Του Θανάση Καρτερού
Ρήγμα, ρήξη, διαφωνία κορυφής. Οι λέξεις έχουν το δικό τους προπαγανδιστικό φορτίο όταν αναφέρονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν έρχονται και επανέρχονται για να καρικώσουν και να (μας) ξαναφορέσουν τη χιλιομπαλωμένη άποψη: Αυτοί τρώγονται συνεχώς μεταξύ τους! Έφτασε το ηλεκτρονικό "Βήμα" να ξεκινάει σχετικό ρεπορτάζ με την πληροφορία: "Συνέχεια στην εσωκομματική σύγκρουση... δόθηκε το απόγευμα της Μ. Πέμπτης στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος". Κι αυτό τη Μ. Πέμπτη το πρωί!!!
Παραδρομή, θα πείτε. Εντάξει, αλλά κάτι δείχνει η λανθάνουσα γλώσσα.
Στην προσπάθειά του ο Σέρλοκ των ρήξεων να εφαρμόσει τη "γραμμή" μετακινεί όχι μόνο ανθρώπους και βουνά, αλλά και τον χρόνο. Λέει βέβαια ο Λαφαζάνης ότι δεν υπάρχει κανένα ρήγμα -υπάρχει συζήτηση, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, και τελικώς αποφάσεις υποχρεωτικές για όλους. Είπε ο Τσίπρας τη Μεγάλη Τετάρτη στη Χαλκίδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρχηγικό κόμμα, δεν φιμώνει κανέναν, τις θέλει τις διαφορετικές απόψεις γιατί πρέπει ο λαός να ξέρει πώς σκέφτεται ο καθένας.
Ε, και; Ας λένε. Οι ρηξιλάγνοι θα συνεχίσουν το βιολί τους.
Ο κοινός τόπος -η ταύτιση στα κόμματα εξουσίας της διαφορετικής άποψης με τη ρήξη, τη διάσπαση, την υπονόμευση του αρχηγού- τους ευνοεί. Ο σπόρος τους δεν πάει ολότελα χαμένος, σε ένα έδαφος που λιπαίνουν δεκαετίες τώρα πτώματα διαφωνούντων και διαφωνιών. Κάνουν με τον νου τους μπαϊράμι, πως ό,τι ίσχυε για το ΠΑΣΟΚ και ισχύει για τη Ν.Δ. (πετάει ο Σαμαράς; πετάει!) δεν μπορεί παρά να ισχύει και για την Αριστερά. Και ένας κόσμος μαθημένος σ' αυτή τη μουσική και καχύποπτος σε υπέργειες αγάπες υπόγειων εχθρών χορεύει στον σκοπό τους.
Συνεπώς; Μιας και το τελευταίο επεισόδιο γράφτηκε ότι έχει να κάνει με τον Κρίτωνα Αρσένη, (Κρίτων σιγάν); Αυτό δεν γίνεται σε ένα κόμμα που, αν επέλεγε το σιγάν, θα πάθαινε ασφυξία. Κρίτων εξηγάν, και εξηγάν όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση με την αρτηριοσκλήρωση των άλλων. Είναι άλλο είδος. Η ζωηρή δημοκρατία είναι το οξυγόνο του, έστω κι αν ώρες-ώρες παρουσιάζει συμπτώματα παιδικής αρρώστιας -ιλαράς συνήθως. Και με λίγη προσπάθεια θα καταλάβουν, όσο θέλουν να καταλάβουν, την αλήθεια της διαλεκτικής:
η πάλη των αντιθέτων κι όχι η ομοφωνία των υποθέτων σπρώχνει τον κόσμο μπροστά...
Παραδρομή, θα πείτε. Εντάξει, αλλά κάτι δείχνει η λανθάνουσα γλώσσα.
Στην προσπάθειά του ο Σέρλοκ των ρήξεων να εφαρμόσει τη "γραμμή" μετακινεί όχι μόνο ανθρώπους και βουνά, αλλά και τον χρόνο. Λέει βέβαια ο Λαφαζάνης ότι δεν υπάρχει κανένα ρήγμα -υπάρχει συζήτηση, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, και τελικώς αποφάσεις υποχρεωτικές για όλους. Είπε ο Τσίπρας τη Μεγάλη Τετάρτη στη Χαλκίδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρχηγικό κόμμα, δεν φιμώνει κανέναν, τις θέλει τις διαφορετικές απόψεις γιατί πρέπει ο λαός να ξέρει πώς σκέφτεται ο καθένας.
Ε, και; Ας λένε. Οι ρηξιλάγνοι θα συνεχίσουν το βιολί τους.
Ο κοινός τόπος -η ταύτιση στα κόμματα εξουσίας της διαφορετικής άποψης με τη ρήξη, τη διάσπαση, την υπονόμευση του αρχηγού- τους ευνοεί. Ο σπόρος τους δεν πάει ολότελα χαμένος, σε ένα έδαφος που λιπαίνουν δεκαετίες τώρα πτώματα διαφωνούντων και διαφωνιών. Κάνουν με τον νου τους μπαϊράμι, πως ό,τι ίσχυε για το ΠΑΣΟΚ και ισχύει για τη Ν.Δ. (πετάει ο Σαμαράς; πετάει!) δεν μπορεί παρά να ισχύει και για την Αριστερά. Και ένας κόσμος μαθημένος σ' αυτή τη μουσική και καχύποπτος σε υπέργειες αγάπες υπόγειων εχθρών χορεύει στον σκοπό τους.
Συνεπώς; Μιας και το τελευταίο επεισόδιο γράφτηκε ότι έχει να κάνει με τον Κρίτωνα Αρσένη, (Κρίτων σιγάν); Αυτό δεν γίνεται σε ένα κόμμα που, αν επέλεγε το σιγάν, θα πάθαινε ασφυξία. Κρίτων εξηγάν, και εξηγάν όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση με την αρτηριοσκλήρωση των άλλων. Είναι άλλο είδος. Η ζωηρή δημοκρατία είναι το οξυγόνο του, έστω κι αν ώρες-ώρες παρουσιάζει συμπτώματα παιδικής αρρώστιας -ιλαράς συνήθως. Και με λίγη προσπάθεια θα καταλάβουν, όσο θέλουν να καταλάβουν, την αλήθεια της διαλεκτικής:
η πάλη των αντιθέτων κι όχι η ομοφωνία των υποθέτων σπρώχνει τον κόσμο μπροστά...
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου