Γράφει ο Νίκος Μόττας
Μια φωτογραφία, λένε, αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Η κινέζικη παροιμία βρίσκει για άλλη μια φορά το νόημά της στην παραπάνω φωτογραφία που τραβήχθηκε στις φετινές εκδηλώσεις για το καρναβάλι της Πάτρας.
Ο κομμουνιστής δήμαρχος της πόλης Κώστας Πελετίδης γονατίζει για να χαιρετίσει ενα μικρό παιδί που συμμετέχει στους εορτασμούς. Δεν είναι απλά άλλο ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο, αλλά μια εικόνα που, για όσους ξέρουν και μπορούν να διακρίνουν, εμπεριέχει έντονο συμβολισμό.
Από την πρώτη στιγμή της εκλογής του στη θέση του δημάρχου, ο Πελετίδης ξεχώρισε από τους άλλους συναδέλφους του. Σε αντίθεση με τους «Μπακογιάννηδες» και τις λοιπές «μαρίες αντουανέτες» της τοπικής διοίκησης δεν είδε ποτέ τον λαό «αφ’ υψηλού», ως αντικείμενο δημοσίων σχέσεων και δεξαμενή ψήφων.
Αντίθετα, δίδαξε τι σημαίνει να είσαι κομμουνιστής δήμαρχος, στην πρώτη γραμμή της πάλης για τα λαϊκά προβλήματα. Για τον λαό, μαζί με το λαό. Εκεί που χτυπά η καρδιά του εργαζόμενου, του άνεργου, του φοιτητή, του αυτοαπασχολούμενου, του συνταξιούχου.
Σε μια εποχή που η τοπική διοίκηση έχει μετατραπεί πλήρως σε μακρύ χέρι των κυβερνήσεων και της ΕΕ, μέσω της οποίας υλοποιούνται σειρά αντιλαϊκών μέτρων, ο Πελετίδης δείχνει τον «άλλο δρόμο». Εκείνον που όχι μόνο δεν ταυτίζεται με τις επιλογές της κεντρικής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων αλλά, αντίθετα, πάει κόντρα στο ρεύμα, συγκρούεται, διεκδικεί, μάχεται εξαντλώντας κάθε σπιθαμή περιθωρίου για προστασία των εργαζόμενων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Χρειαζόμαστε επειγόντως περισσότερους Πελετίδηδες. Που να σκύβουν για να πλησιάσουν το λαό, αντί να κοιτούν από ψηλά και που να αγωνίζονται για εκείνον τον κόσμο που θα ναι «στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων».
Μια φωτογραφία, λένε, αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Η κινέζικη παροιμία βρίσκει για άλλη μια φορά το νόημά της στην παραπάνω φωτογραφία που τραβήχθηκε στις φετινές εκδηλώσεις για το καρναβάλι της Πάτρας.
Ο κομμουνιστής δήμαρχος της πόλης Κώστας Πελετίδης γονατίζει για να χαιρετίσει ενα μικρό παιδί που συμμετέχει στους εορτασμούς. Δεν είναι απλά άλλο ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο, αλλά μια εικόνα που, για όσους ξέρουν και μπορούν να διακρίνουν, εμπεριέχει έντονο συμβολισμό.
Από την πρώτη στιγμή της εκλογής του στη θέση του δημάρχου, ο Πελετίδης ξεχώρισε από τους άλλους συναδέλφους του. Σε αντίθεση με τους «Μπακογιάννηδες» και τις λοιπές «μαρίες αντουανέτες» της τοπικής διοίκησης δεν είδε ποτέ τον λαό «αφ’ υψηλού», ως αντικείμενο δημοσίων σχέσεων και δεξαμενή ψήφων.
Αντίθετα, δίδαξε τι σημαίνει να είσαι κομμουνιστής δήμαρχος, στην πρώτη γραμμή της πάλης για τα λαϊκά προβλήματα. Για τον λαό, μαζί με το λαό. Εκεί που χτυπά η καρδιά του εργαζόμενου, του άνεργου, του φοιτητή, του αυτοαπασχολούμενου, του συνταξιούχου.
Σε μια εποχή που η τοπική διοίκηση έχει μετατραπεί πλήρως σε μακρύ χέρι των κυβερνήσεων και της ΕΕ, μέσω της οποίας υλοποιούνται σειρά αντιλαϊκών μέτρων, ο Πελετίδης δείχνει τον «άλλο δρόμο». Εκείνον που όχι μόνο δεν ταυτίζεται με τις επιλογές της κεντρικής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων αλλά, αντίθετα, πάει κόντρα στο ρεύμα, συγκρούεται, διεκδικεί, μάχεται εξαντλώντας κάθε σπιθαμή περιθωρίου για προστασία των εργαζόμενων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Χρειαζόμαστε επειγόντως περισσότερους Πελετίδηδες. Που να σκύβουν για να πλησιάσουν το λαό, αντί να κοιτούν από ψηλά και που να αγωνίζονται για εκείνον τον κόσμο που θα ναι «στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου