Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Από την ΑΥΓΗ
Δεν είναι δυνατό να έχεις στο ευρωβουλευτικό ρόστερ σου την Μαρία Σπυράκη και να αναθέτεις την ξενάγηση των αλλοδαπών ευρωβουλευτών στον Ζαγοράκη. Η Μαρία έπρεπε να τους ξεναγήσει τους ευρωβουλευτές στην Αμφίπολη, να τους πει ότι ο Σαμαράς τον βρήκε μόνος του τον τάφο κι ότι ο Λέοντας μοιάζει με τον Σαμαρά στο τούτο του και ότι ο Σαμαράς είναι πιο αψηλός και πιο εύμορφος από τις Καρυάτιδες και ποιος Μεγαλέξαντρος, ρε, ο μεγάλος στρατηλάτης είναι ο Σαμαράς και αν δεν είχε τον Βενιζέλο στην καμπούρα του, θα έφτανε με τα πόδια μέχρι την Κίνα.
Ανθ' ημών Γουλιμής. Αντί για τη λαλίστατη Μαρία που εξασκούνταν επί είκοσι χρόνια στον εξωραϊσμό προσώπων -έτσι λένε το γλείψιμο στη διάλεκτο των κυριλέδων- θα την κάνει την ξενάγηση ο Ζαγοράκης, που έφαγε τη ζωή του στα γήπεδα και στα διαφημιστικά στούντιο. Όλες τον ζηντάν, εκτός από τον Ζιντάν, που αν ήξερε ότι το όνομά του είχε χρησιμοποιηθεί σε διαφήμιση εμφιαλωμένου νερού, θα μας είχε πάρει όλα τα ζαγοροχώρια και τη μισή Λίμνη των Ιωαννίνων.
Κάτι μου λέει ότι η εμπειρία των ξένων ευρωβουλευτών στην Αμφίπολη θα είναι δραματική, τουτέστιν θα βλαστημήσουν την ώρα και τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στον τάφο. Διότι με το που θα πατήσουν το πόδι τους, θα τους το αρπάξει η Παναγιωταρέα και θα τους μετρήσει τα δάχτυλα, όπως έκανε με τις Καρυάτιδες. «Από την απόσταση που χωρίζει το πρώτο από το δεύτερο δάχτυλό σας, προκύπτει ότι είστε Γάλλος». «Το ξέρω, κυρία μου, ότι είμαι Γάλλος, το λέει και το διαβατήριό μου». «Είδατε; Μέσα έπεσα!». Όχι όσο μέσα θα έπρεπε.
Με το που θα τελειώσει η δακτυλοσκόπηση της Παναγιωταρέα, θα αρχίσει η ξενάγηση του Ζαγοράκη. «Μιλάμε, μάγκες, για τάφο με τα όλα του. Εκατόν εξήντα, επί σαράντα, σαν το Μπερναμπέου με βοηθητικούς χώρους, να πούμε. Είναι λίγο ξερό και ανηφορικό το μέρος, άμα ισοπεδώσεις όμως τον λόφο, ρίξεις και δυο πατωσιές γρασίδι, γίνεται τζιτζί. Βάζεις κι ένα διχτάκι στην είσοδο, κοτσάρεις τις Καρυάτιδες για τείχος στα φάουλ, ρίχνεις στο ημίχρονο και τον Λέοντα να κάνει σόου σαν τον 'Θρυλέοντα' στο ΣΕΦ, έτοιμο το γηπεδάκι. Να παίζει μέσα ο Αστέρας Αμφιπόλεως και να πέφτουν τα μπετά». «Δεν είναι μπετά, κύριε Ζαγοράκη, είναι έργα τέχνης». «Εμείς μπετά τα λέμε, αν δε σας αρέσει, να φέρετε την Βόζεμπεργκ που ξέρει από καλλιτεχνικά, έχει παίξει στο ‘Η Ρένα είναι οφ σάιτ' με την Βλαχοπούλου και τον Γαλανό».
Μετά από όλα τούτα, οι αλλοδαποί ευρωβουλευτές θα ρωτήσουν ευλόγως: «Κύριε Ζαγοράκη, ποιος είναι θαμμένος στον τάφο; Μήπως είναι ο Μεγαλέξανδρος;». «Τι είναι αυτά που λέτε, ρε κουφάλες; Ο Γιώργης ο Κούδας ζει και βασιλεύει, ρε».
Ανθ' ημών Γουλιμής. Αντί για τη λαλίστατη Μαρία που εξασκούνταν επί είκοσι χρόνια στον εξωραϊσμό προσώπων -έτσι λένε το γλείψιμο στη διάλεκτο των κυριλέδων- θα την κάνει την ξενάγηση ο Ζαγοράκης, που έφαγε τη ζωή του στα γήπεδα και στα διαφημιστικά στούντιο. Όλες τον ζηντάν, εκτός από τον Ζιντάν, που αν ήξερε ότι το όνομά του είχε χρησιμοποιηθεί σε διαφήμιση εμφιαλωμένου νερού, θα μας είχε πάρει όλα τα ζαγοροχώρια και τη μισή Λίμνη των Ιωαννίνων.
Κάτι μου λέει ότι η εμπειρία των ξένων ευρωβουλευτών στην Αμφίπολη θα είναι δραματική, τουτέστιν θα βλαστημήσουν την ώρα και τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στον τάφο. Διότι με το που θα πατήσουν το πόδι τους, θα τους το αρπάξει η Παναγιωταρέα και θα τους μετρήσει τα δάχτυλα, όπως έκανε με τις Καρυάτιδες. «Από την απόσταση που χωρίζει το πρώτο από το δεύτερο δάχτυλό σας, προκύπτει ότι είστε Γάλλος». «Το ξέρω, κυρία μου, ότι είμαι Γάλλος, το λέει και το διαβατήριό μου». «Είδατε; Μέσα έπεσα!». Όχι όσο μέσα θα έπρεπε.
Με το που θα τελειώσει η δακτυλοσκόπηση της Παναγιωταρέα, θα αρχίσει η ξενάγηση του Ζαγοράκη. «Μιλάμε, μάγκες, για τάφο με τα όλα του. Εκατόν εξήντα, επί σαράντα, σαν το Μπερναμπέου με βοηθητικούς χώρους, να πούμε. Είναι λίγο ξερό και ανηφορικό το μέρος, άμα ισοπεδώσεις όμως τον λόφο, ρίξεις και δυο πατωσιές γρασίδι, γίνεται τζιτζί. Βάζεις κι ένα διχτάκι στην είσοδο, κοτσάρεις τις Καρυάτιδες για τείχος στα φάουλ, ρίχνεις στο ημίχρονο και τον Λέοντα να κάνει σόου σαν τον 'Θρυλέοντα' στο ΣΕΦ, έτοιμο το γηπεδάκι. Να παίζει μέσα ο Αστέρας Αμφιπόλεως και να πέφτουν τα μπετά». «Δεν είναι μπετά, κύριε Ζαγοράκη, είναι έργα τέχνης». «Εμείς μπετά τα λέμε, αν δε σας αρέσει, να φέρετε την Βόζεμπεργκ που ξέρει από καλλιτεχνικά, έχει παίξει στο ‘Η Ρένα είναι οφ σάιτ' με την Βλαχοπούλου και τον Γαλανό».
Μετά από όλα τούτα, οι αλλοδαποί ευρωβουλευτές θα ρωτήσουν ευλόγως: «Κύριε Ζαγοράκη, ποιος είναι θαμμένος στον τάφο; Μήπως είναι ο Μεγαλέξανδρος;». «Τι είναι αυτά που λέτε, ρε κουφάλες; Ο Γιώργης ο Κούδας ζει και βασιλεύει, ρε».
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου