Κόσμος
Αλήθεια, πότε σκοπεύουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ να επιβάλουν κυρώσεις στη ΝΑΤΟική Τουρκία, που «αναθεωρεί» σταθερά τα ανατολικά της σύνορα και ετοιμάζει στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία και το βόρειο Ιράκ; `Η μήπως ο «αναθεωρητισμός» της δεν μετράει όσο αυτός του Πούτιν; Τελικά, ισχύει αυτό που λέει η κυβέρνηση, ότι «δεν υπάρχει καλός και κακός αναθεωρητισμός» ή για κάποιους αναθεωρητισμούς τηρείται… σιγή ιχθύος;
Πώς εξηγείται επίσης το γεγονός ότι τόσο η Ρωσία, που με πρόσχημα τον «αντιφασιστικό αγώνα» εισέβαλε στην Ουκρανία, όσο και οι ΗΠΑ, που μάχονται τάχα «για τη δημοκρατία ενάντια στον αυταρχισμό» έχουν δώσει εξίσου τη συγκατάβασή τους στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας; Γιατί η ΕΕ, αντί να εξαντλείται σε προτροπές… αυτοσυγκράτησης, δεν συστήνει π.χ. αύξηση του στρατιωτικού εξοπλισμού στη Συρία, όπως κάνει για την Ουκρανία και όπως καταγράφηκε σε πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, με τις ψήφους των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ; Αφού – όπως λένε – στηρίζουν την Ουκρανία από «αλληλεγγύη στον αμυνόμενο», γιατί δεν κάνουν το ίδιο και για τη Συρία;
Και τέλος, τι άλλο μπορεί να σημαίνει το μεγαλειώδες «άδειασμα» των Κούρδων της Συρίας από τις ΗΠΑ, ενώ υπήρξαν στενοί στρατιωτικοί σύμμαχοι στην περιοχή, από το ότι στις ιμπεριαλιστικές κολιγιές δεν χωράνε «αρχές» και «αισθήματα», παρά μόνο η ψυχρή εκτίμηση των συμφερόντων του ενός έναντι του άλλου;
Ρητορικά ερωτήματα – τροφή για σκέψη για όποιον αρνείται να καταπιεί αμάσητη την ευρωατλαντική προπαγάνδα.
Αλήθεια, πότε σκοπεύουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ να επιβάλουν κυρώσεις στη ΝΑΤΟική Τουρκία, που «αναθεωρεί» σταθερά τα ανατολικά της σύνορα και ετοιμάζει στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία και το βόρειο Ιράκ; `Η μήπως ο «αναθεωρητισμός» της δεν μετράει όσο αυτός του Πούτιν; Τελικά, ισχύει αυτό που λέει η κυβέρνηση, ότι «δεν υπάρχει καλός και κακός αναθεωρητισμός» ή για κάποιους αναθεωρητισμούς τηρείται… σιγή ιχθύος;
Πώς εξηγείται επίσης το γεγονός ότι τόσο η Ρωσία, που με πρόσχημα τον «αντιφασιστικό αγώνα» εισέβαλε στην Ουκρανία, όσο και οι ΗΠΑ, που μάχονται τάχα «για τη δημοκρατία ενάντια στον αυταρχισμό» έχουν δώσει εξίσου τη συγκατάβασή τους στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας; Γιατί η ΕΕ, αντί να εξαντλείται σε προτροπές… αυτοσυγκράτησης, δεν συστήνει π.χ. αύξηση του στρατιωτικού εξοπλισμού στη Συρία, όπως κάνει για την Ουκρανία και όπως καταγράφηκε σε πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, με τις ψήφους των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ; Αφού – όπως λένε – στηρίζουν την Ουκρανία από «αλληλεγγύη στον αμυνόμενο», γιατί δεν κάνουν το ίδιο και για τη Συρία;
Και τέλος, τι άλλο μπορεί να σημαίνει το μεγαλειώδες «άδειασμα» των Κούρδων της Συρίας από τις ΗΠΑ, ενώ υπήρξαν στενοί στρατιωτικοί σύμμαχοι στην περιοχή, από το ότι στις ιμπεριαλιστικές κολιγιές δεν χωράνε «αρχές» και «αισθήματα», παρά μόνο η ψυχρή εκτίμηση των συμφερόντων του ενός έναντι του άλλου;
Ρητορικά ερωτήματα – τροφή για σκέψη για όποιον αρνείται να καταπιεί αμάσητη την ευρωατλαντική προπαγάνδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου