Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Θα ξυπνήσεις ποτέ ρε "μαλάκα"

Του Βαγγέλη Τσερεμέγκλη


Θα ξυπνήσεις ποτέ ρε "μαλάκα", θα ανοίξεις τα στραβάδια σου, θα ξεκολλήσεις επί τέλους από τις ιδεοληψίες και την βρωμερή σου αδιαφορία;

Ο Παύλος Φύσσας, δεν ήταν οπαδός μιας συγκεκριμένης ομάδας, ήταν φίλαθλος.

Ο Παύλος Φύσσας, δεν ήταν απλά μέλος ενός κόμματος της Αριστεράς ήταν σύντροφος.

Ο Παύλος Φύσσας, δεν ήταν ο αντιφασίστας απλώς, ήταν όπως λένε μουσικός, ήταν άνθρωπος που αγαπούσε την ζωή.

Την κανονική ζωή, όπως η δική σου, η δική μου, η ζωή του του καθενός.

Δεν τον γνώριζα, αλλά τον ήξερα πολύ καλά. Ήταν ένας από όλους και τώρα είναι η ώρα που πρέπει να γίνουμε όλοι ένα. Χωρίς τις "γαμημένες" ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές, χωρίς δόλο και συνδικαλιστικές πονηριές και τεχνάσματα, χωρίς καθυστέρηση και αποφασισμένοι.

Τι σχεδιάζει το θολωμένο σου σκατομυαλό, τι ονειρεύεται, που τρέχει;

Σήμερα η μαχαιριά από τους δολοφόνους του Παύλου, χτυπάει στα ίσια την καρδιά του κινήματος, χτυπάει στα ίσια την διεκδίκηση και την αμφισβήτηση της φτώχειας, της αναξιοπρέπειας, της εξαθλίωσης.

Θα ξυπνήσεις ποτέ ρε μαλάκα, ο Παύλος δεν ήταν "λαθρομετανάστης", δεν ήταν Ρομά, δεν ήταν Πακιστανός. Ήταν ο αδερφός, ο φίλος, ο γείτονας, ο φίλαθλος, ο συνάδελφος, ο πολιτικός σου αντίπαλος ενδεχομένως, που όμως δεν θα σε χτύπαγε στο σκοτάδι, με μαχαίρι σε ενέδρα .

Το πολύ πολύ να σου έριχνε κανένα "πολιτικό γαμαοσταυρίδι" αλλά δεν θα σε σκότωνε. Θα σε ξύπναγε ίσως, εκτός αν θεωρείς την ζωή "θάνατο" και την αποστρέφεσαι όσο και τα "φασιστόμουτρα" που σήκωσαν μαχαίρι διψώντας για αίμα.

Θα ξυπνήσεις ποτέ ρε μαλάκα, θα ξυπνήσεις ;

Παύλο δεν σε γνώριζα, αλλά σε ήξερα καλά. Καλό σου ταξίδι παλικάρι μου, καλό σου ταξίδι.!!!!!!!!