Του Θανάση Καρτερού
Εντάξει, ας δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αστικό κόμμα, κόμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, κόμμα οπορτουνιστών και λοιπά και λοιπά. Ίδιο κόμμα με τη Δεξιά πάντως δεν είναι. Σε όλες τις αναλύσεις του το ΚΚΕ διακρίνει και κάποιες διαφορές τους. Σε ζητήματα τακτικής, έστω. Στάσης απέναντι στη δημοκρατία. Ή απέναντι στους εργαζόμενους. Και βέβαια απέναντι στο καθεστώς των Μνημονίων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως μιλάει μια γλώσσα δημοκρατική, φιλολαϊκή και αντιμνημονιακή, για να εξαπατήσει τον κόσμο. Και να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Αυτά σε γενικές γραμμές επαναλαμβάνει προεκλογικά η ηγεσία του ΚΚΕ. Και εκλαϊκεύει τηλεοπτικά η μαχητική Λιάνα Κανέλλη. Γιατί δεν θέλουν, ή δεν μπορούν, να δουν εκείνα τα "επικίνδυνα" χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, που βλέπουν η Διαπλοκή, η αγοραία Ευρώπη, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, όλος ο καλός κόσμος.
Καλώς και δικαίωμά τους. Καθώς μάλιστα η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ εισχωρεί στον κόσμο τους, αντιμετωπίζεται ως βασικός εχθρός. Τη Ν.Δ., σου λέει, ο λαός τη γνωρίζει. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ τον μπερδεύει. Προσπαθώντας όμως να ξεμπερδέψουν τον λαό, τον μπερδεύουν περισσότερο. Γιατί ξεχνούν δικές τους βασικές αρχές περί συμμαχιών. Ξεχνούν τον Χαρίλαο. Ξεχνούν τον Λένιν. Ξεχνούν γενικώς την επαναστατική πολιτική και εμφανίζονται σαν Κακιωμένο, αντί σαν Κομμουνιστικό Κόμμα.
Τι κάνουν; Πολεμική. Καλώς. Τι δεν κάνουν; Αυτό που συνιστούσε στους κομμουνιστές της εποχής του, για να ξεσκεπάσουν τους σοσιαλδημοκράτες της εποχής του, ο Λένιν. Προτάσεις συνεργασίας. Ή αυτό που συνιστούσε ο Χαρίλαος στη δική του εποχή: "Το ΚΚΕ δεν αγνοεί πως μεγάλα ζητήματα χωρίζουν τις πολιτικές δυνάμεις, όπως το θέμα του ΝΑΤΟ, της ένταξης στην Κοινή Αγορά... αυτά όμως δεν εμποδίζουν καθόλου τη συνεργασία πάνω σ' ένα ελάχιστο πρόγραμμα". Για περάστε, εν ολίγοις, κύριοι, για να φανεί στην πράξη τι εννοείτε από όσα λέτε.
Γιατί δεν το κάνουν; Γιατί φοβούνται μήπως βρεθούν κοινά σημεία; Γιατί τους καθοδηγεί η διασπαστική μετενέργεια του περασμένου αιώνα; Ή γιατί θέλουν να απομονώσουν τον ιό του οπορτουνισμού; Σε κάθε περίπτωση, κλείνονται σε έναν αποστειρωμένο θάλαμο και βγάζουν λόγους στους απ' έξω. Ενώ απ' έξω γίνεται της κακομοίρας. Ε, αν αυτό είναι κομμουνιστική πολιτική, τότε έχουν δίκιο να σερβίρουν τον Λένιν με Κανέλλη...
Εντάξει, ας δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αστικό κόμμα, κόμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, κόμμα οπορτουνιστών και λοιπά και λοιπά. Ίδιο κόμμα με τη Δεξιά πάντως δεν είναι. Σε όλες τις αναλύσεις του το ΚΚΕ διακρίνει και κάποιες διαφορές τους. Σε ζητήματα τακτικής, έστω. Στάσης απέναντι στη δημοκρατία. Ή απέναντι στους εργαζόμενους. Και βέβαια απέναντι στο καθεστώς των Μνημονίων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως μιλάει μια γλώσσα δημοκρατική, φιλολαϊκή και αντιμνημονιακή, για να εξαπατήσει τον κόσμο. Και να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Αυτά σε γενικές γραμμές επαναλαμβάνει προεκλογικά η ηγεσία του ΚΚΕ. Και εκλαϊκεύει τηλεοπτικά η μαχητική Λιάνα Κανέλλη. Γιατί δεν θέλουν, ή δεν μπορούν, να δουν εκείνα τα "επικίνδυνα" χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, που βλέπουν η Διαπλοκή, η αγοραία Ευρώπη, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, όλος ο καλός κόσμος.
Καλώς και δικαίωμά τους. Καθώς μάλιστα η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ εισχωρεί στον κόσμο τους, αντιμετωπίζεται ως βασικός εχθρός. Τη Ν.Δ., σου λέει, ο λαός τη γνωρίζει. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ τον μπερδεύει. Προσπαθώντας όμως να ξεμπερδέψουν τον λαό, τον μπερδεύουν περισσότερο. Γιατί ξεχνούν δικές τους βασικές αρχές περί συμμαχιών. Ξεχνούν τον Χαρίλαο. Ξεχνούν τον Λένιν. Ξεχνούν γενικώς την επαναστατική πολιτική και εμφανίζονται σαν Κακιωμένο, αντί σαν Κομμουνιστικό Κόμμα.
Τι κάνουν; Πολεμική. Καλώς. Τι δεν κάνουν; Αυτό που συνιστούσε στους κομμουνιστές της εποχής του, για να ξεσκεπάσουν τους σοσιαλδημοκράτες της εποχής του, ο Λένιν. Προτάσεις συνεργασίας. Ή αυτό που συνιστούσε ο Χαρίλαος στη δική του εποχή: "Το ΚΚΕ δεν αγνοεί πως μεγάλα ζητήματα χωρίζουν τις πολιτικές δυνάμεις, όπως το θέμα του ΝΑΤΟ, της ένταξης στην Κοινή Αγορά... αυτά όμως δεν εμποδίζουν καθόλου τη συνεργασία πάνω σ' ένα ελάχιστο πρόγραμμα". Για περάστε, εν ολίγοις, κύριοι, για να φανεί στην πράξη τι εννοείτε από όσα λέτε.
Γιατί δεν το κάνουν; Γιατί φοβούνται μήπως βρεθούν κοινά σημεία; Γιατί τους καθοδηγεί η διασπαστική μετενέργεια του περασμένου αιώνα; Ή γιατί θέλουν να απομονώσουν τον ιό του οπορτουνισμού; Σε κάθε περίπτωση, κλείνονται σε έναν αποστειρωμένο θάλαμο και βγάζουν λόγους στους απ' έξω. Ενώ απ' έξω γίνεται της κακομοίρας. Ε, αν αυτό είναι κομμουνιστική πολιτική, τότε έχουν δίκιο να σερβίρουν τον Λένιν με Κανέλλη...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου