Του Κωνσταντίνου Νάκκα
Οι εκλογές τέλειωσαν.
Το εκλογικό αποτέλεσμα ιστορικό.
Η κυβέρνηση της εθνικής προδοσίας γκρεμοτσακίστηκε.
Η Κυβέρνηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας είναι πραγματικότητα.
Η Δημοκρατία ανάτειλε και πάλι στην Ελλάδα.
Μετά από 4 χρόνια στην «πρώτη γραμμή», τα κάγκελα που «προστάτευαν» τον Άγνωστο Στρατιώτη από τους Έλληνες πολίτες, την Βουλή της συγκυβέρνησης από τους αγνώμονες αγανακτισμένους που δεν «καταλάβαιναν» το συμφέρον της Χώρας και το δικό τους, απομακρύνθηκαν.
Μαζί τους απομακρύνθηκαν και οι κλούβες των ΜΑΤ, καθημερινή παραφωνία στους ασφυκτικά από αυτοκίνητα γεμάτους δρόμους.
Μαζί τους απομακρύνθηκαν και οι νεαροί αστυνομικοί που, οπλισμένοι σαν αστακοί σαν από ταινία του Hollywood, υποχρεώνονταν σε δωδεκάωρες βάρδιες να ξεροσταλιάζουν στα πεζοδρόμια μέσα στη ζέστη και το κρύο, στον ήλιο και την βροχή, με ένα καφέ και το κινητό στο χέρι.
Μετά από 4 χρόνια η ζωή πέριξ του Κοινοβουλίου επιστρέφει στους παλιούς, καλούς καθημερινούς της ρυθμούς.
Μετά από τέσσερα χρόνια το Εθνικό μας Κοινοβούλιο απηχεί την βούληση του Ελληνικού Λαού, υπηρετεί τα συμφέροντα του, ενσαρκώνει τα όνειρά του. Δεν φοβάται πλέον τον Λαό, δεν νιώθει να απειλείται από την παρουσία του.
Εν έτει 2015, μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη και έπειτα από την πανηγυρική έκφραση της λαϊκής βούλησης υπέρ του Προέδρου Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, η πλατεία Συντάγματος αναζητά, στις σελίδες της νεότερης ιστορίας που γράφονται, το νέο της ρόλο.
Αναμένω την μέρα που θα πλημμυρίσει από πολίτες, που με συνείδηση της δύναμής τους και αίσθημα ευθύνης για τον ρόλο τους, θα διαδηλώνουν ενάντια στους γερμανικούς εκβιασμούς και θα διατρανώνουν με εθνική υπερηφάνεια την απαίτηση της Ελλάδας για τερματισμό των γερμανό-ευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας.
Αναμένω την μέρα που όλοι εμείς, με υψωμένη τη γροθιά και φουσκωμένο το στέρνο, θα διαδηλώνουμε δίπλα στον Μανόλη Γλέζο και τον Μίκη Θεοδωράκη, την στήριξή μας στην Κυβέρνηση της διεκδίκησης των γερμανικών επανορθώσεων.
Αναμένω την μέρα που η έκφραση της εμπιστοσύνης αλλά και της πίστης μας στην ελληνική Κυβέρνηση θα εκφράζεται υπό το άγρυπνο βλέμμα των δυνάμεων της Ελληνικής Αστυνομίας, οι άνδρες και οι γυναίκες της οποίας θα περιφρουρούν το δικαίωμα όλων μας στην αξιοπρέπεια, αποτρέποντας προβοκάτορες από το γνωστό τους έργο.
Αναμένω την μέρα που θα διαδηλώνουμε την στήριξή μας στην εθνική προσπάθεια που έχει αναλάβει η νέα Κυβέρνηση της Χώρας, να οικοδομήσει για λογαριασμό όλων μας, με όλους μας, το μέλλον των παιδιών μας.
Αναμένω την μέρα που ο σύντροφος Πρόεδρος Τσίπρας, ως πρωθυπουργός της Χώρας, θα ενώσει τη φωνή του με την φωνή μας για να ακουστεί στα πέρατα της Ευρώπης ότι η «Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει».
Αναμένω την μέρα που όλοι μαζί θα νιώσουμε υπερήφανοι που υψώνουμε το ανάστημά μας σε όλες και όλους εκείνους που τόσα χρόνια μάς πατούσαν στο σβέρκο.
Αναμένω την μέρα που η πλατεία Συντάγματος θα πλημμυρίσει από πολίτες που θα νιώθουν ζωντανοί ανάμεσα σε ζωντανούς, αξιοπρεπείς ανάμεσα σε αξιοπρεπείς, αγωνιστές ανάμεσα σε αγωνιστές, νικητές ανάμεσα σε νικητές.
Αναμένω την μέρα που όλοι μαζί θα προτάσσουμε το κοινό μας μέλλον καταβαραθρώνοντας το διχαστικό παρελθόν.
Αναμένω την μέρα που όλοι μαζί, μπροστά στο Εθνικό Κοινοβούλιο, θα τραγουδάμε τα όνειρα που γίνονται πράξη.
Αναμένω αυτή την μέρα σε λίγες μέρες, πριν την πρώτη ευρωπαϊκή σύνοδο στην οποία θα συμμετάσχει ο νέος μας Πρωθυπουργός, ο Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων.
Θα είναι μέρα μεσημέρι, θα έχει ήλιο και όλη η Αθήνα, φορώντας τα καλά της, θα συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα για να δηλώσει την πίστη της ότι η νέα Κυβέρνηση θα τα καταφέρει προς όφελος όλων μας.
Και θα τα καταφέρει.
Από Το Κωνσταντίνος Νάκκας
Το εκλογικό αποτέλεσμα ιστορικό.
Η κυβέρνηση της εθνικής προδοσίας γκρεμοτσακίστηκε.
Η Κυβέρνηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας είναι πραγματικότητα.
Η Δημοκρατία ανάτειλε και πάλι στην Ελλάδα.
Μετά από 4 χρόνια στην «πρώτη γραμμή», τα κάγκελα που «προστάτευαν» τον Άγνωστο Στρατιώτη από τους Έλληνες πολίτες, την Βουλή της συγκυβέρνησης από τους αγνώμονες αγανακτισμένους που δεν «καταλάβαιναν» το συμφέρον της Χώρας και το δικό τους, απομακρύνθηκαν.
Μαζί τους απομακρύνθηκαν και οι κλούβες των ΜΑΤ, καθημερινή παραφωνία στους ασφυκτικά από αυτοκίνητα γεμάτους δρόμους.
Μαζί τους απομακρύνθηκαν και οι νεαροί αστυνομικοί που, οπλισμένοι σαν αστακοί σαν από ταινία του Hollywood, υποχρεώνονταν σε δωδεκάωρες βάρδιες να ξεροσταλιάζουν στα πεζοδρόμια μέσα στη ζέστη και το κρύο, στον ήλιο και την βροχή, με ένα καφέ και το κινητό στο χέρι.
Μετά από 4 χρόνια η ζωή πέριξ του Κοινοβουλίου επιστρέφει στους παλιούς, καλούς καθημερινούς της ρυθμούς.
Μετά από τέσσερα χρόνια το Εθνικό μας Κοινοβούλιο απηχεί την βούληση του Ελληνικού Λαού, υπηρετεί τα συμφέροντα του, ενσαρκώνει τα όνειρά του. Δεν φοβάται πλέον τον Λαό, δεν νιώθει να απειλείται από την παρουσία του.
Εν έτει 2015, μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη και έπειτα από την πανηγυρική έκφραση της λαϊκής βούλησης υπέρ του Προέδρου Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, η πλατεία Συντάγματος αναζητά, στις σελίδες της νεότερης ιστορίας που γράφονται, το νέο της ρόλο.
Αναμένω την μέρα που θα πλημμυρίσει από πολίτες, που με συνείδηση της δύναμής τους και αίσθημα ευθύνης για τον ρόλο τους, θα διαδηλώνουν ενάντια στους γερμανικούς εκβιασμούς και θα διατρανώνουν με εθνική υπερηφάνεια την απαίτηση της Ελλάδας για τερματισμό των γερμανό-ευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας.
Αναμένω την μέρα που όλοι εμείς, με υψωμένη τη γροθιά και φουσκωμένο το στέρνο, θα διαδηλώνουμε δίπλα στον Μανόλη Γλέζο και τον Μίκη Θεοδωράκη, την στήριξή μας στην Κυβέρνηση της διεκδίκησης των γερμανικών επανορθώσεων.
Αναμένω την μέρα που η έκφραση της εμπιστοσύνης αλλά και της πίστης μας στην ελληνική Κυβέρνηση θα εκφράζεται υπό το άγρυπνο βλέμμα των δυνάμεων της Ελληνικής Αστυνομίας, οι άνδρες και οι γυναίκες της οποίας θα περιφρουρούν το δικαίωμα όλων μας στην αξιοπρέπεια, αποτρέποντας προβοκάτορες από το γνωστό τους έργο.
Αναμένω την μέρα που θα διαδηλώνουμε την στήριξή μας στην εθνική προσπάθεια που έχει αναλάβει η νέα Κυβέρνηση της Χώρας, να οικοδομήσει για λογαριασμό όλων μας, με όλους μας, το μέλλον των παιδιών μας.
Αναμένω την μέρα που ο σύντροφος Πρόεδρος Τσίπρας, ως πρωθυπουργός της Χώρας, θα ενώσει τη φωνή του με την φωνή μας για να ακουστεί στα πέρατα της Ευρώπης ότι η «Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει».
Αναμένω την μέρα που όλοι μαζί θα νιώσουμε υπερήφανοι που υψώνουμε το ανάστημά μας σε όλες και όλους εκείνους που τόσα χρόνια μάς πατούσαν στο σβέρκο.
Αναμένω την μέρα που η πλατεία Συντάγματος θα πλημμυρίσει από πολίτες που θα νιώθουν ζωντανοί ανάμεσα σε ζωντανούς, αξιοπρεπείς ανάμεσα σε αξιοπρεπείς, αγωνιστές ανάμεσα σε αγωνιστές, νικητές ανάμεσα σε νικητές.
Αναμένω την μέρα που όλοι μαζί θα προτάσσουμε το κοινό μας μέλλον καταβαραθρώνοντας το διχαστικό παρελθόν.
Αναμένω την μέρα που όλοι μαζί, μπροστά στο Εθνικό Κοινοβούλιο, θα τραγουδάμε τα όνειρα που γίνονται πράξη.
Αναμένω αυτή την μέρα σε λίγες μέρες, πριν την πρώτη ευρωπαϊκή σύνοδο στην οποία θα συμμετάσχει ο νέος μας Πρωθυπουργός, ο Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων.
Θα είναι μέρα μεσημέρι, θα έχει ήλιο και όλη η Αθήνα, φορώντας τα καλά της, θα συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα για να δηλώσει την πίστη της ότι η νέα Κυβέρνηση θα τα καταφέρει προς όφελος όλων μας.
Και θα τα καταφέρει.
Από Το Κωνσταντίνος Νάκκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου