Ξενοφώντας Ερμείδης
Δεν έφτανε η παράδοση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας στην Ε.Ε, δεν έφτανε η αναγκαστική επιτήρηση του Αιγαίου με κυρίαρχο την Τουρκία έχοντας ως αφορμή το προσφυγικό κύμα, η υποχώρηση της Ελλάδας συνεχίζεται με νέες συμφωνίες που ετοιμάζει η ελληνική κυβέρνηση με την ισραηλινή κυβέρνηση των μακελάρηδων. Η επικείμενη πρώτη επίσκεψη του κ. Τσίπρα στο Τελ Αβίβ προμηνύει ότι στο κομμάτιασμα της Ελλάδας και στο ξεπούλημα της μπαίνει και το Ισραήλ.
Από το 2010 με την συμφωνία G to G που κατάφερε το Ισραήλ με την τότε ελληνική κυβέρνηση, το ενδιαφέρον των Ισραηλινών να κάνουν την Ελλάδα μια πλατφόρμα στρατιωτικών και οικονομικών συμφερόντων τους δεν έχει καμφθεί. Αντιθέτως η αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής και ειδικά της Συρίας ήρθε ως μάννα εξ ουρανού για τους Ισραηλινούς. Ο κ. Τσίπρας έπαιζε μέχρι σήμερα το πολιτικό αριστερό πρόσωπο της Ευρώπης που εναντιωνόταν στις θηριωδίες που επιτελούν εδώ και δεκαετίες οι Εβραίοι στην κατεχόμενη Παλαιστίνη αλλά ήρθε η ώρα οι μάσκες να πέσουν και για την "ανάπτυξη" της Ελλάδας οι θηριωδίες και τα εγκλήματα πολέμου του συνεταίρου Ισραήλ, να μπουν κάτω από το χαλί σαν λεπτομέρειες και όχι ως ουσιαστική πολιτική αντίρρηση από τον αριστερό χώρο.
Το ρόλο της κυρίαρχης χώρας στην Μεσόγειο η Ελλάδα το έχει χάσει διά παντός τόσο λόγω των Μνημονίων όσο και λόγω του προσφυγικού κύματος που οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να το θέσουν ως κοινό πρόβλημα όλης της Ευρώπης. Η Ελλάδα κατάντησε ο αγγελιοφόρος αιτημάτων της Ε.Ε τόσο προς την Τουρκία όσο και προς το Ισραήλ. Ο κ. Τσίπρας μεταβαίνει στο Τελ Αβίβ όχι ως πρωθυπουργός χώρας της Ε.Ε αλλά ως ο εκπρόσωπος μιας ευρωπαϊκής επαρχίας η οποία πρέπει να παίξει την γέφυρα για την Κοινή Ενεργειακή Πολιτική της Ε.Ε. Το φυσικό αέριο της Κύπρου που ήδη έχει κλείσει διακρατική συμφωνία με το Ισραήλ για την εξόρυξη και εκμετάλλευσή του πρέπει για να φτάσει στην καρδιά της Ευρώπης να βρει μια γέφυρα η οποία δεν θα ζητήσει τίποτε και θα δώσει τα πάντα. Το κοίτασμα Λεβιάθαν και του κυπριακού οικοπέδου 12 μετά την υγροποίηση του σε σταθμούς της Κύπρου πρέπει να μεταφερθεί στην Ευρώπη με πλοία LNG από τις θαλάσσιες περιοχές που ανήκουν στην Ελλάδα και να μεταφέρετε προς την βόρεια Ευρώπη είτε με πλοία, είτε με αγωγούς που θα διασχίζουν την Ελλάδα. Ακόμα κι αν ο σταθμός υγροποίησης γίνει στην Αίγυπτο πάλι η Ελλάδα είναι ένα "εμπόδιο" που πρέπει να παρακαμφθεί συμφωνώντας στις απαιτήσεις των ιδιωτικών κεφαλαίων δίνοντας χωρίς κανένα αντίτιμο την πιο ακριβή γεωγραφική θέση στον πλανήτη για να ικανοποιήσει Ισραηλινούς και Ευρωπαίους. Ακόμη όμως και να επιλέξουν την Τουρκία ως την πιο οικονομική παράκαμψη τότε η λύση του κυπριακού υπέρ της τουρκικής πλευράς είναι μονόδρομος. Με όλες τις επιλογές Ελλάδα και Κύπρος όσον αφορά την εθνική κυριαρχία τους είναι χαμένες από χέρι.
Ο κ. Τσίπρας εκτός από τις απαιτήσεις του κ. Νετανιάχου που πρέπει να ικανοποιήσει στην ατζέντα του έχει και το αίτημα ιδιωτών επενδυτών που πρέπει να ικανοποιηθούν. Το παράδειγμα της κυβέρνησης του Ισραήλ η οποία κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα στο ψευδοκράτος που δημιούργησε σε παλαιστινιακά εδάφη είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση για την ελληνική κυβέρνηση που παρέλαβε κράτος και το μετατρέπει με γοργούς ρυθμούς σε ελεύθερο πεδίο δράσης Τραπεζών και επενδυτών που θα αλώσουν την χώρα καταρχάς στον τομέα ενέργειας με έμφαση τις ανανεώσιμες αλλά και στην καλλιεργήσιμη γη μέσω Επενδυτικών Τραπεζικών προγραμμάτων ευρωπαϊκής σφραγίδας.
Βέβαια, η ιδιωτικοποίηση των πάντων στο Ισραήλ δεν έγινε ούτε υπό απειλών πτώχευσης, αλλά ούτε να χάσει εκατοστό από την κυριαρχία επί των παλαιστινιακών εδαφών που κατέκτησαν διά της βίας. Η Ελλάδα ιδιωτικοποιείται όχι από επιλογή αλλά από επιβολή υπό την τρομοκράτηση της Ε.Ε και των ΗΠΑ για χρεοκοπία της χώρας, εξαθλίωσης του ελληνικού λαού και πιθανές πολεμικές συρράξεις που θα μπορούσαν να την βρουν ακηδεμόνευτη με έναν "αστάθμητο παράγοντα" που θα ξεσπούσε στα Βαλκάνια, όπως το προσφυγικό.
Πέρα από τα οικονομικά η πολεμοχαρής ισραηλινή κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει ένα στρατιωτικό προτεκτοράτο στην Ελλάδα. Ήδη οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν προσφέρει στην ισραηλινή αεροπορία το πολύ χρήσιμο "βάθος" στον εναέριο χώρο που το έχει χάσει λόγω των τεταμένων σχέσεων που έχει η Τουρκία με τους Ισραηνινούς. Αποβλέπει όμως και στην ναυτική συνεργασία. Με αυτό τον τρόπο η ελληνική πλευρά βάζει εκτός από τους Τούρκους και τους Ισραηλινούς στα εθνικά χωρικά ύδατα. Η αστειότητα της ελληνικής πλευράς είναι ότι υποστηρίζει ότι θα προτείνει σχέδια για συμπαραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Πιθανόν να εννοεί ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρείες που θα δραστηριοποιούνται στον ελληνικό χώρο να εργάζονται για την ισραηλινή πολεμική μηχανή. Άγνωστο αν στόχος των αριστερών πολιτικών της χώρας είναι να βλέπουν τα συγκεκριμένα στρατιωτικά αεροπλάνα ελληνοϊσραηλινής συντεχνίας να πετάνε πάνω από την Γάζα.
Το ταξίδι του αριστερού πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στο Τελ Αβίβ δεν είναι μόνο ένα δείγμα υποταγής ακόμη ενός πρωθυπουργού στο παγκόσμιο κεφάλαιο αλλά και το κλείσιμο ενός κεφαλαίου αριστερής ιδεολογίας που θεωρητικά έβαζε το δίκαιο πιο ψηλά από το πολιτικοοικονομικό συμφέρον του οποιουδήποτε, ακόμα και της ίδιας της πατρίδας.
Σ-Τ
Η κυβέρνηση ανοίγει τις πόρτες στους μακελάρηδες να μπουν στην Ελλάδα
Δεν έφτανε η παράδοση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας στην Ε.Ε, δεν έφτανε η αναγκαστική επιτήρηση του Αιγαίου με κυρίαρχο την Τουρκία έχοντας ως αφορμή το προσφυγικό κύμα, η υποχώρηση της Ελλάδας συνεχίζεται με νέες συμφωνίες που ετοιμάζει η ελληνική κυβέρνηση με την ισραηλινή κυβέρνηση των μακελάρηδων. Η επικείμενη πρώτη επίσκεψη του κ. Τσίπρα στο Τελ Αβίβ προμηνύει ότι στο κομμάτιασμα της Ελλάδας και στο ξεπούλημα της μπαίνει και το Ισραήλ.
Από το 2010 με την συμφωνία G to G που κατάφερε το Ισραήλ με την τότε ελληνική κυβέρνηση, το ενδιαφέρον των Ισραηλινών να κάνουν την Ελλάδα μια πλατφόρμα στρατιωτικών και οικονομικών συμφερόντων τους δεν έχει καμφθεί. Αντιθέτως η αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής και ειδικά της Συρίας ήρθε ως μάννα εξ ουρανού για τους Ισραηλινούς. Ο κ. Τσίπρας έπαιζε μέχρι σήμερα το πολιτικό αριστερό πρόσωπο της Ευρώπης που εναντιωνόταν στις θηριωδίες που επιτελούν εδώ και δεκαετίες οι Εβραίοι στην κατεχόμενη Παλαιστίνη αλλά ήρθε η ώρα οι μάσκες να πέσουν και για την "ανάπτυξη" της Ελλάδας οι θηριωδίες και τα εγκλήματα πολέμου του συνεταίρου Ισραήλ, να μπουν κάτω από το χαλί σαν λεπτομέρειες και όχι ως ουσιαστική πολιτική αντίρρηση από τον αριστερό χώρο.
Γέφυρα χωρίς διόδια καταντά η Ελλάδα
Το ρόλο της κυρίαρχης χώρας στην Μεσόγειο η Ελλάδα το έχει χάσει διά παντός τόσο λόγω των Μνημονίων όσο και λόγω του προσφυγικού κύματος που οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να το θέσουν ως κοινό πρόβλημα όλης της Ευρώπης. Η Ελλάδα κατάντησε ο αγγελιοφόρος αιτημάτων της Ε.Ε τόσο προς την Τουρκία όσο και προς το Ισραήλ. Ο κ. Τσίπρας μεταβαίνει στο Τελ Αβίβ όχι ως πρωθυπουργός χώρας της Ε.Ε αλλά ως ο εκπρόσωπος μιας ευρωπαϊκής επαρχίας η οποία πρέπει να παίξει την γέφυρα για την Κοινή Ενεργειακή Πολιτική της Ε.Ε. Το φυσικό αέριο της Κύπρου που ήδη έχει κλείσει διακρατική συμφωνία με το Ισραήλ για την εξόρυξη και εκμετάλλευσή του πρέπει για να φτάσει στην καρδιά της Ευρώπης να βρει μια γέφυρα η οποία δεν θα ζητήσει τίποτε και θα δώσει τα πάντα. Το κοίτασμα Λεβιάθαν και του κυπριακού οικοπέδου 12 μετά την υγροποίηση του σε σταθμούς της Κύπρου πρέπει να μεταφερθεί στην Ευρώπη με πλοία LNG από τις θαλάσσιες περιοχές που ανήκουν στην Ελλάδα και να μεταφέρετε προς την βόρεια Ευρώπη είτε με πλοία, είτε με αγωγούς που θα διασχίζουν την Ελλάδα. Ακόμα κι αν ο σταθμός υγροποίησης γίνει στην Αίγυπτο πάλι η Ελλάδα είναι ένα "εμπόδιο" που πρέπει να παρακαμφθεί συμφωνώντας στις απαιτήσεις των ιδιωτικών κεφαλαίων δίνοντας χωρίς κανένα αντίτιμο την πιο ακριβή γεωγραφική θέση στον πλανήτη για να ικανοποιήσει Ισραηλινούς και Ευρωπαίους. Ακόμη όμως και να επιλέξουν την Τουρκία ως την πιο οικονομική παράκαμψη τότε η λύση του κυπριακού υπέρ της τουρκικής πλευράς είναι μονόδρομος. Με όλες τις επιλογές Ελλάδα και Κύπρος όσον αφορά την εθνική κυριαρχία τους είναι χαμένες από χέρι.
Από την ιδεολογία στο συμφέρον
Ο κ. Τσίπρας εκτός από τις απαιτήσεις του κ. Νετανιάχου που πρέπει να ικανοποιήσει στην ατζέντα του έχει και το αίτημα ιδιωτών επενδυτών που πρέπει να ικανοποιηθούν. Το παράδειγμα της κυβέρνησης του Ισραήλ η οποία κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα στο ψευδοκράτος που δημιούργησε σε παλαιστινιακά εδάφη είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση για την ελληνική κυβέρνηση που παρέλαβε κράτος και το μετατρέπει με γοργούς ρυθμούς σε ελεύθερο πεδίο δράσης Τραπεζών και επενδυτών που θα αλώσουν την χώρα καταρχάς στον τομέα ενέργειας με έμφαση τις ανανεώσιμες αλλά και στην καλλιεργήσιμη γη μέσω Επενδυτικών Τραπεζικών προγραμμάτων ευρωπαϊκής σφραγίδας.
Βέβαια, η ιδιωτικοποίηση των πάντων στο Ισραήλ δεν έγινε ούτε υπό απειλών πτώχευσης, αλλά ούτε να χάσει εκατοστό από την κυριαρχία επί των παλαιστινιακών εδαφών που κατέκτησαν διά της βίας. Η Ελλάδα ιδιωτικοποιείται όχι από επιλογή αλλά από επιβολή υπό την τρομοκράτηση της Ε.Ε και των ΗΠΑ για χρεοκοπία της χώρας, εξαθλίωσης του ελληνικού λαού και πιθανές πολεμικές συρράξεις που θα μπορούσαν να την βρουν ακηδεμόνευτη με έναν "αστάθμητο παράγοντα" που θα ξεσπούσε στα Βαλκάνια, όπως το προσφυγικό.
Πέρα από τα οικονομικά η πολεμοχαρής ισραηλινή κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει ένα στρατιωτικό προτεκτοράτο στην Ελλάδα. Ήδη οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν προσφέρει στην ισραηλινή αεροπορία το πολύ χρήσιμο "βάθος" στον εναέριο χώρο που το έχει χάσει λόγω των τεταμένων σχέσεων που έχει η Τουρκία με τους Ισραηνινούς. Αποβλέπει όμως και στην ναυτική συνεργασία. Με αυτό τον τρόπο η ελληνική πλευρά βάζει εκτός από τους Τούρκους και τους Ισραηλινούς στα εθνικά χωρικά ύδατα. Η αστειότητα της ελληνικής πλευράς είναι ότι υποστηρίζει ότι θα προτείνει σχέδια για συμπαραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Πιθανόν να εννοεί ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρείες που θα δραστηριοποιούνται στον ελληνικό χώρο να εργάζονται για την ισραηλινή πολεμική μηχανή. Άγνωστο αν στόχος των αριστερών πολιτικών της χώρας είναι να βλέπουν τα συγκεκριμένα στρατιωτικά αεροπλάνα ελληνοϊσραηλινής συντεχνίας να πετάνε πάνω από την Γάζα.
Το ταξίδι του αριστερού πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στο Τελ Αβίβ δεν είναι μόνο ένα δείγμα υποταγής ακόμη ενός πρωθυπουργού στο παγκόσμιο κεφάλαιο αλλά και το κλείσιμο ενός κεφαλαίου αριστερής ιδεολογίας που θεωρητικά έβαζε το δίκαιο πιο ψηλά από το πολιτικοοικονομικό συμφέρον του οποιουδήποτε, ακόμα και της ίδιας της πατρίδας.
Σ-Τ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου