Ελλάδα
Το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτοί επιβιώνουν με μισθούς - χαρτζιλίκια, σε συνθήκες που το κόστος ζωής εκτοξεύεται, επιβεβαιώνουν τα συγκεντρωτικά στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για το 2023, προσθέτοντας ακόμα περισσότερους λόγους για μαζική συμμετοχή στην πανεργατική απεργία της 28ης Φλεβάρη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 700.000 εργαζόμενοι - δηλαδή 3 στους 10 - έχουν μισθό που δεν φτάνει ούτε τα 800 ευρώ μεικτά, ενώ πάνω από 280.000 είναι όσοι καλούνται να βγάλουν τον μήνα με λιγότερα από 500 ευρώ μεικτά!
Αυτή είναι η πραγματικότητα σε αριθμούς για την εργατική τάξη, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση καμαρώνει για τις «αυξήσεις» - ψίχουλα στον κατώτατο μισθό και για το μούφα «ξεπάγωμα» των τριετιών, μέσα από το οποίο η εργοδοσία κλέβει προϋπηρεσία 12 ετών από χιλιάδες εργαζόμενους.
Αυτή η πραγματικότητα, των μισθών που μέχρι τις 19 κάθε μήνα γίνονται «ατμός», δεν μπορεί να αναστραφεί με τις κυβερνητικές φανφάρες περί «αύξησης του μέσου μισθού», αφού ακόμα κι αυτή η «αύξηση» κατά 6,3% (74,6 ευρώ) έχει ήδη χαθεί στις συμπληγάδες της ακρίβειας και της φορομπηξίας.
Υπενθυμίζεται πως ο ίδιος ο ΟΟΣΑ εκτιμούσε ότι μόνο το 2022 ο πραγματικός μισθός είχε μειωθεί κατά 7,4%, ενώ για το 2024 το κράτος αναμένεται να αυξήσει τα φορολογικά του έσοδα, λόγω αυτής της περιβόητης αύξησης του μέσου μισθού, κατά 6,2 δισ. ευρώ σε σχέση με πέρυσι, αν συνυπολογιστεί και η μεγαλύτερη «φορολογητέα ύλη» από τα νέα «τεκμήρια» στους βιοπαλαιστές ΕΒΕ.
Δηλαδή ακόμα κι αυτά τα ...74,6 ευρώ μεικτά καραδοκούν να τα βουτήξουν από τη μία η εφορία και από την άλλη οι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως τα σούπερ μάρκετ με τις απλησίαστες τιμές, οι πάροχοι Ενέργειας με τα χρωματιστά τιμολόγια, οι κλινικάρχες της εμπορευματοποιημένης και ιδιωτικοποιημένης Υγείας, οι φροντιστηριάρχες κ.ά.
Πρόκειται για το ζοφερό τοπίο που φέρει την υπογραφή όλων των κυβερνήσεων, οι οποίες νομοθέτησαν τη συμπίεση του μισθού με πάμπολλους τρόπους: Από την επίθεση στις ΣΣΕ (με το 75% των εργαζομένων να μην καλύπτονται πλέον από κλαδική Σύμβαση, ενώ παραμένει η απαγόρευση συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού) μέχρι την επέκταση της εργασίας - λάστιχο, που δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να μειώνει ακόμα περισσότερο το «κόστος» του εργάτη.
Τα ίδια τα στοιχεία του «Εργάνη» καταγράφουν πάνω από 300.000 εργαζόμενους που εργάζονται λιγότερο από 20 ώρες τη βδομάδα, ενώ κάθε μήνα οι νέες προσλήψεις είναι σχεδόν κατά το ήμισυ μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης.
Και αν αυτή η γενικευμένη επίθεση στο εισόδημα των εργαζομένων είναι η μία όψη του νομίσματος, στην άλλη όψη είναι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων τα οποία εκτινάσσονται, με τις 500 πιο κερδοφόρες ελληνικές εταιρείες να καταγράφουν π.χ. το 2022 αύξηση 75,5% στα κέρδη τους, φτάνοντας τα 25,1 δισ. ευρώ. 'Η των σούπερ μάρκετ, που ξεπέρασαν τα 11 δισ. το 2023, και των ενεργειακών ομίλων, εκ των οποίων οι μεγαλύτεροι είχαν πάνω από 1,6 δισ. κέρδη το 2022.
Την ίδια στιγμή που το κράτος τρίβει τα χέρια του για τη φορομπηξία στον λαό, οι τράπεζες εδώ και 10 χρόνια δεν πληρώνουν φόρους, οι δε εφοπλιστές απολαμβάνουν τη γνωστή «εθελοντική φορολόγηση»!
Το τι μπορεί πραγματικά να σταθεί «αντίπαλο δέος» σε αυτήν τη γενικευμένη επίθεση για τα κέρδη των λίγων το αποκαλύπτουν οι ίδιοι οι αγώνες των εργαζομένων σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, καλύτερους όρους εργασίας, μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία.
Τώρα λοιπόν είναι η μεγάλη ώρα για την απεργιακή κλιμάκωση, με την προετοιμασία της πανελλαδικής απεργίας στις 28 Φλεβάρη. Για να ξεδιπλωθούν ακόμα πιο επιθετικά οι διεκδικήσεις για ουσιαστική ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος και ανάκτηση απωλειών, για φτηνό ρεύμα και τρόφιμα, για δωρεάν Υγεία και Παιδεία, κόντρα στους αντιλαϊκούς νόμους της σημερινής και όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, που υπηρετούν τη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου.
Αυτή η αναμέτρηση μπροστά στις 28 Φλεβάρη, που συμπυκνώνεται στο δίλημμα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», αφορά κάθε εργαζόμενο, κάθε σωματείο και κάθε συνδικαλιστή. Τώρα είναι ώρα μάχης για το δίκιο των εργαζομένων!
Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 700.000 εργαζόμενοι - δηλαδή 3 στους 10 - έχουν μισθό που δεν φτάνει ούτε τα 800 ευρώ μεικτά, ενώ πάνω από 280.000 είναι όσοι καλούνται να βγάλουν τον μήνα με λιγότερα από 500 ευρώ μεικτά!
Αυτή είναι η πραγματικότητα σε αριθμούς για την εργατική τάξη, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση καμαρώνει για τις «αυξήσεις» - ψίχουλα στον κατώτατο μισθό και για το μούφα «ξεπάγωμα» των τριετιών, μέσα από το οποίο η εργοδοσία κλέβει προϋπηρεσία 12 ετών από χιλιάδες εργαζόμενους.
Αυτή η πραγματικότητα, των μισθών που μέχρι τις 19 κάθε μήνα γίνονται «ατμός», δεν μπορεί να αναστραφεί με τις κυβερνητικές φανφάρες περί «αύξησης του μέσου μισθού», αφού ακόμα κι αυτή η «αύξηση» κατά 6,3% (74,6 ευρώ) έχει ήδη χαθεί στις συμπληγάδες της ακρίβειας και της φορομπηξίας.
Υπενθυμίζεται πως ο ίδιος ο ΟΟΣΑ εκτιμούσε ότι μόνο το 2022 ο πραγματικός μισθός είχε μειωθεί κατά 7,4%, ενώ για το 2024 το κράτος αναμένεται να αυξήσει τα φορολογικά του έσοδα, λόγω αυτής της περιβόητης αύξησης του μέσου μισθού, κατά 6,2 δισ. ευρώ σε σχέση με πέρυσι, αν συνυπολογιστεί και η μεγαλύτερη «φορολογητέα ύλη» από τα νέα «τεκμήρια» στους βιοπαλαιστές ΕΒΕ.
Δηλαδή ακόμα κι αυτά τα ...74,6 ευρώ μεικτά καραδοκούν να τα βουτήξουν από τη μία η εφορία και από την άλλη οι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως τα σούπερ μάρκετ με τις απλησίαστες τιμές, οι πάροχοι Ενέργειας με τα χρωματιστά τιμολόγια, οι κλινικάρχες της εμπορευματοποιημένης και ιδιωτικοποιημένης Υγείας, οι φροντιστηριάρχες κ.ά.
Πρόκειται για το ζοφερό τοπίο που φέρει την υπογραφή όλων των κυβερνήσεων, οι οποίες νομοθέτησαν τη συμπίεση του μισθού με πάμπολλους τρόπους: Από την επίθεση στις ΣΣΕ (με το 75% των εργαζομένων να μην καλύπτονται πλέον από κλαδική Σύμβαση, ενώ παραμένει η απαγόρευση συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού) μέχρι την επέκταση της εργασίας - λάστιχο, που δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να μειώνει ακόμα περισσότερο το «κόστος» του εργάτη.
Τα ίδια τα στοιχεία του «Εργάνη» καταγράφουν πάνω από 300.000 εργαζόμενους που εργάζονται λιγότερο από 20 ώρες τη βδομάδα, ενώ κάθε μήνα οι νέες προσλήψεις είναι σχεδόν κατά το ήμισυ μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης.
Και αν αυτή η γενικευμένη επίθεση στο εισόδημα των εργαζομένων είναι η μία όψη του νομίσματος, στην άλλη όψη είναι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων τα οποία εκτινάσσονται, με τις 500 πιο κερδοφόρες ελληνικές εταιρείες να καταγράφουν π.χ. το 2022 αύξηση 75,5% στα κέρδη τους, φτάνοντας τα 25,1 δισ. ευρώ. 'Η των σούπερ μάρκετ, που ξεπέρασαν τα 11 δισ. το 2023, και των ενεργειακών ομίλων, εκ των οποίων οι μεγαλύτεροι είχαν πάνω από 1,6 δισ. κέρδη το 2022.
Την ίδια στιγμή που το κράτος τρίβει τα χέρια του για τη φορομπηξία στον λαό, οι τράπεζες εδώ και 10 χρόνια δεν πληρώνουν φόρους, οι δε εφοπλιστές απολαμβάνουν τη γνωστή «εθελοντική φορολόγηση»!
Το τι μπορεί πραγματικά να σταθεί «αντίπαλο δέος» σε αυτήν τη γενικευμένη επίθεση για τα κέρδη των λίγων το αποκαλύπτουν οι ίδιοι οι αγώνες των εργαζομένων σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, καλύτερους όρους εργασίας, μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία.
Τώρα λοιπόν είναι η μεγάλη ώρα για την απεργιακή κλιμάκωση, με την προετοιμασία της πανελλαδικής απεργίας στις 28 Φλεβάρη. Για να ξεδιπλωθούν ακόμα πιο επιθετικά οι διεκδικήσεις για ουσιαστική ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος και ανάκτηση απωλειών, για φτηνό ρεύμα και τρόφιμα, για δωρεάν Υγεία και Παιδεία, κόντρα στους αντιλαϊκούς νόμους της σημερινής και όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, που υπηρετούν τη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου.
Αυτή η αναμέτρηση μπροστά στις 28 Φλεβάρη, που συμπυκνώνεται στο δίλημμα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», αφορά κάθε εργαζόμενο, κάθε σωματείο και κάθε συνδικαλιστή. Τώρα είναι ώρα μάχης για το δίκιο των εργαζομένων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου