Του Αλέξανδρου Raskolnick
Άσε με να κάνω λάθος…
…Μην παριστάνεις τον Θεό, λέει το τραγουδάκι....
Πόσο μάλλον όταν είσαι τόσο τραγικά κατώτερος των περιστάσεων, Φον Αντωνάκη μου, εσύ που με την τρικυμία που λυσσομανά μέσα στο κρανίο σου, "το αισθάνεσαι", λες, κι επιμένεις να θες να συνεχίσεις να κάθεσαι στον σβέρκο μας, παριστάνοντάς μας τον πρωθυπουργό!
Άσε με να κάνω λάθος, κι ας το μετανιώσω, γιατί εδώ που μας έφτασες, αχαρακτήριστε, δεν πάει παρέκει!
Δεν πας, λοιπόν, να ανακαλύψεις και να μοντάρεις τις διάφορες δηλώσεις, των ορισμένων λογής-λογής απίστευτων που εκπροσωπούν τον Συ.Ριζ.Α. και που λένε το μακρύ τους και το κοντό τους? Δεν πας να ανακαλύψεις όλη τη μαγνητοσκοπημένη συριζαίικη ανοησία και να την συμπυκνώσεις σε εξαιρετικά φιλμάκια των 30 δευτερολέπτων ή του λεπτού? Δεν με ενδιαφέρει, ότι κι αν έχουν πει όλοι τους μαζί, γιατί αποκλείεται να με τρομάξουν αυτοί, τόσο, όσο με έχετε τρομάξει εσύ και η ολέθρια παρέα σου, τα τελευταία δυόμισι χρόνια που μας κυβερνάτε!
Καταπατήσατε κάθε έννοια λογικής, σπαταλήσατε κάθε ψήγμα δημοσίου συμφέροντος, νομοθετήσατε την αθλιότητα και διαστρεβλώσατε το Σύνταγμα, μέχρι τέτοιου σημείου, το οποίο δεν θα μπορούσε να συλλάβει ούτε η νοσηρότερη φαντασία, τότε που έδινες τις παραστάσεις στο Ζάππειο, τη μία πίσω από την άλλη ή λίγο αργότερα τις αποφράδες μέρες που μας παρουσίαζες το ψευδέστατο κυβερνητικό σου πρόγραμμα, μαζί με εκείνην την εγκληματική φυσιογνωμία, τον παρασυνταγματολόγο με την ψυχογενή βουλιμία για εξουσία και τον άλλο κολαούζο, εκείνο το μικροτσούτσουνο έκτρωμα της ανανεωτικής (sic) αριστεράς. Αλήστου μνήμης, η "Τρόικα Εσωτερικού"!
Να πάτε στα τσακίδια λοιπόν, όλοι σας και να ξέρετε ότι τζάμπα διατηρείτε την ελπίδα σας να επιπλεύσετε. Ειδικά εσύ, Φον Αντωνάκη μου, να το ξεχάσεις πάραυτα ότι θα συνεχίσεις να στρογγυλοκάθεσαι στον πρωθυπουργικό θώκο.
Φτάνει πια, δεν θέλουμε ούτε εσένα, ούτε τον εσμό των ανεκδιήγητων που συνιστούν την άθλια κυβέρνησή σου ούτε την αθλιότερη κοινοβουλευτική κουστωδία των 168 αχαρακτήριστων που σε χειροκρότησαν ανενδοίαστα σ' εκείνην την απαράδεκτη φαρσοκωμωδία σε τρεις πράξεις, που ανέβασες τις προάλλες με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Όλη αυτή η φασαρία και ο οχετός βρωμιάς που πρόκειται να εκρεύσει από τα σκοτεινά υπόγεια του Μεγάρου της «Αλήθειας», του οποίου προΐστασαι τερατουργός, και όλες οι ανοησίες και τα ψέματα που θ’ ακούσουμε τις επόμενες εβδομάδες, ούτε μας αφορούν ούτε μας ενδιαφέρουν, γιατί όλοι το έχομε καταλάβει πια και το ξέρουμε, ότι χειρότερα δε γίνονται τα πράγματα, έτσι που τα κατάφερες κι εκεί που μας έφερες, εσύ και κυβέρνησή σου, η αθλιότερη μεταπολιτευτική κυβέρνηση που θυμάμαι στη ζωή μου.
Επειδή ξέρεις ότι οι περισσότεροι των Ελλήνων δεν θέλουν να μπουν στην περιπέτεια της δραχμής -στάση με την οποία, ως οικονομολόγος συμφωνώ, όπως έχω προσπαθήσει να εξηγήσω σε ένα παλιότερο σημείωμά μου - εκεί, ασφαλώς, θα προσπαθήσεις να χτυπήσεις, εκμεταλλευόμενος και την αερολογία ορισμένων ανεκδιήγητων του απέναντι στρατοπέδου.
Αλλά έχω να σου πω ότι δεν πρόκειται να πιάσει η τρομοκρατία σου ούτε πείθουν κανέναν πια οι γκεμπελισμοί σου ή, πολύ περισσότερο, οι ψευδείς υποσχέσεις σου. Εδώ ούτε ένα δωρεάν wi-fi δεν κατάφερες να εξασφαλίσεις, βρε ουτιδανέ άνθρωπε, όπως υποσχόσουν με τον χαρακτηριστικά αστείο στόμφο σου πριν από τόσον καιρό και θα σε πιστέψουμε στα υπόλοιπα? Ειδικά τώρα που σε έχομε μάθει τόσο καλά και γελάμε με τα "διαγγέλματά" σου, τρομάρα σου? Αυτή τη φορά μάλιστα, που σε άφησε σύξυλο κι η Φράου Καγκελάριος χωρίς να σου εκχωρήσει την άδεια να μοιράσεις μερικά πεντακοσάρικα, για να επαναγοράσεις λιγοστό από τον πόνο που έχεις σκορπίσει, πώς θα τα καταφέρεις? Όχι αγαπητέ μου, παρ' το απόφαση ότι τέρμα τα δίφραγκα, κι ότι τα ψωμιά σου τελείωσαν!
Ότι και αν λένε οι ψιττακοί της αυλής σου από τα τηλεπαράθυρα, απ΄όπου ήδη ξεκίνησαν τις επιθέσεις τους, όσο κι αν βάζουν στα στόματα των πολιτικών σου αντιπάλων λόγια που δεν ειπώθηκαν, από το ευρώ, το ξέρεις καλέ μου Φον Αντωνάκη, θα φύγουμε μόνον όταν το θέλουμε εμείς κι αν το θέλουμε εμείς. Δεν τα λέμε αυτά, επειδή είμαστε τίποτα πολλά βαρείς μάγκες, ή διότι είμαστε τίποτα ψευτοκουτσαβάκηδες όπως εσύ, αλλά επειδή δεν υπάρχει τρόπος ούτε προβλέπεται από τις συνθήκες που έχουμε υπογράψει, η έξοδός μας -εκτός κι αν έχεις υπογράψει εσύ κανένα μυστικό μνημόνιο, ικανό σε έχω, αλλά κι αυτό θα είναι ακυρώσιμο, οπότε ούτε ανησυχώ ούτε στεναχωριέμαι. Ακυρώσιμα είναι όλα αυτά τα κατάπτυστα που υπογράφετε μέχρι και τώρα, Φον Αντωνάκη μου. Ακυρώσιμα όλα, όπως ακυρώσιμες είναι και οι εκατοντάδες, αν δεν είναι χιλιάδες όλες αυτές οι πράξεις της ανεκδιήγητης Βουλής της οποίας παρίστανες τον πρωθυπουργό, τα τελευταία δυόμιση χρόνια. Ακυρώσιμες είναι και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, όλες αυτές οι κατάπτυστες πράξεις, οι μουσκεμένες με τα κροκοδείλια δάκρυα του πρώτου τη τάξει κρονόληρου της Τηλεδημοκρατίας μας, με τις οποίες μας καταδυναστεύεις.
Από το ευρώ θα φύγομε μόνο αν το θέλομε εμείς οι ίδιοι κι αν χρειαστεί να το δηλώσουμε και με δημοψήφισμα, ας γίνει κι έτσι. Μόνο που θα ήταν χάσιμο χρόνου, αυτή τη στιγμή, ετούτη η κουβέντα, αφού δεν θέλουμε ούτε μας συμφέρει να φύγουμε τώρα από τη ζώνη του ευρώ. Ειδικά ετούτη την ώρα, έτσι που μας έχετε καταντήσει, εσύ κι οι όμοιοί σου. Επειδή, λοιπόν, σήμερα δεν θέλομε να φύγομε από την ευροζώνη, τίποτα τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί κι ούτε πρόκειται να πάμε πουθενά, οπότε, αλλού αυτά!
Μόνο που πρέπει να προκύψει μια κυβέρνηση ικανή και έντιμη. Μια κυβέρνηση με σθένος, να πατήσει πόδι και να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι. Αλλά, αυτό δε σε αφορά εσένα, Φον Αντωνάκη μου, αυτή είναι δική μας δουλειά για να την κανονίσομε μπροστά στην κάλπη, αύριο-μεθαύριο.
Πάλι να στο πω για να το χωνέψεις: δεν πρόκειται να φύγουμε από τη ζώνη του ευρώ, όχι επειδή είμαστε τίποτα κουραδόμαγκες ή εκβιαστές όπως εσύ, Φον Αντωνάκη μου, αλλά γιατί εντός αυτού του πλαισίου πρέπει να αναψηλαφήσουμε όλες τις δρομολογημένες παραβιάσεις των θεμελιωδών αρχών δικαίου. Ας όψονται οι άθλιες συνθήκες που υπέγραφες, τη μια πίσω από την άλλη, χωρίς καν να τις περνάς από τη Βουλή, όλα αυτά τα χρόνια. Η μία παρανομία πίσω από την άλλη. Η μία αθλιότητα, πίσω από την άλλη. Ως ο θλιβερότερος στην Ιστορία μας πρωθυπουργός θα καταγραφείς, κακομοίρη μου, χωρίς να ξεχνώ τον Αντιπρόεδρό σου! Εσείς, οι λεροί, που περάσατε το χρόνο σας στην εξουσία, σκίζοντας κάθε εβδομάδα κι από μια σελίδα του συντάγματος: 31 μήνες στην κυβέρνηση από 4 εβδομάδες ο μήνας, 124 εβδομάδες, όσες κι οι σελίδες του αντιτύπου του Ελληνικού Συντάγματος, που έχω εδώ δίπλα μου, τώρα που σου γράφω. Το έσκισες, σελίδα-σελίδα, Φον Αντωνάκη μου το Ελληνικό Σύνταγμα ολόκληρο -και νισάφι πια!
Αλλά έχουν γνώση οι φύλακες, Φον Αντωνάκη μου, και ας μάθεις επιτέλους αυτό που ποτέ δεν κατάλαβες ούτε και το σεβάστηκες ποτέ! Να μάθεις ότι υπάρχουν και οι διεθνείς νόμοι, μακριά από τα γαμψά νύχια των νομικών σου συμβούλων, για να τους αρπάξετε, να τους ξεσκίσετε ή να τους διαστρεβλώσετε, όπως έκανες και η κουστωδία σου, με τους ελληνικούς νόμους. Υπάρχουν και οι ευρωπαϊκές αξίες που υποτίθεται ότι η παράταξή σου υπηρετεί, αχρείε. Υπάρχουν και οι ευρωπαϊκές συνθήκες! Υπάρχει κι ο Θεμελιώδης Χάρτης των Ευρωπαϊκών δικαιωμάτων, και το μόνο που χρειαζόμαστε, είναι ένας πρωθυπουργός πραγματικός που θα πάει και θα τα πει ένα χεράκι και στη Φράου Καγγελάριο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή -και στην ολομέλεια του ΟΗΕ, αν χρειαστεί, με την ευλογία, μάλιστα, εκείνου του «αλλόθρησκου», του Πάπα των Φτωχών!
Αυτά ήθελα να σου πω, προς το παρόν, Φον Αντωνάκη μου, και στο υπόσχομαι ότι δεν πρόκειται να σε αφήσω από το στόμα μου τις επόμενες μέρες, μέχρι να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου, μέχρι να ακούσω την κραυγή σου, την ώρα που θα πέφτεις στην άβυσσο της ιστορικής λήθης όπως συμβαίνει με όλα τα πολιτικά περιττώματα. Λίγες μέρες σου απέμειναν εσένα και της συντροφιάς σου και να το ξέρεις ότι τη δική μας Πρωτοχρονιά, θα τη γιορτάσομε στις 25 Ιανουαρίου, κατά τις 10 το βράδυ, ώρα Ελλάδας!
Kι αν κάνω λάθος -που δεν κάνω- άσε με να το κάνω, το λάθος μου! Εδώ που μας έφερες, χειρότερα δε γίνεται, Φον Αντωνάκη μου, που κακό χρόνο να 'χεις, κι εσύ και η εγκληματική συμμορία σου...
Καλή χρονιά σε όλους τους υπόλοιπους!
Το κολάζ είναι από την ΟΚΤΑΝΑ
Από το My Pillow Book
Άσε με να κάνω λάθος…
…Μην παριστάνεις τον Θεό, λέει το τραγουδάκι....
Πόσο μάλλον όταν είσαι τόσο τραγικά κατώτερος των περιστάσεων, Φον Αντωνάκη μου, εσύ που με την τρικυμία που λυσσομανά μέσα στο κρανίο σου, "το αισθάνεσαι", λες, κι επιμένεις να θες να συνεχίσεις να κάθεσαι στον σβέρκο μας, παριστάνοντάς μας τον πρωθυπουργό!
Άσε με να κάνω λάθος, κι ας το μετανιώσω, γιατί εδώ που μας έφτασες, αχαρακτήριστε, δεν πάει παρέκει!
Δεν πας, λοιπόν, να ανακαλύψεις και να μοντάρεις τις διάφορες δηλώσεις, των ορισμένων λογής-λογής απίστευτων που εκπροσωπούν τον Συ.Ριζ.Α. και που λένε το μακρύ τους και το κοντό τους? Δεν πας να ανακαλύψεις όλη τη μαγνητοσκοπημένη συριζαίικη ανοησία και να την συμπυκνώσεις σε εξαιρετικά φιλμάκια των 30 δευτερολέπτων ή του λεπτού? Δεν με ενδιαφέρει, ότι κι αν έχουν πει όλοι τους μαζί, γιατί αποκλείεται να με τρομάξουν αυτοί, τόσο, όσο με έχετε τρομάξει εσύ και η ολέθρια παρέα σου, τα τελευταία δυόμισι χρόνια που μας κυβερνάτε!
Καταπατήσατε κάθε έννοια λογικής, σπαταλήσατε κάθε ψήγμα δημοσίου συμφέροντος, νομοθετήσατε την αθλιότητα και διαστρεβλώσατε το Σύνταγμα, μέχρι τέτοιου σημείου, το οποίο δεν θα μπορούσε να συλλάβει ούτε η νοσηρότερη φαντασία, τότε που έδινες τις παραστάσεις στο Ζάππειο, τη μία πίσω από την άλλη ή λίγο αργότερα τις αποφράδες μέρες που μας παρουσίαζες το ψευδέστατο κυβερνητικό σου πρόγραμμα, μαζί με εκείνην την εγκληματική φυσιογνωμία, τον παρασυνταγματολόγο με την ψυχογενή βουλιμία για εξουσία και τον άλλο κολαούζο, εκείνο το μικροτσούτσουνο έκτρωμα της ανανεωτικής (sic) αριστεράς. Αλήστου μνήμης, η "Τρόικα Εσωτερικού"!
Να πάτε στα τσακίδια λοιπόν, όλοι σας και να ξέρετε ότι τζάμπα διατηρείτε την ελπίδα σας να επιπλεύσετε. Ειδικά εσύ, Φον Αντωνάκη μου, να το ξεχάσεις πάραυτα ότι θα συνεχίσεις να στρογγυλοκάθεσαι στον πρωθυπουργικό θώκο.
Φτάνει πια, δεν θέλουμε ούτε εσένα, ούτε τον εσμό των ανεκδιήγητων που συνιστούν την άθλια κυβέρνησή σου ούτε την αθλιότερη κοινοβουλευτική κουστωδία των 168 αχαρακτήριστων που σε χειροκρότησαν ανενδοίαστα σ' εκείνην την απαράδεκτη φαρσοκωμωδία σε τρεις πράξεις, που ανέβασες τις προάλλες με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Όλη αυτή η φασαρία και ο οχετός βρωμιάς που πρόκειται να εκρεύσει από τα σκοτεινά υπόγεια του Μεγάρου της «Αλήθειας», του οποίου προΐστασαι τερατουργός, και όλες οι ανοησίες και τα ψέματα που θ’ ακούσουμε τις επόμενες εβδομάδες, ούτε μας αφορούν ούτε μας ενδιαφέρουν, γιατί όλοι το έχομε καταλάβει πια και το ξέρουμε, ότι χειρότερα δε γίνονται τα πράγματα, έτσι που τα κατάφερες κι εκεί που μας έφερες, εσύ και κυβέρνησή σου, η αθλιότερη μεταπολιτευτική κυβέρνηση που θυμάμαι στη ζωή μου.
Επειδή ξέρεις ότι οι περισσότεροι των Ελλήνων δεν θέλουν να μπουν στην περιπέτεια της δραχμής -στάση με την οποία, ως οικονομολόγος συμφωνώ, όπως έχω προσπαθήσει να εξηγήσω σε ένα παλιότερο σημείωμά μου - εκεί, ασφαλώς, θα προσπαθήσεις να χτυπήσεις, εκμεταλλευόμενος και την αερολογία ορισμένων ανεκδιήγητων του απέναντι στρατοπέδου.
Αλλά έχω να σου πω ότι δεν πρόκειται να πιάσει η τρομοκρατία σου ούτε πείθουν κανέναν πια οι γκεμπελισμοί σου ή, πολύ περισσότερο, οι ψευδείς υποσχέσεις σου. Εδώ ούτε ένα δωρεάν wi-fi δεν κατάφερες να εξασφαλίσεις, βρε ουτιδανέ άνθρωπε, όπως υποσχόσουν με τον χαρακτηριστικά αστείο στόμφο σου πριν από τόσον καιρό και θα σε πιστέψουμε στα υπόλοιπα? Ειδικά τώρα που σε έχομε μάθει τόσο καλά και γελάμε με τα "διαγγέλματά" σου, τρομάρα σου? Αυτή τη φορά μάλιστα, που σε άφησε σύξυλο κι η Φράου Καγκελάριος χωρίς να σου εκχωρήσει την άδεια να μοιράσεις μερικά πεντακοσάρικα, για να επαναγοράσεις λιγοστό από τον πόνο που έχεις σκορπίσει, πώς θα τα καταφέρεις? Όχι αγαπητέ μου, παρ' το απόφαση ότι τέρμα τα δίφραγκα, κι ότι τα ψωμιά σου τελείωσαν!
Ότι και αν λένε οι ψιττακοί της αυλής σου από τα τηλεπαράθυρα, απ΄όπου ήδη ξεκίνησαν τις επιθέσεις τους, όσο κι αν βάζουν στα στόματα των πολιτικών σου αντιπάλων λόγια που δεν ειπώθηκαν, από το ευρώ, το ξέρεις καλέ μου Φον Αντωνάκη, θα φύγουμε μόνον όταν το θέλουμε εμείς κι αν το θέλουμε εμείς. Δεν τα λέμε αυτά, επειδή είμαστε τίποτα πολλά βαρείς μάγκες, ή διότι είμαστε τίποτα ψευτοκουτσαβάκηδες όπως εσύ, αλλά επειδή δεν υπάρχει τρόπος ούτε προβλέπεται από τις συνθήκες που έχουμε υπογράψει, η έξοδός μας -εκτός κι αν έχεις υπογράψει εσύ κανένα μυστικό μνημόνιο, ικανό σε έχω, αλλά κι αυτό θα είναι ακυρώσιμο, οπότε ούτε ανησυχώ ούτε στεναχωριέμαι. Ακυρώσιμα είναι όλα αυτά τα κατάπτυστα που υπογράφετε μέχρι και τώρα, Φον Αντωνάκη μου. Ακυρώσιμα όλα, όπως ακυρώσιμες είναι και οι εκατοντάδες, αν δεν είναι χιλιάδες όλες αυτές οι πράξεις της ανεκδιήγητης Βουλής της οποίας παρίστανες τον πρωθυπουργό, τα τελευταία δυόμιση χρόνια. Ακυρώσιμες είναι και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, όλες αυτές οι κατάπτυστες πράξεις, οι μουσκεμένες με τα κροκοδείλια δάκρυα του πρώτου τη τάξει κρονόληρου της Τηλεδημοκρατίας μας, με τις οποίες μας καταδυναστεύεις.
Από το ευρώ θα φύγομε μόνο αν το θέλομε εμείς οι ίδιοι κι αν χρειαστεί να το δηλώσουμε και με δημοψήφισμα, ας γίνει κι έτσι. Μόνο που θα ήταν χάσιμο χρόνου, αυτή τη στιγμή, ετούτη η κουβέντα, αφού δεν θέλουμε ούτε μας συμφέρει να φύγουμε τώρα από τη ζώνη του ευρώ. Ειδικά ετούτη την ώρα, έτσι που μας έχετε καταντήσει, εσύ κι οι όμοιοί σου. Επειδή, λοιπόν, σήμερα δεν θέλομε να φύγομε από την ευροζώνη, τίποτα τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί κι ούτε πρόκειται να πάμε πουθενά, οπότε, αλλού αυτά!
Μόνο που πρέπει να προκύψει μια κυβέρνηση ικανή και έντιμη. Μια κυβέρνηση με σθένος, να πατήσει πόδι και να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι. Αλλά, αυτό δε σε αφορά εσένα, Φον Αντωνάκη μου, αυτή είναι δική μας δουλειά για να την κανονίσομε μπροστά στην κάλπη, αύριο-μεθαύριο.
Πάλι να στο πω για να το χωνέψεις: δεν πρόκειται να φύγουμε από τη ζώνη του ευρώ, όχι επειδή είμαστε τίποτα κουραδόμαγκες ή εκβιαστές όπως εσύ, Φον Αντωνάκη μου, αλλά γιατί εντός αυτού του πλαισίου πρέπει να αναψηλαφήσουμε όλες τις δρομολογημένες παραβιάσεις των θεμελιωδών αρχών δικαίου. Ας όψονται οι άθλιες συνθήκες που υπέγραφες, τη μια πίσω από την άλλη, χωρίς καν να τις περνάς από τη Βουλή, όλα αυτά τα χρόνια. Η μία παρανομία πίσω από την άλλη. Η μία αθλιότητα, πίσω από την άλλη. Ως ο θλιβερότερος στην Ιστορία μας πρωθυπουργός θα καταγραφείς, κακομοίρη μου, χωρίς να ξεχνώ τον Αντιπρόεδρό σου! Εσείς, οι λεροί, που περάσατε το χρόνο σας στην εξουσία, σκίζοντας κάθε εβδομάδα κι από μια σελίδα του συντάγματος: 31 μήνες στην κυβέρνηση από 4 εβδομάδες ο μήνας, 124 εβδομάδες, όσες κι οι σελίδες του αντιτύπου του Ελληνικού Συντάγματος, που έχω εδώ δίπλα μου, τώρα που σου γράφω. Το έσκισες, σελίδα-σελίδα, Φον Αντωνάκη μου το Ελληνικό Σύνταγμα ολόκληρο -και νισάφι πια!
Αλλά έχουν γνώση οι φύλακες, Φον Αντωνάκη μου, και ας μάθεις επιτέλους αυτό που ποτέ δεν κατάλαβες ούτε και το σεβάστηκες ποτέ! Να μάθεις ότι υπάρχουν και οι διεθνείς νόμοι, μακριά από τα γαμψά νύχια των νομικών σου συμβούλων, για να τους αρπάξετε, να τους ξεσκίσετε ή να τους διαστρεβλώσετε, όπως έκανες και η κουστωδία σου, με τους ελληνικούς νόμους. Υπάρχουν και οι ευρωπαϊκές αξίες που υποτίθεται ότι η παράταξή σου υπηρετεί, αχρείε. Υπάρχουν και οι ευρωπαϊκές συνθήκες! Υπάρχει κι ο Θεμελιώδης Χάρτης των Ευρωπαϊκών δικαιωμάτων, και το μόνο που χρειαζόμαστε, είναι ένας πρωθυπουργός πραγματικός που θα πάει και θα τα πει ένα χεράκι και στη Φράου Καγγελάριο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή -και στην ολομέλεια του ΟΗΕ, αν χρειαστεί, με την ευλογία, μάλιστα, εκείνου του «αλλόθρησκου», του Πάπα των Φτωχών!
Αυτά ήθελα να σου πω, προς το παρόν, Φον Αντωνάκη μου, και στο υπόσχομαι ότι δεν πρόκειται να σε αφήσω από το στόμα μου τις επόμενες μέρες, μέχρι να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου, μέχρι να ακούσω την κραυγή σου, την ώρα που θα πέφτεις στην άβυσσο της ιστορικής λήθης όπως συμβαίνει με όλα τα πολιτικά περιττώματα. Λίγες μέρες σου απέμειναν εσένα και της συντροφιάς σου και να το ξέρεις ότι τη δική μας Πρωτοχρονιά, θα τη γιορτάσομε στις 25 Ιανουαρίου, κατά τις 10 το βράδυ, ώρα Ελλάδας!
Kι αν κάνω λάθος -που δεν κάνω- άσε με να το κάνω, το λάθος μου! Εδώ που μας έφερες, χειρότερα δε γίνεται, Φον Αντωνάκη μου, που κακό χρόνο να 'χεις, κι εσύ και η εγκληματική συμμορία σου...
Καλή χρονιά σε όλους τους υπόλοιπους!
Το κολάζ είναι από την ΟΚΤΑΝΑ
Από το My Pillow Book
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου