Συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο
Τα μεθοδικά βήματα για να κλείσουν οριστικά τα σύνορα με την αναστολή της λειτουργίας της Ζώνης Σένγκεν τον Μάιο, αλλά και τις ειδικές στοχεύσεις της Γερμανίας, η οποία -όπως χαρακτηριστικά σημειώνει- θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα σύγχρονο προσφυγικό Νταχάου, αναδεικνύει μιλώντας στον Δρόμο ο Νότης Μαριάς, ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, επικεφαλής του Πολιτικού Κινήματος Αντιμνημονιακοί Πολίτες και καθηγητής Θεσμών Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Επίσης, αναφέρεται στις ευθύνες Τσίπρα, ο οποίος δέχτηκε στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 18ης και 19ης Φεβρουαρίου να γίνει ρητή μνεία σε διαπιστώσεις που άνοιξαν το δρόμο για τις σημερινές εξελίξεις, ενώ αναφέρεται και στην απόφαση εμπλοκής του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, την οποία χαρακτηρίζει επικίνδυνη.
Η μια μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες υψώνουν φραγμούς στα σύνορά τους ή κάνουν πιο αυστηρούς τους ελέγχους μετακίνησης ανθρώπων στη Ζώνη Σένγκεν. Ο κίνδυνος εγκλωβισμού εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα είναι παραπάνω από ορατός. Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις μια τέτοιας προοπτικής σε μια ήδη καταρρέουσα οικονομικά και κοινωνικά χώρα;
Ως γνωστόν η Ζώνη Σένγκεν διαμόρφωσε ένα χώρο χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα των κρατών που προσχώρησαν στη Συνθήκη Σένγκεν. Για λόγους δημοσίας τάξεως και εσωτερικής ασφάλειας η επαναφορά ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα ενός κράτους της Ζώνης Σένγκεν, δηλαδή στα σύνορά του με τις άλλες χώρες-μέλη Σένγκεν, επιτρέπεται μόνο προσωρινά για διάστημα 30 ημερών που με διαδοχικές παρατάσεις μπορεί να φτάσει μέχρι έξι μήνες. Επιπλέον, όταν υφίστανται αποδεδειγμένα σοβαρές αδυναμίες που σχετίζονται με τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η λειτουργία της Ζώνης Σένγκεν, τότε οι χώρες-μέλη μπορούν, επίσης, για λόγους δημοσίας τάξεως και εσωτερικής ασφάλειας να επαναφέρουν τους ελέγχους στα εσωτερικά τους σύνορα για διάστημα έξι μηνών που μπορεί διαδοχικά να παραταθεί μέχρι δύο χρόνια.
Στην περίπτωση αυτή απαιτείται ενεργοποίηση της σχετικής διαδικασίας αξιολόγησης η οποία ξεκινά με «Απόφαση-Σύσταση» του Συμβουλίου Υπουργών της Ε.Ε. και χορήγηση τρίμηνης προθεσμίας στο υπό αξιολόγηση κράτος-μέλος για να συμμορφωθεί με τις σχετικές συστάσεις προκειμένου να παύσουν οι σοβαρές αδυναμίες που σχετίζονται με τους ελέγχους που διενεργεί στα εξωτερικά σύνορα της Σένγκεν. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης οι υπόλοιπες χώρες Σένγκεν λαμβάνουν τη σχετική άδεια από το αρμόδιο Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε. να κλείσουν τα «εσωτερικά» τους σύνορα και για διάστημα, όπως είπαμε παραπάνω, μέχρι δύο χρόνια.
Η διαδικασία αυτή σε σχέση με τη χώρα μας ξεκίνησε ήδη με την Απόφαση-Σύσταση του Συμβουλίου Υπουργών της Ε.Ε. στις 12 Φεβρουαρίου 2016 την οποία καταψήφισε η Ελλάδα. Πλην όμως την εν λόγω απαράδεκτη Σύσταση προς την Ελλάδα που αναφέρεται στις δήθεν σοβαρές αδυναμίες ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα Σένγκεν και ιδίως στα νησιά του Αιγαίου έκανε δεκτή ο Α. Τσίπρας, αφού δέχτηκε στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 18ης και 19ης Φεβρουαρίου να γίνει ρητή μνεία και της εν λόγω απαράδεκτης Σύστασης.
Ήδη, λοιπόν, έχει δρομολογηθεί η διαδικασία να δοθεί η σχετική άδεια στις άλλες χώρες Σένγκεν να «σφραγίσουν» για δύο χρόνια τα σύνορά τους, γεγονός που αναμένεται να γίνει στα τέλη Μαΐου. Μέχρι τότε ήδη με τις προσωρινές συνεχείς ανανεώσεις «κλεισίματος» των εσωτερικών συνόρων η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Σουηδία και η Δανία αποτρέπουν με συνεχείς τρόπους τις αυξημένες προσφυγικές ροές. Πρόκειται περί ενός προαναγγελθέντος «εγκλήματος» το οποίο φέρεται να αγνοεί το υποψήφιο «θύμα», δηλαδή την Ελλάδα. Η αναστολή, λοιπόν, της λειτουργίας της Ζώνης Σένγκεν με την επί διετία επαναφορά ελέγχων στα «εσωτερικά» σύνορα των κρατών-μελών της προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί τον Μάιο.
Προκύπτει, λοιπόν, ότι οι δήθεν εταίροι μας και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δρουν βάσει συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, πράγμα που μας επιτρέπει όχι μόνο να προβούμε σε εκτιμήσεις αλλά και να λάβουμε τα μέτρα μας δεδομένου ότι η πρώτη αποστολή προαξιολόγησης των διενεργούμενων ελέγχων στα ελληνικά σύνορα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς έγινε στα μέσα Νοεμβρίου με προφανείς στόχους. Για το λόγο αυτό άλλωστε και εγώ από τη δική μου πλευρά πρότεινα ήδη από τις 11 Δεκεμβρίου να αποχωρήσει η Ελλάδα από τη Σένγκεν προκειμένου να αποτρέψουμε το παραπάνω ύπουλο σχέδιο.
Ταυτόχρονα, με τη βελτίωση των καιρικών συνθηκών μέσα στην Άνοιξη αναμένεται τα προσφυγικά ρεύματα να αγγίξουν τις 150.000 αφίξεις κάθε μήνα. Με δεδομένο ότι το πέρασμα αυτών των ανθρώπων από την Ελλάδα δεν είναι γρήγορο και η έξοδός τους στα Βαλκάνια γίνεται όλο και πιο δύσκολη, εκτιμώ ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος εγκλωβισμού έως και μισού εκατομμυρίου ανθρώπων.
Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τις συνέπειες που θα έχει μία τέτοια εξέλιξη, αλλά οπωσδήποτε δεν είναι για καλό. Το μοντέλο που προωθεί το Βερολίνο είναι η μετατροπή του ελληνικού εδάφους σε μία τεράστια Λαμπεντούζα, σε ένα σύγχρονο προσφυγικό Νταχάου από όπου στη συνέχεια η Γερμανία θα μπορεί να προεπιλέγει για μετεγκατάσταση και εργασία εργατικό δυναμικό με ανάλογα προσόντα, οι δε υπόλοιποι να παραμένουν στην Ελλάδα και να εργάζονται αντί πινακίου φακής στις ειδικές οικονομικές ζώνες που αν θυμόσαστε σχεδιάζει από την έναρξη του μνημονίου ο Σόιμπλε και η μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε θεσπίσει, μάλιστα, και σχετικές ρυθμίσεις τις οποίες είχα καταγγείλει τότε στη Βουλή.
Έχετε διατυπώσει δημόσια την άποψη ότι η έξοδος της Ελλάδας από τη Ζώνη Σένγκεν θα λειτουργούσε αποτρεπτικά και θα περιόριζε δραστικά το μεταναστευτικό κύμα. Πώς θα γινόταν δυνατό κάτι τέτοιο;
Οι προσφυγικές ροές είναι τόσο έντονες που είναι δύσκολο να ανακοπούν. Θα μπορούσαμε, όμως, με τις κατάλληλες κινήσεις να τις εκτρέψουμε προς άλλες κατευθύνσεις. Και ξεκινώ με το απλό ερώτημα. Γιατί οι χιλιάδες δύσμοιροι πρόσφυγες προτιμούν να διακινδυνεύσουν να πνιγούν στο Αιγαίο για να έρθουν στην Ελλάδα έχοντας μάλιστα καταβάλλει τεράστιο βαλάντιο στους Τούρκους δουλέμπορους και δεν προτιμούν να περάσουν από την Τουρκία στη Βουλγαρία προκειμένου να συνεχίσουν την πορεία τους προς τη Γερμανία;
Μα η απάντηση είναι απλή. Γιατί στην Ελλάδα μπορούν να πάρουν «το μαγικό χαρτάκι». Δηλαδή να πάρουν ταξιδιωτικά έγγραφα τύπου Σένγκεν που τους επιτρέπουν να ταξιδεύσουν απρόσκοπτα προς τη Γερμανία. Και ταξιδιωτικά έγγραφα τύπου Σένγκεν δεν μπορεί να τους δώσει η Βουλγαρία που είναι εκτός Σένγκεν. Μπορεί, όμως, να τους τα δώσει η Ελλάδα. Έτσι, η πατρίδα μας έχει μετατραπεί σε μαγνήτη για τους πρόσφυγες. Με την αποχώρησή μας από τη Σένγκεν παύουμε να είμαστε μαγνήτης και έτσι θα μειωθούν σημαντικά οι προσφυγικές ροές που θα αναζητήσουν πλέον άλλους διαδρόμους.
Σε αυτή την περίπτωση τι θα εμπόδιζε την Τουρκία να συνεχίζει να στέλνει μετανάστες στη χώρα ως όπλο προώθησης των γεωστρατηγικών της επιδιώξεων στην Μ. Ανατολή και ως μοχλό εκβιαστικών τετελεσμένων σε Ευρώπη και Ελλάδα; Για ποιο λόγο οι ίδιοι οι μετανάστες δεν θα επιδίωκαν να εισέλθουν στη χώρα, παρά τους περιορισμούς στο δρόμο των Δ. Βαλκανίων, γνωρίζοντας ότι βρίσκονται ήδη σε μια ευρωπαϊκή χώρα και όχι στα παράλια της Τουρκίας ή της Λιβύης που σήμερα συνωστίζονται κατά εκατομμύρια;
Οι γεωπολιτικοί στόχοι της Τουρκίας σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή είναι γνωστοί και διατυπωμένοι καιρό τώρα. Και είναι προφανές ότι το βαθύ κράτος της Τουρκίας θα συνεχίσει την πολυδιαφημισθείσα στρατηγική Οζάλ να στείλει μουσουλμανικούς πληθυσμούς στην Ελλάδα. Όμως οι πρόσφυγες δεν μπαίνουν στις βάρκες με το ζόρι. Το αντίθετο πληρώνουν και από πάνω τους δουλέμπορους. Όσο λοιπόν θα παραμένει η Ελλάδα στη Σένγκεν θα αποτελεί μαγνήτη για τα προσφυγικά ρεύματα.
Μάλιστα ακόμη και αν οι υπόλοιποι της Σένγκεν κλείσουν τα σύνορά τους για δύο χρόνια και πάλι οι πρόσφυγες εδώ θα έρχονται υπολογίζοντας ότι μετά τη διετία θα χαλαρώσουν τα πράγματα και θα μπορούν να μετακομίσουν στην Γερμανία. Επιπλέον σε περίπτωση που η Ελλάδα αποχωρήσει από τη Σένγκεν οι προσφυγικές ροές προσαρμοζόμενες στη νέα αυτή «σκληρή πραγματικότητα» θα τροποποιήσουν τις διαδρομές τους και θα επανέλθουν στις παλιές διαδρομές προς Μάλτα και Λαμπεντούζα μέσω Λιβύης. Επισημαίνω, επίσης, ότι ήδη μέσω Ρωσίας άνοιξε νέα προσφυγική ρότα προς τη Φινλανδία η οποία επίσης είναι χώρα Σένγκεν!
Είναι φανερό ότι η κύρια αιτία δημιουργίας προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών είναι ο πόλεμος και η διάλυση των χωρών της Μέσης Ανατολής που οργανώνεται και εκτελείται από τη Δυτική Νατοϊκή και ευρωπαϊκή πολιτική. Ποιες πολιτικές και κινηματικές πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να παρθούν ώστε να σταματήσουν το πρόβλημα του ξεριζωμού εκατομμυρίων ανθρώπων στην αιτία του;
Η αλήθεια είναι ότι λείπει ένα οργανωμένο και ώριμο αντιπολεμικό κίνημα που θα καταδεικνύει σαφώς τις ευθύνες των δυτικών επιτελείων στην διόγκωση του σουνιτικού ισλαμισμού, ιδιαίτερα στην περίπτωση της Συρίας.
Ωστόσο, οι φωνές κατά του πολέμου στην Μέση Ανατολή όλο και πληθαίνουν. Θυμηθείτε την στήριξη που τύγχαναν οι λεγόμενοι Σύριοι αντικαθεστωτικοί στην αρχή του πολέμου, όταν η κοινή γνώμη ζούσε ακόμα την φαντασίωση μίας Αραβικής Άνοιξης. Όταν αποδείχτηκε ότι αυτό που ονομάστηκε Αραβική Άνοιξη ήταν στην πραγματικότητα ισλαμιστικός χειμώνας, η στάση των Δυτικών κυβερνήσεων και του ΝΑΤΟ εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Στο πεδίο των συνειδήσεων, μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην περιοχή της Μέσης Ανατολής έχουν υποστεί μία πρώτη ήττα. Ο δρόμος,όμως, θα είναι μακρύς για την ανατροπή τους στα πεδία των μαχών και την οικοδόμηση μίας βιώσιμης πολιτικής κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Γι’ αυτό και οφείλουμε να προετοιμαστούμε για την συνέχιση του φαινομένου των προσφυγικών ροών και να διεκδικήσουμε μία δίκαιη διευθέτηση του ζητήματος.
Οι μεταναστευτικές ροές έχουν τέτοιο μέγεθος και υπόβαθρο που αποδεικνύεται πια ότι δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί σαν πρόβλημα ανθρωπισμού, αλληλεγγύης ή υπεράσπισης των δήθεν ευρωπαϊκών αξιών. Τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να αποτραπούν οι δραματικές συνέπειες για τη χώρα και την κοινωνία;
Πραγματική αλληλεγγύη ενόψει των προσφυγικών ροών σημαίνει να βρεθεί μία βιώσιμη λύση προκειμένου να ζήσουν αξιοπρεπώς αυτοί οι άνθρωποι στις χώρες της Ε.Ε. μέσω της μετεγκατάστασης την οποία όμως τορπιλίζουν οι δήθεν εταίροι μας. Είναι λοιπόν απαράδεκτο το γεγονός ότι μόλις 292 πρόσφυγες έχουν μπει σε διαδικασία μετεγκατάστασης από τους 66.400 που υποτίθεται ότι θα μετέβαιναν από την Ελλάδα σε άλλα κράτη της Ε.Ε.
Έχω προτείνει επανειλημμένα τόσο από το βήμα της Ευρωπαϊκής Βουλής, όσο και με συνεχείς παρεμβάσεις στα ΜΜΕ, η κατανομή των προσφύγων και των παράνομων μεταναστών σε επίπεδο Ε.Ε. να γίνεται με βάση τον πληθυσμό, το ΑΕΠ και την έκταση κάθε χώρας της Ε.Ε. λαμβάνοντας υπ’ όψιν και το ποσοστό ανεργίας.
Η Ελλάδα είναι μία χώρα συνόρων. Η ενσωμάτωση, λοιπόν, μουσουλμανικών πληθυσμών είναι πιο δύσκολη και ενέχει γεωπολιτικούς κινδύνους που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε. Οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης, και ιδιαίτερα οι ιμπεριαλιστικές, πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις, αντί να βρουν μόνες τους τις λύσεις στα προβλήματα που προκάλεσαν στη Μέση Ανατολή, τελικά, πετάνε το μπαλάκι στην φτωχοποιημένη από το μνημόνιο Ελλάδα.
Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο τι σημαίνει; Εγκυμονεί κινδύνους για τα εθνικά ζητήματα της Ελλάδας, ειδικά σε μια περίοδο έντασης των ανταγωνισμών, όπως αυτή που διανύουμε;
Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο κλιμακώνει επικίνδυνα την παρουσία ξένων ενόπλων δυνάμεων που δήθεν έρχονται για να επιτηρήσουν τα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έπρεπε τον περασμένο Δεκέμβρη να αποδεχτεί τα σχέδια των Ευρωπαίων για μία νέα Frontex που θα δρα ανεξάρτητα από τις ελληνικές αρχές. Τώρα, σε συνέχεια αυτής της λογικής, συναίνεσε στην παρουσία του ΝΑΤΟ, λες και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ένα από τα καλύτερα εξοπλισμένα στον κόσμο, δεν μπορούσε να καλύψει μόνο του την ίδια αποστολή.
Οι γερμανο-τουρκικοί σχεδιασμοί που συμφωνήθηκαν στην συνάντηση Μέρκελ-Νταβούτογλου μέσα στον Φεβρουάριο, ήταν αναμενόμενοι.
Η Γερμανία χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ όπως χρησιμοποιεί το ΔΝΤ, σαν φορέα για την προώθηση των ιδιαίτερων συμφερόντων της στην περιοχή και της επιβολής πολιτικής κανονιοφόρων στην Ελλάδα σε περίπτωση που ο Ελληνικός λαός σε μια επόμενη φάση θέσει θέμα διαγραφής του επονείδιστου χρέους και απαλλαγής από την τρόικα.
Η Τουρκία από την πλευρά της, μέσω ΝΑΤΟ, για άλλη μια φορά αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, επιμένει στις γκρίζες ζώνες και δρομολογεί τη συνδιαχείριση του Αιγαίου.
Αυτές οι πολιτικές αποφάσεις πρέπει να ανατραπούν στην πράξη το συντομότερο γιατί είναι επικίνδυνες για την πατρίδα μας.
Δρόμος
Τα μεθοδικά βήματα για να κλείσουν οριστικά τα σύνορα με την αναστολή της λειτουργίας της Ζώνης Σένγκεν τον Μάιο, αλλά και τις ειδικές στοχεύσεις της Γερμανίας, η οποία -όπως χαρακτηριστικά σημειώνει- θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα σύγχρονο προσφυγικό Νταχάου, αναδεικνύει μιλώντας στον Δρόμο ο Νότης Μαριάς, ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, επικεφαλής του Πολιτικού Κινήματος Αντιμνημονιακοί Πολίτες και καθηγητής Θεσμών Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Επίσης, αναφέρεται στις ευθύνες Τσίπρα, ο οποίος δέχτηκε στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 18ης και 19ης Φεβρουαρίου να γίνει ρητή μνεία σε διαπιστώσεις που άνοιξαν το δρόμο για τις σημερινές εξελίξεις, ενώ αναφέρεται και στην απόφαση εμπλοκής του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, την οποία χαρακτηρίζει επικίνδυνη.
Η μια μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες υψώνουν φραγμούς στα σύνορά τους ή κάνουν πιο αυστηρούς τους ελέγχους μετακίνησης ανθρώπων στη Ζώνη Σένγκεν. Ο κίνδυνος εγκλωβισμού εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα είναι παραπάνω από ορατός. Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις μια τέτοιας προοπτικής σε μια ήδη καταρρέουσα οικονομικά και κοινωνικά χώρα;
Ως γνωστόν η Ζώνη Σένγκεν διαμόρφωσε ένα χώρο χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα των κρατών που προσχώρησαν στη Συνθήκη Σένγκεν. Για λόγους δημοσίας τάξεως και εσωτερικής ασφάλειας η επαναφορά ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα ενός κράτους της Ζώνης Σένγκεν, δηλαδή στα σύνορά του με τις άλλες χώρες-μέλη Σένγκεν, επιτρέπεται μόνο προσωρινά για διάστημα 30 ημερών που με διαδοχικές παρατάσεις μπορεί να φτάσει μέχρι έξι μήνες. Επιπλέον, όταν υφίστανται αποδεδειγμένα σοβαρές αδυναμίες που σχετίζονται με τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η λειτουργία της Ζώνης Σένγκεν, τότε οι χώρες-μέλη μπορούν, επίσης, για λόγους δημοσίας τάξεως και εσωτερικής ασφάλειας να επαναφέρουν τους ελέγχους στα εσωτερικά τους σύνορα για διάστημα έξι μηνών που μπορεί διαδοχικά να παραταθεί μέχρι δύο χρόνια.
Στην περίπτωση αυτή απαιτείται ενεργοποίηση της σχετικής διαδικασίας αξιολόγησης η οποία ξεκινά με «Απόφαση-Σύσταση» του Συμβουλίου Υπουργών της Ε.Ε. και χορήγηση τρίμηνης προθεσμίας στο υπό αξιολόγηση κράτος-μέλος για να συμμορφωθεί με τις σχετικές συστάσεις προκειμένου να παύσουν οι σοβαρές αδυναμίες που σχετίζονται με τους ελέγχους που διενεργεί στα εξωτερικά σύνορα της Σένγκεν. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης οι υπόλοιπες χώρες Σένγκεν λαμβάνουν τη σχετική άδεια από το αρμόδιο Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε. να κλείσουν τα «εσωτερικά» τους σύνορα και για διάστημα, όπως είπαμε παραπάνω, μέχρι δύο χρόνια.
Η διαδικασία αυτή σε σχέση με τη χώρα μας ξεκίνησε ήδη με την Απόφαση-Σύσταση του Συμβουλίου Υπουργών της Ε.Ε. στις 12 Φεβρουαρίου 2016 την οποία καταψήφισε η Ελλάδα. Πλην όμως την εν λόγω απαράδεκτη Σύσταση προς την Ελλάδα που αναφέρεται στις δήθεν σοβαρές αδυναμίες ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα Σένγκεν και ιδίως στα νησιά του Αιγαίου έκανε δεκτή ο Α. Τσίπρας, αφού δέχτηκε στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 18ης και 19ης Φεβρουαρίου να γίνει ρητή μνεία και της εν λόγω απαράδεκτης Σύστασης.
Ήδη, λοιπόν, έχει δρομολογηθεί η διαδικασία να δοθεί η σχετική άδεια στις άλλες χώρες Σένγκεν να «σφραγίσουν» για δύο χρόνια τα σύνορά τους, γεγονός που αναμένεται να γίνει στα τέλη Μαΐου. Μέχρι τότε ήδη με τις προσωρινές συνεχείς ανανεώσεις «κλεισίματος» των εσωτερικών συνόρων η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Σουηδία και η Δανία αποτρέπουν με συνεχείς τρόπους τις αυξημένες προσφυγικές ροές. Πρόκειται περί ενός προαναγγελθέντος «εγκλήματος» το οποίο φέρεται να αγνοεί το υποψήφιο «θύμα», δηλαδή την Ελλάδα. Η αναστολή, λοιπόν, της λειτουργίας της Ζώνης Σένγκεν με την επί διετία επαναφορά ελέγχων στα «εσωτερικά» σύνορα των κρατών-μελών της προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί τον Μάιο.
Προκύπτει, λοιπόν, ότι οι δήθεν εταίροι μας και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δρουν βάσει συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, πράγμα που μας επιτρέπει όχι μόνο να προβούμε σε εκτιμήσεις αλλά και να λάβουμε τα μέτρα μας δεδομένου ότι η πρώτη αποστολή προαξιολόγησης των διενεργούμενων ελέγχων στα ελληνικά σύνορα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς έγινε στα μέσα Νοεμβρίου με προφανείς στόχους. Για το λόγο αυτό άλλωστε και εγώ από τη δική μου πλευρά πρότεινα ήδη από τις 11 Δεκεμβρίου να αποχωρήσει η Ελλάδα από τη Σένγκεν προκειμένου να αποτρέψουμε το παραπάνω ύπουλο σχέδιο.
Ταυτόχρονα, με τη βελτίωση των καιρικών συνθηκών μέσα στην Άνοιξη αναμένεται τα προσφυγικά ρεύματα να αγγίξουν τις 150.000 αφίξεις κάθε μήνα. Με δεδομένο ότι το πέρασμα αυτών των ανθρώπων από την Ελλάδα δεν είναι γρήγορο και η έξοδός τους στα Βαλκάνια γίνεται όλο και πιο δύσκολη, εκτιμώ ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος εγκλωβισμού έως και μισού εκατομμυρίου ανθρώπων.
Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τις συνέπειες που θα έχει μία τέτοια εξέλιξη, αλλά οπωσδήποτε δεν είναι για καλό. Το μοντέλο που προωθεί το Βερολίνο είναι η μετατροπή του ελληνικού εδάφους σε μία τεράστια Λαμπεντούζα, σε ένα σύγχρονο προσφυγικό Νταχάου από όπου στη συνέχεια η Γερμανία θα μπορεί να προεπιλέγει για μετεγκατάσταση και εργασία εργατικό δυναμικό με ανάλογα προσόντα, οι δε υπόλοιποι να παραμένουν στην Ελλάδα και να εργάζονται αντί πινακίου φακής στις ειδικές οικονομικές ζώνες που αν θυμόσαστε σχεδιάζει από την έναρξη του μνημονίου ο Σόιμπλε και η μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε θεσπίσει, μάλιστα, και σχετικές ρυθμίσεις τις οποίες είχα καταγγείλει τότε στη Βουλή.
Έχετε διατυπώσει δημόσια την άποψη ότι η έξοδος της Ελλάδας από τη Ζώνη Σένγκεν θα λειτουργούσε αποτρεπτικά και θα περιόριζε δραστικά το μεταναστευτικό κύμα. Πώς θα γινόταν δυνατό κάτι τέτοιο;
Οι προσφυγικές ροές είναι τόσο έντονες που είναι δύσκολο να ανακοπούν. Θα μπορούσαμε, όμως, με τις κατάλληλες κινήσεις να τις εκτρέψουμε προς άλλες κατευθύνσεις. Και ξεκινώ με το απλό ερώτημα. Γιατί οι χιλιάδες δύσμοιροι πρόσφυγες προτιμούν να διακινδυνεύσουν να πνιγούν στο Αιγαίο για να έρθουν στην Ελλάδα έχοντας μάλιστα καταβάλλει τεράστιο βαλάντιο στους Τούρκους δουλέμπορους και δεν προτιμούν να περάσουν από την Τουρκία στη Βουλγαρία προκειμένου να συνεχίσουν την πορεία τους προς τη Γερμανία;
Μα η απάντηση είναι απλή. Γιατί στην Ελλάδα μπορούν να πάρουν «το μαγικό χαρτάκι». Δηλαδή να πάρουν ταξιδιωτικά έγγραφα τύπου Σένγκεν που τους επιτρέπουν να ταξιδεύσουν απρόσκοπτα προς τη Γερμανία. Και ταξιδιωτικά έγγραφα τύπου Σένγκεν δεν μπορεί να τους δώσει η Βουλγαρία που είναι εκτός Σένγκεν. Μπορεί, όμως, να τους τα δώσει η Ελλάδα. Έτσι, η πατρίδα μας έχει μετατραπεί σε μαγνήτη για τους πρόσφυγες. Με την αποχώρησή μας από τη Σένγκεν παύουμε να είμαστε μαγνήτης και έτσι θα μειωθούν σημαντικά οι προσφυγικές ροές που θα αναζητήσουν πλέον άλλους διαδρόμους.
Σε αυτή την περίπτωση τι θα εμπόδιζε την Τουρκία να συνεχίζει να στέλνει μετανάστες στη χώρα ως όπλο προώθησης των γεωστρατηγικών της επιδιώξεων στην Μ. Ανατολή και ως μοχλό εκβιαστικών τετελεσμένων σε Ευρώπη και Ελλάδα; Για ποιο λόγο οι ίδιοι οι μετανάστες δεν θα επιδίωκαν να εισέλθουν στη χώρα, παρά τους περιορισμούς στο δρόμο των Δ. Βαλκανίων, γνωρίζοντας ότι βρίσκονται ήδη σε μια ευρωπαϊκή χώρα και όχι στα παράλια της Τουρκίας ή της Λιβύης που σήμερα συνωστίζονται κατά εκατομμύρια;
Οι γεωπολιτικοί στόχοι της Τουρκίας σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή είναι γνωστοί και διατυπωμένοι καιρό τώρα. Και είναι προφανές ότι το βαθύ κράτος της Τουρκίας θα συνεχίσει την πολυδιαφημισθείσα στρατηγική Οζάλ να στείλει μουσουλμανικούς πληθυσμούς στην Ελλάδα. Όμως οι πρόσφυγες δεν μπαίνουν στις βάρκες με το ζόρι. Το αντίθετο πληρώνουν και από πάνω τους δουλέμπορους. Όσο λοιπόν θα παραμένει η Ελλάδα στη Σένγκεν θα αποτελεί μαγνήτη για τα προσφυγικά ρεύματα.
Μάλιστα ακόμη και αν οι υπόλοιποι της Σένγκεν κλείσουν τα σύνορά τους για δύο χρόνια και πάλι οι πρόσφυγες εδώ θα έρχονται υπολογίζοντας ότι μετά τη διετία θα χαλαρώσουν τα πράγματα και θα μπορούν να μετακομίσουν στην Γερμανία. Επιπλέον σε περίπτωση που η Ελλάδα αποχωρήσει από τη Σένγκεν οι προσφυγικές ροές προσαρμοζόμενες στη νέα αυτή «σκληρή πραγματικότητα» θα τροποποιήσουν τις διαδρομές τους και θα επανέλθουν στις παλιές διαδρομές προς Μάλτα και Λαμπεντούζα μέσω Λιβύης. Επισημαίνω, επίσης, ότι ήδη μέσω Ρωσίας άνοιξε νέα προσφυγική ρότα προς τη Φινλανδία η οποία επίσης είναι χώρα Σένγκεν!
Είναι φανερό ότι η κύρια αιτία δημιουργίας προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών είναι ο πόλεμος και η διάλυση των χωρών της Μέσης Ανατολής που οργανώνεται και εκτελείται από τη Δυτική Νατοϊκή και ευρωπαϊκή πολιτική. Ποιες πολιτικές και κινηματικές πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να παρθούν ώστε να σταματήσουν το πρόβλημα του ξεριζωμού εκατομμυρίων ανθρώπων στην αιτία του;
Η αλήθεια είναι ότι λείπει ένα οργανωμένο και ώριμο αντιπολεμικό κίνημα που θα καταδεικνύει σαφώς τις ευθύνες των δυτικών επιτελείων στην διόγκωση του σουνιτικού ισλαμισμού, ιδιαίτερα στην περίπτωση της Συρίας.
Ωστόσο, οι φωνές κατά του πολέμου στην Μέση Ανατολή όλο και πληθαίνουν. Θυμηθείτε την στήριξη που τύγχαναν οι λεγόμενοι Σύριοι αντικαθεστωτικοί στην αρχή του πολέμου, όταν η κοινή γνώμη ζούσε ακόμα την φαντασίωση μίας Αραβικής Άνοιξης. Όταν αποδείχτηκε ότι αυτό που ονομάστηκε Αραβική Άνοιξη ήταν στην πραγματικότητα ισλαμιστικός χειμώνας, η στάση των Δυτικών κυβερνήσεων και του ΝΑΤΟ εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Στο πεδίο των συνειδήσεων, μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην περιοχή της Μέσης Ανατολής έχουν υποστεί μία πρώτη ήττα. Ο δρόμος,όμως, θα είναι μακρύς για την ανατροπή τους στα πεδία των μαχών και την οικοδόμηση μίας βιώσιμης πολιτικής κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Γι’ αυτό και οφείλουμε να προετοιμαστούμε για την συνέχιση του φαινομένου των προσφυγικών ροών και να διεκδικήσουμε μία δίκαιη διευθέτηση του ζητήματος.
Οι μεταναστευτικές ροές έχουν τέτοιο μέγεθος και υπόβαθρο που αποδεικνύεται πια ότι δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί σαν πρόβλημα ανθρωπισμού, αλληλεγγύης ή υπεράσπισης των δήθεν ευρωπαϊκών αξιών. Τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να αποτραπούν οι δραματικές συνέπειες για τη χώρα και την κοινωνία;
Πραγματική αλληλεγγύη ενόψει των προσφυγικών ροών σημαίνει να βρεθεί μία βιώσιμη λύση προκειμένου να ζήσουν αξιοπρεπώς αυτοί οι άνθρωποι στις χώρες της Ε.Ε. μέσω της μετεγκατάστασης την οποία όμως τορπιλίζουν οι δήθεν εταίροι μας. Είναι λοιπόν απαράδεκτο το γεγονός ότι μόλις 292 πρόσφυγες έχουν μπει σε διαδικασία μετεγκατάστασης από τους 66.400 που υποτίθεται ότι θα μετέβαιναν από την Ελλάδα σε άλλα κράτη της Ε.Ε.
Έχω προτείνει επανειλημμένα τόσο από το βήμα της Ευρωπαϊκής Βουλής, όσο και με συνεχείς παρεμβάσεις στα ΜΜΕ, η κατανομή των προσφύγων και των παράνομων μεταναστών σε επίπεδο Ε.Ε. να γίνεται με βάση τον πληθυσμό, το ΑΕΠ και την έκταση κάθε χώρας της Ε.Ε. λαμβάνοντας υπ’ όψιν και το ποσοστό ανεργίας.
Η Ελλάδα είναι μία χώρα συνόρων. Η ενσωμάτωση, λοιπόν, μουσουλμανικών πληθυσμών είναι πιο δύσκολη και ενέχει γεωπολιτικούς κινδύνους που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε. Οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης, και ιδιαίτερα οι ιμπεριαλιστικές, πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις, αντί να βρουν μόνες τους τις λύσεις στα προβλήματα που προκάλεσαν στη Μέση Ανατολή, τελικά, πετάνε το μπαλάκι στην φτωχοποιημένη από το μνημόνιο Ελλάδα.
Επικίνδυνη η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο
Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο τι σημαίνει; Εγκυμονεί κινδύνους για τα εθνικά ζητήματα της Ελλάδας, ειδικά σε μια περίοδο έντασης των ανταγωνισμών, όπως αυτή που διανύουμε;
Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο κλιμακώνει επικίνδυνα την παρουσία ξένων ενόπλων δυνάμεων που δήθεν έρχονται για να επιτηρήσουν τα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έπρεπε τον περασμένο Δεκέμβρη να αποδεχτεί τα σχέδια των Ευρωπαίων για μία νέα Frontex που θα δρα ανεξάρτητα από τις ελληνικές αρχές. Τώρα, σε συνέχεια αυτής της λογικής, συναίνεσε στην παρουσία του ΝΑΤΟ, λες και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ένα από τα καλύτερα εξοπλισμένα στον κόσμο, δεν μπορούσε να καλύψει μόνο του την ίδια αποστολή.
Οι γερμανο-τουρκικοί σχεδιασμοί που συμφωνήθηκαν στην συνάντηση Μέρκελ-Νταβούτογλου μέσα στον Φεβρουάριο, ήταν αναμενόμενοι.
Η Γερμανία χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ όπως χρησιμοποιεί το ΔΝΤ, σαν φορέα για την προώθηση των ιδιαίτερων συμφερόντων της στην περιοχή και της επιβολής πολιτικής κανονιοφόρων στην Ελλάδα σε περίπτωση που ο Ελληνικός λαός σε μια επόμενη φάση θέσει θέμα διαγραφής του επονείδιστου χρέους και απαλλαγής από την τρόικα.
Η Τουρκία από την πλευρά της, μέσω ΝΑΤΟ, για άλλη μια φορά αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, επιμένει στις γκρίζες ζώνες και δρομολογεί τη συνδιαχείριση του Αιγαίου.
Αυτές οι πολιτικές αποφάσεις πρέπει να ανατραπούν στην πράξη το συντομότερο γιατί είναι επικίνδυνες για την πατρίδα μας.
Δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου