Δημήτρης Μηλάκας
Η μάχη κατά του φασισμού δεν δίνεται στις αίθουσες των δικαστηρίων. Αυτός ο αγώνας κρίνεται καθημερινά στην κοινωνική/πολιτική αρένα, εκεί όπου δοκιμάζεται η ισχύς των επιχειρημάτων και των απόψεων.
Με άλλα λόγια, οι απόψεις των μελών- ομάδων- οργανώσεων , μιας κοινωνίας κρίνονται, χαρακτηρίζονται, χλευάζονται ή επικροτούνται, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δικάζονται. Αυτά που δικάζονται (και καταδικάζονται) από τον νόμο είναι τα εγκλήματα. Πρέπει, λοιπόν να είναι ξεκάθαρο ότι με την κατηγορία της οργάνωσης και εκτέλεσης εγκλημάτων κάθονται στο σκαμνί τα μέλη της Χρυσής Αυγής και όχι για τις πεποιθήσεις τους.
Η πιο πάνω διευκρίνιση είναι απαραίτητη γιατί η «πολιτική» είναι ο πρόχειρος και βολικός μανδύας που θα επιχειρήσουν να φορέσουν οι κατηγορούμενοι. Όμως—κι αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο- οι εν λόγω … κύριοι και κυρίες δεν δικάζονται για αυτά που πιστεύουν, αλλά για αυτά που (το δικαστήριο θα κρίνει ότι) έπραξαν. Συγκεκριμένα οι υποθέσεις που θα εξεταστούν από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων οι κατηγορούμενοι είναι:
* Υπόθεση δολοφονίας του 34χρονου μουσικού, εργάτη στη Ζώνη Περάματος, Παύλου Φύσσα, τη νύχτα της 17ης Σεπτεμβρίου 2013.
* Υπόθεση επίθεσης σε βάρος τριών Αιγύπτιων ψαράδων στο σπίτι τους στο Πέραμα στις 12 Ιουνίου 2012,
* Υπόθεση επίθεσης σε βάρος μελών του ΠΑΜΕ στις 12 Σεπτεμβρίου 2013 στο Πέραμα, με εννέα τραυματίες.
Οι παραπάνω υποθέσεις, όπως και άλλες δεκάδες παρόμοιες, προφανώς δεν είναι πολιτικές πράξεις, αλλά εγκληματικές. Με άλλα πιο απλά λόγια, τα μέλη της Χρυσής Αυγής που κάθονται στο σκαμνί δεν διώκονται γιατί «μισούν τους μαύρους», αλλά γιατί, (ενδεχομένως) , τους σκοτώνουν...
Υ.Γ. Κατά τα λοιπά και με αφορμή τη συγκεκριμένη δική καλό θα είναι να μη ξεχνάμε τη «γοητεία» που ασκεί η φασιστική αντίληψη και νοοτροπία σε ένα εξαιρετικά μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, όπως αποδεικνύουν τα εκλογικά αποτελέσματα των τελευταίων ετών…
Η μάχη κατά του φασισμού δεν δίνεται στις αίθουσες των δικαστηρίων. Αυτός ο αγώνας κρίνεται καθημερινά στην κοινωνική/πολιτική αρένα, εκεί όπου δοκιμάζεται η ισχύς των επιχειρημάτων και των απόψεων.
Με άλλα λόγια, οι απόψεις των μελών- ομάδων- οργανώσεων , μιας κοινωνίας κρίνονται, χαρακτηρίζονται, χλευάζονται ή επικροτούνται, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δικάζονται. Αυτά που δικάζονται (και καταδικάζονται) από τον νόμο είναι τα εγκλήματα. Πρέπει, λοιπόν να είναι ξεκάθαρο ότι με την κατηγορία της οργάνωσης και εκτέλεσης εγκλημάτων κάθονται στο σκαμνί τα μέλη της Χρυσής Αυγής και όχι για τις πεποιθήσεις τους.
Η πιο πάνω διευκρίνιση είναι απαραίτητη γιατί η «πολιτική» είναι ο πρόχειρος και βολικός μανδύας που θα επιχειρήσουν να φορέσουν οι κατηγορούμενοι. Όμως—κι αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο- οι εν λόγω … κύριοι και κυρίες δεν δικάζονται για αυτά που πιστεύουν, αλλά για αυτά που (το δικαστήριο θα κρίνει ότι) έπραξαν. Συγκεκριμένα οι υποθέσεις που θα εξεταστούν από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων οι κατηγορούμενοι είναι:
* Υπόθεση δολοφονίας του 34χρονου μουσικού, εργάτη στη Ζώνη Περάματος, Παύλου Φύσσα, τη νύχτα της 17ης Σεπτεμβρίου 2013.
* Υπόθεση επίθεσης σε βάρος τριών Αιγύπτιων ψαράδων στο σπίτι τους στο Πέραμα στις 12 Ιουνίου 2012,
* Υπόθεση επίθεσης σε βάρος μελών του ΠΑΜΕ στις 12 Σεπτεμβρίου 2013 στο Πέραμα, με εννέα τραυματίες.
Οι παραπάνω υποθέσεις, όπως και άλλες δεκάδες παρόμοιες, προφανώς δεν είναι πολιτικές πράξεις, αλλά εγκληματικές. Με άλλα πιο απλά λόγια, τα μέλη της Χρυσής Αυγής που κάθονται στο σκαμνί δεν διώκονται γιατί «μισούν τους μαύρους», αλλά γιατί, (ενδεχομένως) , τους σκοτώνουν...
Υ.Γ. Κατά τα λοιπά και με αφορμή τη συγκεκριμένη δική καλό θα είναι να μη ξεχνάμε τη «γοητεία» που ασκεί η φασιστική αντίληψη και νοοτροπία σε ένα εξαιρετικά μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, όπως αποδεικνύουν τα εκλογικά αποτελέσματα των τελευταίων ετών…
Το Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου