Του Στέφανου Πρίντσιου
Μήπως γνωρίζει κάποιος να μας πει, αν υπάρχει σήμερα χώρα παγκοσμίως, χωρίς ένα υποτυπώδες έστω, εθνικό σχέδιο ασφάλειας και έκτακτης ανάγκης; Μήπως υπάρχει χώρα χωρίς δεύτερη γραμμή άμυνας στα σύνορα; Μήπως υπάρχει περίπτωση αν βελτιωθεί ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, (σεισμών, πλημμυρών κ.α.) να κατηγορηθεί ο σχεδιαστής του ως καταστροφολόγος;
Από πότε όλοι αυτοί οι στρατιωτικοί και κοινωνικοί σχεδιασμοί που κρατάει μία χώρα στα συρτάρια της για κάθε ενδεχόμενο, είναι ανεπίτρεπτοι στον οικονομικό τομέα; Από πότε μας επιβλήθηκε σε μία καθοριστική για το μέλλον της χώρας, οικονομική διαπραγμάτευση, να πηγαίνουμε χωρίς γραμμή άμυνας, δηλαδή ξεβράκωτοι;
Πως τολμάμε ως ξεμωραμένοι να διακηρύσσουμε μεγαλοφώνως ότι θα βάλουμε κόκκινες γραμμές σε μία διαπραγμάτευση αλλά συγχρόνως να διαλαλούμε ότι έχουμε μαζί μας μόνο άσπρη μπογιά;
Και όμως το αυτονόητο, ότι δηλαδή είμαστε υποχρεωμένοι ως κράτος, ως χώρα, ως λαός, να έχουμε ένα σχέδιο επιβίωσης χωρίς το ευρώ, εμείς το αναγάγουμε σε πρώτιστο κομματικό παίγνιο!
Η έλλειψη ή η παράβλεψη ύπαρξης ενός τέτοιου σχεδίου, αντί να χαρακτηρισθεί ενέργεια επιπόλαια, ανεύθυνη και επικίνδυνη. Αντί αυτή η απουσία ενός τέτοιου σχεδίου να θεωρηθεί πράξη απαράδεκτη, ακαταλόγιστη και παιδαριώδης. Αντί να ονομαστεί προδοτική, ανήκουστη, γελοία και να στιγματιστεί ως πρωτοφανής ανικανότητα, στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα η απουσία ενός τέτοιου σχεδίου εκλαμβάνεται όχι μόνο ως φυσιολογική αλλά ως απαραίτητη!
Βρίσκονται κάποιοι που ορθά – κοφτά λένε πως αν δεν θέλουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και τον περίγυρό μας και για να σταθούμε όρθιοι και ισότιμα απέναντι στους δανειστές μας, βασική και απαραίτητη προϋπόθεση είναι η γνωστοποίηση της αποφασιστικότητας μας ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τη βοήθειά τους.
Αντί λοιπόν να σχεδιάσουμε την τακτική μας και τις εναλλακτικές ενέργειες, εμείς λοιδορούμε ξεδιάντροπα όσους προσπαθούν να βάλλουν όπλα στη φαρέτρα μας, διακηρύσσοντας αφελέστατα ότι κύριοι δανειστές λυπηθείτε μας, είμαστε έρμαιο των προθέσεών σας αφού δεν έχουμε σχεδιάσει άλλη βιώσιμη πρόταση!!!
Οι καιροί ου μενετοί.
Μήπως γνωρίζει κάποιος να μας πει, αν υπάρχει σήμερα χώρα παγκοσμίως, χωρίς ένα υποτυπώδες έστω, εθνικό σχέδιο ασφάλειας και έκτακτης ανάγκης; Μήπως υπάρχει χώρα χωρίς δεύτερη γραμμή άμυνας στα σύνορα; Μήπως υπάρχει περίπτωση αν βελτιωθεί ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, (σεισμών, πλημμυρών κ.α.) να κατηγορηθεί ο σχεδιαστής του ως καταστροφολόγος;
Από πότε όλοι αυτοί οι στρατιωτικοί και κοινωνικοί σχεδιασμοί που κρατάει μία χώρα στα συρτάρια της για κάθε ενδεχόμενο, είναι ανεπίτρεπτοι στον οικονομικό τομέα; Από πότε μας επιβλήθηκε σε μία καθοριστική για το μέλλον της χώρας, οικονομική διαπραγμάτευση, να πηγαίνουμε χωρίς γραμμή άμυνας, δηλαδή ξεβράκωτοι;
Πως τολμάμε ως ξεμωραμένοι να διακηρύσσουμε μεγαλοφώνως ότι θα βάλουμε κόκκινες γραμμές σε μία διαπραγμάτευση αλλά συγχρόνως να διαλαλούμε ότι έχουμε μαζί μας μόνο άσπρη μπογιά;
Και όμως το αυτονόητο, ότι δηλαδή είμαστε υποχρεωμένοι ως κράτος, ως χώρα, ως λαός, να έχουμε ένα σχέδιο επιβίωσης χωρίς το ευρώ, εμείς το αναγάγουμε σε πρώτιστο κομματικό παίγνιο!
Η έλλειψη ή η παράβλεψη ύπαρξης ενός τέτοιου σχεδίου, αντί να χαρακτηρισθεί ενέργεια επιπόλαια, ανεύθυνη και επικίνδυνη. Αντί αυτή η απουσία ενός τέτοιου σχεδίου να θεωρηθεί πράξη απαράδεκτη, ακαταλόγιστη και παιδαριώδης. Αντί να ονομαστεί προδοτική, ανήκουστη, γελοία και να στιγματιστεί ως πρωτοφανής ανικανότητα, στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα η απουσία ενός τέτοιου σχεδίου εκλαμβάνεται όχι μόνο ως φυσιολογική αλλά ως απαραίτητη!
Βρίσκονται κάποιοι που ορθά – κοφτά λένε πως αν δεν θέλουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και τον περίγυρό μας και για να σταθούμε όρθιοι και ισότιμα απέναντι στους δανειστές μας, βασική και απαραίτητη προϋπόθεση είναι η γνωστοποίηση της αποφασιστικότητας μας ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τη βοήθειά τους.
Αντί λοιπόν να σχεδιάσουμε την τακτική μας και τις εναλλακτικές ενέργειες, εμείς λοιδορούμε ξεδιάντροπα όσους προσπαθούν να βάλλουν όπλα στη φαρέτρα μας, διακηρύσσοντας αφελέστατα ότι κύριοι δανειστές λυπηθείτε μας, είμαστε έρμαιο των προθέσεών σας αφού δεν έχουμε σχεδιάσει άλλη βιώσιμη πρόταση!!!
Οι καιροί ου μενετοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου