Τής Λίλα Μήτσουρα
Χαιρετώ σας!
Όρμησε ο θυμός σαν τυφώνας και μου γύρισε το μάτι. Ταπηροκρανιώθηκα που λένε και τα παιδιά μας. Τα θρασίμια που αποκάλεσε και ο προδότης καλαματιανός. Αποκάλεσε τα παιδιά θρασίμια με έπαρση και ύφος μεγάλου μαλάκα! Μόνο που μέσα σε αυτά τα θρασίμια είναι και τα δικά μου παιδιά κατάλαβες τσάμπα μάγκα μου? Και δεν επιτρέπω σε κανέναν χαραμοφάη να λέει έτσι τα παιδιά μου επειδή έχουν άποψη και την φωνάζουν.
Θυμωμένες σκέψεις καταγράφω ως μάνα τριών παιδιών και όχι σαν ειδικός. Και δεν χρειάζομαι ειδικούς για να μου πουν τι χρειάζονται τα δικά μου παιδιά. Και μάλιστα ειδικούς που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο παρά μόνο με την υποταγή και το ξεπούλημα. Που αποφάσισαν να κάνουν την παιδεία παιχνίδι και κάθε ένας που ανεβαίνει σε αυτήν την μπιπ καρέκλα να αλλάζει και τους νόμους ανάλογα με το πώς ξύπνησε εκείνη την μέρα ή με το πως γουστάρουν οι αφέντες μας.
Και αν η παιδεία είναι παιχνίδι τότε και τα παιδιά έχουν κάθε δικαίωμα να πουν ότι δεν τους αρέσει αυτό το παιχνίδι και να διαμαρτυρηθούν. Αλλά δεν τους πείραξαν οι καταλήψεις, αλλά ότι τα παιδιά έχουν άποψη και την φωνάζουν. Έχουν γνώμη για το μέλλον τους και μπορούν να αντιστέκονται ακόμα. Αυτό τους πόνεσε. Οι φωνές οι θυμωμένες των παιδιών και ότι δεν μπορούν να αποφασίζουν για αυτά χωρίς αυτά. Ότι τα θρασίμια έχουν λόγο και άποψη τους έτσουξε και δυσκολεύονται να τα υποτάξουν .
Και να σου πω κάτι ακόμα? Με θυμώνει όταν λένε ότι δεν "μπορείς να μιλήσεις γιατί δεν είσαι ειδικός". Σαφώς και δεν είμαι ειδικός, δεν δηλώνω παντογνώστης αλλά τι μου αρέσει και τι όχι τι κάνει καλό και τι όχι μπορώ να το ξέρω εγώ και όχι αυτοί οι σπουδαγμένοι παπάρες που πήραν καρέκλες και το παίζουν σοφοί. Γιατί εγώ πάω τα παιδιά μου στο δημόσιο σχολείο πληρώνοντας αδρά ιδιωτικά φροντιστήρια και όχι αυτοί. Γιατί εγώ ξενυχτάω μαζί τους για να διαβάσουν, γιατί εγώ πρέπει να θυμηθώ την διαίρεση πάλι για να τους την δείξω και όχι αυτοί.
Τα δικά μου παιδιά πάνε σε σχολείο που αποτελείται από κοντέινερς εδώ και χρόνια όχι τα δικά τους. Και δεν τους είδα να ανησυχούν για να φτιάξουν σχολεία αφού ενδιαφέρονται τόσο. Τα δικά μου παιδιά πάνε σε ένα σχολείο που δεν έχει στέγαστρο για να παίζουν όταν βρέχει όχι τα δικά τους. Αλλά δεν τους είδα ποτέ να πατήσουν το ποδάρι τους εδώ και να καταγράψουν τα προβλήματα μιας β παραθεριστικής περιοχής. Γιατί αυτό φταίει ξέρεις για όλα αυτά. Η θάλασσα. Οι δάσκαλοι του τόπου μου καταθέτουν την ψυχή τους σε αυτά τα ανύπαρκτα σχολεία για να μάθουν τα παιδιά μου αυτά που πρέπει και να σχολάνε χαρούμενα και να μυρίζουν σχολείο που έλεγε η γιαγιά μου.
Άραγε θαρρούν πως με μερικές ηλίθιες αλλαγές θα γίνουν όλα τέλεια? τι του λείπει του ψωριάρη? φούντα με μαργαριτάρι. Στείρα γνώση εγκλωβισμένη σε ένα νεανικό μυαλό είναι βέβαιο ότι θα σαπίσει. Καταστέλλουν κάθε μορφή αντίστασης και κάνουν την μόρφωση τιμωρία με μοναδικό τους σκοπό να μη μάθουν γράμματα. Γιατί ένας αμόρφωτος λαός είναι απόλυτα χειραγωγήσιμος κατάλαβες?
Δεν με ενδιαφέρει λοιπόν να μάθει ότι το τετράγωνο της υποτεινούσης ενός ορθογώνιου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών, αλλά με ενδιαφέρει να μάθουν να κάνουν σωστή κριτική και να κατανοούν απόλυτα αυτά που διαβάζουν, και όχι να τους μαθαίνουν να παπαγαλίζουν. Και αν κάτι με κάνει να χαμογελώ είναι ότι τα παιδιά αυτά αποδεικνύουν ότι δεν υποτάσσονται δεν φοβούνται δεν σκύβουν το κεφάλι δεν παπαγαλίζουν. Ξέρουν τι θέλουν και το διεκδικούν. Και αφού δεν έχουν άλλο τρόπο ας το κάνουν και έτσι. Γιατί καμία αντίσταση δεν μπήκε σε κανόνες, αλλά στηρίχτηκε πάντα στις εξαιρέσεις.
Και να σου πω και κάτι τελευταίο? Αν είναι να κάνουν βλακείες προτιμώ τις βλακείες των παιδιών μου από τις βλακείες του καθένα σπουδαγμένου παπάρα, που δεν πήγε ποτέ στα σχολεία του τόπου του. Δεν υπολογίζω κανέναν πουλημένο που πάει να κάνει ρομποτάκι το παιδί μου και με απύθμενο θράσος το αποκαλεί θρασίμι.
Θυμωμένες σκέψεις κατέθεσα ως μια απλή μάνα. Ως μία μάνα που δεν δίνω σε κανέναν το δικαίωμα να αποκαλεί τα παιδιά μου έτσι!!!Θα τον θεωρήσω όμως τίτλο τιμής που ειπώθηκε από πουλημένους προδότες που δεν γνωρίζουν την λέξη αντιστέκομαι. Τα θρασίμια λοιπόν θα τους την μάθουν.
Θυμωμένες σκέψεις καταγράφω ως μάνα τριών παιδιών και όχι σαν ειδικός. Και δεν χρειάζομαι ειδικούς για να μου πουν τι χρειάζονται τα δικά μου παιδιά. Και μάλιστα ειδικούς που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο παρά μόνο με την υποταγή και το ξεπούλημα. Που αποφάσισαν να κάνουν την παιδεία παιχνίδι και κάθε ένας που ανεβαίνει σε αυτήν την μπιπ καρέκλα να αλλάζει και τους νόμους ανάλογα με το πώς ξύπνησε εκείνη την μέρα ή με το πως γουστάρουν οι αφέντες μας.
Και αν η παιδεία είναι παιχνίδι τότε και τα παιδιά έχουν κάθε δικαίωμα να πουν ότι δεν τους αρέσει αυτό το παιχνίδι και να διαμαρτυρηθούν. Αλλά δεν τους πείραξαν οι καταλήψεις, αλλά ότι τα παιδιά έχουν άποψη και την φωνάζουν. Έχουν γνώμη για το μέλλον τους και μπορούν να αντιστέκονται ακόμα. Αυτό τους πόνεσε. Οι φωνές οι θυμωμένες των παιδιών και ότι δεν μπορούν να αποφασίζουν για αυτά χωρίς αυτά. Ότι τα θρασίμια έχουν λόγο και άποψη τους έτσουξε και δυσκολεύονται να τα υποτάξουν .
Και να σου πω κάτι ακόμα? Με θυμώνει όταν λένε ότι δεν "μπορείς να μιλήσεις γιατί δεν είσαι ειδικός". Σαφώς και δεν είμαι ειδικός, δεν δηλώνω παντογνώστης αλλά τι μου αρέσει και τι όχι τι κάνει καλό και τι όχι μπορώ να το ξέρω εγώ και όχι αυτοί οι σπουδαγμένοι παπάρες που πήραν καρέκλες και το παίζουν σοφοί. Γιατί εγώ πάω τα παιδιά μου στο δημόσιο σχολείο πληρώνοντας αδρά ιδιωτικά φροντιστήρια και όχι αυτοί. Γιατί εγώ ξενυχτάω μαζί τους για να διαβάσουν, γιατί εγώ πρέπει να θυμηθώ την διαίρεση πάλι για να τους την δείξω και όχι αυτοί.
Τα δικά μου παιδιά πάνε σε σχολείο που αποτελείται από κοντέινερς εδώ και χρόνια όχι τα δικά τους. Και δεν τους είδα να ανησυχούν για να φτιάξουν σχολεία αφού ενδιαφέρονται τόσο. Τα δικά μου παιδιά πάνε σε ένα σχολείο που δεν έχει στέγαστρο για να παίζουν όταν βρέχει όχι τα δικά τους. Αλλά δεν τους είδα ποτέ να πατήσουν το ποδάρι τους εδώ και να καταγράψουν τα προβλήματα μιας β παραθεριστικής περιοχής. Γιατί αυτό φταίει ξέρεις για όλα αυτά. Η θάλασσα. Οι δάσκαλοι του τόπου μου καταθέτουν την ψυχή τους σε αυτά τα ανύπαρκτα σχολεία για να μάθουν τα παιδιά μου αυτά που πρέπει και να σχολάνε χαρούμενα και να μυρίζουν σχολείο που έλεγε η γιαγιά μου.
Άραγε θαρρούν πως με μερικές ηλίθιες αλλαγές θα γίνουν όλα τέλεια? τι του λείπει του ψωριάρη? φούντα με μαργαριτάρι. Στείρα γνώση εγκλωβισμένη σε ένα νεανικό μυαλό είναι βέβαιο ότι θα σαπίσει. Καταστέλλουν κάθε μορφή αντίστασης και κάνουν την μόρφωση τιμωρία με μοναδικό τους σκοπό να μη μάθουν γράμματα. Γιατί ένας αμόρφωτος λαός είναι απόλυτα χειραγωγήσιμος κατάλαβες?
Δεν με ενδιαφέρει λοιπόν να μάθει ότι το τετράγωνο της υποτεινούσης ενός ορθογώνιου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών, αλλά με ενδιαφέρει να μάθουν να κάνουν σωστή κριτική και να κατανοούν απόλυτα αυτά που διαβάζουν, και όχι να τους μαθαίνουν να παπαγαλίζουν. Και αν κάτι με κάνει να χαμογελώ είναι ότι τα παιδιά αυτά αποδεικνύουν ότι δεν υποτάσσονται δεν φοβούνται δεν σκύβουν το κεφάλι δεν παπαγαλίζουν. Ξέρουν τι θέλουν και το διεκδικούν. Και αφού δεν έχουν άλλο τρόπο ας το κάνουν και έτσι. Γιατί καμία αντίσταση δεν μπήκε σε κανόνες, αλλά στηρίχτηκε πάντα στις εξαιρέσεις.
Και να σου πω και κάτι τελευταίο? Αν είναι να κάνουν βλακείες προτιμώ τις βλακείες των παιδιών μου από τις βλακείες του καθένα σπουδαγμένου παπάρα, που δεν πήγε ποτέ στα σχολεία του τόπου του. Δεν υπολογίζω κανέναν πουλημένο που πάει να κάνει ρομποτάκι το παιδί μου και με απύθμενο θράσος το αποκαλεί θρασίμι.
Θυμωμένες σκέψεις κατέθεσα ως μια απλή μάνα. Ως μία μάνα που δεν δίνω σε κανέναν το δικαίωμα να αποκαλεί τα παιδιά μου έτσι!!!Θα τον θεωρήσω όμως τίτλο τιμής που ειπώθηκε από πουλημένους προδότες που δεν γνωρίζουν την λέξη αντιστέκομαι. Τα θρασίμια λοιπόν θα τους την μάθουν.
Χαιρετώ σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου