Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Illuminati

Του Θανάση Καρτερού


Ξεσπάθωσαν τις τελευταίες μέρες, με αφορμή το αντιρατσιστικό -να το κάνει ο Θεός- νομοσχέδιο, διάφοροι ούλτρα πεφωτισμένοι Ιεράρχες της Εκκλησίας. Οι οποίοι εν ονόματι του Θεού, του έθνους, της πίστης, της φύσης, κατακεραύνωσαν, κατάγγειλαν, εξόρκισαν, αφόρισαν όλα όσα θεωρούν, φαντάζονται, πιστεύουν ως αντεθνικά και εξαποδώ. Και έκαναν σαφές για άλλη μια φορά πώς αντιλαμβάνονται τον ρόλο και την αποστολή τους.

Φυσικά και έχουν κάθε δικαίωμα να ομιλούν οι μητροπολίτες, αν και σε πάμπολλες περιπτώσεις δεν αναγνωρίζουν το ίδιο δικαίωμα στον κατώτερο κλήρο. Και είναι άνευ νοήματος να τσακώνεται κανείς μαζί τους για τη μικρασιατική καταστροφή, ή για το αν έχουν δικαίωμα να συμβιώνουν κατά νόμο τα ομόφυλα ζευγάρια, και διάφορα άλλα. Εκείνο όμως που κάθε πιστός έχει δικαίωμα να αναρωτηθεί είναι: Ποια εικόνα της Εκκλησίας και της Ιεραρχίας παρουσιάζουν με τις έξαλλες δηλώσεις και εκδηλώσεις τους αυτοί οι ορθόδοξοι Illuminati;

Είναι λόγος του Θεού ο λόγος της μισαλλοδοξίας, και της βίαιης καταγγελίας; Έχει καμιά σχέση με το νόημα του χριστιανισμού η εθνικοφροσύνη που εισβάλλει από του άμβωνος με ιερεμιάδες περί προδοσίας "αντιπάλων" ή και "εχθρών"; Ταιριάζει στον ρόλο του καλού ποιμένα ο διαχωρισμός του ποιμνίου σε πρόβατα και ερίφια, σε κατά φύση και παρά φύση, σε γνήσιους ορθόδοξους Έλληνες και ύποπτους εθνικής μειοδοσίας και θρησκευτικής ασυδοσίας; Ενώνει τελικώς ο λόγος τους, ή εξάπτει τον φανατισμό που οδηγεί σε βαρβαρότητες;

Ευτυχώς ο επίσημος λόγος της Ιεραρχίας δεν έχει σήμερα σχέση με τις εξαλλοσύνες κάποιων. Η ζημιά όμως που κάνει, έστω η μειοψηφία, η οποία χρυσαυγιτίζει σχεδόν ανοιχτά, δυναμιτίζει το κλίμα στην κοινωνία των πιστών, διαχωρίζει εαυτόν από τους αμαρτωλούς και τους ύποπτους, ποτίζει το μίσος για τους διαφορετικούς, είναι τεράστια. Και θα το βρουν κάποια στιγμή μπροστά τους και η Εκκλησία, και το πλήρωμα των πιστών, αυτό το σφυροκόπημα της εμπάθειας.

Καθένας καταλαβαίνει ότι σε μια κοινωνία που υποφέρει και απελπίζεται, είναι πολλοί οι άνθρωποι που αναζητούν στη θρησκεία και στον Θεό την ελπίδα και την παραμυθία. Την παραμυθία όμως, όχι τα παραμύθια με δράκους, προδότες και ανώμαλους. Και όταν από τον λόγο ενός ιεράρχη λείπει η αγάπη, τότε προσφέρει κακή υπηρεσία και στο Θεό και στην Εκκλησία, και στην πατρίδα..

Από την ΑΥΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου