Ο,τι γράφει δεν ξεγράφει. ΝΟΜΟΣ.
Τη διπλωματική και στρατιωτική συμβολή της Ρωσίας στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων, κάποιοι θέλουν να την ξεχάσουν, η Ιστορία όμως όχι.
Εχουμε και λέμε: 1821 συγκαλείται το συνέδριο της Ιεράς Συμμαχίας στο Λάιμπαχ . Στις βασικές της αρχές η τήρηση της νομιμότητας και η καταστολή κάθε εξέγερσης ή επαναστατικού κινήματος . Η ελληνική επανάσταση ναι μεν καταδικάζεται, αλλά ο Τσάρος Αλέξανδρος , με υπόδειξη του υπουργού Εξωτερικών Ι. Καποδίστρια, αποτρέπει την ένοπλη επέμβαση, όπως συνέβη στην Ισπανία και την Ιταλία. Την επόμενη χρονιά, στο συνέδριο της Βερόνα το ελληνικό ζήτημα θέτει ο ίδιος ο Τσάρος. Είχαν προηγηθεί η σφαγή στη Χίο και οι βιαιότητες των Τούρκων, και η Ρωσία είχε διακόψει τις διπλωματικές της σχέσεις με την Οθωμανική αυτοκρατορία. Αποκηρύσσεται ξανά η ελληνική επανάσταση, διότι επικράτησε η άποψη του ανθέλληνα Μέτερνιχ που τη θεωρούσε προϊόν αναρχικών και ανατρεπτικών ιδεών. Το διπλωματικό κέρδος ωστόσο είναι ότι ο Αγώνας συνδέεται με το Ανατολικό Ζήτημα, συντελεί στη μεταστροφή της Αγγλικής πολιτικής και διασπάται η συνοχή της Ιεράς Συμμαχίας.
Λιγο πριν από την καθοριστική ναυμαχία του Ναυαρίνου (1827) οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία,) αναγκάζουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία στη συνθήκη του Λονδίνου να δεχθεί την αυτονομία της Ελλάδας και να σταματήσει ο πόλεμος. Η Ρωσία προσθέτει την παράγραφο ότι αν δεν δεχθεί τους όρους της συνθήκης, θα υπάρξουν συνέπειες.
Με τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828-29 (γνωστό ως εκστρατεία του Μωριά) επιτυγχάνεται η απόσυρση των Τουρκικών δυνάμεων από την Κεντρική και Νοτια Ελλάδα και αποδυναμώνεται ακόμα περισσότερο η Οθωμανική αυτοκρατορία που δεν μπορεί πλέον να αντιδράσει.. Οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις, παρά τους δικούς τους ανταγωνισμούς και τα συγκρουόμενα συμφέροντα, συμφωνούν τελικά με το Πρωτόκολλο του Λονδινου (1830) στην πλήρη ανεξαρτησία του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους.
Υ/Γ Η απόφαση της κυβέρνησης να μην προσκληθούν Ρωσοι πρέσβεις και πρόξενοι στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου αποτελεί εκτός από διπλωματική απρέπεια και πολιτικό λάθος.
Άλλο το παρόν και άλλο το παρελθόν που δεν παραγράφεται.
Φωτό: Η υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου, τοιχογραφία σε Αιθουσα της Βουλής
Χρύσα Κακατσάκη, εκπαιδευτικός
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου