Πιτσιρίκος
Έμεινε για μια στιγμή ακίνητος. Τα χέρια χωμένα στην άμμο. Το κεφάλι ψηλά στον ουρανό. Δίπλα του το παιδί. Ζωντανό. Αν κάπου υπάρχει αυτός ο θεός που από μικρό παιδί του λέγανε πως όλα τα γνωρίζει και όλα τα ζητά, σίγουρα ήταν στο πλάι του ετούτο το βράδυ. “Άφησε όμως κάποιους άλλους –συντρόφους της τελευταίας βδομάδας– μονάχους να βυθιστούν στα μαύρα τα νερά και να χαθούν σε αυτά τα ξένα μέρη.
Σε λίγες ώρες, με το παιδί αγκαλιά, θα περιμένει για μια κουβέρτα, για λίγο ψωμί, για ένα εισιτήριο που θα τους οδηγήσει μακριά. Κάπου καλύτερα.
Όμως πού;
Κάποτε είχε ελπίδα μέσα του. Μα την στιγμή ετούτη κρατιέται δυνατά από το αδύναμο κορμί του παιδιού.
Αν δεν υπήρχε εκείνο το παιδί θα είχε αφεθεί να βουλιάξει, να χαθεί μέσα στα μαύρα και ξένα νερά.
Η νύχτα του έχει πλακώσει την ζωή. Βουρκώνει και ξεσπάει σε αναφιλητά. Καλύπτει με τα χέρια τα μάτια του.
Δαγκώνει με λύσσα τις σάρκες του ταλαιπωρημένου του κορμιού.
Δεν υπάρχει πια φως εντός του. Μονάχα σκοτάδι πυκνό. Και ένα χέρι μικρό που τον κρατά δυνατά στον κόσμο εκείνων που πρέπει να ζήσουν και να δημιουργήσουν.
Κοιτάζει στην αγκαλιά του το παιδί που κοιμάται ήσυχα.
Δεν έχει ακούσει ακόμα την φωνούλα του.
Αρπάχτηκε πάνω του μέσα στην νύχτα όπως αρπάζεται κάποιος σε ένα κομμάτι ξύλου και μένει ζωντανός μέσα στην καταιγίδα.
Θυμάται το δικό του παιδί και βουρκώνει. Πόσο όμορφο στα αλήθεια ήτανε.
Και το γέλιο του, αχ αυτό το γέλιο του! Σκύβει και φιλά τρυφερά το ξένο το παιδί στο μέτωπο.
Μικρούλι μου, του ψιθυρίζει.
Κανείς τριγύρω δεν νοιάζεται. Μονάχα ο ήλιος που ξεπροβάλει από την θάλασσα για να τους ζεστάνει.
Δεν υπάρχουν όνειρα πια.
Μονάχα ο δρόμος.
Και το χέρι ενός παιδιού, υγρό μές την παλάμη.
Φιλιά από την Εσπερία, Ηλίας
Υ.Γ. Φίλε Πιτσιρίκο, απίστευτα γρήγορα γύρισε η ανθρωπότητα στον Μεσαίωνα κι από ότι φαίνεται θα μείνει καιρό εκεί. Η στάση της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό είναι επιεικώς απαράδεκτη. Αποκορύφωμα η επίσκεψη του Τσίπρα στην Λέσβο. Η χούντα των καράβλαχων, φίλε.
(Αγαπητέ Ηλία, η ανθρωπότητα θα ανθρωπέψει. Όλα τα παιδιά του κόσμου είναι παιδιά μας, αλλιώς δεν έχουμε παιδιά. Να είσαι καλά.)
pitsirikos.net
Έμεινε για μια στιγμή ακίνητος. Τα χέρια χωμένα στην άμμο. Το κεφάλι ψηλά στον ουρανό. Δίπλα του το παιδί. Ζωντανό. Αν κάπου υπάρχει αυτός ο θεός που από μικρό παιδί του λέγανε πως όλα τα γνωρίζει και όλα τα ζητά, σίγουρα ήταν στο πλάι του ετούτο το βράδυ. “Άφησε όμως κάποιους άλλους –συντρόφους της τελευταίας βδομάδας– μονάχους να βυθιστούν στα μαύρα τα νερά και να χαθούν σε αυτά τα ξένα μέρη.
Σε λίγες ώρες, με το παιδί αγκαλιά, θα περιμένει για μια κουβέρτα, για λίγο ψωμί, για ένα εισιτήριο που θα τους οδηγήσει μακριά. Κάπου καλύτερα.
Όμως πού;
Κάποτε είχε ελπίδα μέσα του. Μα την στιγμή ετούτη κρατιέται δυνατά από το αδύναμο κορμί του παιδιού.
Αν δεν υπήρχε εκείνο το παιδί θα είχε αφεθεί να βουλιάξει, να χαθεί μέσα στα μαύρα και ξένα νερά.
Η νύχτα του έχει πλακώσει την ζωή. Βουρκώνει και ξεσπάει σε αναφιλητά. Καλύπτει με τα χέρια τα μάτια του.
Δαγκώνει με λύσσα τις σάρκες του ταλαιπωρημένου του κορμιού.
Δεν υπάρχει πια φως εντός του. Μονάχα σκοτάδι πυκνό. Και ένα χέρι μικρό που τον κρατά δυνατά στον κόσμο εκείνων που πρέπει να ζήσουν και να δημιουργήσουν.
Κοιτάζει στην αγκαλιά του το παιδί που κοιμάται ήσυχα.
Δεν έχει ακούσει ακόμα την φωνούλα του.
Αρπάχτηκε πάνω του μέσα στην νύχτα όπως αρπάζεται κάποιος σε ένα κομμάτι ξύλου και μένει ζωντανός μέσα στην καταιγίδα.
Θυμάται το δικό του παιδί και βουρκώνει. Πόσο όμορφο στα αλήθεια ήτανε.
Και το γέλιο του, αχ αυτό το γέλιο του! Σκύβει και φιλά τρυφερά το ξένο το παιδί στο μέτωπο.
Μικρούλι μου, του ψιθυρίζει.
Κανείς τριγύρω δεν νοιάζεται. Μονάχα ο ήλιος που ξεπροβάλει από την θάλασσα για να τους ζεστάνει.
Δεν υπάρχουν όνειρα πια.
Μονάχα ο δρόμος.
Και το χέρι ενός παιδιού, υγρό μές την παλάμη.
Φιλιά από την Εσπερία, Ηλίας
Υ.Γ. Φίλε Πιτσιρίκο, απίστευτα γρήγορα γύρισε η ανθρωπότητα στον Μεσαίωνα κι από ότι φαίνεται θα μείνει καιρό εκεί. Η στάση της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό είναι επιεικώς απαράδεκτη. Αποκορύφωμα η επίσκεψη του Τσίπρα στην Λέσβο. Η χούντα των καράβλαχων, φίλε.
(Αγαπητέ Ηλία, η ανθρωπότητα θα ανθρωπέψει. Όλα τα παιδιά του κόσμου είναι παιδιά μας, αλλιώς δεν έχουμε παιδιά. Να είσαι καλά.)
pitsirikos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου