Η δυστυχία είναι άνετη γι ‘αυτό την προτιμούν τόσοι πολλοί άνθρωποι. Η ευτυχία απαιτεί προσπάθεια και θάρρος. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να εγκαταλείψουν πράγματα που τους κάνουν δυστυχισμένους επειδή νοιώθουν άνετα μέσα στην δυστυχία τους, παρόλο που πιστεύουν ότι η ευτυχία βρίσκεται στην άλλη πλευρά της δυστυχίας τους.
Επιδιώκουν φυσικά την ευχαρίστηση και προσπαθούν να αποφεύγουν τον πόνο, αλλά οι περισσότεροι νιώθουν άνετα μέσα στη δυστυχία τους κι ας έχουν διέξοδο για να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους. Χάνουν την επιθυμία της περιπέτειας, κι όλα τους φαίνονται επικίνδυνα. Νοιώθουν άνετα στη δυστυχία τους επειδή εξοικειώνονται με αυτήν και ξέρουν τι να περιμένουν μέσα σε αυτήν.
Περνούν μερικές φορές πολλά χρόνια ζώντας σε «άνετη δυστυχία», είναι δυσαρεστημένοι με τη δουλειά τους, τις σχέσεις τους και γενικά με τη ζωή τους, αλλά τα πράγματα δεν τους φαίνονται τόσο πολύ άσχημα για να διακινδυνεύσουν να κάνουν κάτι γι ‘αυτό. Ο φόβος της αλλαγής τους κρατά πίσω. Ο απλός φόβος ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να καταλήξουν χειρότερα τους κρατά στη δυστυχία τους.
Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν λόγο να βγουν έξω από την ασφαλή φυλακή τους, αλλά παραπονιούνται ότι είναι άθλια. Γιατί επιλέγουν την δυστυχία; Η ανάγκη των περισσότερων ανθρώπων για αυτοσυντήρηση είναι τόσο ισχυρή που δεν θα επιλέξουν κάτι άλλο που μπορεί να τους πάει σε νέα και άγνωστα μονοπάτια.
Όλοι αντιστεκόμαστε στην αλλαγή, αλλά ταυτόχρονα λαχταρούμε μια διαφορετική ζωή. Η αντίσταση μας κρατά μακριά από το να έχουμε νέες εμπειρίες. Τα άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο της «άνετης δυστυχίας» τρέχουν στον αυτόματο πιλότο, χωρίς να σκέφτονται άλλες δυνατότητες εκτός των συνηθισμένων εντός του ασφαλούς κύκλου που έχουν δημιουργήσει για τον εαυτό τους.
Ολοκληρώνουν αποτελεσματικά λίστες υποχρεώσεων και εργασιών, ζουν ίδιες ρουτίνες στο σπίτι, ενώ βιώνουν λίγη χαρά, ή αίσθημα πραγματικής ικανοποίησης.
Η «άνετη δυστυχία» είναι μια μόνιμη κατάσταση, που γίνεται όλο και πιο έντονη με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί ακόμη και να προκαλέσει συναισθηματική διαταραχή ή κατάθλιψη, αλλά και να οδηγήσει κάποιον στην απομόνωση και να μην θέλει την συντροφιά άλλων.
Μην περιμένετε η παρούσα κατάσταση σας να μετατραπεί σε κρίση που θα σας αναγκάσει να δράσετε. Κάντε το μόνοι σας τώρα, αναλάβετε την ευθύνη της ζωής σας και πηγαίνετε την όπου είναι η βαθιά σας επιθυμία.
Αυτό που πρέπει να λάβετε μόνο υπόψη είναι, πόσο σκληρά (και πόσο καιρό) είστε διατεθειμένοι να εργαστείτε για να βγείτε από την άνετη δυστυχία σας. Μην επιλέξετε να μείνετε δυστυχείς, αναλάβετε αμέσως δράση. Μπορεί να είναι προσωρινά δυσάρεστο ή άβολο καθώς αλλάζετε, αλλά η ζωή σας θα γίνει πολύ καλύτερη.
Οι άνθρωποι που αναζητούν συχνά νέες εμπειρίες τείνουν να είναι πιο δημιουργικοί και συναισθηματικά ανθεκτικοί από εκείνους που έχουν κολλήσει σε ένα πολύ προβλέψιμο περιβάλλον.
Αναρωτηθείτε ποιες επιλογές έχετε και τι μπορείτε να κάνετε. Δεν χρειάζεται να κάνετε τεράστιο άλμα. Η αλλαγή θα είναι αργή και σταδιακή. Μπορεί να νοιώθετε άβολα στην αρχή, αλλά αυτό είναι απαραίτητο για την μακροπρόθεσμη επιτυχίας σας.
Όταν αποφασίσετε να αλλάξετε, να είστε πρακτικοί και ρεαλιστικοί σχετικά με τις επιλογές, τους πόρους και τα πιθανά αποτελέσματα. Προβλέψτε τι μπορεί να πάει στραβά και ετοιμαστείτε γι αυτό. Αλλά να είστε αισιόδοξοι και να διατηρείτε την προσδοκία ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν.
Και θυμηθείτε: Το μόνο που θα κερδίσετε είναι η δύναμη να αλλάξετε ό,τι δεν σας αρέσει. Και όταν αλλάξετε το μόνο που θα χάσετε, είναι η δυστυχία σας.
Κανείς δεν πέθανε ποτέ κάνοντας αλλαγές, αλλά ζώντας βολεμένος, σκότωσε ιδέες, ευκαιρίες, δράσεις για εξέλιξη. Η «άνετη δυστυχία» σκοτώνει!
(Από την Ελένη Βουγιούκαλου, Πρόεδρο του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου