Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

4+1 μύθοι για το ΣΥΡΙΖΑ

by To Skouliki Tom 


Πριν συνεχίσετε την ανάγνωση, θέλω να διευκρινίσω ότι το κείμενο δεν αφορά στα προεκλογικά ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ – με αυτά έχω ασχοληθεί πολλάκις και ιδιαίτερα στο κείμενο “Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα” – αλλά στους μύθους που έχουν φτιάξει οι πολέμιοι του ΣΥΡΙΖΑ για το ΣΥΡΙΖΑ.

Ένας από τους πιο διαδεδομένους είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κανένα σχέδιο για τη διαπραγμάτευση, με αποτέλεσμα να βρίσκεται τώρα στριμωγμένος στη γωνία.

Αυτό φυσικά είναι τεράστια μπαρούφα, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είχε από την αρχή σχέδιο να τραβήξει τις διαπραγματεύσεις σε μάκρος, επιμένοντας να βρεθεί μια λύση σε πολιτικό επίπεδο, παρά την ξεκάθαρη θέση των δανειστών ότι η συμφωνία πρέπει να επιτευχθεί κατόπιν συνεννόησης με τα τεχνικά κλιμάκια. Σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να πάρει ό,τι καλύτερο μπορούσε. Η χθεσινή δήθεν πρόοδος στις διαπραγματεύσεις ήταν απλά η επανάληψη της ίδιας ιστορίας που ανακυκλώνεται εδώ και 4 μήνες.

Οι έκτακτες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, με την ελληνική οικονομία να παραμένει ζωντανή μονάχα χάρη στον ELA, απλά βοηθούν το ΣΥΡΙΖΑ να περάσει το νέο μνημόνιο πιο εύκολα από τη Βουλή και τον κόσμο και να εδραιώσει την κυριαρχία του. Απόδειξη το 80% των πολιτών που θέλουν συμφωνία, ενώ το Φεβρουάριο ζητούσαν από την Κυβέρνηση να μην κάνει “ούτε βήμα πίσω”.

Το μοναδικό σχέδιο που δεν είχε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτό της ρήξης, δηλαδή της εξόδου από την Ευρωζώνη.

Επίσης, μην πιστέψετε στιγμή ότι ο Αλέξης Τσίπρας και τα υπόλοιπα κυβερνητικά στελέχη δεν απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Το είχα γράψει και σε προηγούμενο κείμενο. Η εξουσία είναι μαστούρα.

Ένας άλλος μύθος που κυκλοφορεί είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συμπεριφορά του – της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Γιάννη Πανούση ιδιαίτερα – και τη συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ χαϊδεύει τα αυτιά των ακροδεξιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή μάχης ενάντια στο φασισμό αλλά δεν παύει να είναι ένα αστικό κόμμα. Και μάλιστα ένα αστικό κόμμα στην εξουσία. Το αστικό κράτος και ο φασισμός αντλούν τη δύναμή τους από την ίδια πηγή, την εκμετάλλευση. Επομένως, αστικό κράτος και φασισμός δε μπορούν παρά να συνυπάρχουν. Αν ο αστισμός ήθελε να πολεμήσει το φασισμό, θα έπρεπε να καταργήσει τον ίδιο του τον εαυτό. Ο φασισμός μπορεί να πολεμηθεί αποφασιστικά μόνο μέσω μιας κοινωνικής επανάστασης. Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ δε χαιδεύει τα αυτιά των φασιστών, απλά η κοινωνική επανάσταση απέχει έτη φωτός από τις επιθυμίες του.

Κάτι άλλο που λέγεται για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Γιάννη Πανούση είναι ότι κάνουν αντιπολίτευση στον Αλέξη Τσίπρα ή τέλος πάντων στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Βλακείες. Είναι μέλη της ίδιας Κυβέρνησης, εξίσου πολύτιμοι για αυτήν, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Ο Αλέξης Τσίπρας ήξερε πολύ καλά τί έκανε όταν μοίραζε τους ρόλους. Οι συνεχείς αναφορές των ΜΜΕ – σχεδόν σε καθημερινή βάση – σε αυτά τα δύο πρόσωπα το επιβεβαιώνουν απολύτως.

Ο κλασικός μύθος που κυκλοφορεί είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διακρίνεται σε φιλοευρωπαϊστές και οπαδούς της επιστροφής στη δραχμή.

Τα έχω ξαναγράψει για την πολυφωνία. Η πολυφωνία είναι η δύναμη, όχι η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αυτή που τον έφερε στην εξουσία. Και η εξουσία ενώνει, δε διασπά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ενιαίος. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα των στελεχών του να το λένε αλλά ορισμένοι δε θέλουν να το πιστέψουν. Ό,τι μνημόνιο και να υπογράψει, δε θα αποχωρήσει ούτε ένας βουλευτής του. Θα το δείτε. Κυριακή κοντή γιορτή.

Το κακό με ορισμένα από τα παραπάνω είναι ότι εν μέρει τα υιοθετούν όχι μόνο οι πολέμιοι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και αρκετοί συριζαίοι. Τους αρέσει να παραμυθιάζονται. Τους αρέσει ακόμα και τώρα να ονειρεύονται ρήξεις και επαναστάσεις. Δεν πειράζει, θα έρθει η ώρα που θα ξυπνήσουν απότομα.

Την προηγούμενη Παρασκευή, μετά το απρόσμενο πάγωμα των σχέσεων της Ελλάδας με τους δανειστές – που χθες αναθερμάνθηκαν – είχα γράψει ένα κείμενο με τίτλο “3 γάμοι και 1 κηδεία” όπου παρουσίαζα τα 4 πιθανά σενάρια για τις επόμενες κινήσεις του Πρωθυπουργού.

Όχι απλά τα παρουσίασα αλλά πόνταρα και σε ένα από αυτά.

Δυστυχώς, επιβεβαιώνομαι.

(Ανήθικο δίδαγμα: Μπορεί να κούρασα αναφέροντας συνεχώς ότι “αυτό το είχα γράψει” ή ότι “επιβεβαιώνομαι” αλλά τί να κάνουμε; Η μοίρα – ή μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ – τα έφερε έτσι που σοβαροί πολιτικοί αναλυτές διαψεύδονται ενώ απλοί μπλόγκερς σαν εμένα επιβεβαιώνονται. Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή μέρα είναι μέρα χαράς. Η ΝΕΡΙΤ έπεσε, το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια έγινε πραγματικότητα και ο νόμος για την ελληνική ιθαγένεια 100.000 παιδιών δεύτερης γενιάς μεταναστών ψηφίστηκε. Δικαιούμαστε να χαμογελάμε.)

The Three Mooges

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου