Του Μανώλη Μούστου
Τις τελευταίες μέρες το Φαρμακονήσι, το ακριτικό νησάκι του Αιγαίου έχει μετατραπεί και πάλι στο τραγικό επίκεντρο της ευρωπαϊκής και εγχώριας υποκρισίας για το Προσφυγικό με θύματα χιλιάδες ανθρώπους και μικρά παιδάκια. Η ειδησεογραφία επαναλαμβάνεται μονότονα και σου δένει το στομάχι κόμπο: συνολικά 16 οι νεκροί που ανασύρθηκαν από τη θαλάσσια περιοχή βορειοανατολικά του Φαρμακονησίου, τα ξημερώματα της Τετάρτης. Ανάμεσά τους 7 μικρά παιδιά…
Θυμάται κανείς την τραγωδία με τον μικρό Αϊλάν; Ούτε 4 μήνες δεν έχουν περάσει. Το τρίχρονο προσφυγόπουλο ξεβράστηκε νεκρό στα παράλια της Τουρκίας και προστέθηκε, έτσι, στη μακριά λίστα των ανθρώπων που έχουν χάσει την ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν στην Ευρώπη. Η συγκλονιστική εικόνα με το άψυχο κορμάκι του αγοριού έγινε παγκόσμιο σύμβολο για την άνευ προηγουμένου τραγωδία που συμβαίνει εδώ και καιρό στα σύνορα της χώρας μας. Πολλές υποσχέσεις δόθηκαν τότε από τους «αρμόδιους», πολλές δεσμεύσεις ότι αυτή θα είναι η τελευταία τραγωδία, πολλά λόγια, πολλά δάκρυα χύθηκαν…
Έκτοτε, η υποκρισία περίσσεψε. Δύο άτυποι σύνοδοι αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ε.Ε., μία Σύνοδος Κορυφής Ε.Ε. και Τουρκίας, αλλεπάλληλα υπουργικά συμβούλια, επισκέψεις Σουλτς και Φάιμαν στη Λέσβο και γενικώς μπόλικο «παζάρεμα». Ποιοι είναι οι «πρόσφυγες» και ποιοι είναι οι «μετανάστες»; Πόσους θα πάρει η κάθε χώρα (μερικοί είναι πιο ειλικρινείς και ανακοίνωσαν ότι δεν θέλουν ξένους στη χώρα τους); Πόσα θέλει η Τουρκία για να τους κρατήσει; Πόσα θα βάλουν τα κράτη-μέλη, πόσα ο ΟΗΕ και πόσα τα ταμεία της Ε.Ε.; Ακούσαμε για έκτακτες τροποποιήσεις προϋπολογισμών, για αυξήσεις κονδυλίων και γενικά για έναν πακτωλό χρημάτων, ώστε να μπει τέλος στην τραγωδία. Η Κομισιόν θα διαθέσει 9,2 δισ. ευρώ για τη διετία 2015-2016, ενώ μόνον η Τουρκία θα λάβει δωράκι 3 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Και ενώ γίνεται όλο αυτό το αλισβερίσι και ανακοινώνονται όλα αυτά τα ποσά, οι τραγωδίες στο Αιγαίο όχι μόνο δεν σταμάτησαν αλλά αυξήθηκαν για να φτάσουμε στο τελευταίο τραγικό ναυάγιο στο Φαρμακονήσι… Και αναρωτιέται κανείς. Είναι τόσο δύσκολο να σταματήσουν οι τραγωδίες αυτές; Πόσες σύνοδοι, πόσα δισεκατομμύρια χρειάζονται για να γίνει κάτι πολύ απλό, να μην ξαναχαθεί ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα του Αιγαίου;
Μήπως, όμως, τα ερωτήματά μας θα έπρεπε να είναι διαφορετικά; Μήπως τελικά η πρεμούρα της Ευρώπης του «Διαφωτισμού» είναι απλώς να διαχωρίσει τους «πρόσφυγες» από τους «μετανάστες» (κατά παράβαση πάντα των κανονισμών του ΟΗΕ) ώστε να δεχτεί τους πρώτους σαν φτηνό επιστημονικό και εργατικό δυναμικό στην ευλογημένη ευρωπαϊκή ενδοχώρα και οι υπόλοιποι ας πάνε κυριολεκτικά να πνιγούν;
Μήπως κάθε μέρα που περνά επιβεβαιώνεται με τον πιο σαφή τρόπο ότι οι προσφυγικές ροές δένουν άρρηκτα με τις γενικότερες γεωπολιτικές στοχεύσεις; Μήπως οι πρόσφυγες δεν είναι πλέον ένα ακόμα τραγικό μέσο για να προωθηθούν τα σχέδια για τη μετατροπή ολόκληρων περιοχών κυριολεκτικά σε αποθήκες;
Η «αλληλεγγύη» και ο «ανθρωπισμός» της πολιτισμένης Ευρώπης είναι κάλπικος. Προφανής στόχος να στοιβάξουν χιλιάδες ανθρώπους, αφού προηγουμένως έχουν ρημάξει και λεηλατήσει τις χώρες καταγωγής τους, ενισχύοντας πολλές φορές τα «τέρατα» από τα όποια αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να ξεφύγουν. Προφανής στόχος η μετατροπή των χωρών υποδοχής τους, όπως η Ελλάδα και ολόκληρα τα Δ. Βαλκάνια σε χώρους αποθήκευσης ψυχών για να επιβληθούν ακόμα πιο ακραία μέτρα οριστικής διάλυσής τους.
Δεν φθάνει η οικονομική και κοινωνική διάλυση. Τώρα σχεδιάζεται και η κατάλυση και ο έλεγχος των συνόρων. Είναι χαρακτηριστικό το σχέδιο Γαλλίας-Γερμανίας, σύμφωνα με το οποίο η Frontex θα μπορεί να αναπτύσσει ομάδες ταχείας αντίδρασης στα εξωτερικά σύνορα, με δική της πρωτοβουλία και με δική της ευθύνη. Τα δημοσιεύματα των Financial Times σχετικά με τη δημιουργία μιας μόνιμης ευρωπαϊκής συνοριακής δύναμης που θα αναλάβει τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων του μπλοκ -ακόμα και αν μια κυβέρνηση διαφωνεί- είναι σαφή.
Σαφείς, επίσης είναι και οι δηλώσεις του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών (CDU) Φόλκερ Κάουντερ, που κυνικά υποστηρίζει στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Η Ευρώπη πρέπει να είναι έτοιμη, με αφορμή τις προσφυγικές ροές, να πάρει μια εντελώς νέα πορεία. Τα κράτη θα πρέπει, σε αυτήν την κατεύθυνση, να παραχωρήσουν πλήρως ή τουλάχιστον εν μέρει τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. (…) Η Ελλάδα δεν είναι δε θέση, ούτε από άποψη logistics ούτε οικονομική, να διαφυλάξει τα σύνορά της Ευρώπης».
Μπροστά σε όλα αυτά το μόνο που ενδιαφέρει τους ντόπιους οδηγούς του «καραβανιού» είναι μονάχα να κάνουν τα καλά παιδιά στους «εταίρους», παραδίδοντας και τα σύνορα της χώρας.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι έρευνες για τους αγνοούμενους του νέου ναυαγίου στο Φαρμακονήσι συνεχίζονται. Τραγωδία δίχως τέλος. Υποκρισία δίχως τέλος
Δρόμος
Και στο βάθος οι ομάδες ταχείας αντίδρασης της Frontex στα σύνορα
Τις τελευταίες μέρες το Φαρμακονήσι, το ακριτικό νησάκι του Αιγαίου έχει μετατραπεί και πάλι στο τραγικό επίκεντρο της ευρωπαϊκής και εγχώριας υποκρισίας για το Προσφυγικό με θύματα χιλιάδες ανθρώπους και μικρά παιδάκια. Η ειδησεογραφία επαναλαμβάνεται μονότονα και σου δένει το στομάχι κόμπο: συνολικά 16 οι νεκροί που ανασύρθηκαν από τη θαλάσσια περιοχή βορειοανατολικά του Φαρμακονησίου, τα ξημερώματα της Τετάρτης. Ανάμεσά τους 7 μικρά παιδιά…
Θυμάται κανείς την τραγωδία με τον μικρό Αϊλάν; Ούτε 4 μήνες δεν έχουν περάσει. Το τρίχρονο προσφυγόπουλο ξεβράστηκε νεκρό στα παράλια της Τουρκίας και προστέθηκε, έτσι, στη μακριά λίστα των ανθρώπων που έχουν χάσει την ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν στην Ευρώπη. Η συγκλονιστική εικόνα με το άψυχο κορμάκι του αγοριού έγινε παγκόσμιο σύμβολο για την άνευ προηγουμένου τραγωδία που συμβαίνει εδώ και καιρό στα σύνορα της χώρας μας. Πολλές υποσχέσεις δόθηκαν τότε από τους «αρμόδιους», πολλές δεσμεύσεις ότι αυτή θα είναι η τελευταία τραγωδία, πολλά λόγια, πολλά δάκρυα χύθηκαν…
Έκτοτε, η υποκρισία περίσσεψε. Δύο άτυποι σύνοδοι αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ε.Ε., μία Σύνοδος Κορυφής Ε.Ε. και Τουρκίας, αλλεπάλληλα υπουργικά συμβούλια, επισκέψεις Σουλτς και Φάιμαν στη Λέσβο και γενικώς μπόλικο «παζάρεμα». Ποιοι είναι οι «πρόσφυγες» και ποιοι είναι οι «μετανάστες»; Πόσους θα πάρει η κάθε χώρα (μερικοί είναι πιο ειλικρινείς και ανακοίνωσαν ότι δεν θέλουν ξένους στη χώρα τους); Πόσα θέλει η Τουρκία για να τους κρατήσει; Πόσα θα βάλουν τα κράτη-μέλη, πόσα ο ΟΗΕ και πόσα τα ταμεία της Ε.Ε.; Ακούσαμε για έκτακτες τροποποιήσεις προϋπολογισμών, για αυξήσεις κονδυλίων και γενικά για έναν πακτωλό χρημάτων, ώστε να μπει τέλος στην τραγωδία. Η Κομισιόν θα διαθέσει 9,2 δισ. ευρώ για τη διετία 2015-2016, ενώ μόνον η Τουρκία θα λάβει δωράκι 3 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Και ενώ γίνεται όλο αυτό το αλισβερίσι και ανακοινώνονται όλα αυτά τα ποσά, οι τραγωδίες στο Αιγαίο όχι μόνο δεν σταμάτησαν αλλά αυξήθηκαν για να φτάσουμε στο τελευταίο τραγικό ναυάγιο στο Φαρμακονήσι… Και αναρωτιέται κανείς. Είναι τόσο δύσκολο να σταματήσουν οι τραγωδίες αυτές; Πόσες σύνοδοι, πόσα δισεκατομμύρια χρειάζονται για να γίνει κάτι πολύ απλό, να μην ξαναχαθεί ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα του Αιγαίου;
Μήπως, όμως, τα ερωτήματά μας θα έπρεπε να είναι διαφορετικά; Μήπως τελικά η πρεμούρα της Ευρώπης του «Διαφωτισμού» είναι απλώς να διαχωρίσει τους «πρόσφυγες» από τους «μετανάστες» (κατά παράβαση πάντα των κανονισμών του ΟΗΕ) ώστε να δεχτεί τους πρώτους σαν φτηνό επιστημονικό και εργατικό δυναμικό στην ευλογημένη ευρωπαϊκή ενδοχώρα και οι υπόλοιποι ας πάνε κυριολεκτικά να πνιγούν;
Μήπως κάθε μέρα που περνά επιβεβαιώνεται με τον πιο σαφή τρόπο ότι οι προσφυγικές ροές δένουν άρρηκτα με τις γενικότερες γεωπολιτικές στοχεύσεις; Μήπως οι πρόσφυγες δεν είναι πλέον ένα ακόμα τραγικό μέσο για να προωθηθούν τα σχέδια για τη μετατροπή ολόκληρων περιοχών κυριολεκτικά σε αποθήκες;
Η «αλληλεγγύη» και ο «ανθρωπισμός» της πολιτισμένης Ευρώπης είναι κάλπικος. Προφανής στόχος να στοιβάξουν χιλιάδες ανθρώπους, αφού προηγουμένως έχουν ρημάξει και λεηλατήσει τις χώρες καταγωγής τους, ενισχύοντας πολλές φορές τα «τέρατα» από τα όποια αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να ξεφύγουν. Προφανής στόχος η μετατροπή των χωρών υποδοχής τους, όπως η Ελλάδα και ολόκληρα τα Δ. Βαλκάνια σε χώρους αποθήκευσης ψυχών για να επιβληθούν ακόμα πιο ακραία μέτρα οριστικής διάλυσής τους.
Δεν φθάνει η οικονομική και κοινωνική διάλυση. Τώρα σχεδιάζεται και η κατάλυση και ο έλεγχος των συνόρων. Είναι χαρακτηριστικό το σχέδιο Γαλλίας-Γερμανίας, σύμφωνα με το οποίο η Frontex θα μπορεί να αναπτύσσει ομάδες ταχείας αντίδρασης στα εξωτερικά σύνορα, με δική της πρωτοβουλία και με δική της ευθύνη. Τα δημοσιεύματα των Financial Times σχετικά με τη δημιουργία μιας μόνιμης ευρωπαϊκής συνοριακής δύναμης που θα αναλάβει τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων του μπλοκ -ακόμα και αν μια κυβέρνηση διαφωνεί- είναι σαφή.
Σαφείς, επίσης είναι και οι δηλώσεις του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών (CDU) Φόλκερ Κάουντερ, που κυνικά υποστηρίζει στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Η Ευρώπη πρέπει να είναι έτοιμη, με αφορμή τις προσφυγικές ροές, να πάρει μια εντελώς νέα πορεία. Τα κράτη θα πρέπει, σε αυτήν την κατεύθυνση, να παραχωρήσουν πλήρως ή τουλάχιστον εν μέρει τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. (…) Η Ελλάδα δεν είναι δε θέση, ούτε από άποψη logistics ούτε οικονομική, να διαφυλάξει τα σύνορά της Ευρώπης».
Μπροστά σε όλα αυτά το μόνο που ενδιαφέρει τους ντόπιους οδηγούς του «καραβανιού» είναι μονάχα να κάνουν τα καλά παιδιά στους «εταίρους», παραδίδοντας και τα σύνορα της χώρας.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι έρευνες για τους αγνοούμενους του νέου ναυαγίου στο Φαρμακονήσι συνεχίζονται. Τραγωδία δίχως τέλος. Υποκρισία δίχως τέλος
Δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου