστερ Θόροου (καθηγητής πανεπιστημίου και σύμβουλος του Κλίντον) το έγραφε εδώ και χρόνια: «σήμερα ψηφίζουν μόνο οι πλούσιοι» με τις ψήφους που αγοράζουν! Αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατία, είναι ολιγαρχία. Στην περίπτωση αυτή, οι πολιτικοί δεν είναι παρά οι πλασιέ των συμφερόντων των ολιγαρχών. Τα αιτήματα δεν τα υποβάλλει η κοινωνία. Ούτε τις τύχες της χώρας τα ορίζει «η κοινωνία», δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που κατοικούν αυτή τη χώρα, αλλά οι λίγοι, αυτοί που αγοράζουν συμβολικό κεφάλαιο(κύρος), μίντια και ποδοσφαιρικές ομάδες, εμμέσως και πολιτικούς, καθώς χρηματοδοτούν την εκστρατεία τους, τους εξασφαλίζουν χώρο και χρόνο στα μίντια, που κατέχουν, και υποχρεώνουν τους εργαζόμενους στις δουλειές τους, τους οπαδούς των ομάδων τους, τους πολίτες αναγνώστες ή τηλεθεατές, που επηρεάζουν, να τους ψηφίζουν. Μόνο που αυτό είναι κατ’ επίφαση δημοκρατία. Στην πραγματικότητα είναι ολιγαρχία…
Γράφει σήμερα στο τουίτερ ο Μπέρνι Σάντερς: «Ίσως είμαι λίγο ντεμοντέ, αλλά πιστεύω ότι όταν μιλάς για δημοκρατία, αυτό σημαίνει ένα άτομο, μία ψήφος. Δεν σημαίνει ότι οι δισεκατομμυριούχοι αγοράζουν εκλογές…». Κι όμως έτσι είναι, οι δισεκατομμυριούχοι αγοράζουν εκλογές.
Ο Λέστερ Θόροου (καθηγητής πανεπιστημίου και σύμβουλος του Κλίντον) το έγραφε εδώ και χρόνια: «σήμερα ψηφίζουν μόνο οι πλούσιοι» με τις ψήφους που αγοράζουν! Αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατία, είναι ολιγαρχία. Στην περίπτωση αυτή, οι πολιτικοί δεν είναι παρά οι πλασιέ των συμφερόντων των ολιγαρχών. Τα αιτήματα δεν τα υποβάλλει η κοινωνία. Ούτε τις τύχες της χώρας τα ορίζει «η κοινωνία», δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που κατοικούν αυτή τη χώρα, αλλά οι λίγοι, αυτοί που αγοράζουν συμβολικό κεφάλαιο(κύρος), μίντια και ποδοσφαιρικές ομάδες, εμμέσως και πολιτικούς, καθώς χρηματοδοτούν την εκστρατεία τους, τους εξασφαλίζουν χώρο και χρόνο στα μίντια, που κατέχουν, και υποχρεώνουν τους εργαζόμενους στις δουλειές τους, τους οπαδούς των ομάδων τους, τους πολίτες αναγνώστες ή τηλεθεατές, που επηρεάζουν, να τους ψηφίζουν. Μόνο που αυτό είναι κατ’ επίφαση δημοκρατία. Στην πραγματικότητα είναι ολιγαρχία…
ΕΓΩΑΝΤΙ ΣςΧΟΛΙΟΥ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΡΟΧΧΘΕΣ. ///ΡΩΤΑΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΒΡΕ ΣΥ ΞΑΙΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΑΙΘΑΝΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ Ε3=ΛΛΑΔΑ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΑΕΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΞΑΙΡΩ ΓΙΑ ΠΕΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΙ. ΚΑΙ ΤΟΥ Ο ΕΡΩΤΗΣΑΣ ΝΑ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ Η ΔΗΜΟΞΡΑΤΙΑ ΝΥΣΤΑΞΕ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΑΛΛΑ ΞΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Α;ΝΟΙΧΤΗ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΤΗΝ ΕΠΝΙΞΑΝ Η ΜΠΟΧΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΕΒΓΑΖΕ. ΑΥΤΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή