Λίλα Μήτσουρα
Αναρχία επικρατεί στο μυαλό μου. Για να κρύψει τον φόβο και την οργή, την ανίσχυρη οργή. Έντιμο συμβιβασμό άκουσα στο ραδιόφωνο ότι πετύχαμε. Δηλαδή ο συμβιβασμός έγινε επιτυχία.
Γαμώ τους έντιμους συμβιβασμούς που μας ξεπουλούν που τρώνε τις σάρκες μας!!!
Γαμώ τους έντιμους συμβιβασμούς!!! Αλλά είμαστε ακόμα ζωντανοί, σε κρατώ με κρατάς και πάμε!!!
Και ότι πίστεψα ως ύστατη λύση με πρόδωσε,με πούλησε, κυριολεκτικά όμως. Και τώρα?
Τώρα τι κάνουμε?
Περάσαμε ανηφόρες κατηφόρες, ζήσαμε εποχές πολλές, άνοιξες πολλές και καλοκαίρια και φθινόπωρα και χειμώνες. Μα πάντα κρυμμένο άσο στο μυαλό μας είχαμε μία άνοιξη, ένα ήλιο.
Μα τώρα ήρθε ένας έντιμος συμβιβασμός να μου πει ότι τούτη η παγωνιά θρονιάστηκε στην αυλή μου και δεν θα φύγει. Ότι η άνοιξη δεν θα ρθει, ήταν μέσα στους όρους του συμβιβασμού. Και αυτός που υποσχέθηκε ότι θα φέρει την ελπίδα ήταν αυτός που τη σκότωσε πρώτος και άμεσα.
Άστεγη,πολιτικώς. Αυτό είμαι. Και όταν στρέφω το βλέμμα γύρω μου να δω κάτι να πιαστώ δεν βλέπω τίποτα. Δεν βλέπω κανέναν ικανό να συμπορευθώ μαζί του και να με βγάλει στο ξέφωτο. Κανέναν όμως.
Μία απλή πολίτης είμαι. Έντιμη όσο μπορώ με τον εαυτό μου κυρίως και τις ιδέες μου. Δεν τις ξεπουλώ όσο όσο στις εκπτώσεις. Μια απλή πολίτης άστεγη όμως πολιτικά. Και αγαπώ την πατρίδα μου. Είναι η μάνα μου... η μάνα που έχει ανάγκη από βοήθεια για να μείνει στη ζωή και όσοι υποσχέθηκαν να την βοηθήσουν να ζήσει της στερούν το οξυγόνο.
Και γω που κουράστηκα και είπα θα φύγω από ότι με πρόδωσε από ότι με κορόιδεψε πως να την αφήσω? Αφήνεις την μάνα σου αβοήθητη?
Καμία σκέπη δεν χωρά τις ιδέες μου και είναι πολλοί σαν και μένα. Άστεγοι πολιτικά. Έχε τα μάτια σου ανοιχτά, πολλές σκέπες θα βρεθούν να σε μαντρώσουν, φιλοξενήσουν. Να είσαι σε εγρήγορση, το νου σου, δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη άλλα!!!
Καλύτερα ο ουρανός πάνω από το κεφάλι μου ελεύθερη να μαι, παρά να χω μια στέγη που να μη με χωρά ολόρθη!
Τούτος ό έντιμος συμβιβασμός με λύγισε δεν στο κρύβω. Και αναρωτιέμαι, τι εννοούν, έντιμη συμφωνία ή έντιμη υποχώρηση? Πότε υποχωρείς και γιατί? Και τι χάνεις όταν υποχωρείς? Γιατί κάτι χάνεις, κάτι παραδίνεις για να γλυτώσεις τη ζωή σου.
Τη ζωή τους λοιπόν έσωσαν, ούτε εσένα ούτε εμένα. Το τομάρι τους έσωσαν και μεις είμαστε αυτό που παρέδωσαν για να σωθούν!!
Πού είναι η εντιμότητα λοιπόν? Ποια είναι η εντιμότητα? Εντιμότητα σε ποιόν? Στον αφέντη που φοβούνται ή στο λαό που έχουν υποχρέωση? Στον εαυτό τους ίσως και στις ιδέες τους?
Και γω που έχω κοινά προβλήματα με εσένα και κοινό εχθρό γιατί είμαστε αντίπαλοι?
Και εγώ με εσένα που έχουμε την ίδια μάνα γιατί δεν τη στηρίζουμε και στηρίζουμε σε όποια απόφαση πάρουν άσχετοι που το παίζουν ειδικοί και τη στέλνουν μια ώρα αρχύτερα στο τάφο?
Γιατί εμείς δεν στεκόμαστε δίπλα δίπλα? Τι είναι αυτό που μας χωρίζει?
Κοίτα μπροστά σου, ο εχθρός είναι κοινός. Κοίτα μέσα σου, εκεί βρίσκεται ο εχθρός, στο μυαλό,που κάνει εκπτώσεις στις ιδέες του.
Έπεσε βαρυχειμωνιά στην αυλή μας. Αρρώστησε η μάνα, βαριά θαρρώ τούτη τη φορά, είναι και που φορτώθηκε πολλούς χειμώνες βλέπεις στη πλάτη. Και οι προμήθειες τελείωσαν. Τώρα στηρίζεται στη βοήθεια των καλών ξένων. Των σωτήρων.
Είναι όντως σωτήρες?
Ήρθαν
ντυμένοι φίλοι
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας
και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Λέει ο Ελύτης.
Σκέψου...
Και έλα να συμπαραταχθούμε στη μία πλευρά να αναγνωρίσουμε τον εχθρό και να τον πολεμήσουμε.
Ο λύκος φίλος δεν γίνεται, ούτε σωτήρας, παρά μονάχα σωτήρας του εαυτού του. Τη σάρκα σου ορέγεται, μη του προσφέρεσαι, αντιστάσου!!!
ΑΝΤΙΣΤΑΣΟΥ!!!!
Σώμα με σώμα θα περάσουμε και την τούτη την βαρυχειμωνιά, όλοι μαζί θα βγάλουμε τη ζέση που χρειάζεται για να ξεχειμωνιάσει η αυλή μας.
Ορθώσου!!! Φώναξε!!! ΑΝΤΙΣΤΑΣΟΥ!!!!
Θεός αν είναι και αν μας αγαπάει κανείς... ΚΑΝΕΙΣ!!! Μόνο εμείς μπορούμε να μας αγαπήσουμε....
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Αναρχία επικρατεί στο μυαλό μου. Για να κρύψει τον φόβο και την οργή, την ανίσχυρη οργή. Έντιμο συμβιβασμό άκουσα στο ραδιόφωνο ότι πετύχαμε. Δηλαδή ο συμβιβασμός έγινε επιτυχία.
Γαμώ τους έντιμους συμβιβασμούς που μας ξεπουλούν που τρώνε τις σάρκες μας!!!
Γαμώ τους έντιμους συμβιβασμούς!!! Αλλά είμαστε ακόμα ζωντανοί, σε κρατώ με κρατάς και πάμε!!!
Και ότι πίστεψα ως ύστατη λύση με πρόδωσε,με πούλησε, κυριολεκτικά όμως. Και τώρα?
Τώρα τι κάνουμε?
Περάσαμε ανηφόρες κατηφόρες, ζήσαμε εποχές πολλές, άνοιξες πολλές και καλοκαίρια και φθινόπωρα και χειμώνες. Μα πάντα κρυμμένο άσο στο μυαλό μας είχαμε μία άνοιξη, ένα ήλιο.
Μα τώρα ήρθε ένας έντιμος συμβιβασμός να μου πει ότι τούτη η παγωνιά θρονιάστηκε στην αυλή μου και δεν θα φύγει. Ότι η άνοιξη δεν θα ρθει, ήταν μέσα στους όρους του συμβιβασμού. Και αυτός που υποσχέθηκε ότι θα φέρει την ελπίδα ήταν αυτός που τη σκότωσε πρώτος και άμεσα.
Άστεγη,πολιτικώς. Αυτό είμαι. Και όταν στρέφω το βλέμμα γύρω μου να δω κάτι να πιαστώ δεν βλέπω τίποτα. Δεν βλέπω κανέναν ικανό να συμπορευθώ μαζί του και να με βγάλει στο ξέφωτο. Κανέναν όμως.
Μία απλή πολίτης είμαι. Έντιμη όσο μπορώ με τον εαυτό μου κυρίως και τις ιδέες μου. Δεν τις ξεπουλώ όσο όσο στις εκπτώσεις. Μια απλή πολίτης άστεγη όμως πολιτικά. Και αγαπώ την πατρίδα μου. Είναι η μάνα μου... η μάνα που έχει ανάγκη από βοήθεια για να μείνει στη ζωή και όσοι υποσχέθηκαν να την βοηθήσουν να ζήσει της στερούν το οξυγόνο.
Και γω που κουράστηκα και είπα θα φύγω από ότι με πρόδωσε από ότι με κορόιδεψε πως να την αφήσω? Αφήνεις την μάνα σου αβοήθητη?
Καμία σκέπη δεν χωρά τις ιδέες μου και είναι πολλοί σαν και μένα. Άστεγοι πολιτικά. Έχε τα μάτια σου ανοιχτά, πολλές σκέπες θα βρεθούν να σε μαντρώσουν, φιλοξενήσουν. Να είσαι σε εγρήγορση, το νου σου, δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη άλλα!!!
Καλύτερα ο ουρανός πάνω από το κεφάλι μου ελεύθερη να μαι, παρά να χω μια στέγη που να μη με χωρά ολόρθη!
Τούτος ό έντιμος συμβιβασμός με λύγισε δεν στο κρύβω. Και αναρωτιέμαι, τι εννοούν, έντιμη συμφωνία ή έντιμη υποχώρηση? Πότε υποχωρείς και γιατί? Και τι χάνεις όταν υποχωρείς? Γιατί κάτι χάνεις, κάτι παραδίνεις για να γλυτώσεις τη ζωή σου.
Τη ζωή τους λοιπόν έσωσαν, ούτε εσένα ούτε εμένα. Το τομάρι τους έσωσαν και μεις είμαστε αυτό που παρέδωσαν για να σωθούν!!
Πού είναι η εντιμότητα λοιπόν? Ποια είναι η εντιμότητα? Εντιμότητα σε ποιόν? Στον αφέντη που φοβούνται ή στο λαό που έχουν υποχρέωση? Στον εαυτό τους ίσως και στις ιδέες τους?
Και γω που έχω κοινά προβλήματα με εσένα και κοινό εχθρό γιατί είμαστε αντίπαλοι?
Και εγώ με εσένα που έχουμε την ίδια μάνα γιατί δεν τη στηρίζουμε και στηρίζουμε σε όποια απόφαση πάρουν άσχετοι που το παίζουν ειδικοί και τη στέλνουν μια ώρα αρχύτερα στο τάφο?
Γιατί εμείς δεν στεκόμαστε δίπλα δίπλα? Τι είναι αυτό που μας χωρίζει?
Κοίτα μπροστά σου, ο εχθρός είναι κοινός. Κοίτα μέσα σου, εκεί βρίσκεται ο εχθρός, στο μυαλό,που κάνει εκπτώσεις στις ιδέες του.
Έπεσε βαρυχειμωνιά στην αυλή μας. Αρρώστησε η μάνα, βαριά θαρρώ τούτη τη φορά, είναι και που φορτώθηκε πολλούς χειμώνες βλέπεις στη πλάτη. Και οι προμήθειες τελείωσαν. Τώρα στηρίζεται στη βοήθεια των καλών ξένων. Των σωτήρων.
Είναι όντως σωτήρες?
Ήρθαν
ντυμένοι φίλοι
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας
και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Λέει ο Ελύτης.
Σκέψου...
Και έλα να συμπαραταχθούμε στη μία πλευρά να αναγνωρίσουμε τον εχθρό και να τον πολεμήσουμε.
Ο λύκος φίλος δεν γίνεται, ούτε σωτήρας, παρά μονάχα σωτήρας του εαυτού του. Τη σάρκα σου ορέγεται, μη του προσφέρεσαι, αντιστάσου!!!
ΑΝΤΙΣΤΑΣΟΥ!!!!
Σώμα με σώμα θα περάσουμε και την τούτη την βαρυχειμωνιά, όλοι μαζί θα βγάλουμε τη ζέση που χρειάζεται για να ξεχειμωνιάσει η αυλή μας.
Ορθώσου!!! Φώναξε!!! ΑΝΤΙΣΤΑΣΟΥ!!!!
Θεός αν είναι και αν μας αγαπάει κανείς... ΚΑΝΕΙΣ!!! Μόνο εμείς μπορούμε να μας αγαπήσουμε....
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου