Γιάννης Φιλίππου
Αγαπητοί συνδυστοπίτες,
Μετά το πέρασμα του τυφώνα Ομπάμα και τον επερχόμενο κατακλυσμό Τράμπ, τα ακραία παγκοσμιοποιητικά φαινόμενα αποκτούν πλέον καθεστώς αποκλειστικής απασχόλησης των μαζών και γίνονται νεκροθάφτες των οποίων επιλογών προς κάτι το ανθρώπινο και βιώσιμο απανταχού της οικουμένης, ζωή σε λόγου σας.
Η κατάρρευση των όποιων δεδομένων σταθερών στη ζωή του πόπολου φαντάζει κάτι το φαντασμαγορικό αλλά μην του το πείτε, κρυφτείτε. Γιορταστικό κλίμα να υπάρχει στην αγορά και στάχτη και μπούρμπερη παντού. Είναι ωραίο να είσαι κανίβαλος χωρίς ψυχή. Η ζούγκλα θα φορεθεί πολύ και φέτος. Καλή χρονιά και ευλογημένος ο καινούργιος πόνος.
Το καινούργιο αστείο στη πιάτσα είναι ο περί ου ο λόγος εθνικολαϊκισμός των φρούτων νέας εσοδείας που μυρίζουν ναφθαλίνη βγαλμένα από μισοσαπισμένα μπαούλα. Υπόσχονται στήριξη των κατοίκων στις χώρες που θα παίξουνε μπάλα, πριν τους βγάλουν στη σέντρα και αυτούς όπως και οι προηγούμενοι αγκιτάτορες του νεοφιλελεύθερου μανιοκαπιταλισμού.
Ένας Ιάπων εξ Αμερικής προέβλεψε το τέλος της ιστορίας ως ιστορικός, φιλόσοφος, νεοσυντηρητικός και ότι άλλο είχε δηλώσει και δηλώνει ακόμα όπως τόσοι και τόσοι τσαρλατάνοι των ΜΜΕ. Το τέλος της ιδεολογίας το κράτησε μυστικό διότι φοβήθηκε ότι θα τον κάψουν ζωντανό οι κουκουκούδες της συνομοσπονδίας των νοτίων ενοποιημένων πολιτειών. Εκτός από τον φασισμό βεβαίως που δεν είναι ιδεολογία αλλά στάση ζωής, τρομάρα τους.
Στο νέο μας παλκοσένικο έχουμε όλα τα προϊόντα σε συσκευασίες λίντλ, κέϊμαρτ, τέσκο και άλλων αλυσίδων καταστημάτων, με αλυσίδες εργαζομένων για αλυσίδες καταναλωτών. Γενικώς οι αλυσίδες μας φέρνουν πιο κοντά – στο ομαδικό τάφο. Αν σας κάνουν νούμερα οι αγορές κάντε τους και εσείς νάζια. Στο τέλος θα (τα) χάσουμε όλοι μαζί.
Η ομαδική υποκρισία έχει χτυπήσει μωβ! Αλλά μην ταράζεστε αγαπητοί πλανητικοί συγκάτοικοι, όλα θα σιάξουν στο μέλλον. Και εμείς το ίδιο γιατί είχαμε ξεχειλώσει λιγάκι. Τελικά δεν είναι και τόσο επικίνδυνα τα παραισθησιογόνα που μας ταΐζουν. Αρκεί να μη μας ξυπνήσουν απότομα και ξενερώσουμε. Είμαστε τώρα για μετωπική με την αλήθεια? Θεός βυζάξει!
Στο κάτω κάτω της γραφής η διαφορετικότητα είναι κάπως ελιτίστικη. Οι όλοι χάμω οι όλοι τέζα. Ισότητα νέας κοπής. Ισοπεδωμένη. Αναθεματίζουμε τη φτώχεια μας και την αμορφωσιά μας αλλά μην ακούσουμε για κάτι διαφορετικό. Μας χτυπάει το ρεύμα και σεληνιαζόμαστε. Μην παίζεται με τα ναρκωτικά μας. Κίνδυνος αθάνατος. Μέχρι εδώ χωρίς αιδώ.
Αφού λοιπόν ομογενοποιηθήκαμε και αποστειρωθήκαμε, αποκηρύξαμε οτιδήποτε ξένο μας προκαλεί αηδία. Επιστημονικώς τεκμηριωμένη. Το είπε και η τελεόραση. Άρα είναι θέσφατο. Έτσι δεν είναι παππούλη? Τράβα στη γωνία να δεις τη σύνταξη σου να σε αποχαιρετά. Γιατί φεύγει? Γιατί έφτασε επιτέλους η ανάπτυξη! Γιούργια στα κιούπια με τις λίρες τις χρυσές!
Με όλη αυτή τη φεουδαρχία που έχει εσχάτως προκύψει αναμένουμε νέα επεισόδια στη σαπουνόπερα ‘βρες τον χειρότερο ηγέτη’ οπότε θα κλάψουμε όλοι πικρά με πάρα πολλές απορίες όντας πορευόμενοι άποροι. Όπως πριν 100 και κάτι χρόνια. Αλλά πιο ντοπαρισμένοι από τότε. Και με φαρέτρες γεμάτες πυρηνικά. Άντε να γίνουν όλα Κούγκι να προσφέρουμε και θέαμα στο σύμπαν η τουλάχιστον στο γαλαξία μας. Δεν είμαστε και για πολλά πολλά άλλωστε, δυστυχώς.
Πραγματικά τόση μαζεμένη ανωμαλία ούτε στους πιο τρομακτικούς μας εφιάλτες δεν χωράει. Όλα γίνονται με σχέδιο. Με τι κατάληξη? Το μηδέν και το άπειρο. Βάλαμε τα μηδενικά να κυβερνήσουν και απειρίστικε η βλακεία. Τέλεια! Βάλτε μου λίγο παραπάνω, τρελαίνομαι για μπόλικη ίντριγκα με παγκόσμιους απατεώνες, δεν νηστεύω! Είμαι προϊόν και μ ‘αρέσει που με καταναλώνουν. Τώρα αν έχω λήξει και δεν το πήρα(ν) χαμπάρι σιγά το πράμα. Ο πρώτος είμαι για ο τελευταίος?
Έχει και τη πλάκα της τελικά η χαζομάρα. Όλα πια να γίνονται σωστά? Και τι είναι σωστό και τι λάθος? Ζώα δεν είμαστε? Δεν τρώει το ένα το άλλο? Άρα γιατί διαμαρτυρόμαστε? Έγιναν τα τετράποδα δίποδα και άλλαξε ξαφνικά ο κόσμος? Ας είμαστε σοβαροφανείς όπως πάντοτε. Ούτε καν με τη θέληση μας δεν ήρθαμε εδώ πέρα οπότε τι θέλετε, να αναλάβουμε και ευθύνες από πάνω? Μακριά από μας τέτοια κατάρα. Για όλα φταίνε οι προηγούμενοι μέχρι να την πληρώσουν οι επόμενοι. Εμείς είμαστε αθώοι και άμωμοι.
Για αυτό και προσκυνάμε μπροστά στο καθρέφτη. Φτου σου παιχταρά μου! Είσαι το κάτι άλλο! Αλλά όχι τόσο διαφορετικό αλλιώς θα εκτεθείς στα μάτια του κατιμά. Και πρέπει να βγεις και στο γυαλί γιατί αλλιώς δεν υπάρχεις. Θεάζομαι άρα υπάρχω. Και ας είμαι και ολόγραμμα δεν πειράζει. Και αν δεν μπορώ να συλλαβίσω δυο γράμματα κολλητά, σκοτίστηκα. Κανένας πλέον δεν διαβάζει. Τα πάντα εικόνα ρε! ΙΛΟΥΣΤΡΑΣΙΟΝ!
Έτσι λοιπόν το ίδιον του πολίτη-κοπρίτη είναι η μόνη αντιμετώπιση της καθημερινότητας σε μια ιδιώτευση άνευ ουσίας και προφανούς αυτοϋπονόμευσης. Τόσος κόσμος πράττει τα άλογα εμείς θα αλλάξουμε τη ρότα? Ζήτω η λοξή μας δόξα! Πιο λοξή και από τη λοξή φάλαγγα. Που ξέρεις? Μπορεί και να κερδίσουμε στο τέλος. Όπως ο αρχαίος Νώντας τους Σπαρτιάτες. Εμείς όμως δεν Λακωνίζουμε. Φλυαρούμε ακατάπαυστα και ακονίζουμε το σώμα μας για να χωρέσει καλύτερα μέσα στις σιδηρές παρθένες που κατασκευάζονται στα μέτρα του καθενός και της καθεμιάς. Αέρα, αέρα να μπούμε στη γαλέρα!
Με τούτα και με κείνα φτάνουνε στο τέλος όπου πλέον ο ύμνος εις την σκλαβιάν θα αποτελέσει το ακροτελεύτιο γεγονός πριν οδηγηθούμε στη λήθη ως είδος, μελοποιημένος με ένα σάουντρακ με ευροφολκλόρ ηλεκτρονική μουσική κάουντρυ σαν εκείνα τα τραγούδια από ένα μοναστήρι πάνω από τη Ναύπακτο. Και που θα τον ακούμε ξερνώντας τα άντερα μας φυσικά, όχι από τίποτα ξύδια αλλά από τα ασφυξιογόνα του ευρωστρατού, που θα μας τσακίζουν γιατί δεν τραγουδάμε για το δίκιο του εργοδότη. Έτσι είναι. Γιατί στον Έρωτα και στο Θάνατο τα πάντα είναι χημεία. Αμερικανιά? Με μεγάλη μας χαρά!
Υ.Γ. Πήγα μαυροπαρασκευή να αγοράσω την εφαρμογή του Συντάγματος σε μομπάϊλ απλικέϊσιον και με στείλανε αδιάβαστο να ψάχνω για πόκεμον στο Σύνταγμα. Αν δεν την έχει ο πικατσού μου είπαν, δεν θα τη βρω πουθενά. Ελλαδάρα ολέ! Απολελέ και τρελελέ! Κοντοζυγώνει η ώρα αδέλφια! Μην αντιστέκεστε! Πονάει λιγότερο αλλά το αποτέλεσμα είναι σούπερ! Τι Σολομός και Παλαμάς! Γιουροβίζιον μέχρι να γίνουμε κιμάς!
Γιάννης Φιλίππου: σχετικά με τον συντάκτη
Αγαπητοί συνδυστοπίτες,
Μετά το πέρασμα του τυφώνα Ομπάμα και τον επερχόμενο κατακλυσμό Τράμπ, τα ακραία παγκοσμιοποιητικά φαινόμενα αποκτούν πλέον καθεστώς αποκλειστικής απασχόλησης των μαζών και γίνονται νεκροθάφτες των οποίων επιλογών προς κάτι το ανθρώπινο και βιώσιμο απανταχού της οικουμένης, ζωή σε λόγου σας.
Η κατάρρευση των όποιων δεδομένων σταθερών στη ζωή του πόπολου φαντάζει κάτι το φαντασμαγορικό αλλά μην του το πείτε, κρυφτείτε. Γιορταστικό κλίμα να υπάρχει στην αγορά και στάχτη και μπούρμπερη παντού. Είναι ωραίο να είσαι κανίβαλος χωρίς ψυχή. Η ζούγκλα θα φορεθεί πολύ και φέτος. Καλή χρονιά και ευλογημένος ο καινούργιος πόνος.
Το καινούργιο αστείο στη πιάτσα είναι ο περί ου ο λόγος εθνικολαϊκισμός των φρούτων νέας εσοδείας που μυρίζουν ναφθαλίνη βγαλμένα από μισοσαπισμένα μπαούλα. Υπόσχονται στήριξη των κατοίκων στις χώρες που θα παίξουνε μπάλα, πριν τους βγάλουν στη σέντρα και αυτούς όπως και οι προηγούμενοι αγκιτάτορες του νεοφιλελεύθερου μανιοκαπιταλισμού.
Ένας Ιάπων εξ Αμερικής προέβλεψε το τέλος της ιστορίας ως ιστορικός, φιλόσοφος, νεοσυντηρητικός και ότι άλλο είχε δηλώσει και δηλώνει ακόμα όπως τόσοι και τόσοι τσαρλατάνοι των ΜΜΕ. Το τέλος της ιδεολογίας το κράτησε μυστικό διότι φοβήθηκε ότι θα τον κάψουν ζωντανό οι κουκουκούδες της συνομοσπονδίας των νοτίων ενοποιημένων πολιτειών. Εκτός από τον φασισμό βεβαίως που δεν είναι ιδεολογία αλλά στάση ζωής, τρομάρα τους.
Στο νέο μας παλκοσένικο έχουμε όλα τα προϊόντα σε συσκευασίες λίντλ, κέϊμαρτ, τέσκο και άλλων αλυσίδων καταστημάτων, με αλυσίδες εργαζομένων για αλυσίδες καταναλωτών. Γενικώς οι αλυσίδες μας φέρνουν πιο κοντά – στο ομαδικό τάφο. Αν σας κάνουν νούμερα οι αγορές κάντε τους και εσείς νάζια. Στο τέλος θα (τα) χάσουμε όλοι μαζί.
Η ομαδική υποκρισία έχει χτυπήσει μωβ! Αλλά μην ταράζεστε αγαπητοί πλανητικοί συγκάτοικοι, όλα θα σιάξουν στο μέλλον. Και εμείς το ίδιο γιατί είχαμε ξεχειλώσει λιγάκι. Τελικά δεν είναι και τόσο επικίνδυνα τα παραισθησιογόνα που μας ταΐζουν. Αρκεί να μη μας ξυπνήσουν απότομα και ξενερώσουμε. Είμαστε τώρα για μετωπική με την αλήθεια? Θεός βυζάξει!
Στο κάτω κάτω της γραφής η διαφορετικότητα είναι κάπως ελιτίστικη. Οι όλοι χάμω οι όλοι τέζα. Ισότητα νέας κοπής. Ισοπεδωμένη. Αναθεματίζουμε τη φτώχεια μας και την αμορφωσιά μας αλλά μην ακούσουμε για κάτι διαφορετικό. Μας χτυπάει το ρεύμα και σεληνιαζόμαστε. Μην παίζεται με τα ναρκωτικά μας. Κίνδυνος αθάνατος. Μέχρι εδώ χωρίς αιδώ.
Αφού λοιπόν ομογενοποιηθήκαμε και αποστειρωθήκαμε, αποκηρύξαμε οτιδήποτε ξένο μας προκαλεί αηδία. Επιστημονικώς τεκμηριωμένη. Το είπε και η τελεόραση. Άρα είναι θέσφατο. Έτσι δεν είναι παππούλη? Τράβα στη γωνία να δεις τη σύνταξη σου να σε αποχαιρετά. Γιατί φεύγει? Γιατί έφτασε επιτέλους η ανάπτυξη! Γιούργια στα κιούπια με τις λίρες τις χρυσές!
Με όλη αυτή τη φεουδαρχία που έχει εσχάτως προκύψει αναμένουμε νέα επεισόδια στη σαπουνόπερα ‘βρες τον χειρότερο ηγέτη’ οπότε θα κλάψουμε όλοι πικρά με πάρα πολλές απορίες όντας πορευόμενοι άποροι. Όπως πριν 100 και κάτι χρόνια. Αλλά πιο ντοπαρισμένοι από τότε. Και με φαρέτρες γεμάτες πυρηνικά. Άντε να γίνουν όλα Κούγκι να προσφέρουμε και θέαμα στο σύμπαν η τουλάχιστον στο γαλαξία μας. Δεν είμαστε και για πολλά πολλά άλλωστε, δυστυχώς.
Πραγματικά τόση μαζεμένη ανωμαλία ούτε στους πιο τρομακτικούς μας εφιάλτες δεν χωράει. Όλα γίνονται με σχέδιο. Με τι κατάληξη? Το μηδέν και το άπειρο. Βάλαμε τα μηδενικά να κυβερνήσουν και απειρίστικε η βλακεία. Τέλεια! Βάλτε μου λίγο παραπάνω, τρελαίνομαι για μπόλικη ίντριγκα με παγκόσμιους απατεώνες, δεν νηστεύω! Είμαι προϊόν και μ ‘αρέσει που με καταναλώνουν. Τώρα αν έχω λήξει και δεν το πήρα(ν) χαμπάρι σιγά το πράμα. Ο πρώτος είμαι για ο τελευταίος?
Έχει και τη πλάκα της τελικά η χαζομάρα. Όλα πια να γίνονται σωστά? Και τι είναι σωστό και τι λάθος? Ζώα δεν είμαστε? Δεν τρώει το ένα το άλλο? Άρα γιατί διαμαρτυρόμαστε? Έγιναν τα τετράποδα δίποδα και άλλαξε ξαφνικά ο κόσμος? Ας είμαστε σοβαροφανείς όπως πάντοτε. Ούτε καν με τη θέληση μας δεν ήρθαμε εδώ πέρα οπότε τι θέλετε, να αναλάβουμε και ευθύνες από πάνω? Μακριά από μας τέτοια κατάρα. Για όλα φταίνε οι προηγούμενοι μέχρι να την πληρώσουν οι επόμενοι. Εμείς είμαστε αθώοι και άμωμοι.
Για αυτό και προσκυνάμε μπροστά στο καθρέφτη. Φτου σου παιχταρά μου! Είσαι το κάτι άλλο! Αλλά όχι τόσο διαφορετικό αλλιώς θα εκτεθείς στα μάτια του κατιμά. Και πρέπει να βγεις και στο γυαλί γιατί αλλιώς δεν υπάρχεις. Θεάζομαι άρα υπάρχω. Και ας είμαι και ολόγραμμα δεν πειράζει. Και αν δεν μπορώ να συλλαβίσω δυο γράμματα κολλητά, σκοτίστηκα. Κανένας πλέον δεν διαβάζει. Τα πάντα εικόνα ρε! ΙΛΟΥΣΤΡΑΣΙΟΝ!
Έτσι λοιπόν το ίδιον του πολίτη-κοπρίτη είναι η μόνη αντιμετώπιση της καθημερινότητας σε μια ιδιώτευση άνευ ουσίας και προφανούς αυτοϋπονόμευσης. Τόσος κόσμος πράττει τα άλογα εμείς θα αλλάξουμε τη ρότα? Ζήτω η λοξή μας δόξα! Πιο λοξή και από τη λοξή φάλαγγα. Που ξέρεις? Μπορεί και να κερδίσουμε στο τέλος. Όπως ο αρχαίος Νώντας τους Σπαρτιάτες. Εμείς όμως δεν Λακωνίζουμε. Φλυαρούμε ακατάπαυστα και ακονίζουμε το σώμα μας για να χωρέσει καλύτερα μέσα στις σιδηρές παρθένες που κατασκευάζονται στα μέτρα του καθενός και της καθεμιάς. Αέρα, αέρα να μπούμε στη γαλέρα!
Με τούτα και με κείνα φτάνουνε στο τέλος όπου πλέον ο ύμνος εις την σκλαβιάν θα αποτελέσει το ακροτελεύτιο γεγονός πριν οδηγηθούμε στη λήθη ως είδος, μελοποιημένος με ένα σάουντρακ με ευροφολκλόρ ηλεκτρονική μουσική κάουντρυ σαν εκείνα τα τραγούδια από ένα μοναστήρι πάνω από τη Ναύπακτο. Και που θα τον ακούμε ξερνώντας τα άντερα μας φυσικά, όχι από τίποτα ξύδια αλλά από τα ασφυξιογόνα του ευρωστρατού, που θα μας τσακίζουν γιατί δεν τραγουδάμε για το δίκιο του εργοδότη. Έτσι είναι. Γιατί στον Έρωτα και στο Θάνατο τα πάντα είναι χημεία. Αμερικανιά? Με μεγάλη μας χαρά!
Υ.Γ. Πήγα μαυροπαρασκευή να αγοράσω την εφαρμογή του Συντάγματος σε μομπάϊλ απλικέϊσιον και με στείλανε αδιάβαστο να ψάχνω για πόκεμον στο Σύνταγμα. Αν δεν την έχει ο πικατσού μου είπαν, δεν θα τη βρω πουθενά. Ελλαδάρα ολέ! Απολελέ και τρελελέ! Κοντοζυγώνει η ώρα αδέλφια! Μην αντιστέκεστε! Πονάει λιγότερο αλλά το αποτέλεσμα είναι σούπερ! Τι Σολομός και Παλαμάς! Γιουροβίζιον μέχρι να γίνουμε κιμάς!
Γιάννης Φιλίππου: σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου