Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Αναρωτιέμαι…

Γιώργος Πρέντζας


Θα το γράψω ακριβώς όπως το αισθάνομαι...Δεν θα αυτολογοκριθώ...

Απλά αναρωτιέμαι:

Το γεγονός ότι η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν ένα μαχαίρι και στην δική μου καρδιά, ενώ η δολοφονία των ναζιστών Γιώργου Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη, με προβλημάτισε έντονα αλλά δεν μου προξένησε τα ίδια συναισθηματικά αντανακλαστικά, με καθιστά αυτομάτως άτομο ελλειμματικής ηθικής υπόστασης;

Το γεγονός ότι σπαράζω μέσα μου στην εικόνα των νεκρών παιδιών στα ερείπια της Γάζας, την ίδια στιγμή που με άφησε παγερά αδιάφορο το μαρτύριο στην πυρά του Ιορδανού πιλότου που στόχευε καταμεσής του αστικού ιστού σε πόλεις της Συρίας, δολοφονώντας δεκάδες παιδάκια, με καθιστά ομοίως τέρας μεροληψίας και αμοραλισμού;

Το γεγονός ότι τρέφω απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό στους γέροντες αγωνιστές και αντιστασιακούς και στις θυσίες των ίδιων και των οικογενειών τους, ενώ εύχομαι από καρδιάς κακό ψόφο στον κωλόγερο που διαμαρτυρήθηκε, ξεσηκώνοντας τον κόσμο, γιατί χρειάστηκε να περιμένει κάτι λιγότερο από μια ώρα στην ουρά του ΑΤΜ, με καθιστά εξίσου αγενή και ανάγωγο;

Το γεγονός ότι εύχομαι να μπορούσα να σαπίσω στο ξύλο το Βορίδη, αν μου δινόταν η ευκαιρία να τη σκαπουλάρω χωρίς νομικές συνέπειες, ενώ την ίδια στιγμή οργίζομαι και θέλω να καρυδώσω το μπάτσο που βασανίζει συλληφθέντες ανήλικους, στέλνοντας και τον μεν και τον δε να συναντήσουν το δημιουργό τους και αδιαφορώντας για το αν έχουν οι ίδιοι ανήλικα παιδιά, με καθιστά αυτομάτως κτήνος, βάρβαρο, ανυπόληπτο και διεφθαρμένο;

Αναρωτιέμαι…

Μετά όμως ξύνω λίγο τ’ αρχίδια μου και μου περνάει…

Jorgos Prentzas

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου