Οι λαγοί και το πετραχήλι

Του Θανάση Καρτερού

Οι λαγοί ήταν 38. Αλλά το πετραχήλι ένα. Και το φόρεσε -ποιος άλλος;- ο της Δικαιοσύνης Αθανασίου, ο οποίος έσπευσε να συμφωνήσει με τους εθνικώς ευαίσθητους βουλευτές της Ν.Δ.: Από τη στιγμή που το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο γίνει νόμος του κράτους, όποιος τολμήσει να χρησιμοποιήσει άλλη λέξη (π.χ. εθνοκάθαρση, ή σφαγή, ή εξολόθρευση) για το έγκλημα των Τούρκων κατά των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας θα μπαγλαρώνεται πάραυτα. Διότι θα διαπράττει ποινικό αδίκημα. Γενοκτονία -αυτός θα είναι πλέον ο μόνος αποδεκτός και κυρίως νόμιμος χαρακτηρισμός.

Εννοείται ότι απαγορεύεται πλέον να αμφισβητεί κανείς το Ολοκαύτωμα. Άρα, με αυτά τα συντονισμένα μέτρα του επί της Δικαιοσύνης αξιοτίμου και του επικεφαλής μας του Μαξίμου, η Ιστορία μπορεί να κοιμάται ήσυχη. Πιθανότατα εξασφαλίζεται ο εθνικός ύπνος και του Μαξίμου του Μικρού, που φέρει το επώνυμο Χαρακόπουλος, ο οποίος ξαγρυπνούσε αναστατωμένος και έτοιμος να καταψηφίσει το νομοσχέδιο, αν δεν... Μόνο για τον ύπνο του αγίου Γόρτυνος, που διέκρινε τη σκιά του 666 και την απειλή για την ορθοδοξία ανάμεσα στα άρθρα του νομοσχεδίου, δεν είμαστε σίγουροι.

Παραμένει εντούτοις ένα ερώτημα: Θα μπορούν εις το εξής να κοιμούνται τόσο ήσυχοι, όσο η Ιστορία, και οι Πακιστανοί, οι Αφγανοί, οι Αφρικανοί και οι μελαχρινοί, τους οποίους υποτίθεται ότι προστατεύει η αντιρατσιστική νομοθεσία; Διότι, εξ όσων γνωρίζουμε χωρίς να είμαστε ιστορικοί, ο ρατσισμός αυτούς ακριβώς σημαδεύει. Αυτοί σακατεύονται από τους αναβολικούς, γίνονται σάκος του μποξ από τους χιτλερικούς, καθυβρίζονται από τους χολερικούς, τραβολογιούνται από αστυνομικούς και δολοφονούνται από τους παρακρατικούς. Και όλα αυτά συμβαίνουν τώρα, που διάφοροι ταγοί του έθνους θυμήθηκαν τόσο αθώα τους Πόντιους.

Να προστατέψουμε τη μνήμη των νεκρών -ναι. Αλλά να προστατέψουμε πρωτίστως τους ζώντες, πριν να είναι αργά. Να προστατέψουμε και τους εαυτούς μας από την ευκολία να φορτώνουμε τα βάσανά μας στους ξένους, στους μουσουλμάνους, στους διαφορετικούς. Αυτή θα έπρεπε να είναι η φιλοσοφία του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου και όχι ο καυγάς δήθεν για τους Πόντιους, που είναι καυγάς για το πάπλωμα. Και δυστυχώς, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, οι συνεχιστές του Μπαλτάκου και οι συμπέθεροι των ναζί θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μην αλλάξει τίποτε. Διότι το μεν έθνος έχει χρώμα, η δε ψήφος όχι...

Από την ΑΥΓΗ