Του Άρη Δαβαράκη
Από την Κυριακή το βράδυ μέχρι σήμερα που έρχεται και ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ για να ξεκινήσει στην ουσία η πραγματική διαπραγμάτευση, όλοι όσοι νοιώθουμε βαθιά ανακουφισμένοι από την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, έχουμε υποστεί και όλων των ειδών τις τρομοκρατικές αγριότητες. Νόμιζα εγώ ο αφελής ότι μια τόσο ισχυρή νίκη θα τους «ησύχαζε» για ένα διάστημα τους τρελαμένους εξουσιολάγνους που με την ασυνέπεια, το θράσος και την ανικανότητά τους οδηγήσανε την Ελλάδα σ’ αυτήν την δυσχερέστατη θέση στην οποίαν βρίσκεται σήμερα. Κακώς το νόμιζα. Ο Σαμαράς βρυκολάκιασε την Πέμπτη το βραδάκι στις μικρές μας οθόνες για να μας πει πως όχι μόνο δεν έχασε τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία, αλλά, αντιθέτως βγήκε και ενισχυμένη (ιδίως δε στα νεανικά ηλικιακά target). Και διευκρίνισε με τον τρόπο του πως δεν πρέπει να τεθεί τώρα θέμα ηγεσίας, διότι (με λίγα λόγια) η κυβέρνηση Τσίπρα θα πέσει από ώρα σε ώρα και πρέπει να είναι έτοιμη η Νέα Δημοκρατία να ξαναπάρει τα πράγματα στα χέρια της μήπως και διασώσει την πατρίδα την τελευταία στιγμή από την καταστροφή στην οποίαν την οδηγούν οι κομμουνιστές – που βάλανε πόδι και στο Μέγαρο Μαξίμου οι ξυπόλητοι.
Δυστυχώς τα μεγάλα κανάλια μόνο για ένα-δύο 24ωρα προσπάθησαν να μην έρθουν σε δυσαρμονία με την χαρά και τα χαμόγελα, την μεγάλη ανακούφιση και το αίσθημα δικαίωσης που ένοιωσαν οι περισσότεροι Έλληνες το βράδυ της Κυριακής –ακόμα και αν δεν είχαν ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρόλαβε ο κόκορας να λαλήσει τρίτη μέρα χαλαρός – κι’ έσπευσαν όλοι πάλι, (ας μην πω ονόματα, έχει πια καταντήσει βαρετό), να ξαναρχίσουνε το ίδιο τροπάριο της κινδυνολογίας και της φριχτής τρομοκρατίας: Πως τολμάμε εμείς, οι τελευταίοι των τελευταίων, οι χρεωμένοι, οι «ανάδελφοι», εμείς οι θρασύτατοι Έλληνες να θέλουμε ενημέρωση για τα μέτρα κατά της Ρωσίας τα οποία οι διάφοροι Σαμαράδες μέχρι τώρα (όπως καθαρά φάνηκε) τα υπογράφανε χωρίς καν να τα δούνε – δεν συζητάμε να ερωτηθούν ή να ενημερωθούν, αυτό δα έλειψε. Έχουμε άλλη άποψη; Θέλουμε να καταγραφεί, ευγενικά πάντα, αλλά καθαρά, πως δεν συμφωνούμε; Τι είναι αυτά; Από πού και ως πού; Ποιοι νομίζουμε πως είμαστε;
Λοιπόν, ακούστε. Νομίζουμε πως είμαστε – και είμαστε - ελεύθεροι άνθρωποι και μόλις πριν πέντε 24ωρα ψηφίσαμε Αριστερά και είμαστε χαρούμενοι, ανακουφισμένοι και υπερήφανοι γι’ αυτή την επιλογή μας. Έχουμε εμπιστοσύνη στον Αλέξη Τσίπρα και θα τον στηρίξουμε μέχρι τέλους, όσα σκάλπ και αν ακουμπήσουν στο τραπέζι οι «αγορές» και τα «χρέη» και οι διάφοροι δυστυχισμένοι που ζούνε χειροπόδαρα δεμένοι με διάφορα χαρτιά, κουπόνια όπως τα λέει και ο Μακριδάκης, euros and dollars, ομόλογα και ανομολόγητα, τεράστιες φούσκες, φύκια και μεταξωτές κορδέλες. Χεστήκαμε για την Μέρκελ. Δεν μας καίγεται καρφί αν θα μας βγάλουνε από το ευρώ και επειδή δεν προβλέπεται αυτό θα μας διώξουνε και από την ΕΕ για να φύγουμε από το ευρώ. Όλα αυτά είναι τόσο μεγάλες ανοησίες που ούτε ένα μικρό παιδί δεν θα τις έπαιρνε στα σοβαρά. Εμπρός λοιπόν, να σας δούμε, διαλύστε την ΕΕ κινώντας τις διαδικασίες «αποπομπής» της Ελλάδας. Τιμωρείστε την και περιμένετε να δείτε τι θα ακολουθήσει.
Πολύ φοβάμαι πως τα γνωστά κακά παπαγαλάκια που βιαστήκανε να ξεθαρέψουνε πάλι και κάνουν ότι μπορούν για να τρομάξουνε τον κόσμο, δεν έχουν καταλάβει.
Δεν έχουν καταλάβει ότι παίζουν με τη φωτιά και ότι εμείς που σήμερα χαμογελάμε είμαστε αποφασισμένοι να διατηρήσουμε αυτό το νέο κεκτημένο της 25ης Ιανουαρίου με όλα τα μέσα.
Ας μην παίζουν με την Δημοκρατία. Υπάρχει κυβέρνηση και έχει μια μεγάλη λαϊκή υποστήριξη. Λίγο θέλουμε να θυμώσουμε πραγματικά - και τότε θα πρέπει να πλήξουν το πολίτευμα και το Σύνταγμα όσοι επιμένουν να προσκυνούν τον Γκαίμπελς – ακόμα.
À la guerre comme à la guerre το λένε αυτό οι Γάλλοι. Αυτό που θα συμβεί αν τολμήσει κανείς να αμφισβητήσει τα αποτελέσματα της κάλπης – αμέσως ή εμμέσως.
Καλός ο ακροδεξιός τσαμπουκάς, τον χρησιμοποιήσατε, τον χορτάσατε, τώρα ηρεμήστε.
Στις εκλογές του 2019 τα ξαναλέμε.
Από toportal
Από την Κυριακή το βράδυ μέχρι σήμερα που έρχεται και ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ για να ξεκινήσει στην ουσία η πραγματική διαπραγμάτευση, όλοι όσοι νοιώθουμε βαθιά ανακουφισμένοι από την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, έχουμε υποστεί και όλων των ειδών τις τρομοκρατικές αγριότητες. Νόμιζα εγώ ο αφελής ότι μια τόσο ισχυρή νίκη θα τους «ησύχαζε» για ένα διάστημα τους τρελαμένους εξουσιολάγνους που με την ασυνέπεια, το θράσος και την ανικανότητά τους οδηγήσανε την Ελλάδα σ’ αυτήν την δυσχερέστατη θέση στην οποίαν βρίσκεται σήμερα. Κακώς το νόμιζα. Ο Σαμαράς βρυκολάκιασε την Πέμπτη το βραδάκι στις μικρές μας οθόνες για να μας πει πως όχι μόνο δεν έχασε τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία, αλλά, αντιθέτως βγήκε και ενισχυμένη (ιδίως δε στα νεανικά ηλικιακά target). Και διευκρίνισε με τον τρόπο του πως δεν πρέπει να τεθεί τώρα θέμα ηγεσίας, διότι (με λίγα λόγια) η κυβέρνηση Τσίπρα θα πέσει από ώρα σε ώρα και πρέπει να είναι έτοιμη η Νέα Δημοκρατία να ξαναπάρει τα πράγματα στα χέρια της μήπως και διασώσει την πατρίδα την τελευταία στιγμή από την καταστροφή στην οποίαν την οδηγούν οι κομμουνιστές – που βάλανε πόδι και στο Μέγαρο Μαξίμου οι ξυπόλητοι.
Δυστυχώς τα μεγάλα κανάλια μόνο για ένα-δύο 24ωρα προσπάθησαν να μην έρθουν σε δυσαρμονία με την χαρά και τα χαμόγελα, την μεγάλη ανακούφιση και το αίσθημα δικαίωσης που ένοιωσαν οι περισσότεροι Έλληνες το βράδυ της Κυριακής –ακόμα και αν δεν είχαν ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρόλαβε ο κόκορας να λαλήσει τρίτη μέρα χαλαρός – κι’ έσπευσαν όλοι πάλι, (ας μην πω ονόματα, έχει πια καταντήσει βαρετό), να ξαναρχίσουνε το ίδιο τροπάριο της κινδυνολογίας και της φριχτής τρομοκρατίας: Πως τολμάμε εμείς, οι τελευταίοι των τελευταίων, οι χρεωμένοι, οι «ανάδελφοι», εμείς οι θρασύτατοι Έλληνες να θέλουμε ενημέρωση για τα μέτρα κατά της Ρωσίας τα οποία οι διάφοροι Σαμαράδες μέχρι τώρα (όπως καθαρά φάνηκε) τα υπογράφανε χωρίς καν να τα δούνε – δεν συζητάμε να ερωτηθούν ή να ενημερωθούν, αυτό δα έλειψε. Έχουμε άλλη άποψη; Θέλουμε να καταγραφεί, ευγενικά πάντα, αλλά καθαρά, πως δεν συμφωνούμε; Τι είναι αυτά; Από πού και ως πού; Ποιοι νομίζουμε πως είμαστε;
Λοιπόν, ακούστε. Νομίζουμε πως είμαστε – και είμαστε - ελεύθεροι άνθρωποι και μόλις πριν πέντε 24ωρα ψηφίσαμε Αριστερά και είμαστε χαρούμενοι, ανακουφισμένοι και υπερήφανοι γι’ αυτή την επιλογή μας. Έχουμε εμπιστοσύνη στον Αλέξη Τσίπρα και θα τον στηρίξουμε μέχρι τέλους, όσα σκάλπ και αν ακουμπήσουν στο τραπέζι οι «αγορές» και τα «χρέη» και οι διάφοροι δυστυχισμένοι που ζούνε χειροπόδαρα δεμένοι με διάφορα χαρτιά, κουπόνια όπως τα λέει και ο Μακριδάκης, euros and dollars, ομόλογα και ανομολόγητα, τεράστιες φούσκες, φύκια και μεταξωτές κορδέλες. Χεστήκαμε για την Μέρκελ. Δεν μας καίγεται καρφί αν θα μας βγάλουνε από το ευρώ και επειδή δεν προβλέπεται αυτό θα μας διώξουνε και από την ΕΕ για να φύγουμε από το ευρώ. Όλα αυτά είναι τόσο μεγάλες ανοησίες που ούτε ένα μικρό παιδί δεν θα τις έπαιρνε στα σοβαρά. Εμπρός λοιπόν, να σας δούμε, διαλύστε την ΕΕ κινώντας τις διαδικασίες «αποπομπής» της Ελλάδας. Τιμωρείστε την και περιμένετε να δείτε τι θα ακολουθήσει.
Πολύ φοβάμαι πως τα γνωστά κακά παπαγαλάκια που βιαστήκανε να ξεθαρέψουνε πάλι και κάνουν ότι μπορούν για να τρομάξουνε τον κόσμο, δεν έχουν καταλάβει.
Δεν έχουν καταλάβει ότι παίζουν με τη φωτιά και ότι εμείς που σήμερα χαμογελάμε είμαστε αποφασισμένοι να διατηρήσουμε αυτό το νέο κεκτημένο της 25ης Ιανουαρίου με όλα τα μέσα.
Ας μην παίζουν με την Δημοκρατία. Υπάρχει κυβέρνηση και έχει μια μεγάλη λαϊκή υποστήριξη. Λίγο θέλουμε να θυμώσουμε πραγματικά - και τότε θα πρέπει να πλήξουν το πολίτευμα και το Σύνταγμα όσοι επιμένουν να προσκυνούν τον Γκαίμπελς – ακόμα.
À la guerre comme à la guerre το λένε αυτό οι Γάλλοι. Αυτό που θα συμβεί αν τολμήσει κανείς να αμφισβητήσει τα αποτελέσματα της κάλπης – αμέσως ή εμμέσως.
Καλός ο ακροδεξιός τσαμπουκάς, τον χρησιμοποιήσατε, τον χορτάσατε, τώρα ηρεμήστε.
Στις εκλογές του 2019 τα ξαναλέμε.
Από toportal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου