Οικολογία
Οι πληθυσμοί των άγριων ζώων υπολογίζεται ότι έχουν μειωθεί κατά 58% τα τελευταία 40 χρόνια, σύμφωνα με τη νέα έρευνα «The Living Planet», που πραγματοποίησε η WWF και η Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου (Zoological Society of London – ZSL).
Συγκεκριμένα, ο πληθυσμός των σπονδυλωτών ειδών μειώνεται με ρυθμό 2% το χρόνο και οι ερευνητές προειδοποιούν ότι αν η κατάσταση δεν αλλάξει, περισσότερα από τα 2/3 θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2020, καθώς ο ρυθμός εξαφάνισής τους θα έχει φτάσει το 67%.
Ο συγκεκριμένος ρυθμός ύφεσης είναι αντίστοιχος με εκείνους που έχουν παρατηρηθεί σε προηγούμενες μαζικές εξαφανίσεις ειδών του πλανήτη και αν δεν μειωθεί είναι πιθανό να οδηγηθούμε στην πρώτη μαζική εξαφάνιση ειδών, μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 65 εκατ. χρόνια.
Τα γεωλογικά στρώματα του πλανήτη αποκαλύπτουν ότι η Γη έχει υποστεί πέντε μαζικές καταστροφές, οι οποίες αφάνισαν μέχρι και το 96% όλων των υπάρχοντων ειδών.
Κάθε καταστροφή έχει αφήσει ένα ορατό αποτύπωμα στα γεωλογικά στρώματα, το οποίο σηματοδοτεί και τη μετάβαση από τη μια γεωλογική περίοδο στην άλλη.
Αυτή τη φορά η εξαφάνιση των ειδών δεν οφείλεται σε κάποιο φυσικό φαινόμενο, αλλά στον άνθρωπο.
Η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει ήδη αρχίσει να αφήνει το αποτύπωμά της. Γι' αυτό και πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι έχουμε εισέλθει από το Ολόκαινο σε μια νέα εποχή, το Ανθρωπόκαινο, το οποίο χαρακτηρίζεται από την επέμβαση στην πανίδα και τα οικοσυστήματα και οριοθετείται από την πρώτη δοκιμή ατομικής βόμβας που έγινε στο Νέο Μεξικό το 1945.
Ο επικεφαλής της έρευνας, δρ Μάικ Μπάρετ, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «αδιαφορούμε για τη μείωση των ειδών καθώς αυτό αντικατοπτρίζει και την τεράστια επίδραση που έχουμε στον πλανήτη μας. Γνωρίζουμε τι πρέπει να γίνει για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση και αυτό απαιτεί οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες αλλά και οι πολίτες να ξανασκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο παράγουμε, καταναλώνουμε και μετράμε την επιτυχία».
Για τη συγκεκριμένη έρευνα, που δημοσιεύεται κάθε δύο χρόνια και αποτελεί την πιο περιεκτική του είδους της, αναλύθηκαν 3.700 διαφορετικά είδη πτηνών, ιχθύων, θηλαστικών, αμφίβιων και ερπετών – περίπου το 6% του συνολικού πληθυσμού των σπονδυλωτών ειδών της γης.
Οι ερευνητές συνέλεξαν στοιχεία από προηγούμενες επιστημονικές έρευνες, κυβερνητικές στατιστικές μελέτες και μετρήσεις Μη Κυβερνητικών Οργανισμών και περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Στη συνέχεια ανέλυσαν πως έχουν αλλάξει τα μεγέθη των πληθυσμών με το πέρασμα του χρόνου.
Τα στοιχεία έδειξαν ότι ορισμένα είδη απειλούνται περισσότερο από άλλα.
Μεγάλη μείωση (περίπου 81% από το 1970) παρουσιάζεται στα είδη του «γλυκού νερού» εξ'αιτίας της χρήσης και μεταφοράς του από πηγές, αλλά και του κατακερματισμού των υδατικών συστημάτων.
Επίσης τα θαλάσσια είδη απειλούνται από τη χημική ρύπανση των ωκεανών αλλά και την ανεξέλεγκτη αλιεία.
Μόνο μέσα σε μια δεκαετία, οι αφρικανικοί ελέφαντες έχουν μειωθεί σε 111.000 από 415.000, λόγω της λαθροθηρίας.
Η λαθροθηρία, η κλιματική αλλαγή και η ρύπανση, αλλά κυρίως η απώλεια των βιότοπων με σκοπό τη γεωργική εκμετάλλευση και την παραγωγή κτηνοτροφικών μονάδων είναι οι βασικοί παράγοντες για τους αυξημένους ρυθμούς μείωσης.
Η γεωργία συγκεκριμένα καταλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο των χερσαίων εκτάσεων παγκοσμίως και ευθύνεται για περίπου το 70% της χρήσης νερού.
Παρ'όλα αυτά, όπως είπε ο επιστημονικός διευθυντής της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου, Κεν Νόρις, «ευτυχώς δεν μιλάμε ακόμη για εξαφάνιση, αλλά για μείωση πληθυσμών. Η έρευνα θα έπρεπε να λειτουργήσει αφυπνιστικά προκειμένου να δρομολογηθούν οι κατάλληλες δράσεις για την αντιμετώπιση της εξαφάνισης των ειδών».
Ωστόσο, η έκθεση έρχεται αντιμέτωπη με επικρίσεις σχετικά με τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε. Σύμφωνα με τους επικριτές υπάρχουν πολλά κενά στα δεδομένα, ώστε να καταφέρει κανείς να φτάσει σε ένα συγκεκριμένο ποσοστό για το ρυθμό μείωσης.
Παρά τις όποιες ελλείψεις στα δεδομένα, που όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες οφείλονται σε γενικές ελλείψεις στοιχείων (όπως για παράδειγμα για τα αμφίβια που ζουν σε τροπικές περιοχές) και όχι σε εσκεμμένη παράλειψη από μέρους της ομάδας, ο αντίκτυπος της ανθρώπινης δραστηριότητας είναι αδιαμφισβήτητος.
Η αποψίλωση των δασών, η αντιμετώπιση της Γης σαν μια ατελείωτη πηγή τροφίμων και καυσίμων, η εκμετάλλευση των ζώων και η ρύπανση, έχουν οδηγήσει σε έναν ρυθμό εξαφάνισης ειδών περίπου 100 έως 1.000 φορές υψηλότερο απ' ότι θα αναμενόταν χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση.
Πηγή: efsyn.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Οι πληθυσμοί των άγριων ζώων υπολογίζεται ότι έχουν μειωθεί κατά 58% τα τελευταία 40 χρόνια, σύμφωνα με τη νέα έρευνα «The Living Planet», που πραγματοποίησε η WWF και η Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου (Zoological Society of London – ZSL).
Συγκεκριμένα, ο πληθυσμός των σπονδυλωτών ειδών μειώνεται με ρυθμό 2% το χρόνο και οι ερευνητές προειδοποιούν ότι αν η κατάσταση δεν αλλάξει, περισσότερα από τα 2/3 θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2020, καθώς ο ρυθμός εξαφάνισής τους θα έχει φτάσει το 67%.
Ο συγκεκριμένος ρυθμός ύφεσης είναι αντίστοιχος με εκείνους που έχουν παρατηρηθεί σε προηγούμενες μαζικές εξαφανίσεις ειδών του πλανήτη και αν δεν μειωθεί είναι πιθανό να οδηγηθούμε στην πρώτη μαζική εξαφάνιση ειδών, μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 65 εκατ. χρόνια.
Τα γεωλογικά στρώματα του πλανήτη αποκαλύπτουν ότι η Γη έχει υποστεί πέντε μαζικές καταστροφές, οι οποίες αφάνισαν μέχρι και το 96% όλων των υπάρχοντων ειδών.
Κάθε καταστροφή έχει αφήσει ένα ορατό αποτύπωμα στα γεωλογικά στρώματα, το οποίο σηματοδοτεί και τη μετάβαση από τη μια γεωλογική περίοδο στην άλλη.
Αυτή τη φορά η εξαφάνιση των ειδών δεν οφείλεται σε κάποιο φυσικό φαινόμενο, αλλά στον άνθρωπο.
Η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει ήδη αρχίσει να αφήνει το αποτύπωμά της. Γι' αυτό και πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι έχουμε εισέλθει από το Ολόκαινο σε μια νέα εποχή, το Ανθρωπόκαινο, το οποίο χαρακτηρίζεται από την επέμβαση στην πανίδα και τα οικοσυστήματα και οριοθετείται από την πρώτη δοκιμή ατομικής βόμβας που έγινε στο Νέο Μεξικό το 1945.
Ο επικεφαλής της έρευνας, δρ Μάικ Μπάρετ, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «αδιαφορούμε για τη μείωση των ειδών καθώς αυτό αντικατοπτρίζει και την τεράστια επίδραση που έχουμε στον πλανήτη μας. Γνωρίζουμε τι πρέπει να γίνει για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση και αυτό απαιτεί οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες αλλά και οι πολίτες να ξανασκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο παράγουμε, καταναλώνουμε και μετράμε την επιτυχία».
Για τη συγκεκριμένη έρευνα, που δημοσιεύεται κάθε δύο χρόνια και αποτελεί την πιο περιεκτική του είδους της, αναλύθηκαν 3.700 διαφορετικά είδη πτηνών, ιχθύων, θηλαστικών, αμφίβιων και ερπετών – περίπου το 6% του συνολικού πληθυσμού των σπονδυλωτών ειδών της γης.
Οι ερευνητές συνέλεξαν στοιχεία από προηγούμενες επιστημονικές έρευνες, κυβερνητικές στατιστικές μελέτες και μετρήσεις Μη Κυβερνητικών Οργανισμών και περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Στη συνέχεια ανέλυσαν πως έχουν αλλάξει τα μεγέθη των πληθυσμών με το πέρασμα του χρόνου.
Τα στοιχεία έδειξαν ότι ορισμένα είδη απειλούνται περισσότερο από άλλα.
Μεγάλη μείωση (περίπου 81% από το 1970) παρουσιάζεται στα είδη του «γλυκού νερού» εξ'αιτίας της χρήσης και μεταφοράς του από πηγές, αλλά και του κατακερματισμού των υδατικών συστημάτων.
Επίσης τα θαλάσσια είδη απειλούνται από τη χημική ρύπανση των ωκεανών αλλά και την ανεξέλεγκτη αλιεία.
Μόνο μέσα σε μια δεκαετία, οι αφρικανικοί ελέφαντες έχουν μειωθεί σε 111.000 από 415.000, λόγω της λαθροθηρίας.
Η λαθροθηρία, η κλιματική αλλαγή και η ρύπανση, αλλά κυρίως η απώλεια των βιότοπων με σκοπό τη γεωργική εκμετάλλευση και την παραγωγή κτηνοτροφικών μονάδων είναι οι βασικοί παράγοντες για τους αυξημένους ρυθμούς μείωσης.
Η γεωργία συγκεκριμένα καταλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο των χερσαίων εκτάσεων παγκοσμίως και ευθύνεται για περίπου το 70% της χρήσης νερού.
Παρ'όλα αυτά, όπως είπε ο επιστημονικός διευθυντής της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου, Κεν Νόρις, «ευτυχώς δεν μιλάμε ακόμη για εξαφάνιση, αλλά για μείωση πληθυσμών. Η έρευνα θα έπρεπε να λειτουργήσει αφυπνιστικά προκειμένου να δρομολογηθούν οι κατάλληλες δράσεις για την αντιμετώπιση της εξαφάνισης των ειδών».
Ωστόσο, η έκθεση έρχεται αντιμέτωπη με επικρίσεις σχετικά με τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε. Σύμφωνα με τους επικριτές υπάρχουν πολλά κενά στα δεδομένα, ώστε να καταφέρει κανείς να φτάσει σε ένα συγκεκριμένο ποσοστό για το ρυθμό μείωσης.
Παρά τις όποιες ελλείψεις στα δεδομένα, που όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες οφείλονται σε γενικές ελλείψεις στοιχείων (όπως για παράδειγμα για τα αμφίβια που ζουν σε τροπικές περιοχές) και όχι σε εσκεμμένη παράλειψη από μέρους της ομάδας, ο αντίκτυπος της ανθρώπινης δραστηριότητας είναι αδιαμφισβήτητος.
Η αποψίλωση των δασών, η αντιμετώπιση της Γης σαν μια ατελείωτη πηγή τροφίμων και καυσίμων, η εκμετάλλευση των ζώων και η ρύπανση, έχουν οδηγήσει σε έναν ρυθμό εξαφάνισης ειδών περίπου 100 έως 1.000 φορές υψηλότερο απ' ότι θα αναμενόταν χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση.
Πηγή: efsyn.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου