Σύγκρουση και Ανατροπή!!! Ο δρόμος είναι Μονόδρομος!!!

Της Ελένης Ζάχαρη

Στο Πανεπιστήμιο είχα έναν καθηγητή, έχει πεθάνει τώρα αλλά αυτα που μας δίδαξε ζουν, που μας έλεγε πολλές φορές : Όταν δεις στο δρόμο δυο κι ο ένας είναι στο λαιμό του άλλου, μην τα βάλεις με τον από πάνω αλλά, με τον από κάτω που του το επέτρεψε και δείχνει ανοχή!"

Όταν ξεκίνησε αυθόρμητα το κίνημα των Πλατειών έμοιαζε ο κόσμος να έχει καταλάβει πως αυτός/ αυτοί που κάθονταν στο σβέρκο του τόσα χρόνια, τον οδηγούσαν με ταχύτατους ρυθμούς στην εξαθλίωση και σε μια πρωτοφανή οικονομική υποδούλωση! ΔΝΤ, Τρόϊκα, Μνημόνιο, λέξεις - εφιάλτες μπήκαν στη ζωή μας και την έκαναν άνω κάτω!

Ξαφνικά κάποιοι ξένοι Απαιτούσαν σχεδόν τα πάντα για "να σωθεί" η χώρα.

Με μαθηματική ακρίβεια να εξοντωθεί ο λαός!!! Οι αντιδράσεις εκείνο τον πρώτο καιρό ήταν δυναμικές! Οι Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα που μαζεύτηκαν λες και τους ξύπνησε η Ισπανική πινακίδα, προσβλητική βέβαια, " Μη φωνάζετε η Ελλάδα κοιμάται"....ή περίπου έτσι χτύπησε το φιλότιμο(;) του Έλληνα που κατάλαβε πως αν δε βγει στον δρόμο και δε φωνάξει, δεν έχει νόημα τίποτε.

Έβλεπες στην πάνω μεριά της Πλατείας καλοβαλμένες κυρίες με τα ταγεράκια τους να λένε τον πόνο τους για τα χρόνια που ψήφιζαν τη "μεγάλη Λαϊκή παράταξη"... Έβλεπες ανθρώπους ετερόκλητους...και χρυσαυγίτες έβλεπες που χώνονταν στο πλήθος κι έκαναν προπαγάνδα κατά των μεταναστών... Μέχρι τις 15 Ιουνίου μόνο κολλητοί που δεν γίναμε με τα ΜΑΤ....από εκείνη την ημέρα ο καθένας βρήκε τον ρόλο του, τα μπάχαλα, οι ασφαλίτες με πολιτικά που σου πέταγαν πέτρα κι έλεγες "Τι τρέχει τώρα;" , ο κόσμος πάνω και μέσα στην Πλατεία, και βέβαια τα ΜΑΤ....

Μην ξεχάσουμε και το ΚΚΕ...που μια και δεν ήθελαν οι Αγανακτισμένοι να μπουν κάτω από την καθοδήγησή του, φρόντισε να σνομπάρει κάθε κίνηση, ακόμη και να την υπονομεύσει και να βρίζει τους ανθρώπους που συμμετείχαν...

Σαν σήμερα τα ΜΑΤ μπήκαν στην Πλατεία και δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Χτύπησαν δίχως έλεος, έριξαν χημικά αβέρτα ( δυο μέρες λέγαμε με μια φίλη πολύ γνωστή, πως νιώθουμε σαν κατσαρίδες για να το διασκεδάσουμε...), χτύπησαν μέσα στο μετρό όπου βρίσκονταν εθελοντές και προσέφεραν πρώτες βοήθειες και βέβαια δεν ξεχώριζαν ηλικίες!!

Ερχόμαστε στο τώρα...τελικά τα Μνημόνια ψηφίστηκαν, κανένα μέτρο δεν αμφισβητήθηκε, όλα όσα στερούν από τον Λαό ζωτικά πράγματα έχουν ψηφιστεί, η Υγεία έχει διαλυθεί, η Παιδεία τώρα έχει και Υπουργό για να οδηγήσει στην ισοπέδωσή της, φορολογία, άστεγοι, αυτόχειρες, άνεργοι και προβλέπονται κι άλλοι....

Γιατί κανείς δεν αντιδρά;

Γιατί πρέπει πάντα να υπάρχει ένας Μεσσίας σε Πολιτικό - Κομματικό επίπεδο ώστε να πάρει την Ευθύνη;; Προσωπική Ευθύνη για την τύχη του τόπου και του εαυτού δεν υπάρχει;; Προσωπικά βαρέθηκα να ακούω αυτό το εκθεσάδικο " Είναι θέμα παιδείας!" Θέμα βολέματος είναι!!! Φόβου και αναμονής του Μεσσία που θα τάξει θέσεις και μισθούς!!!

Αμ δεν γίνονται έτσι οι αγώνες! Αν δεν μπορείς αληθινά να γυρέψεις το δίκιο σου χωρίς να περιμένεις ανταμοιβή, τότε είσαι μισθοφόρος και δεν χρειαζόμαστε τέτοιους!!!! Αν κάτι έπρεπε να μας διδάξουν αυτά τα χρόνια είναι η βαθιά αλληλεγγύη σε όλους τους τομείς! Μόνο έτσι θα είχαμε αποτρέψει το φίδι του Ναζισμού απ' τη μια και τον ωχαδερφισμό από την άλλη...

Όσο συνεχίζουμε να αδιαφορούμε ή να σκεφτόμαστε περιορισμένα ή χαράσσοντας καθένας δικές του πορείες....πάντα θα νικάει η βία των ΜΑΤ!!!! Όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο εχθρός, πως έχει πολλά όπλα, μεταλλάσσεται και απειλεί.. Ας προσπαθήσουμε μια ακόμη φορά να τους διώξουμε απ' το σβέρκο μας και να γίνουν εκλογές πριν προλάβουν να τα αποτελειώσουν όλα!!!!

Σύγκρουση και Ανατροπή!!! Ο δρόμος είναι Μονόδρομος!!!