Του Θανάση Καρτέρου
Υπάρχει μια αλήθεια που προφανώς την ξέρουν, ή θα έπρεπε να την ξέρουν, όσοι
διαλέγονται αυτή τη στιγμή στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για το αύριο του
κόμματος και της Ελλάδας: Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι άλλος από τον
χθεσινό. Και δεν τον έκανε άλλο κάποιο ιστορικό συνέδριο -τον έκαναν
άλλο οι πολίτες. Ο λαός με την ψήφο του. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που
είδαν σ' αυτόν κάτι που για χρόνια μόνο ο ίδιος και λίγοι πιστοί
έβλεπαν: Τη δυνατότητά του να σώσει και να αλλάξει τον τόπο.
Ο άλλος ΣΥΡΙΖΑ, ο σημερινός, το κόμμα που χτυπάει την πόρτα της εξουσίας από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ταράζει τον ύπνο της Μέρκελ και των αντιπροσώπων της στην Αθήνα, που εμπνέει τους ανυπάκουους της Ελλάδας και τους Αγανακτισμένους του ευρωπαϊκού Νότου και όχι μόνο, είναι έργο του ελληνικού λαού. Αυτός ο λαός, που όλοι τον κολακεύουν ως κυρίαρχο για να τον καβαλήσουν, αποφάσισε και επέβαλε διά της στήριξης και της ψήφου του, ο μεγάλος πόλος της αντίστασης, της δημοκρατίας και της ανατροπής των Μνημονίων να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί; Γιατί είδε στον ΣΥΡΙΖΑ έναν πολιτικό οργανισμό ριζικά διαφορετικό από τους άλλους, στον αντίποδα της υποταγμένου ρεαλισμού. Κάτι φρέσκο, νεανικό, ανατρεπτικό και ζόρικο. Μάλιστα, ζόρικο - με όλες τις έννοιες. Και η εντολή του είναι σαφής: Να συνεχίσει με το ίδιο πάθος, την ίδια νεανική γενναιότητα, την ίδια κάθετη αντιπαλότητα στο γερασμένο κατεστημένο, την ίδια ταξική αποφασιστικότητα, την ίδια δημοκρατική και εθνική ευαισθησία. Γιατί αν ο λαός ήθελε τους παχυνθέντες από την εξουσία, τους ταχθέντες στα Μνημόνια ή τους υποταχθέντες στους συμβιβασμούς, ήξερε πού να τους βρει. Δεν έστειλε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση για να γίνει μετά σαν τα μούτρα τους.
Τούτων δοθέντων, καλό το παραμυθάκι του κ. Ψυχάρη και των από πίσω του να σοβαρευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι είναι εν δυνάμει κυβέρνηση και δεν μπορεί (α-πα-πα) να συμπεριφέρεται ως κόμμα διαμαρτυρίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη σήμερα να συζητήσει το αύριο, να μελετήσει τις κινήσεις του, να σφίξει τις γραμμές του. Για να γίνει πιο αποτελεσματικός στον ριζοσπαστισμό του όμως, πιο έτοιμος να κυβερνήσει. Κι όχι να γεράσει πριν την ώρα του...
Πηγή: avgi.gr
Ο άλλος ΣΥΡΙΖΑ, ο σημερινός, το κόμμα που χτυπάει την πόρτα της εξουσίας από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ταράζει τον ύπνο της Μέρκελ και των αντιπροσώπων της στην Αθήνα, που εμπνέει τους ανυπάκουους της Ελλάδας και τους Αγανακτισμένους του ευρωπαϊκού Νότου και όχι μόνο, είναι έργο του ελληνικού λαού. Αυτός ο λαός, που όλοι τον κολακεύουν ως κυρίαρχο για να τον καβαλήσουν, αποφάσισε και επέβαλε διά της στήριξης και της ψήφου του, ο μεγάλος πόλος της αντίστασης, της δημοκρατίας και της ανατροπής των Μνημονίων να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί; Γιατί είδε στον ΣΥΡΙΖΑ έναν πολιτικό οργανισμό ριζικά διαφορετικό από τους άλλους, στον αντίποδα της υποταγμένου ρεαλισμού. Κάτι φρέσκο, νεανικό, ανατρεπτικό και ζόρικο. Μάλιστα, ζόρικο - με όλες τις έννοιες. Και η εντολή του είναι σαφής: Να συνεχίσει με το ίδιο πάθος, την ίδια νεανική γενναιότητα, την ίδια κάθετη αντιπαλότητα στο γερασμένο κατεστημένο, την ίδια ταξική αποφασιστικότητα, την ίδια δημοκρατική και εθνική ευαισθησία. Γιατί αν ο λαός ήθελε τους παχυνθέντες από την εξουσία, τους ταχθέντες στα Μνημόνια ή τους υποταχθέντες στους συμβιβασμούς, ήξερε πού να τους βρει. Δεν έστειλε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση για να γίνει μετά σαν τα μούτρα τους.
Τούτων δοθέντων, καλό το παραμυθάκι του κ. Ψυχάρη και των από πίσω του να σοβαρευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι είναι εν δυνάμει κυβέρνηση και δεν μπορεί (α-πα-πα) να συμπεριφέρεται ως κόμμα διαμαρτυρίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη σήμερα να συζητήσει το αύριο, να μελετήσει τις κινήσεις του, να σφίξει τις γραμμές του. Για να γίνει πιο αποτελεσματικός στον ριζοσπαστισμό του όμως, πιο έτοιμος να κυβερνήσει. Κι όχι να γεράσει πριν την ώρα του...
Πηγή: avgi.gr
