ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Ο Γιούνκερ δεν είναι ακριβώς στρατάρχης, ούτε καν Γερμανός, όπως ήταν ο Ρόμελ. Ωστόσο έχει κάτι από την πονηριά του παλιού Γερμανού στρατάρχη, συνδυασμένη με το χαμόγελο του έμπειρου και κωλοπετσωμένου Λουξεμβούργιου διπλωμάτη. Κι αν τον Ρόμελ τον αποκάλεσαν λόγω Αφρικής αλεπού της ερήμου, τον πρόεδρο της Κομισιόν μπορούμε, λόγω τακτικής, να τον αποκαλέσουμε αλεπού του ευθύμου.
Γιατί αλεπού; Μα γιατί κυνηγάει την κότα -εμάς δηλαδή- με την επιμονή και την πονηριά του συμπαθούς τετράποδου. Με ελιγμούς, πλαγιοκοπήσεις, υλακές, αλλά και διαβεβαιώσεις ότι δεν θα μας φάει. Και γιατί ευθύμου; Μα γιατί όλα τα κάνει με χαμόγελα, με χασκόγελα, με καλαμπούρια, με τρικλίσματα. Εν ευθυμία δείχνει να τελεί συνεχώς, με αποτέλεσμα να γίνεται αντικείμενο σκληρής σάτιρας ανά την Ευρώπη.
Τελευταία φόρεσε τη γραβάτα του στον Τσίπρα. Και γελάσαμε όλοι. Αλλά πριν το γέλιο κοπάσει, μας εξήγησε με λέξεις την εύθυμη χειρονομία. Μας είπε σε προχθεσινή συνέντευξή του ότι ο Τσίπρας γίνεται όλο και πιο υπεύθυνος! Δεν εμπιστεύεται όμως τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν είναι κανονικό κόμμα, αλλά μείγμα πολλών τάσεων. Δεν εμπιστεύεται και τον Βαρουφάκη επίσης. Αλλά αυτό είναι χτεσινά ξινά σταφύλια.
Διευκρίνισε εν συνεχεία τι σημαίνει η γραβάτα. Σημαίνει εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις. Σημαίνει δρακόντειο ΦΠΑ. Σημαίνει σωφροσύνη στην αντιμετώπιση του Σόιμπλε και του ΔΝΤ. Σημαίνει οικονομίες στις συντάξεις και στον κατώτατο μισθό. Σημαίνει στάσου κότα να σε φάω, εν ολίγοις. Παρεμπιπτόντως ξέχασε τη διαπλοκή, τη διαφθορά και τα κλέη του στενού του φίλου Αντώνη Σαμαρά.
Δεν είναι λοιπόν αλεπού του ευθύμου; Από τη μια πατερναλισμός για τον Τσίπρα, που τον βρίσκει όλο και πιο κανονικό. Από την άλλη βαρβαρισμός για τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν τον βρίσκει καθόλου κανονικό. Φαγωθείτε μεταξύ σας, δηλαδή. Και από την παράλλη όλο το πακέτο της Κομισιόν. Mε ολίγον από καλά λόγια κατά του Grexit και υπέρ των Ελλήνων, μην το ξεχάσουμε κι αυτό. Για αλεπού μιλάμε.
Καλά όλα αυτά. Θεατρικά, γελαστικά και αλεπουδίσια. Τέτοια όμως διαθέτουμε κι εμείς. Νά, ας πούμε, το κατάλληλο για τον Γιούνκερ και τον Τσίπρα: Η αλεπού εκατό χρονών, το αλεπουδάκι εκατόν δέκα. Άσε που στον μη κανονικό ΣΥΡΙΖΑ έχουν κανονική όραση. Και η αλεπού κι αν κρύβεται, προβάλλει η ουρά της...
Ο Γιούνκερ δεν είναι ακριβώς στρατάρχης, ούτε καν Γερμανός, όπως ήταν ο Ρόμελ. Ωστόσο έχει κάτι από την πονηριά του παλιού Γερμανού στρατάρχη, συνδυασμένη με το χαμόγελο του έμπειρου και κωλοπετσωμένου Λουξεμβούργιου διπλωμάτη. Κι αν τον Ρόμελ τον αποκάλεσαν λόγω Αφρικής αλεπού της ερήμου, τον πρόεδρο της Κομισιόν μπορούμε, λόγω τακτικής, να τον αποκαλέσουμε αλεπού του ευθύμου.
Γιατί αλεπού; Μα γιατί κυνηγάει την κότα -εμάς δηλαδή- με την επιμονή και την πονηριά του συμπαθούς τετράποδου. Με ελιγμούς, πλαγιοκοπήσεις, υλακές, αλλά και διαβεβαιώσεις ότι δεν θα μας φάει. Και γιατί ευθύμου; Μα γιατί όλα τα κάνει με χαμόγελα, με χασκόγελα, με καλαμπούρια, με τρικλίσματα. Εν ευθυμία δείχνει να τελεί συνεχώς, με αποτέλεσμα να γίνεται αντικείμενο σκληρής σάτιρας ανά την Ευρώπη.
Τελευταία φόρεσε τη γραβάτα του στον Τσίπρα. Και γελάσαμε όλοι. Αλλά πριν το γέλιο κοπάσει, μας εξήγησε με λέξεις την εύθυμη χειρονομία. Μας είπε σε προχθεσινή συνέντευξή του ότι ο Τσίπρας γίνεται όλο και πιο υπεύθυνος! Δεν εμπιστεύεται όμως τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν είναι κανονικό κόμμα, αλλά μείγμα πολλών τάσεων. Δεν εμπιστεύεται και τον Βαρουφάκη επίσης. Αλλά αυτό είναι χτεσινά ξινά σταφύλια.
Διευκρίνισε εν συνεχεία τι σημαίνει η γραβάτα. Σημαίνει εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις. Σημαίνει δρακόντειο ΦΠΑ. Σημαίνει σωφροσύνη στην αντιμετώπιση του Σόιμπλε και του ΔΝΤ. Σημαίνει οικονομίες στις συντάξεις και στον κατώτατο μισθό. Σημαίνει στάσου κότα να σε φάω, εν ολίγοις. Παρεμπιπτόντως ξέχασε τη διαπλοκή, τη διαφθορά και τα κλέη του στενού του φίλου Αντώνη Σαμαρά.
Δεν είναι λοιπόν αλεπού του ευθύμου; Από τη μια πατερναλισμός για τον Τσίπρα, που τον βρίσκει όλο και πιο κανονικό. Από την άλλη βαρβαρισμός για τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν τον βρίσκει καθόλου κανονικό. Φαγωθείτε μεταξύ σας, δηλαδή. Και από την παράλλη όλο το πακέτο της Κομισιόν. Mε ολίγον από καλά λόγια κατά του Grexit και υπέρ των Ελλήνων, μην το ξεχάσουμε κι αυτό. Για αλεπού μιλάμε.
Καλά όλα αυτά. Θεατρικά, γελαστικά και αλεπουδίσια. Τέτοια όμως διαθέτουμε κι εμείς. Νά, ας πούμε, το κατάλληλο για τον Γιούνκερ και τον Τσίπρα: Η αλεπού εκατό χρονών, το αλεπουδάκι εκατόν δέκα. Άσε που στον μη κανονικό ΣΥΡΙΖΑ έχουν κανονική όραση. Και η αλεπού κι αν κρύβεται, προβάλλει η ουρά της...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου