Τού Θανάση Καρτερού
.jpg)
Ένα ανώτερο στέλεχος τράπεζας παίρνει μετεγγραφή και γίνεται υπουργός Οικονομίας.
Ο υπουργός Οικονομίας παίρνει μετεγγραφή και γίνεται διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Μια διμοιρία φωνακλάδες χαμηλού επιπέδου, δηλωσίες της Ακροδεξιάς και διασωθέντες από τη δακοκτονία πρώην σοσιαλιστές απαρτίζουν το νέο, απολύτως ελεεινό, υπουργικό συμβούλιο. Μοιράζονται τα ιμάτιά μας χωρίς καμιά αιδώ -τόσα το ΠΑΣΟΚ, τόσα η Δεξιά, τόσα η Ακροδεξιά. Κι ο καταλληλότερος όλων πρωθυπουργός, αντάμα με τον καταλληλότατο αντιπρόεδρό του, ψεύδονται φωναχτά για το τέλος των σκληρών μέτρων, ενώ υπογράφουν μουλωχτά την προθυμία τους για νέα σκληρά μέτρα.
Όλα αυτά, γυμνά από ηθική, χυδαία στη φτήνια τους και τοξικά στη φθορά τους, λαμβάνουν χώρα στη δημοκρατική μας χώρα. Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, κουρασμένο από την απόλυτη φτώχεια, ζαλισμένο από την ανατριχιαστική μονοφωνία της διαπλοκής, τρομαγμένο από το θράσος των κυρίαρχων, τείνει να τα θεωρήσει φυσική κατάσταση. Άλλο ένα παχύδερμο των τραπεζών αφεντικό στο ψωμί της οικογένειάς μας; Άλλος ένας κουμπάρος του φασισμού εγγυητής της υγείας μας; Άλλη μια αρμαθιά από ψεύτες και κωλοτούμπες του Σόιμπλε αφεντικά της ζωής μας;
Δεν βαριέσαι, τίποτε δεν αλλάζει.
Δεν υπάρχει κανένα λάθος εδώ από την πλευρά εκείνων, στο Βερολίνο και την Αθήνα, που οικοδομούν το καθεστώς των Μνημονίων. Η χυδαιότητα στην υπερβολή της, η απάτη στην υπερβολή της, η ανηθικότητα στην υπερβολή της, δεν είναι παρεκκλίσεις από κάποια επιζητούμενη πολιτική αρετής. Είναι η ιδεολογία του καθεστώτος. Και όλοι αυτοί οι Χατζηαβάτηδες, οι ναζί, τα ποτάμια και οι ελιές, δεν είναι παρά το νέο πολιτικό σκηνικό, που αντιστοιχεί στο νέο καθεστώς. Για να τρομάξουμε, να το βουλώσουμε, να σιχαθούμε τόσο πολύ που θα σκύψουμε την γκλάβα, θα ψάχνουμε σωτηρία στον Μαρινάκη, θα μιζεριάσουμε στη φιλοσοφία του φραπέ: Όλοι ίδιοι είναι!
Αυτή η ζοφερή πλευρά της πραγματικότητας επιβάλλει στην Αριστερά να είναι ακόμα πιο Αριστερά. Πιο φωτεινή στο ήθος της, πιο ασυμβίβαστη στον ριζοσπαστισμό της, πιο συμπαγής στις δεσμεύσεις της, πιο όρθια στις κοινωνικές και πολιτικές μάχες. Μήπως όμως έτσι όρθια δίνει στόχο; Ίσως, αλλά έτσι που ήρθαν τα πράγματα δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Πάντα στην ιστορία οι όρθιοι είναι που κερδίζουν και ξεσηκώνουν τους σκυμμένους...
Ένα ανώτερο στέλεχος τράπεζας παίρνει μετεγγραφή και γίνεται υπουργός Οικονομίας.
Ο υπουργός Οικονομίας παίρνει μετεγγραφή και γίνεται διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Μια διμοιρία φωνακλάδες χαμηλού επιπέδου, δηλωσίες της Ακροδεξιάς και διασωθέντες από τη δακοκτονία πρώην σοσιαλιστές απαρτίζουν το νέο, απολύτως ελεεινό, υπουργικό συμβούλιο. Μοιράζονται τα ιμάτιά μας χωρίς καμιά αιδώ -τόσα το ΠΑΣΟΚ, τόσα η Δεξιά, τόσα η Ακροδεξιά. Κι ο καταλληλότερος όλων πρωθυπουργός, αντάμα με τον καταλληλότατο αντιπρόεδρό του, ψεύδονται φωναχτά για το τέλος των σκληρών μέτρων, ενώ υπογράφουν μουλωχτά την προθυμία τους για νέα σκληρά μέτρα.
Όλα αυτά, γυμνά από ηθική, χυδαία στη φτήνια τους και τοξικά στη φθορά τους, λαμβάνουν χώρα στη δημοκρατική μας χώρα. Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, κουρασμένο από την απόλυτη φτώχεια, ζαλισμένο από την ανατριχιαστική μονοφωνία της διαπλοκής, τρομαγμένο από το θράσος των κυρίαρχων, τείνει να τα θεωρήσει φυσική κατάσταση. Άλλο ένα παχύδερμο των τραπεζών αφεντικό στο ψωμί της οικογένειάς μας; Άλλος ένας κουμπάρος του φασισμού εγγυητής της υγείας μας; Άλλη μια αρμαθιά από ψεύτες και κωλοτούμπες του Σόιμπλε αφεντικά της ζωής μας;
Δεν βαριέσαι, τίποτε δεν αλλάζει.
Δεν υπάρχει κανένα λάθος εδώ από την πλευρά εκείνων, στο Βερολίνο και την Αθήνα, που οικοδομούν το καθεστώς των Μνημονίων. Η χυδαιότητα στην υπερβολή της, η απάτη στην υπερβολή της, η ανηθικότητα στην υπερβολή της, δεν είναι παρεκκλίσεις από κάποια επιζητούμενη πολιτική αρετής. Είναι η ιδεολογία του καθεστώτος. Και όλοι αυτοί οι Χατζηαβάτηδες, οι ναζί, τα ποτάμια και οι ελιές, δεν είναι παρά το νέο πολιτικό σκηνικό, που αντιστοιχεί στο νέο καθεστώς. Για να τρομάξουμε, να το βουλώσουμε, να σιχαθούμε τόσο πολύ που θα σκύψουμε την γκλάβα, θα ψάχνουμε σωτηρία στον Μαρινάκη, θα μιζεριάσουμε στη φιλοσοφία του φραπέ: Όλοι ίδιοι είναι!
Αυτή η ζοφερή πλευρά της πραγματικότητας επιβάλλει στην Αριστερά να είναι ακόμα πιο Αριστερά. Πιο φωτεινή στο ήθος της, πιο ασυμβίβαστη στον ριζοσπαστισμό της, πιο συμπαγής στις δεσμεύσεις της, πιο όρθια στις κοινωνικές και πολιτικές μάχες. Μήπως όμως έτσι όρθια δίνει στόχο; Ίσως, αλλά έτσι που ήρθαν τα πράγματα δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Πάντα στην ιστορία οι όρθιοι είναι που κερδίζουν και ξεσηκώνουν τους σκυμμένους...
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου