-Καλημέρα, δάσκαλε και καλό μήνα
-Επίσης... Τι κάνεις;
-Τι να κάνω; Με το ζόρι βγήκε ο Γενάρης...
-Δε λες που ήταν κι οι Αλκυονίδες και γλιτώσαμε
-Πάλι καλά... γιατί δε χρειάστηκε να ξαναπληρώσουμε για πετρέλαιο. Τι νέα;
-Δεν ακούς και τίποτα καλό...
-Ε,βέβαια... Τα κάψανε τα παιδιά στα Τέμπη, δάσκαλε
-Τραγικό... κι αν δεν ενεργοποιούνταν οι γονείς τους, τίποτα δε θα μαθαίναμε
-Σίγουρα... Οι άλλοι αφού τα μπάζωσαν καλά-καλά, καμώνονται πως δεν ήξεραν
-Ωραίο κι αυτό! "Δε μου είχαν πει τίποτα" είπαν τώρα
-Και ότι φταίει η Hellenic Train,που δεν τους είχε πει τίποτα
-Βασίλη, το ατόπημα είναι βαρύ. Δεν ξεπλένεται με εξυπνάδες. Στη Σερβία παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός
-Εδώ μην περιμένεις, δάσκαλε. Αν δε βγούμε ξανά όλοι μαζί στο δρόμο,θα τα φορτώσουν σε κανάν υπάλληλο
-Άρα, στις 28 Φλεβάρη,αλλά και νωρίτερα, να βγούμε και να απαιτήσουμε να δικαιωθούν αυτά τα παιδιά. Η ζωή όλων είναι αδιαπραγμάτευτη!
-Συμφωνώ. Στην Παιδεία τι γίνεται, δάσκαλε;
-Δεν έχουμε οξυγόνο...
-Ωχ! Κι όχι μόνο εσείς
-Αυτές τις μέρες αποφάσισαν την παραχώρηση 22 σχολείων στο ίδρυμα Ωνάση
-Κάτι άκουσα...
-Δηλαδή θα φύγουν τα παιδιά κι οι καθηγητές απ' τα σχολεία τους και μετά θα δώσουν εξετάσεις και θα περάσουν αξιολόγηση, αν θέλουν να πάνε-να μείνουν σ' αυτά τα σχολεία
-Συγνώμη, κάνουμε δώρο τα δημόσια σχολεία στους ιδιώτες;
-Και με το δικαίωμα να συμμετέχουν στη διοίκηση τους και να έχουν λόγο στο τί θα διδάσκεται...
-Ωραία δημόσια Παιδεία! Τι ειν' αυτά, βρε δάσκαλε;
-Την ίδια στιγμή τα δημόσια σχολεία έχουν αφεθεί απ' το Σεπτέμβρη χωρίς χρήματα... Έβγαλα τα θέματα για το διαγώνισμα της Β' τάξης σε βιβλιοπωλείο, Βασίλη
-"Ο κ... μας βρακί δεν έχει, κόκκινα λουλούδια θέλει"
-Ακριβώς. Αντί να υποστηρίξουν τα δημόσια σχολεία, ψάχνουν ιδιώτες για να προωθήσουν την "αριστεία"
-Και τα παιδιά του κοσμου ας πάνε να πνιγούν
-Ντροπή. Η Παιδεία δε μπορεί να γίνεται όχημα για τους νέους γιάπηδες
-Μάλιστα. Κατά τ' άλλα, καλά;
-Τι να σου πω! Σχεδόν απλήρωτοι παλεύουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν κάτι απ' το νόημα της ζωής, για να μη γίνουν σκλάβοι...
-Συμφωνώ, δάσκαλε. Πρέπει να δημιουργήσετε πολίτες...
-Ναι, αλλά από τη μια το κυνήγι της ύλης κι από την άλλη η πίεση που δεχόμαστε, δεν μας αφήνουν
-Δέχεστε κι από αλλού πίεση;
-Φυσικά. Εκτός απ' την ανάγκη για δεύτερη δουλειά, είναι κι η αξιολόγηση
-Άρα, δεν έχετε και καλή ψυχολογία...
-Πώς να έχουμε; Είναι δυνατόν να διώκονται εκπαιδευτικοί, επειδή αντιδρούν στην αξιολόγηση;
-Πώς αντιδρούν; Από μόνοι τους;
-Όχι βέβαια. Συμμετέχουν στην απεργία-αποχή, που έχουν κηρύξει τα συνδικαλιστικά όργανα
-Δηλαδή δεν υπάρχει σήμερα το δικαίωμα στην απεργία;
-Όπως βλέπεις, αμφισβητείται...
-Δάσκαλε, κάτσε να ενημερώσω τους άλλους γονείς. Έχω τσαντιστεί τώρα!
-Έτσι μπράβο. Μπορείς να τους πεις και κάτι άλλο;
-Για πες...
-Να μην κάνουν όλα τα χατίρια στα παιδιά. Και για οποιοδήποτε πρόβλημα και ιδίως για ο,τι συμβαίνει στο σχολείο, να έρχονται στο σχολείο να ενημερώνονται και να το κουβεντιάζουμε
-Το δεύτερο δεν το κάνουν; Για το πρώτο τους τους λέμε να μην φτιάχνουν νέους εγωιστές, αλλά παιδιά, που πρέπει να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος
-Μακάρι. Γιατί πολλά παιδιά κινούνται στο σχολείο μόνο με βάση τις ατομικές τους ανάγκες
-Μα τους λέμε ότι πρέπει να τα εκπαιδεύσουν. Το σχολείο έχει υποχρεώσεις...
-Και το άλλο, το χειρότερο! Κάποιοι γονείς,αντί να εμπιστευτούν το σχολείο και να πάνε να λύσουν εκεί τα προβλήματα ή τις συμπεριφορές των παιδιών τους, πάνε αλλού
-Εννοείς καταγγελίες σε προιστάμενο,αστυνομία κλπ. ;
-Αυτό ακριβώς εννοώ, Βασίλη.Το σχολείο είναι ο χώρος που γνωρίζει τα παιδιά και μπορεί να βοηθήσει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα με παιδαγωγικό τρόπο
-Άρα, εμείς οι γονείς πρέπει να έχουμε καλύτερη συνεργασία μαζί σας!
-Κι εμείς μ' εσάς. Ας βοηθήσουμε ο ένας το έργο του άλλου
-Έχεις δίκιο, δάσκαλε.
-Επομένως, Βασίλη,τα ξαναλέμε
-Τις επόμενες μέρες ξανά στους δρόμους, δάσκαλε
-Γιατί η ζωή είναι αδιαπραγμάτευτη. Με υγεία, παιδεία, ασφάλεια, σταθερή εργασία, αμοιβαιότητα, δικαιοσύνη κι ελευθερία!
-Κι ειρήνη!
-Επίσης... Τι κάνεις;
-Τι να κάνω; Με το ζόρι βγήκε ο Γενάρης...
-Δε λες που ήταν κι οι Αλκυονίδες και γλιτώσαμε
-Πάλι καλά... γιατί δε χρειάστηκε να ξαναπληρώσουμε για πετρέλαιο. Τι νέα;
-Δεν ακούς και τίποτα καλό...
-Ε,βέβαια... Τα κάψανε τα παιδιά στα Τέμπη, δάσκαλε
-Τραγικό... κι αν δεν ενεργοποιούνταν οι γονείς τους, τίποτα δε θα μαθαίναμε
-Σίγουρα... Οι άλλοι αφού τα μπάζωσαν καλά-καλά, καμώνονται πως δεν ήξεραν
-Ωραίο κι αυτό! "Δε μου είχαν πει τίποτα" είπαν τώρα
-Και ότι φταίει η Hellenic Train,που δεν τους είχε πει τίποτα
-Βασίλη, το ατόπημα είναι βαρύ. Δεν ξεπλένεται με εξυπνάδες. Στη Σερβία παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός
-Εδώ μην περιμένεις, δάσκαλε. Αν δε βγούμε ξανά όλοι μαζί στο δρόμο,θα τα φορτώσουν σε κανάν υπάλληλο
-Άρα, στις 28 Φλεβάρη,αλλά και νωρίτερα, να βγούμε και να απαιτήσουμε να δικαιωθούν αυτά τα παιδιά. Η ζωή όλων είναι αδιαπραγμάτευτη!
-Συμφωνώ. Στην Παιδεία τι γίνεται, δάσκαλε;
-Δεν έχουμε οξυγόνο...
-Ωχ! Κι όχι μόνο εσείς
-Αυτές τις μέρες αποφάσισαν την παραχώρηση 22 σχολείων στο ίδρυμα Ωνάση
-Κάτι άκουσα...
-Δηλαδή θα φύγουν τα παιδιά κι οι καθηγητές απ' τα σχολεία τους και μετά θα δώσουν εξετάσεις και θα περάσουν αξιολόγηση, αν θέλουν να πάνε-να μείνουν σ' αυτά τα σχολεία
-Συγνώμη, κάνουμε δώρο τα δημόσια σχολεία στους ιδιώτες;
-Και με το δικαίωμα να συμμετέχουν στη διοίκηση τους και να έχουν λόγο στο τί θα διδάσκεται...
-Ωραία δημόσια Παιδεία! Τι ειν' αυτά, βρε δάσκαλε;
-Την ίδια στιγμή τα δημόσια σχολεία έχουν αφεθεί απ' το Σεπτέμβρη χωρίς χρήματα... Έβγαλα τα θέματα για το διαγώνισμα της Β' τάξης σε βιβλιοπωλείο, Βασίλη
-"Ο κ... μας βρακί δεν έχει, κόκκινα λουλούδια θέλει"
-Ακριβώς. Αντί να υποστηρίξουν τα δημόσια σχολεία, ψάχνουν ιδιώτες για να προωθήσουν την "αριστεία"
-Και τα παιδιά του κοσμου ας πάνε να πνιγούν
-Ντροπή. Η Παιδεία δε μπορεί να γίνεται όχημα για τους νέους γιάπηδες
-Μάλιστα. Κατά τ' άλλα, καλά;
-Τι να σου πω! Σχεδόν απλήρωτοι παλεύουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν κάτι απ' το νόημα της ζωής, για να μη γίνουν σκλάβοι...
-Συμφωνώ, δάσκαλε. Πρέπει να δημιουργήσετε πολίτες...
-Ναι, αλλά από τη μια το κυνήγι της ύλης κι από την άλλη η πίεση που δεχόμαστε, δεν μας αφήνουν
-Δέχεστε κι από αλλού πίεση;
-Φυσικά. Εκτός απ' την ανάγκη για δεύτερη δουλειά, είναι κι η αξιολόγηση
-Άρα, δεν έχετε και καλή ψυχολογία...
-Πώς να έχουμε; Είναι δυνατόν να διώκονται εκπαιδευτικοί, επειδή αντιδρούν στην αξιολόγηση;
-Πώς αντιδρούν; Από μόνοι τους;
-Όχι βέβαια. Συμμετέχουν στην απεργία-αποχή, που έχουν κηρύξει τα συνδικαλιστικά όργανα
-Δηλαδή δεν υπάρχει σήμερα το δικαίωμα στην απεργία;
-Όπως βλέπεις, αμφισβητείται...
-Δάσκαλε, κάτσε να ενημερώσω τους άλλους γονείς. Έχω τσαντιστεί τώρα!
-Έτσι μπράβο. Μπορείς να τους πεις και κάτι άλλο;
-Για πες...
-Να μην κάνουν όλα τα χατίρια στα παιδιά. Και για οποιοδήποτε πρόβλημα και ιδίως για ο,τι συμβαίνει στο σχολείο, να έρχονται στο σχολείο να ενημερώνονται και να το κουβεντιάζουμε
-Το δεύτερο δεν το κάνουν; Για το πρώτο τους τους λέμε να μην φτιάχνουν νέους εγωιστές, αλλά παιδιά, που πρέπει να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος
-Μακάρι. Γιατί πολλά παιδιά κινούνται στο σχολείο μόνο με βάση τις ατομικές τους ανάγκες
-Μα τους λέμε ότι πρέπει να τα εκπαιδεύσουν. Το σχολείο έχει υποχρεώσεις...
-Και το άλλο, το χειρότερο! Κάποιοι γονείς,αντί να εμπιστευτούν το σχολείο και να πάνε να λύσουν εκεί τα προβλήματα ή τις συμπεριφορές των παιδιών τους, πάνε αλλού
-Εννοείς καταγγελίες σε προιστάμενο,αστυνομία κλπ. ;
-Αυτό ακριβώς εννοώ, Βασίλη.Το σχολείο είναι ο χώρος που γνωρίζει τα παιδιά και μπορεί να βοηθήσει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα με παιδαγωγικό τρόπο
-Άρα, εμείς οι γονείς πρέπει να έχουμε καλύτερη συνεργασία μαζί σας!
-Κι εμείς μ' εσάς. Ας βοηθήσουμε ο ένας το έργο του άλλου
-Έχεις δίκιο, δάσκαλε.
-Επομένως, Βασίλη,τα ξαναλέμε
-Τις επόμενες μέρες ξανά στους δρόμους, δάσκαλε
-Γιατί η ζωή είναι αδιαπραγμάτευτη. Με υγεία, παιδεία, ασφάλεια, σταθερή εργασία, αμοιβαιότητα, δικαιοσύνη κι ελευθερία!
-Κι ειρήνη!
Ηλίας Παπαχατζής, εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου