Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Εσχάτως το ΚΚΕ βρίσκεται στην επικαιρότητα μόνο όταν ελεεινολογεί τον ΣΥΡΙΖΑ.
Λογικό, αυτό θέλουν τα καθεστωτικά μίντια, αυτό τους προσφέρει το ΚΚΕ, αυτό προβάλλουν. Πότε με τα ευφυολογήματα του Κουτσούμπα περί Texas Story, πότε με το «παρών» στην τροπολογία για τα φάρμακα και τις ευχαριστίες του Άδωνι προς την κ. Παπαρήγα, το υλικό για τα Μega, τα ΑNT1, τα "Νέα", την "Καθημερινή" είναι άφθονο και καυτό. Μόνο που μ' αυτά και μ' αυτά, το ΚΚΕ έχει καταντήσει μονοθεματικό, είναι ο εξ αριστερών δημόσιος κατήγορος του ΣΥΡΙΖΑ και πέραν αυτού ουδέν. Δηλαδή μηδέν.
Τα ΜΜΕ βλέπουν μόνο το αντισυριζικό μένος του Περισσού και αγνοούν όλα τα άλλα.
Αγνοούν ακόμη και τη λυσσώδη ταξική πάλη στην οποία επιδίδεται ο Κουτσούμπας στον ελάχιστο χρόνο που του απομένει, όταν ξεμπερδεύει με τα ευφυολογήματα. Ευτυχώς για το ΚΚΕ που τα ΜΜΕ περιορίζονται στον αντισυριζισμό, ευτυχώς που δεν διαβάζουν παρακάτω, γιατί αν διάβαζαν, θα μάθαιναν ότι ο κ. Κουτσούμπας μίλησε προχθές στην Κοζάνη για «δεξιά οπορτουνιστική στροφή μετά το 1956». Για όσους δεν κατάλαβαν, δεξιά οπορτουνιστική στροφή είναι η αποσταλινοποίηση του ΚΚΣΕ που επεχείρησε ο Νικίτα Χρουστσόφ, άρα το αριστερό και μη οπορτουνιστικό ήταν ο Στάλιν. Όπερ έδει δείξαι.
Δεξιός οπορτουνιστής ο Χρουστσόφ, αριστερός ο Στάλιν, αριστερές οι δολοφονίες, οι διώξεις, η τρομοκρατία, οι Δίκες της Μόσχας.
Το ΚΚΕ επιμένει να υιοθετεί και να καθαγιάζει τις χειρότερες στιγμές του κομμουνιστικού κινήματος κι αυτό δεν είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το παρελθόν, είναι δείγμα του πώς αντιλαμβάνεται το παρόν και το μέλλον. Ποια αντίληψη για τη δημοκρατία και την ελευθερία μπορεί να έχει κάποιος που θαυμάζει τον πατερούλη, ποια σχέση με τα σύγχρονα κινήματα μπορεί να έχει ένα κόμμα που μένει προσηλωμένο στον δογματισμό του 1930; Το ΚΚΕ αντιδρά σε οτιδήποτε καινούργιο εμφανίζεται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στην αντιπαγκοσμιοποιήση, στη Γένοβα, στους αγανακτισμένους, στους occupy, λοιδωρεί, συκοφαντεί, επιτίθεται και καλά κάνει.
Διότι δεν μπορείς να είσαι και με τον Στάλιν και με τα κινήματα.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ το λατρεύουν το ΚΚΕ, κάνουν τα στραβά μάτια στις ιδεολογικές του αγκυλώσεις, δεν βλέπουν καν το τσιγκελωτό μουστάκι του Ιωσήφ που ξεπροβάλλει κάθε πρωί από την ταράτσα του Περισσού. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ το εκτιμούν το ΚΚΕ, είναι για εκείνα η ιδανική Αριστερά, η Αριστερά που εναποθέτει τα πάντα σε ένα μέλλον τόσο μακρινό, που μοιάζει μεταφυσικό. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ το επαινούν το ΚΚΕ, του λένε χίλια μπράβο επειδή είναι, λέει, συνεπές με τις ιδέες του. Ποιες ιδέες του;
Αυτές περί του δεξιού οπορτουνισμού που εκφώνησε ο Κουτσούμπας στην Κοζάνη;
Από την ΑΥΓΗ
Εσχάτως το ΚΚΕ βρίσκεται στην επικαιρότητα μόνο όταν ελεεινολογεί τον ΣΥΡΙΖΑ.
Λογικό, αυτό θέλουν τα καθεστωτικά μίντια, αυτό τους προσφέρει το ΚΚΕ, αυτό προβάλλουν. Πότε με τα ευφυολογήματα του Κουτσούμπα περί Texas Story, πότε με το «παρών» στην τροπολογία για τα φάρμακα και τις ευχαριστίες του Άδωνι προς την κ. Παπαρήγα, το υλικό για τα Μega, τα ΑNT1, τα "Νέα", την "Καθημερινή" είναι άφθονο και καυτό. Μόνο που μ' αυτά και μ' αυτά, το ΚΚΕ έχει καταντήσει μονοθεματικό, είναι ο εξ αριστερών δημόσιος κατήγορος του ΣΥΡΙΖΑ και πέραν αυτού ουδέν. Δηλαδή μηδέν.
Τα ΜΜΕ βλέπουν μόνο το αντισυριζικό μένος του Περισσού και αγνοούν όλα τα άλλα.
Αγνοούν ακόμη και τη λυσσώδη ταξική πάλη στην οποία επιδίδεται ο Κουτσούμπας στον ελάχιστο χρόνο που του απομένει, όταν ξεμπερδεύει με τα ευφυολογήματα. Ευτυχώς για το ΚΚΕ που τα ΜΜΕ περιορίζονται στον αντισυριζισμό, ευτυχώς που δεν διαβάζουν παρακάτω, γιατί αν διάβαζαν, θα μάθαιναν ότι ο κ. Κουτσούμπας μίλησε προχθές στην Κοζάνη για «δεξιά οπορτουνιστική στροφή μετά το 1956». Για όσους δεν κατάλαβαν, δεξιά οπορτουνιστική στροφή είναι η αποσταλινοποίηση του ΚΚΣΕ που επεχείρησε ο Νικίτα Χρουστσόφ, άρα το αριστερό και μη οπορτουνιστικό ήταν ο Στάλιν. Όπερ έδει δείξαι.
Δεξιός οπορτουνιστής ο Χρουστσόφ, αριστερός ο Στάλιν, αριστερές οι δολοφονίες, οι διώξεις, η τρομοκρατία, οι Δίκες της Μόσχας.
Το ΚΚΕ επιμένει να υιοθετεί και να καθαγιάζει τις χειρότερες στιγμές του κομμουνιστικού κινήματος κι αυτό δεν είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το παρελθόν, είναι δείγμα του πώς αντιλαμβάνεται το παρόν και το μέλλον. Ποια αντίληψη για τη δημοκρατία και την ελευθερία μπορεί να έχει κάποιος που θαυμάζει τον πατερούλη, ποια σχέση με τα σύγχρονα κινήματα μπορεί να έχει ένα κόμμα που μένει προσηλωμένο στον δογματισμό του 1930; Το ΚΚΕ αντιδρά σε οτιδήποτε καινούργιο εμφανίζεται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στην αντιπαγκοσμιοποιήση, στη Γένοβα, στους αγανακτισμένους, στους occupy, λοιδωρεί, συκοφαντεί, επιτίθεται και καλά κάνει.
Διότι δεν μπορείς να είσαι και με τον Στάλιν και με τα κινήματα.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ το λατρεύουν το ΚΚΕ, κάνουν τα στραβά μάτια στις ιδεολογικές του αγκυλώσεις, δεν βλέπουν καν το τσιγκελωτό μουστάκι του Ιωσήφ που ξεπροβάλλει κάθε πρωί από την ταράτσα του Περισσού. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ το εκτιμούν το ΚΚΕ, είναι για εκείνα η ιδανική Αριστερά, η Αριστερά που εναποθέτει τα πάντα σε ένα μέλλον τόσο μακρινό, που μοιάζει μεταφυσικό. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ το επαινούν το ΚΚΕ, του λένε χίλια μπράβο επειδή είναι, λέει, συνεπές με τις ιδέες του. Ποιες ιδέες του;
Αυτές περί του δεξιού οπορτουνισμού που εκφώνησε ο Κουτσούμπας στην Κοζάνη;
Από την ΑΥΓΗ
