Βλέπω κι ακούω και σπαράζω πότε το ένα καταπλακωμένο μωρό του σεισμικού θεριού να σώζεται από τον ομφάλιο λώρο, πότε το άλλο απ' το βυζί της μάνας του, και την μικρή Aya από τον θηλασμό της γυναίκας του γιατρού. Κι όλα τούτα στο τόξο της συμφοράς, με τον πόλεμο και το κέρδος σε σχέση τόξου - χορδής, με βέλος τον θάνατο. Το χειρότερο, το μαζικότερο, το συνθλιπτικό από τα σωριασμένα τσιμεντένια σπίτια τραπουλόχαρτα, που ξεκλήρισε φαμίλιες φτωχών, προσφύγων κι απελπισμένων της γειτονιάς μας.
Η παγκόσμια καπιταλιστική συνείδηση, δεν λέω, ξύπνησε αμέσως. Γιατί άμεσα πάνω από το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, που υπολογίζεται με εύρος μάρκας καζίνου, απλά και φιλάνθρωπα, από πενήντα έως και διακόσιες χιλιάδες νεκρούς, είδε το φως της σε υπολογιστές και αλγορίθμους, μιλώντας αμέσως για ζημιές και κέρδος απ' την υπολογισμένη αποκατάσταση κτιρίων μιας εικοσαετίας από σήμερα.
Κι εκεί που πήγα να συγκρίνω στο μυαλό μου πόσο τελικά «φθηνότερη» είναι η επένδυση στην ανακούφιση και την ανόρθωση εκατομμυρίων πληγέντων με το πανάκριβο εξοπλιστικό πολυεθνικό πρόγραμμα για την Ουκρανία, ήρθε και με αποτέλειωσε μια άλλη θηριωδώς σεισμική, επιστημονική πληροφορία. Σε μελέτη 34 άρθρων, από ΗΠΑ και Καναδά, έως την Κίνα, την Ινδία, την Κένυα, την Αίγυπτο, τη Νότια Κορέα, τη Δανία και το Ιράν, που δημοσιεύτηκε στο JAMA, μελετητές από το Χάρβαρντ, τη Γενεύη, την Ογκολογική Επιτροπή LANCET, καταλήγουν στο τεκτονικό συμπέρασμα ότι ο καρκίνος του μαστού είναι τοξικός, όχι μόνο για τους ασθενείς αλλά και για τις οικογένειές τους. Χαρακτηρίζεται μάλιστα ο ακριβότερος (!!!) των καρκίνων, γιατί συνεπάγεται υπέρογκες οικονομικές επιβαρύνσεις για το 78,8% των νοικοκυριών των ασθενών σε χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος και περίπου στο μισό σε χώρες υψηλού. Εκατσαν και μελέτησαν την «οικονομική τοξικότητα της νόσου», εξαιτίας της ανάγκης για διαγνώσεις, ελέγχους, διαρκή παρακολούθηση και διεπιστημονική φροντίδα υγείας. Και επιστημονικότατα παραδέχονται ότι ακόμα κι εκεί που υπάρχει ιδιωτική ή και κρατική ασφάλιση, αυτός ο καρκινοσεισμός στον μαστό έχει, λόγω οικονομικών επιβαρύνσεων στην τσέπη της ασθενούς που επιζεί, αυξημένη θνησιμότητα και άθλια κλινικά αποτελέσματα. Αυτοί τόλμησαν τη σύγκριση που δεν τόλμησα εγώ... Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο καρκίνος του μαστού απαιτεί να βάλεις ιδιωτικά το χέρι στην τσέπη, τόσο βαθιά απ' όσο αν στην οικογένεια υπήρχε καρκίνος του παχέος εντέρου, του πνεύμονα, και του προστάτη μαζί!...
Η παγκόσμια καπιταλιστική συνείδηση, δεν λέω, ξύπνησε αμέσως. Γιατί άμεσα πάνω από το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, που υπολογίζεται με εύρος μάρκας καζίνου, απλά και φιλάνθρωπα, από πενήντα έως και διακόσιες χιλιάδες νεκρούς, είδε το φως της σε υπολογιστές και αλγορίθμους, μιλώντας αμέσως για ζημιές και κέρδος απ' την υπολογισμένη αποκατάσταση κτιρίων μιας εικοσαετίας από σήμερα.
Κι εκεί που πήγα να συγκρίνω στο μυαλό μου πόσο τελικά «φθηνότερη» είναι η επένδυση στην ανακούφιση και την ανόρθωση εκατομμυρίων πληγέντων με το πανάκριβο εξοπλιστικό πολυεθνικό πρόγραμμα για την Ουκρανία, ήρθε και με αποτέλειωσε μια άλλη θηριωδώς σεισμική, επιστημονική πληροφορία. Σε μελέτη 34 άρθρων, από ΗΠΑ και Καναδά, έως την Κίνα, την Ινδία, την Κένυα, την Αίγυπτο, τη Νότια Κορέα, τη Δανία και το Ιράν, που δημοσιεύτηκε στο JAMA, μελετητές από το Χάρβαρντ, τη Γενεύη, την Ογκολογική Επιτροπή LANCET, καταλήγουν στο τεκτονικό συμπέρασμα ότι ο καρκίνος του μαστού είναι τοξικός, όχι μόνο για τους ασθενείς αλλά και για τις οικογένειές τους. Χαρακτηρίζεται μάλιστα ο ακριβότερος (!!!) των καρκίνων, γιατί συνεπάγεται υπέρογκες οικονομικές επιβαρύνσεις για το 78,8% των νοικοκυριών των ασθενών σε χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος και περίπου στο μισό σε χώρες υψηλού. Εκατσαν και μελέτησαν την «οικονομική τοξικότητα της νόσου», εξαιτίας της ανάγκης για διαγνώσεις, ελέγχους, διαρκή παρακολούθηση και διεπιστημονική φροντίδα υγείας. Και επιστημονικότατα παραδέχονται ότι ακόμα κι εκεί που υπάρχει ιδιωτική ή και κρατική ασφάλιση, αυτός ο καρκινοσεισμός στον μαστό έχει, λόγω οικονομικών επιβαρύνσεων στην τσέπη της ασθενούς που επιζεί, αυξημένη θνησιμότητα και άθλια κλινικά αποτελέσματα. Αυτοί τόλμησαν τη σύγκριση που δεν τόλμησα εγώ... Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο καρκίνος του μαστού απαιτεί να βάλεις ιδιωτικά το χέρι στην τσέπη, τόσο βαθιά απ' όσο αν στην οικογένεια υπήρχε καρκίνος του παχέος εντέρου, του πνεύμονα, και του προστάτη μαζί!...
Θυμάμαι εκείνο το σχολικό τραγουδάκι «τι είναι η πατρίδα μας, μην είναι τα ψηλά βουνά, μην είναι οι κάμποι...», και τώρα που γερνάω και δεν βυζαίνω, κι έλαχε να μην έχω και καρκίνο του μαστού, αλλά τον βλέπω και τον ζω σε δυστυχώς πάμπολλες γυναίκες γύρω μου, φωνάζω, δεν τραγουδάω: «Τι είναι η πατρίδα μας, μην είναι η υγεία, η δωρεάν περίθαλψη, παρακολούθηση, επιστημονική στοργή, για κάθε άτυχο βυζί που μια μέρα το πλάκωσε αυτό το Κ. ...» του Καρκίνου, του Καπιταλισμού, του Κόστους, του Κέρδους.
Γυναίκες κι άνδρες προτάξτε τα στήθη σας. Να γίνεται σεισμός, φριχτός και τρομερός και να μην πέφτει ούτε ο άνθρωπος, ούτε το σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου