Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Για τη Γαλλία, τον β' γύρο των προεδρικών εκλογών και τη στάση του Mélenchon

Βασίλης Μακρίδης


►Μας «φλόμωσαν» τα τελευταία 24ωρα διάφορα μνημονιακά «παπαγαλάκια», περί της ανάγκης να υπερψηφιστεί από τους Γάλλους στον β' γύρο ο Macron, ώστε να εμποδιστεί η άνοδος της Marine Lepen στον προεδρικό θώκο, μιλώντας μάλιστα για «νίκη της δημοκρατίας» σε μια τέτοια περίπτωση...

►Στο προχθεσινό του (24/04) σημείωμα στο ΦΒ ο καλός φίλος, συνάδελφος και σύντροφος (εν τη ευρεία έννοια) Μάριος Διονέλλης δίνει μια ακριβέστατη εικόνα του τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει, ως μέλλων Πρόεδρος της Γαλλίας ο Emmanuel Macron, όχι φυσικά για να «αθωώσει» καθ' οιονδήποτε τρόπο την Lepen, αλλά για να καταδείξει πόσο ΟΜΟΙΟΙ, μέσα από τη φαινομενική «διαφορετικότητά» τους, είναι οι δύο ανθυποψήφιοι του β' γύρου.

►Και, βεβαίως, καταδεικνύει με εξαιρετική πολιτική οξύνοια και διαύγεια, ότι η έλευση πολιτικών τύπου Macron σε αντίστοιχα πόστα εξουσίας, είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για τον ερχομό, σε δεύτερο χρόνο, των κάθε λογής Lepen και, μάλιστα, σε πολύ πιο βολικές, γι' αυτούς/-ές, καταστάσεις, ώστε να παγιώσουν ένα καθεστώς πλήρους ανελευθερίας και αυταρχισμού.

►Για την Αριστερά σε αυτές τις συνθήκες δεν τίθεται κανένα δίλημμα... Τις «ίσες αποστάσεις», εν προκειμένω, δεν τις ορίζει η ίδια η Αριστερά, αλλά η διαχρονική στάση του αστικού πολιτικού κατεστημένου, που όσες φορές στο παρελθόν κλήθηκε να επιλέξει ανάμεσα στους κομμουνιστές και την όλη Αριστερά (από τη μία) και τους φασίστες (από την άλλη), επέλεξε χωρίς κανέναν δισταγμό ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ.

►Η μόνη πολιτικά σωστή και ηθικά έντιμη στάση για την γαλλική (εν προκειμένω) Αριστερά, είναι ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΠΑΛΗ και ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με την αστική εξουσία από την επομένη, κιόλας, της διεξαγωγής του β' γύρου των εκλογών. Και αυτή θα είναι μια στάση - παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες αριστερές δυνάμεις σε άλλες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου.

►Υπό αυτήν την έννοια, η στάση του Jean-Luc Mélenchon, που δεν προσέφερε καμία στήριξη σε κανέναν υποψήφιο το βράδυ της διεξαγωγής του α' γύρου και παρέπεμψε την τελική απόφαση στα 450 χιλιάδες οργανωμένα μέλη της La France Insoumise και στην εσωτερική ψηφοφορία που θα πραγματοποιήσουν τις αμέσως επόμενες μέρες, ήταν και πολιτικά σωστή και ηθικά έντιμη και, επιπλέον, με απόλυτο σεβασμό στις δημοκρατικές εσωκομματικές διαδικασίες (αυτό το τελευταίο... αφιερωμένο σε κάποιους «καθ' ημάς», ξέρετε τι εννοώ!...).

►Κρίνοντας από τα όσα μαθαίνω διαβάζοντας και μιλώντας με κόσμο που γνωρίζει την κατάσταση στη Γαλλία, η πεποίθησή μου είναι, ότι η τελική απόφαση των μελών της LFI θα είναι στο πνεύμα αυτών που έγραψα πιο πάνω.



Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου