Χρήστος Προυκάκης
Όταν οι μελλοντολόγοι κάποτε μιλούσαν για τηλεοπτικές εικόνες που θα προβάλλονταν ελεύθερα στο χώρο, σε μια «αιωρούμενη οθόνη» ωσάν να υπήρχε κάποιο είδος πραγματικής οθόνης στη θέση της, για μια ακόμη φορά δεν έπεσαν έξω. Ήδη η «αέρινη» οθόνη είναι πραγματικότητα και έχει διαγώνιο διάσταση 142 εκατοστά, όσο δηλαδή μια πολύ μεγάλη οθόνη τηλεόρασης.
H Mitsubishi Electric, ο ιαπωνικός γίγαντας της τεχνολογίας, το πέτυχε και ήδη δίδει στην δημοσιότητα τις αρκούντως ενδιαφέρουσες τεχνικές λεπτομέρειες προκειμένου να προχωρήσει στην εμπορική αξιοποίηση της της εφαρμογής της.
Άλλωστε με εικόνες που έχουν διαστάσεις 886 χιλιοστά πλάτος και 1.120 χιλιοστά ύψος και προβάλλονται ένα μέτρο μπροστά από την ειδική οπτική διάταξη δικαιολογείται η ανακοίνωση προκαλεί πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
Το χρονοδιάγραμμα για την πλήρη αξιοποίηση της είναι το 2020, χρονιά μάλλον σημαδιακή καθώς τότε προβλέπεται η λειτουργία των πέμπτης γενιάς δικτύων (5G) σε συνδυασμό με το ίντερεντ των πραγμάτων (όπως γράψαμε σε πρόσφατα άρθρα μας στο «efsyn.gr»).
Χρησιμοποιώντας τους νόμους της οπτικής η ιαπωνική εταιρία πέτυχε σχετικά απλά αυτό που σε λίγα χρόνια αναμένεται να φέρει επανάσταση στον τρόπο προβολής στατικών εικόνων, διαφημιστικών μηνυμάτων, τηλεοπτικού προγράμματος κλπ., στον ελεύθερο χώρο.
Προσπαθώντας, κατά το δυνατόν, να απλουστεύσουμε την περιγραφή φαντασθείτε ένα ορθογώνιο τρίγωνο από τρεις «γυάλινες» επιφάνειες. Η εικόνα προβάλλεται σε μια επιφάνεια η οποία είναι τοποθετημένη παράλληλα με τον άξονα του βλέμματος του θεατή, δηλαδή είναι κάθετη ως προς το πρόσωπο του, επομένως και αόρατη σε αυτόν.
Σε μια θέση διαγώνια ως προς αυτή την οθόνη είναι τοποθετημένη μια άλλη γυάλινη οθόνη (beam splitter) η οποία διαχωρίζει την οπτική πληροφορία σε δυο μεμονωμένες εικόνες.
Η οθόνη αυτή έχει την ιδιότητα να διαχωρίζει την οπτική πληροφορία σε δυο εικόνες. Επίσης λόγω της κατασκευής της επιτρέπει στο φως να περνάει μέσα από αυτή για να προβληθεί από την άλλη πλευρά της, στο χώρο, με την μορφή εικόνας.
Οι δυο εικόνες από την επιφάνεια αυτή (beam splitter) ανακλώνται προς τα πίσω υπό γωνία μεταξύ τους και πέφτουν στην επιφάνεια μιας οπισθοανακλαστικής επιφάνειας (retro-reflective).
Στη συνέχεια η οπισθοανακλαστική επιφάνεια ανακλά και πάλι υπό γωνία προς τα εμπρός τις δυο εικόνες οι οποίες περνούν μέσα από την ίδια διαγωνίως τοποθετημένη οθόνη (beam splitter) και συγκλίνοντας μεταξύ τους προβάλλονται σε ένα σημείο στο χώρο σε απόσταση περίπου ενός μέτρου.
Σε αυτό το σημείο αναπαράγεται η εικόνα μόνον που δεν υπάρχει οθόνη αλλά... αέρας γι' αυτό και δίδει την εντύπωση ότι αιωρείται στον χώρο.
Όπως αναφέρεται προς το παρόν οι θεατές δεν μπορούν να εστιάσουν με ακρίβεια το βλέμμα του στις εικόνες αυτές διότι δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν που ακριβώς βρίσκονται. Αυτός είναι και ο λόγος που η Mistubishi ανέπτυξε ειδική διάταξη προβολέα για να προβάλει τις συγκεκριμένες εικόνες σε υλικές επιφάνειες, όπως οι τοίχοι.
Η Ιαπωνική εταιρία για να καταλήξει σε αυτή την σημαντική επιτυχία ανέπτυξε πρόγραμμα προσομοίωσης προκειμένου να υπολογίσει με ακρίβεια την βέλτιστη τοποθέτηση και τις αποστάσεις ανάμεσα στις τρεις «γυάλινες» επιφάνειες.
Αν και οι πρώτες πληροφορίες θέλουν την νέα επαναστατική τεχνολογία προβολής εικόνων στο χώρο να χρησιμοποιείται μόνον για διαφημιστικά μηνύματα σε δημόσιους χώρους, όπου χρειάζονται πολύ μεγάλου μεγέθους εικόνες, αναμφίβολα θα βρει το δρόμο της και σε άλλες εφαρμογές.
Αρκεί να φαντασθούμε πως θα χρησιμοποιηθεί στην ιατρική με την προβολή στο χώρο ανθρώπινων οργάνων, εγχειρήσεων, επίσης στην προβολή εικόνων επάνω από μεγάλα στάδια, ακόμη και στον τρόπο που θα επικοινωνούν μεταξύ τους δυο άτομα μέσω μιας «ψευδό-ζώσης» εμπειρίας «βλέποντας» ο ένας τον αλλο στο χωρο, και θα αντιληφθούμε πόσο σημαντική είναι η ανακοίνωση της Ιαπωνικής εταιρίας.
ΕΦ-ΣΥΝ
Όταν οι μελλοντολόγοι κάποτε μιλούσαν για τηλεοπτικές εικόνες που θα προβάλλονταν ελεύθερα στο χώρο, σε μια «αιωρούμενη οθόνη» ωσάν να υπήρχε κάποιο είδος πραγματικής οθόνης στη θέση της, για μια ακόμη φορά δεν έπεσαν έξω. Ήδη η «αέρινη» οθόνη είναι πραγματικότητα και έχει διαγώνιο διάσταση 142 εκατοστά, όσο δηλαδή μια πολύ μεγάλη οθόνη τηλεόρασης.
H Mitsubishi Electric, ο ιαπωνικός γίγαντας της τεχνολογίας, το πέτυχε και ήδη δίδει στην δημοσιότητα τις αρκούντως ενδιαφέρουσες τεχνικές λεπτομέρειες προκειμένου να προχωρήσει στην εμπορική αξιοποίηση της της εφαρμογής της.
Άλλωστε με εικόνες που έχουν διαστάσεις 886 χιλιοστά πλάτος και 1.120 χιλιοστά ύψος και προβάλλονται ένα μέτρο μπροστά από την ειδική οπτική διάταξη δικαιολογείται η ανακοίνωση προκαλεί πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
Το χρονοδιάγραμμα για την πλήρη αξιοποίηση της είναι το 2020, χρονιά μάλλον σημαδιακή καθώς τότε προβλέπεται η λειτουργία των πέμπτης γενιάς δικτύων (5G) σε συνδυασμό με το ίντερεντ των πραγμάτων (όπως γράψαμε σε πρόσφατα άρθρα μας στο «efsyn.gr»).
Η τεχνολογία της προβολής στον χώρο
Χρησιμοποιώντας τους νόμους της οπτικής η ιαπωνική εταιρία πέτυχε σχετικά απλά αυτό που σε λίγα χρόνια αναμένεται να φέρει επανάσταση στον τρόπο προβολής στατικών εικόνων, διαφημιστικών μηνυμάτων, τηλεοπτικού προγράμματος κλπ., στον ελεύθερο χώρο.
Προσπαθώντας, κατά το δυνατόν, να απλουστεύσουμε την περιγραφή φαντασθείτε ένα ορθογώνιο τρίγωνο από τρεις «γυάλινες» επιφάνειες. Η εικόνα προβάλλεται σε μια επιφάνεια η οποία είναι τοποθετημένη παράλληλα με τον άξονα του βλέμματος του θεατή, δηλαδή είναι κάθετη ως προς το πρόσωπο του, επομένως και αόρατη σε αυτόν.
Σε μια θέση διαγώνια ως προς αυτή την οθόνη είναι τοποθετημένη μια άλλη γυάλινη οθόνη (beam splitter) η οποία διαχωρίζει την οπτική πληροφορία σε δυο μεμονωμένες εικόνες.
Η οθόνη αυτή έχει την ιδιότητα να διαχωρίζει την οπτική πληροφορία σε δυο εικόνες. Επίσης λόγω της κατασκευής της επιτρέπει στο φως να περνάει μέσα από αυτή για να προβληθεί από την άλλη πλευρά της, στο χώρο, με την μορφή εικόνας.
Οι δυο εικόνες από την επιφάνεια αυτή (beam splitter) ανακλώνται προς τα πίσω υπό γωνία μεταξύ τους και πέφτουν στην επιφάνεια μιας οπισθοανακλαστικής επιφάνειας (retro-reflective).
Στη συνέχεια η οπισθοανακλαστική επιφάνεια ανακλά και πάλι υπό γωνία προς τα εμπρός τις δυο εικόνες οι οποίες περνούν μέσα από την ίδια διαγωνίως τοποθετημένη οθόνη (beam splitter) και συγκλίνοντας μεταξύ τους προβάλλονται σε ένα σημείο στο χώρο σε απόσταση περίπου ενός μέτρου.
Σε αυτό το σημείο αναπαράγεται η εικόνα μόνον που δεν υπάρχει οθόνη αλλά... αέρας γι' αυτό και δίδει την εντύπωση ότι αιωρείται στον χώρο.
Όπως αναφέρεται προς το παρόν οι θεατές δεν μπορούν να εστιάσουν με ακρίβεια το βλέμμα του στις εικόνες αυτές διότι δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν που ακριβώς βρίσκονται. Αυτός είναι και ο λόγος που η Mistubishi ανέπτυξε ειδική διάταξη προβολέα για να προβάλει τις συγκεκριμένες εικόνες σε υλικές επιφάνειες, όπως οι τοίχοι.
Η Ιαπωνική εταιρία για να καταλήξει σε αυτή την σημαντική επιτυχία ανέπτυξε πρόγραμμα προσομοίωσης προκειμένου να υπολογίσει με ακρίβεια την βέλτιστη τοποθέτηση και τις αποστάσεις ανάμεσα στις τρεις «γυάλινες» επιφάνειες.
Οι μελλοντικές εφαρμογές
Αν και οι πρώτες πληροφορίες θέλουν την νέα επαναστατική τεχνολογία προβολής εικόνων στο χώρο να χρησιμοποιείται μόνον για διαφημιστικά μηνύματα σε δημόσιους χώρους, όπου χρειάζονται πολύ μεγάλου μεγέθους εικόνες, αναμφίβολα θα βρει το δρόμο της και σε άλλες εφαρμογές.
Αρκεί να φαντασθούμε πως θα χρησιμοποιηθεί στην ιατρική με την προβολή στο χώρο ανθρώπινων οργάνων, εγχειρήσεων, επίσης στην προβολή εικόνων επάνω από μεγάλα στάδια, ακόμη και στον τρόπο που θα επικοινωνούν μεταξύ τους δυο άτομα μέσω μιας «ψευδό-ζώσης» εμπειρίας «βλέποντας» ο ένας τον αλλο στο χωρο, και θα αντιληφθούμε πόσο σημαντική είναι η ανακοίνωση της Ιαπωνικής εταιρίας.
ΕΦ-ΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου