Ήταν εκεί που άστραφτε και βρόνταγε ο Περικλής, αγόρευαν οι ρήτορες αλλά και κάθε Αθηναίος πολίτης που έλεγε την άποψή του για δημόσια ζητήματα .
Εκει που ο Κολοκοτρώνης στην ελεύθερη πια Ελλάδα εκφώνησε την περίφημη ομιλία του ως παρακαταθήκη για τους νέους.
Αυτόν λοιπόν τον χώρο το Υπουργείο Πολιτισμού, χωρίς οικοδομική άδεια, θέλησε να τον περιφράξει με τσιμεντένιους φράκτες και κάγκελα. Οι αντιδράσεις των κατοίκων τους οδήγησαν σε μια μακροχρόνια δικαστική διαμάχη στην οποία αθωώθηκαν. Αύριο οι σύλλογοι Φιλοπάππου και Δημήτρης Πικιώνης οργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας για να υπερασπισθούν την ελεύθερη πρόσβαση, αφού το σχέδιο της Μενδώνη για περίφραξη και αποψίλωση συνεχίζεται.
Μιλήστε μου για διαχείριση των μνημείων.
Η ψηφιακή πλατφόρμα Airbnb χρηματοδοτεί τα έργα ανάπλασης του Λυκαβηττού. Για να προσφέρει στους πελάτες της κατ’ αποκλειστικότητα ωραίες εικόνες ή επειδή σκοπεύει να κατασκευάσει ενοικιαζόμενα διαμερίσματα ώστε να βλέπουν την πόλη από ψηλά;
Μιλήστε μου για «επενδύσεις» που υποκαθιστούν τις αυτονόητες υποχρεώσεις του κράτους για να μην φορολογούνται οι πολυεθνικές .
Τα υπόσκαφα κτίσματα, χαρακτηριστικά της Σαντορίνης, επεκτείνονται πλέον σε όλες τις Κυκλάδες με τη βούλα του νόμου. Εργολάβοι και νεόπλουτοι μπορούν πλέον με το μπόνους της αύξησης των τετραγωνικών να κτίζουν ξενοδοχεία και βίλες με πισίνες πάνω σε κατασπαραγμένες πλαγιές. Τα πάντα τα σαρώνει η τουριστική «ανάπτυξη» αλλοιώνοντας το φυσικό τοπίο και βεβηλώνοντας τα κομψοτεχνήματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με τα πλακόστρωτα καλντερίμια και τις τοξωτές καμάρες.
Μιλήστε μου για διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς ..
Το νησάκι Αγιος Γεώργιος υπαγόταν διοικητικά στην Υδρα και κατ’ επέκταση στον νόμο Αττικής. Επειδή όμως στην Αττική απαγορεύονται οι ανεμογεννήτριες, μεταφέρθηκε στις Κυκλάδες. Διοχετεύεται λοιπόν με καλώδιο η παραγόμενη ενέργεια, στον σταθμό του Λαυρίου. Η Τέρνα που κατασκεύασε το έργο, πούλησε όλο το νησί στην εταιρεία Masda που ανήκει στα Αραβικά Εμιρατα. Μιλήστε μου για εθνική κυριαρχία.
Και σταματάω εδώ, γιατί με θλίψη μου έρχονται στο μυαλό τα λόγια του Στρατή Τσίρκα «Μας θέλουν γκαρσόνια, ταβερνιάρηδες, μαστροπούς, βαρκάρηδες, επιβήτορες, καμπαρετζούδες, μπουζουξήδες, αχ αμάν αμάν και συρτάκι αμέ και Ζόρμπα δη Γκρηκ κι αυτοί ν’ αρμέγουν τον τόπο το κρασί, το λάδι, τα πορτοκάλια, τις ντομάτες, το βαμπάκι, τα μάρμαρα, το βωξίτη, το λιγνίτη, τα μεταλλεύματα και τον ιδρώτα του κόσμου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου