Στάθης
Να μην το αφήσουμε να πέσει κάτω. Ο βουλευτής του Ποταμιού κ. Ιάσων Φωτήλας, μιλώντας στο Mega (θαρρώ) -μιλώντας μαινόμενος και με τη γλώσσα του σώματος να προσθέτει σ’ αυτά που έλεγε εμπάθεια, κόμπλεξ ανωτερότητος και μίσος- αποκάλεσε την κυρία Κωνσταντοπούλου «νεόπλουτη Κατίνα». Ακριβώς ό,τι θα έλεγε ένας ποταπός χρυσαυγίτης πνιγμένος μέσα στον ρατσισμό του και τον σεξισμό του.
Μάλιστα ο κ. Φωτήλας διέπραξε την ίδια αθλιότητα για δεύτερη φορά. Διότι προ ημερών στο ίδιο κανάλι, ή σε άλλο, είχε αποκαλέσει και τότε την κυρία Κωνσταντοπούλου «νεόπλουτη Κατίνα». Ως φαίνεται, του άρεσε του εν λόγω άντρουκλα το φασίζειν και το επανέλαβε - με τη γλώσσα του σώματος, επαναλαμβάνω, να δείχνει ότι «τη βρίσκει».
Δεν τον πάει τον άντρουκλα μια βόλτα στον Εχίνο ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης (παρ’ ότι τα ίδια μυαλά έχει κι αυτός), εκεί που κυκλοφορεί τις νύχτες αδέσποτος ένας επιτάφιος, να κάνει σ’ αυτό το λαμπρό τέκνο του διαφωτισμού κανένα ευχέλαιο ο Ναζωραίος; Ισως να μην το ξέρουν εκεί στο Ποτάμι, αλλά ενίοτε (κι όταν δεν μας βαριέται) ο την Γην κρεμάσας κάνει και θαύματα που λυτρώνουν τους ασθενείς απ’ τον ρατσισμό τους, τον σεξισμό τους και τον φασισμό τους.
Κατά τα άλλα η χώρα βρίσκεται μέσα σε μια γκρίζα ζώνη, με πολλές απ’ τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν θολώσει, να έχουν πάρει μετάθεση σε βάθος χρόνου, ενώ ταυτοχρόνως στο κυβερνητικό σχήμα έχουν αρχίσει να εμφανίζονται σημεία φθοράς (ακόμα και αποσάθρωσης) που συνήθως χρειάζονται πολύ περισσότερον χρόνο απ’ τους πρώτους πέντε μήνες για να εμφανισθούν.
Για παράδειγμα ο κ. Μητρόπουλος φέρεται πλέον (ανεξαρτήτως αν έχει δίκιο ή άδικο) ως αυτονομημένος και «ανέπαφος» με το υπόλοιπο κυβερνητικό σχήμα.
Ο κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης ενημερώνει καθημερινώς τους δημοσιογράφους με κίνδυνο να ακυρώνεται από σμήνη non paper κάθε είδους προς πάσαν κατεύθυνση με συχνότητα ταμ-ταμ.
Ο κ. Πανούσης βρίσκεται σε διαρκή κόντρα με την κυρία Κωνσταντοπούλου, αρκετούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και τη νεολαία του κόμματος. Ανεξαρτήτως σε ποια σημεία έχει δίκιο και σε ποια όχι, ο κ. Πανούσης αρθρογραφεί ανοικονόμητος, εκστομίζει αμετροέπειες, αφήνει υπαινιγμούς (και ο γιος του ύβρεις), ζητά κάλυψη, είναι διαρκώς υπό παραίτησιν κι επικαλείται για ψύλλου πήδημα (ή κατούρημα) τον Πρωθυπουργό.
Ομως, όλα αυτά και κάποια άλλα σαν αυτά είναι το τελευταίο πρόβλημα της κυβέρνησης. Το πρόβλημά της βρίσκεται απέναντι κι έχει να κάνει με τη στρατηγική (στις διαπραγματεύσεις) και συνεπώς τους στόχους των δανειστών-δυναστών. Οπως έχει φανεί από καιρό, κι όπως οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν, η Γερμανική Ηγεμονία
θέλει να ταπεινώσει τον κ. Τσίπρα,
θέλει να ταπεινώσει (και να διαλύσει) την Αριστερά,
θέλει να ταπεινώσει κι άλλο την Ελλάδα και, κυρίως, να την κρατήσει αιχμάλωτη.
Η Ελλάδα αποτελεί την πρώτη ύλη και το πρόπλασμα του μοντέλου που θέλει η Γερμανία να εγκαθιδρύσει στην Ευρώπη. Ενός νέου «ζωτικού χώρου» περιοχών και χωρών, διαβαθμισμένων σε δορυφόρους, προτεκτοράτα και ειδικές οικονομικές ζώνες.
Μάλιστα η Γερμανία κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση με τέτοια ταχύτητα και τέτοιο σθένος, ώστε να εγείρεται το ερώτημα αν η χώρα αυτή παραμένει υπεργολάβος των ΗΠΑ (για τα ευρωπαϊκά πράγματα), ή αν έχει αυτονομηθεί πλήρως.
Οπως και να ’χει: συμφωνία ή ρήξη δεν γίνεται να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή τη διάλυση της Ελλάδας. Την ύστατη έστω ώρα, η συμφωνία μπορεί να επιλεγεί μόνον αν εμπεριέχει την παράμετρο (ή έστω την πρόνοια) της ρύθμισης του χρέους. Και η ρήξη δεν γίνεται παρά να υπολογισθεί στη βάση του κόστους της (ένα τρισ. ευρώ το υπολόγιζε χθες ο Spiegel, με την Παγκόσμια Τράπεζα να εκφράζει ιδιαίτερη ανησυχία και οικονομολόγους όπως ο κ. Στίγκλιτς να δηλώνουν ότι πιθανό Grexit θα πυροδοτούσε αμέσως κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον της Ιταλίας).
Αυτό που διακυβεύεται αυτήν τη στιγμή δεν είναι το αν οι ελληνικές προτάσεις συγκλίνουν προς τις θέσεις των δανειστών, με απόκλιση 710 εκατομμυρίων (πόσω μάλλον 440!) - το ποσόν είναι γελοίο! κι αντιστοιχεί περίπου στα χρέη της Διαπλοκής στη χώρα μας. Αλλο είναι το διακυβευόμενο: η σχέση κυριαρχίας - υποταγής.
Το εθνικό αυτεξούσιο (έστω στο πλαίσιο της Ενωσης) είναι το ζητούμενο σήμερα. Αν ανακτηθεί, όλα μπορούν να διορθωθούν. Με αγώνα, κόπο και ελπίδα. Αν όχι, η Ελλάδα θα επιστρέψει στην εποχή που ήταν οθωμανικό σαντζάκι, απλώς με ένα ευρωλελέ λούστρο...
ΥΓ.: Τσίμπησαν το Mega να κλέβει ρεύμα έχοντας «πειράξει» ρολόι. Δεν λέγατε, βρε κακόμοιροι, σε όλους εκείνους που κακίζατε για τα πάθη τους απ’ τη ΔΕΗ, να σας δώσουν από ένα ευρώ ο καθένας, να πληρώσετε τον λογαριασμό σας για να μη γίνετε ρεζίλι των σκυλιών (και των ντόμπερμαν της δημοσιογραφίας που εκτρέφετε);..
Να μην το αφήσουμε να πέσει κάτω. Ο βουλευτής του Ποταμιού κ. Ιάσων Φωτήλας, μιλώντας στο Mega (θαρρώ) -μιλώντας μαινόμενος και με τη γλώσσα του σώματος να προσθέτει σ’ αυτά που έλεγε εμπάθεια, κόμπλεξ ανωτερότητος και μίσος- αποκάλεσε την κυρία Κωνσταντοπούλου «νεόπλουτη Κατίνα». Ακριβώς ό,τι θα έλεγε ένας ποταπός χρυσαυγίτης πνιγμένος μέσα στον ρατσισμό του και τον σεξισμό του.
Μάλιστα ο κ. Φωτήλας διέπραξε την ίδια αθλιότητα για δεύτερη φορά. Διότι προ ημερών στο ίδιο κανάλι, ή σε άλλο, είχε αποκαλέσει και τότε την κυρία Κωνσταντοπούλου «νεόπλουτη Κατίνα». Ως φαίνεται, του άρεσε του εν λόγω άντρουκλα το φασίζειν και το επανέλαβε - με τη γλώσσα του σώματος, επαναλαμβάνω, να δείχνει ότι «τη βρίσκει».
Δεν τον πάει τον άντρουκλα μια βόλτα στον Εχίνο ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης (παρ’ ότι τα ίδια μυαλά έχει κι αυτός), εκεί που κυκλοφορεί τις νύχτες αδέσποτος ένας επιτάφιος, να κάνει σ’ αυτό το λαμπρό τέκνο του διαφωτισμού κανένα ευχέλαιο ο Ναζωραίος; Ισως να μην το ξέρουν εκεί στο Ποτάμι, αλλά ενίοτε (κι όταν δεν μας βαριέται) ο την Γην κρεμάσας κάνει και θαύματα που λυτρώνουν τους ασθενείς απ’ τον ρατσισμό τους, τον σεξισμό τους και τον φασισμό τους.
Κατά τα άλλα η χώρα βρίσκεται μέσα σε μια γκρίζα ζώνη, με πολλές απ’ τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν θολώσει, να έχουν πάρει μετάθεση σε βάθος χρόνου, ενώ ταυτοχρόνως στο κυβερνητικό σχήμα έχουν αρχίσει να εμφανίζονται σημεία φθοράς (ακόμα και αποσάθρωσης) που συνήθως χρειάζονται πολύ περισσότερον χρόνο απ’ τους πρώτους πέντε μήνες για να εμφανισθούν.
Για παράδειγμα ο κ. Μητρόπουλος φέρεται πλέον (ανεξαρτήτως αν έχει δίκιο ή άδικο) ως αυτονομημένος και «ανέπαφος» με το υπόλοιπο κυβερνητικό σχήμα.
Ο κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης ενημερώνει καθημερινώς τους δημοσιογράφους με κίνδυνο να ακυρώνεται από σμήνη non paper κάθε είδους προς πάσαν κατεύθυνση με συχνότητα ταμ-ταμ.
Ο κ. Πανούσης βρίσκεται σε διαρκή κόντρα με την κυρία Κωνσταντοπούλου, αρκετούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και τη νεολαία του κόμματος. Ανεξαρτήτως σε ποια σημεία έχει δίκιο και σε ποια όχι, ο κ. Πανούσης αρθρογραφεί ανοικονόμητος, εκστομίζει αμετροέπειες, αφήνει υπαινιγμούς (και ο γιος του ύβρεις), ζητά κάλυψη, είναι διαρκώς υπό παραίτησιν κι επικαλείται για ψύλλου πήδημα (ή κατούρημα) τον Πρωθυπουργό.
Ομως, όλα αυτά και κάποια άλλα σαν αυτά είναι το τελευταίο πρόβλημα της κυβέρνησης. Το πρόβλημά της βρίσκεται απέναντι κι έχει να κάνει με τη στρατηγική (στις διαπραγματεύσεις) και συνεπώς τους στόχους των δανειστών-δυναστών. Οπως έχει φανεί από καιρό, κι όπως οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν, η Γερμανική Ηγεμονία
θέλει να ταπεινώσει τον κ. Τσίπρα,
θέλει να ταπεινώσει (και να διαλύσει) την Αριστερά,
θέλει να ταπεινώσει κι άλλο την Ελλάδα και, κυρίως, να την κρατήσει αιχμάλωτη.
Η Ελλάδα αποτελεί την πρώτη ύλη και το πρόπλασμα του μοντέλου που θέλει η Γερμανία να εγκαθιδρύσει στην Ευρώπη. Ενός νέου «ζωτικού χώρου» περιοχών και χωρών, διαβαθμισμένων σε δορυφόρους, προτεκτοράτα και ειδικές οικονομικές ζώνες.
Μάλιστα η Γερμανία κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση με τέτοια ταχύτητα και τέτοιο σθένος, ώστε να εγείρεται το ερώτημα αν η χώρα αυτή παραμένει υπεργολάβος των ΗΠΑ (για τα ευρωπαϊκά πράγματα), ή αν έχει αυτονομηθεί πλήρως.
Οπως και να ’χει: συμφωνία ή ρήξη δεν γίνεται να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή τη διάλυση της Ελλάδας. Την ύστατη έστω ώρα, η συμφωνία μπορεί να επιλεγεί μόνον αν εμπεριέχει την παράμετρο (ή έστω την πρόνοια) της ρύθμισης του χρέους. Και η ρήξη δεν γίνεται παρά να υπολογισθεί στη βάση του κόστους της (ένα τρισ. ευρώ το υπολόγιζε χθες ο Spiegel, με την Παγκόσμια Τράπεζα να εκφράζει ιδιαίτερη ανησυχία και οικονομολόγους όπως ο κ. Στίγκλιτς να δηλώνουν ότι πιθανό Grexit θα πυροδοτούσε αμέσως κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον της Ιταλίας).
Αυτό που διακυβεύεται αυτήν τη στιγμή δεν είναι το αν οι ελληνικές προτάσεις συγκλίνουν προς τις θέσεις των δανειστών, με απόκλιση 710 εκατομμυρίων (πόσω μάλλον 440!) - το ποσόν είναι γελοίο! κι αντιστοιχεί περίπου στα χρέη της Διαπλοκής στη χώρα μας. Αλλο είναι το διακυβευόμενο: η σχέση κυριαρχίας - υποταγής.
Το εθνικό αυτεξούσιο (έστω στο πλαίσιο της Ενωσης) είναι το ζητούμενο σήμερα. Αν ανακτηθεί, όλα μπορούν να διορθωθούν. Με αγώνα, κόπο και ελπίδα. Αν όχι, η Ελλάδα θα επιστρέψει στην εποχή που ήταν οθωμανικό σαντζάκι, απλώς με ένα ευρωλελέ λούστρο...
ΥΓ.: Τσίμπησαν το Mega να κλέβει ρεύμα έχοντας «πειράξει» ρολόι. Δεν λέγατε, βρε κακόμοιροι, σε όλους εκείνους που κακίζατε για τα πάθη τους απ’ τη ΔΕΗ, να σας δώσουν από ένα ευρώ ο καθένας, να πληρώσετε τον λογαριασμό σας για να μη γίνετε ρεζίλι των σκυλιών (και των ντόμπερμαν της δημοσιογραφίας που εκτρέφετε);..
e-nikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου